Mijn vriend is ook militair en uitgezonden geweest naar Afghanistan. Dit was voordat wij een relatie kregen, maar weet wel dat hij er een behoorlijke tik van heeft mee gekregen (angst- en paniekstoornis). Hij heeft een aantal jaar therapie gehad, ook tijdens onze relatie en heeft ruim een half jaar thuis gezeten. Op dit moment gaat het weer erg goed met hem, maar daar is hard werk aan vooraf gegaan. Stel je man voor om naar z'n huisarts te gaan en z'n klachten te bespreken.
Hij is vorige week naar de arts op de kazerne geweest, ik weet niet wat hij precies verteld heeft, toen heeft hij dus die pillen gekregen. Misschien om het eerst zo te proberen?? Wel goed in ieder geval dat hij die stap gezet heeft.
Jeetje wat een verhaal. Pillen lossen dit probleem niet op, hoewel goede slaapmedicatie wel voor goede nachtrust zorgt waardoor hij weer wat steviger de dag begint en wat beter kan relativeren. Het zou goed zijn als hij proffessionele hulp zoekt. De klachten kunnen alleen maar heftiger worden als hij er verder niks mee doet. Door slapeloosheid kun je achterdochtig en paranoide worden... en nog veel meer. Heel veel sterkte!
Is inderdaad goed dat hij die stap heeft gezet. Erg nare situatie, maar ik zou het wel goed in de gaten houden. Heb vaak het idee dat er in militaire kringen een beetje makkelijk over psychische problemen wordt gedacht. Hoor van m'n vriend ook echt vaak verhalen over slechte begeleiding na uitzending e.d. :x
Volgens mij is er niet veel begeleiding, alleen als ze er zelf achteraan gaan? Ik heb mijn man daar eigenlijk weinig over gehoord.