Weet wel wat ik er van moet denken soms gaan we te ver met wat de geneeskunst ons bied. Als ik zelf 12 w zwanger was geweest denk ik niet dat de artsen mij tot het kind geboren werd in leven zouden moeten houden. Met 12 weken is het wel af maar moet het nog zo lang groeien te lang na mijn idee. Als je rond de 25 weken zit kan ik me er meer van voorstellen. Een kind dat zeker te weten opgroeit zonder moeder is apart. Het gebeurt maar ja. Mijn bescheide mening.
Ik snap het wel. Denk dat mijn man elk strohalmpje zou aangrijpen om nog íets van mij te behouden als ik kom te overlijden. De man in het verhaal kan toch ook al heel veel van het kindje houden waneer het nog maar elf weken is? Heeft die man dan niks te zeggen, het is ook zijn kindje.
Dat is misschien wel zo, maar naar ik me van mijn echo's kan herinneren, heeft het al de vorm van een kindje, het hartje klopt, het beweegt....Verder is de placenta al aangelegd. Kortom, het leeft! Een andere keus zou zijn geweest om moeder en kindje samen te laten sterven, maar in hoeverre zou dat dan weer eerlijk zijn naar het kindje toe? Eerlijk gezegd heb ik er ook wel dubbele gevoelens bij: kindje is nu dan wel geboren en gezond, maar moet opgroeien zonder moeder. En is dat wel eerlijk naar het kindje toe? Moeilijk hoor om hier een oordeel over te geven....
ben het helemaal met je eens. ik zou dit ook zeker niet willen. je kindje zit maanden in een dood lichaam zonder enige emotie of gevoel. een kindje socialiseerd al in de buik bij de moeder. door de geluiden van praten en aanrakingen van de buik. als het kindje dit al miet krijg kan het nooit echt goed zijn in mijn ogen
Ik vind het nogal hoor, maar wel fijn voor de familie dat ze het kindje alsnog hebben. Ieder zijn eigen mening he Ik denk idd dat mijn familie ook iets zou proberen te redden mocht ik zwanger zijn en in coma raken, als ik niet meer te redden ben dan maar mijn kind.
Het heeft hier waarschijnlijk ook wel met religieuze zaken te maken. Ze geloven dat dit kindje al een ziel heeft op dat moment en wanneer zo'n kind in leven gehouden kan worden moeten ze hier ook hun best voor doen, vooral in een land als saudi.
Ik zou dit zelf niet willen, en ik vermoed dat dit voor mijn vriend ook gegolden zou hebben. Als je het kind probeert te redden als het al bijna a terme is vind ik dat wat anders, maar nu is moeder maandenlang kunstmatig in leven gehouden (in mijn ogen, sorry als het lomp overkomt) om als broedmachine te dienen. Ik vind dat zowel voor de moeder als voor het kind een heel nare gedachte. Wel razend interessant dat dit kán, maar het is een weg die ik persoonlijk niet in zou willen slaan.
Ik zou voor het leven van mijn eigen kind best wel een paar maanden als 'broedmachine' willen dienen. Als dat betekent dat het kindje het wel zou redden... Dat zou dan het laatste zijn wat ik het kindje toch mee kan geven. Plus, ik voelde me als zwangere ook wel eens een veredelde broedmachine eigenlijk En opgroeien zonder moeder is idd voor het kindje een groot gemis, maar hoeft voor mij niet dé reden te zijn om het kindje dan maar niet te laten leven. Ik zou er ook meer naar neigen bij een bijna à terme zwangerschap dan bij een prille, maar ja... waar leg je de grens? De eeuwigdurende discussie over wanneer leven begint! @ umm: mijn man zei dat het in zeer religieuze landen wel eens gezien zou kunnen worden als moord, als ze dit níet hadden gedaan. Kan dat kloppen? Jij bent toch moslim? of heb ik dat mis
Toch word je mening hier weer gevormd op sumiere info. Ik zou ook als veredelde broedmachine willen dienen hoor.. buiten dat om Maar je weet niks van de historie van het stel. hoe is de coma ontstaan? hoe lang hebben ze gedaan om een kindje te mogen krijgen (al zou dat voor mij persoonlijk niks uitmaken) was er in het begin van de comateuze toestand misschien nog zicht op dat ze wakker zou worden? allemaal dingen die misschien mee gewogen heeft in de beslissing. (verder heb ik mijn mening al gegeven.
