Bij ons is het zo precies hetzelfde. Ik werk nog maar 12 uur hij meer 64 uur in de week dus ik verwacht absoluut NIET dat hij voor mij gaat schoonmaken.. Maar ik heb 2x in het zh gelegen ivm zwangerschap toen ging hij de hele boel 2x in de week heel goed zuigen. Soms nog beter dan mij.. Vaatwasser in ruimen etc. Badkamer of wc deed hij niet ofzo maar dat kwam dan ook een hulpje doen. Tuin doet hij altijd al.. Vuilniscontainer voor zetten etc.. Ik vind het echt verschrikkelijk om te lezen hoe hij er mee omgaat! Waarschijnl thuis ook nooit wat hoeven te doen??
Hoi Pluis, Best wel schrikbarend om te lezen hoeveel mannen er zooo onsympathiek zijn om hun vrouw/vriendin/partner te helpen met het huishouden/kids or whatever. Zwanger of niet zwanger.. je leeft ook samen dus is het niet meer dan normaal dat je dit soort dingen ook samen aanpakt. Er zijn natuurlijk mannen die dat niet van huis uit hebben meegekregen omdat hun mama (met alles respect) het sloofje thuis was en daar verder nooit een probleem van maakte en je hebt van die mannen die gewoonweg lui zijn. Als ze de bende niet "zien" of ruiken zijn ze ook gewoon vies, excusez-moi voor mijn frans, maar dat vind ik echt! Wij doen alles samen thuis. Ik hoef het hem ook niet eens te vragen ook nu ik zwanger ben. Ennnn... het is echt geen watje Hij denkt er gewoon hetzelfde over. We komen beide uit een andere cultuur waar het normaal is dat de vrouw alles doet en "de prinsen" bediend worden. Mijn man heeft deze instelling helemaal niet en weet dat het voor zijn moeder ook zwaar geweest moest zijn, eten koken, huishouden doen, kids voor een groot gedeelte v/d dag opvoeden omdat man meer dan 10 uur p/d maakt. Het enigste wat mijn man niet doet en eigenlijk omdat hij gewoon niet echt weet hoe, is koken. Ei bakken, salade in mekaar bouwen, lukt nog maar het echte werk, leave it don't bother. Ik ben allang blij dat hij me zo ontzettend goed helpt met de rest en vooral nu ik zwanger ben en zo onbewust/bewust een goed voorbeeld is voor onze zoon. Advies voor je man/vriend: Leven doe je samen, kids maken doe je ook samen etc. etc. Lekker je vrouw meehelpen is niks mis mee sterker nog, ze gaat nog meer van je houden, minder hoofdpijn s'avonds des te meer gezelligheid () en met z'n twee gaat het allemaal veel sneller dus meer tijd voor mekaar en de kids. Nou, daar kan hij geen nee tegen zeggen, toch?!
Niet zo gepikeerd doen! Mijn advies is om je vriend én jezelf een schop onder je kont te geven. Zoals ik al zei, als jij niets aan deze situatie doet zal er niks veranderen. Hij gaat het niet doen, waarom zou hij, ideaal toch een vrouw die alles in huis doet.... Jij bent op dit moment de enige die iets aan deze situatie kan veranderen, maar daarvoor moet je wel wat gaan doen en niet aankomen met opmerkingen als "ik heb geen zin in ruzie" en zulk soort dingen. Als je het niet de moeite waard vind om er eens een flinke ruzie oid tegen aan te gooien...tja...dan zal het natuurlijk nooit veranderen. Hij gaat echt niet ineens het licht zien hoor.
Dat weet ik ook wel maar het is gewoon lastig.. Je hebt ergens ook gelijk maar het is moeilijk voor mij om toe te geven dat ik een zwakkeling ben. Sorry..
