Goed zo! Maareh, belafspraak? Je hoort 2 weken na de curettage gewoon een controle-echo te krijgen hoor!!! Suus
ow.. daar hebben ze dus niks over gezegd.. pff als je er zelf niet achteraan gaat komt er niks van hier!! ik had voor over 5 weken een afspraak bij de gyn gekregen en voor de 29e dus een belafsrpaak kreeg ik gister te horen.. nou maar goed dat ik zelf dan die afspraak heb vervroegd.. Ik zei tegen die assistente ik vind 3 maanden toch te lang duren.. aangezien ik daarna ook nog eens op de uitslag moet w8en.. zegt ze doodleuk als je al zolang hebt gewacht.. maakt die 3 of 4 weken toch ook niet meer uit! nee voor jou niet, stom wijf!
nou zeg idd!! Het klopt wel dat de 2e (en meer) sneller gaat, maar bij mij dit keer wel bewuster dan de eerste keer. Ik vind alleen de laatste week zooooo langzaam gaan maar ik denk door spanning van vandaag. Maar ik vind het ook snel gaan bij jouw meissie!! Nog even en heb je haar lekker veilig in jouw armen en is de stress en spanning om alles om dit te halen weg!
Ze zijn allemaal na mijn dochter gekomen, van jan 2010 tot jan 2011. In feb 2011 zwanger geraakt van deze wondertje. In het zkh hebben ze de standaard testen gedaan (niet veel dus als de lijsten van Suus etc zie) en werd ons wel de chromosomen test aangeboden. Uit beide is niks gekomen. Frusterend maar goed, ben iig blij om te weten dat onze chromosomen goed zijn. Als ik ongi was geworden wouden ze wel een cyclus onder de loop nemen. Dit omdat ik wou dat er op mijn progesteron werd getest. Maar als ik ongi was geworden dan was ik zelf begonnen met utro en had Gent gebeld. Maar dit cyclus is anders verlopen dan normaal. Normaal springt mijn ei op CD16 en dan na een LF van 13 dagen word ik op dag 14 ongi. Maar dit keer sprong mijn ei pas op CD19!! Mijn temp steeg in stapjes, een mini dip en een 2e stijging. Ik wou er niet in geloven maar Suus en andere dinnies van mij werden wel erg blij en hoopvol vn mijn chart dat ik toch 2 dgn voor NOD testte. Mijn testen waren in vergelijking met de anderen sneller donkerder. Met de combi van late ei, mega krampen en donkere testen hadden we hoop dat het toch goed zou zijn.
Ik moet de eerste controle-echo nog krijgen Een keer een persoonlijke afspraak, 2 keer een belafspraak.
Ja dat is dus echt achterlijk. In België volgen ze je zelfs op tot hcg 0, standaard. Dat is niet voor niks, want lang niet elke mk/curettage is compleet. Suus
Is het raar dat ik vind dat hulpverleners soms weinig geïnteresseerd zijn? Afgelopen winter heb ik voor een aantal zaken die spelen in mijn leven hulp gehad van een psychotherapeut. Die stuurt een mailing rond voor een terugkomavond, waar ik op antwoord. Krijg ik een tot mij persoonlijk gericht bericht terug, waarin geen woord staat dat zou kunnen duiden op enige belangstelling voor onze vruchtbaarheidsbehandeling. Ze weet dat dit speelt en ze weet hoe belangrijk dat voor me is, ik heb mijn ziel en zaligheid bij haar uitgestort. Gewoon even uit persoonlijke interesse vragen hoe het ermee staat. Of kan dat alleen als er gefactureerd kan worden? Zoiets was me ook al opgevallen bij mijn huisarts. Die verwijst me na het aanhoren van mijn problemen naar bovengenoemde therapeut. Een tijdje later kom ik voor iets anders bij de huisarts. Met geen woord sprak hij over hetgeen waarvoor hij mij doorverwees. Ik kan het niet meer dan normaal vinden dat je weet wat er leeft bij je cliënten (werp even in blik in het systeem) en dat je daar geïnteresseerd in bent. En dat laat blijken.
O, breek me de bek niet open, serieus. Ik vertelde laatst aan mijn huisarts dat mijn vader nu ook nog ernstig ziek bleek te zijn, nog naast alle andere ellende die er speelde (nog voor de vliezen braken). Ze reageerde er niet eens op. Of de vaatarts laatst, die ik verder hoog heb zitten, die ik mailde tot ik wanneer ik moest doorgaan met de Ascal, omdat ik liever eerder wilde stoppen vanwege de gebroken vliezen en een eventuele snel verlopende vroegtijdige bevalling, gaf keurig antwoord op mijn vraag, maar geen woord over de met 24 weken gebroken vliezen. Sowieso reageerden de meeste artsen nauwelijks als ik vertelde dat ik 5 miskramen had gehad, alsof het heel normaal is of zo, en dat is het natuurlijk niet. Of als ik vertel aan een arts, in een medische context, dat mijn zusje met 28 een ernstig herseninfarct kreeg: geen sjoege. Het lijkt ze allemaal niet zo te boeien. Een enkele uitzondering daargelaten. Zelfs dr E stuurde een obligaat mailtje toen ik hem berichtte over de gebroken vliezen, en en passant liet weten dat ik toch al weken vruchtwater had gelekt en geen urine, wat hij dacht maar niet had laten uitzoeken, hetgeen toch een kleine moeite is, en dat die onschuldige streptokok, zijn woorden, een fikse blaasontsteking en mogelijk ook de gescheurde vliezen veroorzaakt had. Ik word er eerlijk gezegd schijtziek van dat het de meeste artsen en hulpverleners kennelijk geen ene zak kan schelen hoe het met je gaat. Ze kijken alleen maar naar een lichaam dat voor ze zit, en dat zelfs niet eens goed. Ik ben chagrijnig, is het te merken? Suus
ow vervelend zeg! maar uiteindelijk toch goed gelopen! en nu ben je al op de helft! die eerste weken na de test zullen wel slopend zijn geweest.. zo ervaar ik t altijd.. zeg dames.. ik heb bij elke zwangerschap bloedverlies gehad.. ook bij mijn zoontje in de eerste weken.. kan dit duiden op een afwijking aan de baarmoeder?? zouden ze dat niet op de echo's al gezien moeten hebben?
Ik heb ook bij elke zwangerschap bloedverlies gehad. Met name bruin bloedverlies. Ik weet niet of het ergens op wijst, maar De Sutter had het over een mogelijke chronische ontsteking. Niet lang na haar voorspelling bleek uit een hysteroscopie dat ik een placentagezwel had. Dat was een zwangerschapsrest die al maanden in mijn baarmoeder woonde. Wat dat voor effect heeft gehad op de zwangerschappen die volgden, geen idee. Mijn gyn destijds achtte het niet onaannemelijk dat een aantal van de mk's daardoor verklaard konden worden. Het kan ook zijn dat je myomen (vleesbomen) hebt, maar een progesterontekort kan ook bloedverlies verooroorzaken. Ik zou sowieso een hystero aanraden als een van de onderzoeksmethoden bij onverklaarbare herhaalde miskramen. Het is een ingreep van niks, onder plaatselijke verdoving, en dan weet je meteen waar je aan toe bent. Suus