Wij lopen er al over te piekeren sinds de geboorte van de oudste maar we komen er niet uit. Er is gewoon niemand echt geschikt voor. Schoonmoeder is al 70 en kan het echt niet meer aan 2 kinderen. Mijn vader werkt nog. Beste vriendin krijgt haar tweede. Onze gastouder zouden we het ook toevertrouwen maar die krijgt haar derde kind.... Verder weten we niemand. En ik maak me wel zorgen, soms zitten we in de auto en dan krijg ik ineens zo'n enge gedachte van; als er wat gebeurd hebben onze kinderen geen vangnet!
Ik heb hier wel een over nagedacht, maar eigenlijk nog niets concreets geregeld. Ik zou graag willen dat mijn zus en haar man de zorg op zich nemen, en ik denk dat zei dat ook wel zouden willen doen. We moeten dat dus alleen echt nog doorsprekenen vast laten leggen. Mijn ouders of schoonmoeder zou ik hier ook niet mee willen 'opzadelen', wat je zegt...die kunnen dat misschien niet meer aan. Verder weet ik ook niet echt iemand aan wie ik Finn zou willen toevertrouwen. Mijn schoonzus misschien wel...maar haar vriend niet. Mijn broertje is nog teveel bezig met zijn toekomst en mijn zusjes ook. Ow..en ik denk dat mijn beste vriendinnetje het absoluut zou doen en willen! Ik zou het gewoon ook eens met mensen overleggen. Je zegt dat je vader werkt...prima...maar wie weet kan er vanalles geregeld worden. En wie weet vind je vriendin het ook geen probleem!
hmmmm moeten we dus ook nog regelen. Vind het zo moeilijk omdat het niet niks is. Ouders vallen wat betreft ons af -> 2x gescheiden en die moeten lekker opa en oma blijven... Zou het liefste onze beste vrienden vragen, maar vind het toch wel heel wat om dat te doen... Zij hebben er zelf ook 3 en als ze er dan 2(of eventueel in de toekomst 3) bijkrijgen... dat moeten ze ook maar willen. mijn gevoel zegt dat ik ze het liefste dan bij hun zou hebben. Die denken echt hetzelfde als wijover opvoeden en de kinderen zijn daar nu ook kind aan huis. ze wonen ook heel dichtbij. toch maar weer eens over hebben en dan echt vastleggen: moet er niet aan denken dat we t niet hebben geregeld en onze ouders gaan touwtrekken...
hier wel al laten vastleggen. geeft toch een fijn gevoel. Mijn schoonzus en haar vriend zij de gelukkige
ik zou hem aan m'n zusje toevertrouwenen, maar niet aan der vriend en dan blijft m'n broer en z'n vriendin over, maar ben er nog niet overuit of ik dat doe
Vind dat hier ook heel moeilijk. Wil zoeiezo dat ze niet naar oma/opa gaat, we willen dat ze in een jonger gezin komt. Mijn broertje is alleen en dat is zoiezo helemaaaaal niks voor hem Broer van mijn man en zijn vriendin hebben samengesteld gezin van 3 kinderen waarvan er 1 bij hen woont en de andere twee er regalmatig zijn, dat zijn in onze ogen de beste keuze. We moeten het ze alleen nog vragen...
Wij hebben mijn zus en zwager gevraagd om voor onze dochter te zorgen als ons iets overkomt, maar hebben dat nergens vastgelegd. Dat vastleggen heb ik eigenlijk ook nooit bij stilgestaan, moet dat bij de notaris?
