hier een mannetje van net 1 jaar, het is echt een boefje aan het worden sinds ie aan de tafel kan lopen, alles wil ie pakken, heel logisch natuurlijk, maar als iets niet mag zeggen we nee maar dit heeft niet echt effect, hoe doe jullie dit dan verder? paar x waarschuwen en dan even weg halen? het is een lief boefje hoor, maar vroeg me dit gewoon af
Nee zeggen, weghalen en afleiden! Dat is de beste manier. En herhalen, herhalen, herhalen... Ik heb wel, om te voorkomen dat ik de hele dag nee loop te roepen, de salontafel leeggehaald hier en de vensterbank ingericht met speelgoed Zeker met twee kleintjes, maakt dat mijn leven een stuk makkelijker. Er zijn nu nog zat dingen waar hij niet aan mag komen, dus leren doet hij het alsnog wel (al is het langzaam )
Ik heb tijdelijk (hoop ik ) een hele lege salontafel. Ben al druk zat hem uit de boekenkast te houden en van de telefoon en uit de water en voerbakken van de beessies Je blijft gewoon zeggen: Nee dat mag niet en weer weghalen, iets van hem zelf geven (afleiden). Probeer sinds deze week er wel op te letten dat ik ook de positieve dingen blijf benoemen. (zo, wat kan jij goed met je auto rijden, met je puzzel spelen of achter je loopkar rennen. Want ik verzande in vooral Mag-niets en Blijf-afs Ik mag toch hopen dat het loont allemaal en het kwartje uiteindelijk valt
Ik zeg duidelijk nee (.... naam) daar mag je niet aankomen. Dan als ze het nog een keer doet dan pak ik haar er weg en onder tussen benoem ik het nog een keer dat "mama niet wil dat ze aan datgene zit" En dat continu herhalen en herhalen tot je erbij neer valt. Nu begint mevrouw mij na te doen dan richt ze haar vinger naar iets waar ze niet aan mag komen en dan zegt ze al hoofdschuddend "neej neej"
Hahaha, hier ook, als ik tegen Lisa zeg: nee nee! Loopt ze weg met haar vingertje omhoog . Ze weet heel goed wat niet mag, maar daardoor is het juist zo leuk om te doen, kijken hoe mama reageert. Gelukkig kunnen we wel veel laten staan, een vaas met bloemen interesseert haar helemaal niets.
Ja dat is echt de leeftijd nu he, vind het ergens ook wel weer grappig. Wij hebben ook niks weg gehaald toevallig ging het vandaag een keer mis, (was bij mijn man) Ze liep rond de tafel en daar staan 2 waxine licht houders en ze weet dat ze er niet aan mag komen, toen ging ze heel snel zo`n waxine houder pakken en mijn man zegt "nee ... daar mag je niet aankomen" en vervolgens zegt ze "neej" en kruipt er keihard mee weg ja wel kapot. Maar goed dat is ook een stukje papa uit testen heb ik het idee want bij mij taalt ze allang niet meer naar die dingen op tafel.
Hier hielp (en nog steeds) het om te zeggen dat iets van papa of mama was, en dan gaven we hem ter afleiding iets van hem en dan zeiden we dat dit van J. is. Hij weet nu thuis heel goed welke dingen van papa of mama zijn of wat van hem is.
Oh, zo herkenbaar. Ons mannetje is nog iets jonger, maar komt ook overal waar hij wil zijn (en vandaag deed hij zelfs 5 stapjes, ). Onze salontafel is ook leeg en de rest van het huis is redelijk kindvriendelijk. Maar nu heeft hij weer door hoe de prullenbak open moet.......... Hij is nog jong en begrijpt nog niet zoveel van het woordje Nee. Wij halen hem ook steeds weg, zeggen dat het niet mag en leiden hem af. Hij kijkt wel op bij het woordje Nee, maar lacht dan vriendelijk terug. Het gaat vast een keer goedkomen, maar we worden soms wel moe van het nee-zeggen.