Natuurlijk is het moeilijk, dat snap ik hartstikke goed. En waarschijnlijk is de situatie zoals hij nu is altijd al zo geweest gedurende jullie relatie. Maar op een gegeven moment is voor iedereen een keer de maat vol, en voor jou is dat zo te lezen nu. Het lastige is alleen dat je nu al zo lang in een bepaald patroon zit, dat het moeilijk is om dat te doorbreken. En waarschijnlijk zal dat niet lukken zonder dat jullie hierover flink zullen botsen. Maar je moet IETS doen, want hoe zie je dat straks anders voor je? Als je eenmaal bevallen bent? Als je na je verlof weer gaat werken kan je echt wel wat hulp gebruiken. Kom op meisje, kom voor jezelf op! Je kan het!!!
We wonen nog maar anderhalf jaar samen (relatie van 7 jaar) en in die tijd is het qua huishoudelijke taken,administratie e.d. idd altijd al hetzelfde geweest. Ik denk wel dat ik een mini-doorbraak heb nu.. Ik heb hem gisteren en vandaag een aantal dingetjes gevraagd (bijv. container van straat halen,was in de droger doen enz) en die dingetjes heeft hij zonder te mopperen gedaan! Ik had ook gevraagd om te stofzuigen,dat heeft hij helaas dan weer niet gedaan en na het eten heeft hij niet geholpen met het opruimen van de keuken. Het stofzuigen zou hij morgen doen,ik ben benieuwd.. Maaaaarrr,ik ga morgenmiddag/avond (hij zit nu in de nacht) nog een poging doen met het stofzuigen of een ander klein dingetje en zo stilletjes aan ziet hij dan misschien in dat die taken helemaal niet zoveel tijd en moeite kosten als hij denkt. Het gekke is ook, als ik ergens heen wil of ik wil iets hebben stapt hij in de auto er rijdt er naartoe. Gisteren zei ik bijvoorbeeld dat ik naar Kids Factory in Breda wilde (3 kwartier rijden) en ik had het nog niet uitgesproken of we waren al onderweg. Dat soort dingen doet hij wel altijd.. Thnx voor de steun,ben ik wel blij mee..
mag ik hier ook even advocaat van de duivel spelen? Vooropgesteld: ik vind nog steeds dat Pluisman een hork is als ie botweg dingen weigert of "vergeet" te doen, en dat ie een hele hoop meer in het huishouden zou moeten doen, en bovenal veel meer respect voor Pluis zou moeten hebben! maaaaarrrr... hoeveel van de vrouwen die hier vallen over het woordje "vrouwentaken" kunnen eerlijk zeggen dat ze hun eigen fietsband plakken, autoruitenwissers vervangen, lekkende kraan repareren, schilderijlijst ophangen etc... Er zijn ook genoeg vrouwen die dat allemaal aan hun man overlaten. Terwijl het meeste daarvan net zo moeilijk of makkelijk werk is als een fatsoenlijke maaltijd op tafel zetten of een luier vervangen bij een beweeglijke baby. Dus de enige reden dat wij dat niet "kunnen" (en ik weet het, er zijn ook legio vrouwen die dat wél allemaal zelf doen (waaronder ikzelf) dus bespaar je "ik-kan-het-wel" commentaar, ik heb het over gemiddelen enzo) is dat we het onze moeders nooit hebben zien doen. Dus ergens is het dan natuurlijk oneerlijk om Pluisman aan te vallen over het feit dat ie de dingen niet "kan", omdat hij zijn vader die ook nooit heeft zien doen.