Wij hebben het al wel vast laten leggen dat ze naar mijn zusje gaan. Ik vind het wel fijn dat het geregeld is, kan me voorstellen dat het een enge gedachte is als je dat nog niet hebt. We waren het gelukkig snel eens dat zij en haar man de kinderen dan krijgen. Mijn vriend heeft geen broers of zussen en mijn broertje is nog te jong. Ouders wilden we er niet mee opzadelen. Al zou ik ze ook best aan mijn moeder toevertouwen, maar wilde ze niet met 2 kinderen opzadelen als ze net van haar vrijheid kan genieten, want mijn broertje woont nog thuis. Ik hoop gewoon dat het nooit nodig is! @Romygizmo,Vastleggen hebben wij indd. bij de notaris gedaan.
Poeh.. Bij ons ligt dit ook nog niet vast. Mijn mans broertje en zijn a.s. vallen af. Zo ook mijn kersvers getrouwde zusje en haar man. Zusje daaronder heeft onze voorkeur, maar woont nog thuis, heeft een vriend in Parijs en zit 'in between' opleidingen met een parttime baantje. Geen stabiele factor wat dat betreft. Maar ze is verder ideaal Mijn ouders hebben 6 kinderen incl mijzelf, de jongste is 10.. dus die hebben genoeg gehad Mijn schoonouders zijn te lang uit de kids.. daardoor wat onzeker.
pfff is iets waar wij ook enorm over denken (bij vlagen) maar er gewoon niet uit komen. De beste oplossing voelt nog niet goed, en wat doe je dan? Uitstellen dus (stom ik weet het.. maarja het is ook zo lastig)
Wij hebben het ook nog steeds niet geregeld. wij komen er niet samen over uit waar de kinderen naar toe zouden gaan. Heel lasig maar ik wil het wel snel vastleggen.
wij hebben mijn zus en zwager gevraagd. Nu hebben we het nog niet officieel vast laten leggen, maar de familie weet wel dat we dit graag willen dus dat zal wel goed komen. En als we geld hebben laten we het ook bij de notaris vastleggen.
Ah, zo te zien zijn we dus niet de enige die dit moeilijk vinden. Voelde me al helemaal schuldig omdat het nog niet geregeld was... Wat kost het om zo iets vast te leggen bij een notaris? En nog iets.... hoe vraag je zoiets? Zo iets groots.... pfff moeilijk.
Wij hebben het in het testament laten zetten (300 euro geloof ik maar was tegelijk met de overdracht van ons nieuwe huis en samenlevingscontract). De kinderen gaan naar mijn broertje. Heeft wel een vriendin maar nog geen kinderen en is nog wat jong. Ik heb hem gevraagd maar wel met de opmerking dat mocht hij er niet aan toe zijn op dat moment hij de zorg bij mijn moeder mag leggen voor zo lang het nodig is.
Wij zitten ook nog te dubben. Wij zijn zelf door zijn zus gevraagd om voor huin zoontje te zorgen als hen iets overkomt en dat hebben zij ook vast laten leggen. Aan de ene kant heb ik dus een beetje het gevoel, wij voor hun en zij voor ons. Alleen vind ik hun relatie niet altijd even stabiel. Mijn zusje woont nog thuis en jong dus die valt af. Mijn zus en haar man vind ik ook een goede optie. Dus we twijfelen tussen mijn zus en zijn zus. Ik wil namelijk ook dat, mochten we nog een kindje krijgen, beide kinderen ook in het zelfde gezin komen...
Mijn broer en schoonzus nemen de zorg op ons zoontje mocht het nodig zijn. En wij zijn de voogd van hun dochtertje. We moeten het nog wel vastleggen bij de notaris, dit doen we vooral zodat daar mocht het ooit nodig zijn daar geen gezeur van komt.
