@josien, wat lijkt me dat dan vreselijk als je weet dat je je vader zou kunnen helpen, maar moet afvallen en dat het niet zo lukt Sommige mensen hebben nou ook eenmaal die bouw en kunnen proberen af te vallen wat ze willen, maar het lukt dan niet. Dan ben je eenmaal zo. Maar (ik weet niet of je het zo bedoelt hebt, dus correct me if I'm wrong) niemand hier heeft gezegd dat het makkelijk is om te zeggen dat als je overgewicht hebt, dat je dan eerst maar moet afvallen om een behandeling te krijgen. Ik stelde die vraag meer omdat ik gewoon nieuwsgierig ben naar hoe iedereen daar over denkt, zonder te oordelen over vrouwen met overgewicht. Ik denk ook dat het aan veel factoren ligt, maar in dit geval ging het mij om de dame in kwestie van babyboom.
@Buffy, klopt... dat is ook zo. Alleen merk ik aan mezelf dat ik er ook wat laconiek over wordt ten opzichte van andere mensen die praten/doen alsof het 'nogal logisch' is dat je afvalt of 'gewoon even een shakejesmaand inlassen' of vragen 'of je nu nog niet bent afgevallen'. Ik word wat meer kortaf als het in gesprekken gaat over mijn gewicht. De houding van het meisje in Babyboom kan ik me dan ook wel een heel klein beetje voorstellen (alhoewel ik daar ook wel dingen in hoorde en zag die ik me niet kon voorstellen). Je kan er ook helemaal gek van worden dat de halve wereld zich ineens bezig gaat houden met jouw gewicht en zelfs de keuzes en wensen in jouw leven daardoor bepaald worden. @Karagoz, lief... dank je wel. Toevallig ben ik nu ook nog eens uitgeschakeld door een flinke nekblessure en loop ik onder behandeling van de fysiotherapeut. Die heeft wel weer wat nieuwe tips voor het bewegen gegeven. Ik was altijd vooral bezig met cardiofitness, maar zij gaf aan dat ook krachttraining goed was. Ik dacht dat ik daarvan niet zo veel zou afvallen (daarbij zijn spieren zwaarder dan vet ), maar de fysio gaf aan dat cardiofitness zorgt voor directe verbranding en vergroting van je conditie (dat laatste heb ik ook echt gemerkt) maar dat spiertraining ook gedurende de tijd dat je niet sport effect heeft. Dus dat ga ik nu maar eens proberen. Een maagband... dat zou ik eigenlijk best graag willen, maar het is natuurlijk wel heel radicaal. Daarbij is het natuurlijk eigenlijk van de zotte dat een chirurg iemand met overgewicht wel wil opereren voor een maagband en een andere chirurg iemand met datzelfde overgewicht juist niet wil opereren omdat het risico te groot is . Schiet mij maar lek!
@Josien: Jeeetje wat erg zeg! maar ik moet zeggen het wel vreemd te vinden.. is er dan niets met je lichamelijk waardoor je niet afvalt? (stofwisselingsziekte ofzo?!) als je toch weinig eet, sport en niet snoept moet t er toch afgaan! zeker als je erg te zwaar bent moet t zelfs hard gaan in het begin.. En bij jou is het idd duidelijk dat je er alles aan doet, dat is denk ik een groot verschil met de discussie hier! Zeker wanneer het niet zwanger kunnen worden wel aan het overgewicht ligt, dan kunnen artsen wel geven wat ze willen maar is afvallen gewoon de beste oplossing en moet je daar natuurlijk keihard voor knokken als je kinderwens zo groot is toch?! Ben benieuwd of we haar in volgende afleveringen nog gaan zien en of t dan wat duidelijker wordt allemaal Ik vind trouwens ook dat mensen geen behandelingen geweigerd mogen worden puur om hun overgewicht, maar ik vind wel dat ze eisen mogen stellen over de moeite doen om af te vallen. Een arts van mn vader zei ooit simpelweg tegen m (was een erg drukke goede internist) je gaat minimaal zoveel kilo afvallen en per direct stoppen met roken en bij je volgende afspraak ben je er minimaal 10 kwijt, zoniet ga ik wel een ander helpen die erop zit te wachten. Was ergens wel hard, maar vind het ook wel eerlijk. Als jij er niet voor wilt werken waarom zouden die artsen dan hun tijd "verspillen" aan je..