Gezond met 28 weken? Waarom denkt iedereen dat zulke premature kinderen toch gezond zijn. Het is niet voor niets dat een voldragen zwangerschap minimaal 37 weken bedraagt. Een kind wat met 28 weken geboren wordt heeft ongeveer 100% kans op problemen. Hoe maakbaar moet het leven zijn... ik vind dit gewoon eng. Was ze niet in het ziekenhuis geweest dan was die foetus gewoon komen te overlijden. DAT was de natuurlijke weg geweest.
Ja ik ben moslim, ik denk dat ze het idd dat ze het zo gezien zouden hebben. Maar las in een ander artikel dat het ook daar nog een religieus/medisch etisch geval is. Ik denk dat het sowieso niet zo vaak voorkomt, een zwangere vrouw die hersendood is.
Tja, zo is het toch met iedereen die in het ziekenhuis terecht komt.. dat laat je ook niet over aan de natuurlijke weg.
Ik bedoel te zeggen dat als ze mevrouw niet kunstmatig in leven hadden kunnen houden dan was de foetus gewoon met mama mee komen te overlijden. Het is dus erg tijdsgebonden...
maar hoe leg je dat je kind straks uit. ja je moeder was al 4 maanden dood maar door machienes hebben ze het nog 4 maandne weten te rekken zodat jij geboren kon worden. gegarandeerd dat dat kind problemen krijgt want hoe leg je hem dan dood uit? tja zijn mama heeft ook nog 4 maanden geleefd dus waarom een ander niet.
Ja, maar dat blijven natuurlijk ook altijd moeilijke dingen om aan een kind uit te leggen, Dingen als ernstig ziek, dood, etc. Waarom de één wel en de ander niet? Waarom raakt het ene kind zijn moeder kwijt als het pas 6 weken is (vriendin van ons) en een ander kind als het 8 is (jongetje in mijn moeders klas) en een ander pas als hij 50 of zelfs 60 is? Tja... Maar ik snap wel dat dit een grote ethische discussie met zich meebrengt, want waar gaat de wetenschap dan heen?
wat ik lees is dat deze vrouw niet kunstmatig in leven is gehouden. ze had alleen voedsel en drinken nodig. dus in coma. meestal kunnen ze pas na een week zeggen of zo iemand wel of niet wakker wordt. soms wordt er dan nog gekeken of eventuele hersenbeschadigingen beter worden. om te stoppen met voeding van iemand in coma gaat ook tijd overheen voor je daar toestemming voor krijg. kan me voorstellen dat je dan weer een paar weken verder bent. en nogmaals van de omstandigheden van de fam weet je ook niks. en wat voor problemen zal een kind krijgen? tis misschien vreemd en maar met goede begleiding zal het daar ook wel over heen komen. En of ze nu bevallen is omdat het is ingeleid of het kindje zelf is gekomen weten we ook niet.
Klopt, is idd een ethische discussie. Voor mij is een foetus van 11 weken in wezen een onderdeel van zijn/haar moeder; zonder haar is er voor hem/haar geen leven mogelijk. Voor mij is wat die artsen hier hebben gedaan ongeveer gelijk aan voor god spelen. Die vrouw was dood, ze hadden haar in mijn ogen moeten laten gaan.
idd weinig info om echt een mening te vormen, 't voelt een beetje dubbel zo. Ik denk wel dat als ik in de schoenen van de vader zou staan dat ik graag zou willen dat het kindje een kans zou krijgen. En natuurlijk is het voor het kindje niet prettig dat ze haar (/zijn) biologische moeder nu al kwijt is maar dat betekent natturlijk niet perse dat ze zonder moeder(figuur) op groeit.