Je hebt helemaal gelijk hoor. Maar 'niet kunnen' is geen definitoef standpunt, dat kun je veranderen. Toen wij gingen samenwonen wist mijn man niet eens wat het verschil was tussen koken en braden. Hij had totaal geen idee waar een dippe pan en een platte pan voor dienen (platte pan noemde hij dus een braadpan). Zo erg was het. maar hij heeft het wel geleerd. En inmiddels kan ie best goed koken, daarnaast ook afwassen, keuken poetsen enz. Als ie het niet wist vroeg ie aan mij om hem te laten zien hoe het moet, en daarna wist ie het wel. Om te kunnen stofzuigen hoef je ook geen studie te volgen natuurlijk, we hoeven het niet moeilijker maken dan het is. Enige wat nodig is is een beetje wil. (tegenovergestelde geldt natuurlijk ook. Toen ze mij lieten zien hoe ik een boormachine moet bedienen wist ik het daarna ook wel. Zo moeilijk is dat niet)
@adi: ja, absoluut... die pluisman heeft gewoon een heropvoedingscursus nodig. No doubt about it. Ik heb ook leren klussen door het gewoon zelf te gaan doen, en niet omdat ik dat van mn moeder mee heb gekregen. Heb haar vorig jaar zelfs nog boor-cursus gegeven, omdat ze voor het eerst van haar leven een boormachine in haar handen had Dus alles is te leren, man of vrouw, jong of oud... maakt niks uit. Maar er is wel iemand nodig dan die hem op boot camp stuurt.
@fafa: Hier niet hoor,al die dingen doet mijn vader of schoonvader want dat "kan" mijn vriend allemaal niet. Maar goed..dat geeft niets,iets niet kunnen is iets anders als het niet willen. @Hier: Ik ben positief en blij! M'n vriend zit in de nachtdienst was om 14.30 uur al uit bed en heeft: -voor het eten gezorgd (zooi in de frituurpan gegooid) -de bovenverdieping gestofzuigd -het bed opgedekt -Nog wat kleine dingetjes: thee voor mij gezet,ijsje voor me pakken enz.. Ik had vandaag veel pijn en hij was echt lief en zorgzaam,superfijn gevoel was/is dat!
Even een snelle update: Het gaat best goed hier tot nu toe! Mijn vriend heeft de afgelopen dagen veel gedaan en geholpen. Vanmorgen heb ik helaas van de fysio te horen gekregen dat ik mijn werk niet meer kan doen en mijn vriend heeft dat echt wel opgepikt en vandaag al wat extra dingetjes gedaan,erg fijn!
Het lijkt mij echt vreselijk als je man niet helpt in het huishouden:x Ik heb gelukkig een man die mij wel enorm helpt, kijk als hij aan het werk is en ik ben gewoon thuis dan doe ik het hele huishouden, dan staat zijn eten klaar noem maar op Maar heb wel eens in het ziekenhuis gelegen, hij doet dan alles wat ik ook zou doen het hele huis blinkend schoon en daarbij getroffen dat ik een man hebt die ook nog eens goed kan koken. Het enige wat hij nooit zou doen is ramen zemen (dat vind hij dan weer echt te ver gaan haha). Maar hij wacht niet op een vrouw om alles te doen zo is hij gelukkig ook niet opgevoed. Daarbij ben ik een echte poetsdame want hou echt van een schoon huis en er kan altijd iemand onverwacht binnen stappen huis is altijd opgeruimd. Ben ook meer van het type glas leeg gelijk in de afwasmachine, krant uit gelijk in de krantenbak, wc rol leeg gelijk rol in prullenbak nieuwe rol ophangen etc... Moet wel zeggen dat ik het mezelf aangeleerd hebt want 10 jaar geleden was ik ook niet zo Tijdens mijn zwangerschappen is hij helemaal zorgzaam en mag ik uberhaupt bijna niets doen want dat vindt hij te belasend en mag ik gewoon voor de tv hangen of een boek lezen en koken ofzo haha
heb het 1 en ander gelezen, lang niet alles. Op het verhaal wat je neerzette toen je t topic opende was eigenlijk het enige wat ik dacht: knap dat je het al die tijd zo hebt volgehouden. Ik persoonlijk denk niet dat ik aan kids was begonnen voordat er dingen waren veranderd. Nu lees ik dat het beter gaat: fijn ! Hopelijk blijft dit in een stijgende lijn zo gaan !
Pluis, gelukkig gaat het nu een stuk beter. Ik las je eerste verhaal met mijn open mond Hopelijk blijft het zo en heeft hij het licht gezien!!