Wij hebben een zaakwaarnemer en dit met onze wensen notarieel laten vastleggen. Op dit moment is niemand heel makkelijk aan te wijzen maar situaties kunnen veranderen. Daarom hebben wij een gezamelijke vriendin gevraagd of zij wanneer het nodig is, op dat moment te kijken wat het meest geschikt is (met een aantal uitgangspunten: contact familie, buitenland, religie etc)
Ik denk dat wij ook eerder voor een zaakwaarnemer zullen kiezen. Wat nu namelijk een goede keuze is, zal het straks misschien niet meer zijn en omgekeerd. Mijn schoonbroertje en zijn vriendin zien ons zoontje vaker dan mijn eigen broer en zijn vriendin. Huidige vriendin van mijn schoonbroertje is ook echt heel leuk. Ik zou de zorg voor mijn zoontje best aan hun samen toevertrouwen, eerder dan aan mijn eigen broer. Maar ja, ondanks het feit dat schoonbroertje nu een stabiele relatie heeft, kennen wij ook zijn voorgeschiedenis. Er is al een hele stoet vriendinnetjes voorbij gekomen. En de meeste daarvan vonden wij helemaal niks. Stel dat we iets vast laten leggen en zijn huidige relatie gaat over en hij krijgt weer wat met zo'n heks? Kun je je (dure!) testament weer aanpassen. Behalve de kosten waarschijnlijk ook niet zo goed voor de familierelatie. Ik zou eerder de grootouders (onze ouders dus) vragen om een keuze te maken als het nodig is. Zolang je niks laat vastleggen, is dat trouwens ook precies wat er gebeurt. Dat wil niet zeggen dat zij zelf de zorg op zich moeten nemen. Maar dat zij op dat moment kijken wie dat het beste zou kunnen. De relatie tussen mijn familie en schoonfamilie is goed. Ik denk dat mijn ouders best voor mijn schoonbroertje zouden kunnen kiezen of omgekeerd mijn schoonouders voor mijn broer, als ze denken dat die op dat moment de meest stabiele plek kan bieden. Je weet natuurlijk niet of dat verandert als er iets gebeurt. Maar zekerheid heb je nooit. Voor iedereen: houd er rekening mee dat je kind in principe wordt toegewezen aan de familie van de langstlevende ouder. (als je dus niks hebt vastgelegd.) Stel dat je samen een ongeluk krijgt en bij de mama wordt de dood vastgesteld om 12.00 en bij de papa om 12.01, dan krijgt de naaste familie van de papa de verantwoordelijkheid om keuzes te maken voor het kind. Als je dus één van beide kanten niet helemaal vertrouwt, zul je dus echt iets vast moeten leggen!
Wij hebben het er al wel over gehad, maar ook nog niks officieel vastgelegd. We vinden het moeilijk om iemand aan te wijzen c.q. hiervoor te vragen. Onze ouders willen we sowieso niet, die moeten wat mij betreft gewoon opa's en oma's blijven. Mijn mans zus is al helemaal geen optie aangezien mijn man en zij niet zo'n goede band hebben en we echt compleet anders zijn dan haar. Mijn broertje vinden we nog wat jong (23) en totaal niet op een punt in zijn leven dat hij een kind kan opvoeden. Mijn zusje is de beste optie, maar ja, ook zij heeft "nadelen". Ze heeft haar bachelor in Antropologie gehaald, maar sindsdien is ze nogal zoekende naar wat ze verder wil. Ze heeft nu een baantje als huishoudelijke hulp bij bejaarden, maar dat is echt een noodoplossing. Ze heeft al een redelijke tijd een vriend met een eigen koopappartement, maar wat als zij uit elkaar gaan? Dan heeft ze geen woning en geen nagel om haar kont te krabben, dan zou ze weer bij mijn vader en stiefmoeder moeten gaan wonen...ook niet echt wat ik voor ogen heb. En vrienden....nee, we hebben niet zodanig goede vrienden dat ik daar mijn kinderen aan toe zou vertrouwen. Overigens, als ik bijv. mijn zusje als voogd zou aanwijzen dan zou ik dus alleen mijn zusje aanwijzen en niet haar vriend. Als je ze wel beiden aanwijst en in de tussentijd gaan ze uit elkaar en je past je testament niet aan, dan zou hij in theorie dus ook nog aanspraak op de kinderen kunnen maken...