Ik was gister op kraamvisite en ze gaven de baby gelijk aan mij, ik riep nog nee ik wil niet maar toch hebben ze hem op mijn schoot gegeven en heb hem 5 min vastgehouden. Ik was veelste bang dat ik hem pijn doe of verkeerd vasthoud ofzo , nu ben ik bang dat ik strax mijn eigen babyboy niet kan vastpakken. Wie herkent dit?
Bij je eigen baby'tje is dat waarschijnlijk anders.. Dan ben jij zijn mama en wil je hem/haar beschermen !
het is echt anders als je je eigen kindje vast houd. Bij andere vind ik het ook altijd zo eng maar dat heb ik nooit bij sem gehad
Het is echt heel anders maak je geen zorgen je doet het gewoon. Tuurlijk is het een beetje eng maar het went zo snel. groetjes kim
Ik had het ook. Maar een eigen kind is echt anders. Tot zijn geboorte, maar ook nu soms nog, huilen baby's standaard op mijn arm. Terwijl ik mijn jochie toch echt wel stil op mijn arm heb. Misschien in mijn geval ook een stukje spanning bij andersmanskind. Dat is met je eigen echt anders.
haha toen ik zwanger was had ik ook een blijkbaar een tekst op mijn hoofd dat riep 'Geef de baby maar aan mij', vreselijk vond ik dat. Ik had er echt helemaal niks mee en wilde het eigenlijk nooit. Toen mijn kleine man er eindelijk was, had ik totaal geen moeite met hem beethouden, kroelen of omkleden. Okee, de eerste paar keer aankleden en de eerste keer de luier omdoen was niet zo'n success, maar ik deed het wel. Om eerlijk te zijn hou ik nog steeds liever andermans baby niet vast hoor, alleen de mijne. Maar ik ben wel veranderd. Als ik bv nu babies op tv zie ofzo, is het gelijk aawww die is leuk, wat schattig, etc, of ik zit te huilen bij 'baby hospital'. Komt goed joh!
Heel herkenbaar en bij mij is het allemaal goed gekomen Baby's vasthouden, niks voor mij. Ik sloeg altijd over tot ze wat ouder en steviger waren Toen ik 7 weken zwanger was, beviel een vriendin van mij. Twee dagen later waren we er op kraamvisite en dan weet je wel hoe laat het is he... Van te voren heb ik mezelf heel streng toegesproken; NooNoo, doe normaal! Over een paar maanden word je zelf moeder, zet je er over heen en hou voor het eerst in je leven eens zo'n kleine baby vast. Ik ben doodstil blijven zitten, maar heb het maar mooi wel gedaan In de weken er na mocht ik dat meisje veel vaker vast houden en hoewel ik haar nooit zelf zou oppakken of wat ook, wende het op die manier wel iets. En toch ben je met je eigen kindje makkelijker. En het went zoooo snel! Joh, ik zal je vertellen.. de eerste paar dagen deden NooNooman en ik 20 minuten over een schone luier, we hadden geen ideeee! Nu is het nog geen 5 minuten. Toen ik net was bevallen durfde ik haar niet eens uit haar wiegje te pakken, ik wist echt serieus niet hoe ik dat aan moest pakken Ik heb dit ook gewoon gezegd in het ziekenhuis en tegen de kraamhulp en ze hebben het me met alle liefde en geduld voor gedaan. Komt goed Hamis, rustig door ademen
Nou inderdaad, in het zh zeiden ze ook, 'joh over een week weet je niet beter en gaat het zo snel!' en dat was ook zo! Mijn man moest iets langer wennen, maar ook dat kwam gewoon goed
hahaha denk het ook , maar ik wil hem op de juiste manier beethouden niet dat hij last krijgt van zijn nekje ofzo
Mijn zoontje is al wat ouder dus ben al wel wat gewend, maar een paar weekjes geleden waren we op kraamvisite en kreeg dat kleine hummeltje in m'n handen geduwd en had meteen zoiets van HELP! Hoe hou ik haar ook al weer vast, zo breekbaar. Je groeit er vanzelf in en de eerste week heb je nog een kraamhulp rond huppelen die je met alle liefde en plezier advies geeft en je helpt waar nodig. Gewoon alles vragen
Toen ik 20-weken zwanger was heb ik voor het eerst tijdens kraamvisite een baby vastgehouden. Ik vond toch wel een beetje dat dat moest, haha. De kraamvisites voordat ik zwanger was, heb ik altijd beleefd geweigerd. Maar ik heb mijn eigen kind vanaf het begin gewoon heerlijk vastgehouden hoor. Dat voelde gelijk goed! Komt helemaal goed, echt waar. Zoals al eerder gezegd: je eigen baby laat je het liefst nooit meer los!
Ik was ook altijd bang om andere babietjes vast te houden. En ik had het daarom bijna nooit gedaan. Zelfs bij onze baby was ik in de kraamweek echt nog een kluns met vasthouden, optillen en kleren aantrekken enzo. Alles was zo onwenning. Mijn man deed het steeds voor hihi. Maar na een paar dagen ging het steeds beter en nu ben ik er een prof in haha. Dat komt dus allemaal goed meid.
Als ik ergens op kraamvisite ben en ze vragen of ik hem/haar wilt vasthouden zeg ik vaak nog steeds van nee joh, hoeft laat hem/haar lekker liggen
Het is helemaal geen gekke vraag aan de kraamhulp hoor. Een pasgeboren baby moet je toch op een bepaalde manier oppakken en vasthouden, en als je dat nooit eerder hebt gedaaan is het toch fijn als iemand het even voordoet. Hetzelfde met luier verschonen. Hebben ze mij ook voorgedaan. maar het went echt wel hoor. Mijn man heeft nooit een kindje vastgehouden dat nog niet zelfstandig kon zitten, hij vond het doodeng. En toen stond ie zijn zoontje van 1.200gram te verschonen in de couveuse, zonder problemen, en zonder angst.
Ik vind het soms nog steeds een beetje eng om een baby'tje van een paar weken vast te houden. Met je eigen kind is het anders.