Lieve reacties meiden, ook per PB. Dank jullie wel! Mijn frustraties over het niet kunnen afvallen zitten diep zoals jullie lezen . Misschien trek ik me dit soort dingen dan ook te veel aan en moet ik dit ook niet hier bespreken in een topic over Babyboom. Ik zal me dan ook terugtrekken voor wat betreft de overgewicht-discussie om de aandacht niet af te leiden van het programma waar het over gaat . Op advies van jullie (ook per PB) zal ik van de week eens laten checken hoe het met mijn schildklierfunctie staat. Jullie zijn lief!
Ik kom net pas weer in het topic vallen, heb nog niet alles bijgelezen, ga ik zo doen, maar reageer puur op jou. Ten eerste zeg je niets verkeerds, je typt gewoon jouw gevoel en menng niets mis mee. Christenen zijn heel divers, iedereen interpreteert geloven weer op zijn of haar eigen manier. Ikzelf ga ervan uit, of eigenlijk geloof dat de bijbel 100 % waar is. Dus ook als mijn kindje geen overlevingskansen heeft volgens de medische wereld zou ik de zwangerschap niet afbreken. Ik geloof in wonderen, en heb ook wonderen zien gebeuren dus dat is de 1e reden. Verder zitten artsen er ook weleens naast dat is voor mij ook een goede reden. Het betekent natuurlijk niet dat er bij christenen ook altijd dat wonder gebeurd. Anders hadden wij bijvoorbeeld ook geen ICSI nodig gehad, hoewel ik het nog een wonder vind dat wij nu ouders zijn.
En weer wat verder bijgelezen, kom nu bij jou uit.... En dus bij deze een antwoord: De definitie van het woord lijdensweg ken ik ook, en ik denk vele mensen met ons alleen in allemaal verschillende contexten. Helaas heb jij een kind verloren na een lijdensweg en dat is vreselijk, en ook zeker niet Gods bedoeling. God is daar ook verdrietig over, hoewel ik geloof dat jouw mannetje nu bij Hem is zonder pijn. Maar als ik daar verder op inga wordt het denk ik te 'prekerig' hier en dat is niet de bedoeling van dit topic. Het blijft denk ik een eeuwig durende discussie de grens tussen christelijke overtuiging of niet, laten we het erop houden dat ik jouw reactie begrijp en natuurlijk even goede vrienden maar mijn visie erop is anders.
@ de overgewicht discussie: Eerst: Josien sterkte, lijkt me heel erg moeilijk de situatie waar jij in zit en iedereen heeft wel een oordeel. Toen mijn man en ik voor het eerst naar het ziekenhuis gingen in eerste instantie voor mijn onregelmatige cyclus kregen wij ook het advies om af te vallen. Ik woog toen denk ik 76 kilo bij een lengte van 1.72 dat is dus maat 40/42 en een iets verhoogde BMI. In eerste instantie was ik verbijsterd, zo dik was ik toch niet? Maar goed, ik ging ervoor een paar kilo afvallen. Zelfs met behulp van een dieetiste lukte het echter niet. Ik was gefrustreerd dat het zwanger raken niet lukte, het zaad van mijn man bleek niet top, en ik kwam in een negatieve spiraal waardoor ik zelfs aankwam. En tsja hoe kwam dat? Mijn eigen schuld, ik at te veel als ik me rot voelde. En toch wilde ik dolgraag zwanger raken en had ik er alles voor over, als ik dus weer eens had gesnaaid voelde ik me nog ellendiger omdat ik mezelf voorhield dat ik het niet graag genoeg wilde. Moeilijk dus. Uiteindelijk ben ik 10 kilo afgevallen en later ook zwanger geraakt door uiteindelijk ICSI. Misschien heeft het gewichtsverlies meegeholpen, misschien niet. Maar wat ik duidelijk wil maken is dat bij iemand bij iwe het afvallen niet wil lukken het niet altijd zo is dat diegene er niet alles voor over heeft, het is gewoon enorm moeilijk als je in een negatieve spiraal komt, niet om het goed te praten maar toch elk verhaal heeft twee kanten.
Afvallen is niet voor iedereen zo makkelijk.... Kan me ook opwinden over mensen die zeggen ow gewoon die knop om zus en zo. Bij mij is mn overgewicht doordat ik dingen heb meegemaakt, erge dingen die ik weg eet. Ik zal eerst moeten leren die dingen te verwerken....Je weet nooit waarom iemand te dik is, sommige mensen hebben aanleg, sommigen zijn ziek en weer anderen vreten het er domweg aan ja zoals ik. Wil niet zeggen dat we dom zijn of lui....
Ik denk dat deze discussie niet eens iets te maken zou moeten hebben met het geloof. Iedereen heeft hier een mening over. En ik denk dat die mening die je zelf hebt, wel of niet onderbouwd kan worden met het geloof. Maar punt blijft, dat het je eigen mening is. Het is maar net hoe je die mening wilt uitleggen.. Er is geen hogere macht die jou opdraagt wat je wel of niet moet doen. Dat bepaal je zelf.
zwaar off topic maar wow... wat een prachtig filmpje in je onderschrift zeg... ik klikte er per ongeluk op...
Ik weet niet of je op dit topic doelt maar niemand heeft dat hier gezegd hoor. Niemand zegt ook dat het makkelijk is om af te vallen ik zie het zelf namelijk bij mijn vriend En emo-eten is echt heel erg rot, maar daar is ook iets aan te doen natuurlijk. @geloof, ik denk dat dat een moeilijk iets is en dat het voor mensen die niet geloven vaak moeilijk is om te begrijpen hoe mensen die wél geloven denken over bepaalde etische zaken.
Ja als je te licht bent weet ik, dat heb ik zelf gehad. Maar ik wist niet dat als je 30 kg te zwaar bent, je dan al stopt met menstrueren.
Was meer een reactie op iemand anders die niet zeker wist of je als je te licht ben ook stop Maar dat van 30kg te zwaar zijn en stoppen met menstrueren wist ik eerlijk gezegd ook niet...
Buffy, zal je ff een korte uitleg geven, ik hoop dat ik het duidelijk kan verwoorden: Overgewicht, PCO, en niet (of veel later) menstrueren staat wel met elkaar in verband,maar niet iedereen met overgewicht heeft automatisch PCO. En het wil dus niet zeggen dat mensen met (ernstig) overgewicht automatisch niet meer menstrueren, of dat deze altijd langer uitblijft, het kan. Het staat wel in combinatie met elkaar, en het een werkt door op het ander. Iemand met 30 kilo overgewicht kan natuurlijk zwanger worden, en een regelmatige cyclus hebben. En iemand minder overgewicht(bijvoorbeeld 10 kilo) kan een behoorlijk geschifte cyclus hebben, denk aan 89, 45, 32, 55, enz.......
ook ik kom even snel binnenvallen hier.... heb even het stukje pco overgewicht enz zitten lezen, ook ik kamp al mijn hele leven met overgewicht, en heb dan ook een maagbandje sinds enkele jaren (en kan daar enorm goed mee afvallen) Bij de 1e zwangerschap was ik ook in 1x zwanger, bij de 2e heeft het 13maanden geduurd, en dacht de gynea aan PCO ivm het overgewicht(was enige waar hij naar keek) Kreeg toen direct clomid voorgeschreven....en was ook toen gelijk zwanger. Natuurlijk na die bevalling was ik wel zwaarder als voor de 2e zwangerschap, maar toch in 1x weer zwanger van de 3e nu. Dus ook met flink overgewicht kan je zwanger worden. En de artsen in het ziekenhuis weten ook hoe moeilijk ik het heb met het feit dat ik in de zwangerschappen aankom, maar ja afvallen is voor de gynea´s hier geen optie in de zwangerschap, en ze weten ook dat ik na de bevalling direct weer mijn best ga doen om alle overtollige kilo´s kwijt te raken. Al lukte het tussen zwangerschap 2 en 3 niet aangzien daar maar 3maanden tussen de bevalling en de nieuwe zwangerschap zat. Maar het is wel heel hard en confronterend als je, je hele leven met overgewicht kampt, altijd overal op moet letten met eten/drinken, en toch overgewicht blijft houden. Maar ik blijf er voor vechten dat ze er weer af gaan straks! En wil ook alle dames een hart onder de riem steken die overgewicht hebben en er echt alles aan doen om de kilo´s kwijt te raken, om toch zwanger te kunnen worden! Ik weet wat jullie mee maken, al raakte we zelf toch vrij makkenlijk zwanger ondanks het overgewicht,het gevecht tegen de kilo´s blijft toch!
@josien, ff ontzettend off topic. jeetje wat erg meid dikke knuffel voor jou en alle stomme opmerkingen!!
Ik heb begrepen dat je door overgewicht minder vaak een eisprong kan hebben ivm een verstoorde hormoonhuishouding. Dan menstrueer je dus ook minder. Nu ben ik ook niet 1 van de slankste en voor mijn zwangerschappen had ik dus ook een onregelmatige cyclus. 1 keer per 3 maanden ofzo. Maar als mijn eisprong er dan wel aankwam was het zo overduidelijk als wat. Dus bij beide zwangerschappen was ik heel snel zwanger (1e keer ronde 2, 2e keer ronde 1). Het gekke is dat sinds mijn zoon geboren is ik wel een regelmatige cyclus heb.