Tuurlijk . Leuk een zwangerschapsdagboek! Gaat de baby dan later bij Amy op de kamer? Fijn dat je je verder oke voelt!
Die moeheid ook altijd in het begin he . Als het nou een jongetje wordt heb je natuurlijk wel meer nieuwe dingen nodig. Is de kamer van Sem ook geschikt voor een jongen? Ben benieuwd naar de buikfoto!
Hmmm je valt dus af....geen idee hoe dat komt? Best naar als de VK zich daarom zorgen maak. Hoe gaat dat nu verder?
Regenboogje: Wat fijn dat Stan het zo goed doet, ik vind die foto's wel heel zielig uitzien hoor.... Kereltje, maar wat een binkie is hij ! Nike: Sterkte met de tandjes van Mees.... zo zielig, die tandenellende! Karin: Wat heerlijk, dat vaste slaapritme! Paloe: Dikke knuffel meid! Wat een heks is die kapper van jou Anica: Jou ken ik nog niet Komt vast snel verandering in huizen te koop: Er gaan ineens veel huizen de verkoop in he? BIj ons wil het nog niet vlotten, veel geïnteresseerden, maar nog geen kijkers....... ik vind het ook wel prima, ik weet niet meer zo goed of ik wel (al) weg wil dus laat het nog maar even te koop staan
Hier: Veel gebeurd de laatste weken, zoveel, dat ik het niet eens meer weet en er buiten mijn familie om ook niet veel over gesproken heb. Van het weekend een brief moeten schrijven 'aan' mijn broer, over hoe zijn situatie ons gezin heeft beïnvloed en ik moest op een gegeven moment zo vreselijk huilen, kwam in een hyperventilatie aanval terecht. Vreselijk Dit heb ik 's nachts regelmatig, maar kon het steeds niet plaatsen. Dan was ik wel enorm kwaad op hem, maar als ik wakker werd dacht ik alleen maar: "Wat ben je ook een egoïstische zus. Hoe kun je nou zo kwaad zijn op je broer, terwijl hij niks gedaan heeft?" Toch heeft hij een hoop schade berokkent. Wij zijn wel met zijn allen van mening dat wat gebeurd is, is gebeurd en dat we gewoon vanaf punt 0 verder gaan als hij weer terug is. Verder las ik hier laatst iets over een weddenschap dat onze kleine uk als eerste zou lopen? Die is dan verloren, want ik las ergens dat Damian al loopt en O. loopt nog steeds niet helemaal los, nu af en toe wel aan één handje Verder zit hij weer in een sprongetje of zo, is al meer dan een week niet meer te genieten. Of jah, hij is heel lief, bij mij op de arm, maar als ik hem neer zet, is het krijsen...... Vandaag ben ik eindelijk bij de pijnpoli geweest en volgende week woensdag word ik al behandeld! Ze gaan onder plaatselijke verdoving een spuit zetten tussen mijn stuitje en de bovenliggende wervel, omdat ze hopen dat daar een zenuwknoop zit, die ze plat kunnen spuiten. Áls dat een zenuwknoop is en het lukt om die plat te spuiten, zal ik een tijdje veel minder pijn hebben. Verdwijnen zal hij nooit. Het kan 6 maanden duren, maar ook voor onbepaalde tijd beter worden. In het slechtste geval doet de behandeling helemaal niks. Er wordt wel napijn verwacht, maar dit hóeft niet. Veel erger dan dit kan het toch niet worden, dus laat maar komen. Verder heb ik nog een hoop te vertellen........ kom er gewoon even niet meer op.
@Hier: Aiden sliep eregister bij mijn broertje en zijn vriendin. Volgens mij vonden ze het wel leuk maar ze vroegen wel of we hem om 11 uur sochtends weer op konden halen . Zaten ze daar met wallen onder hun ogen op de bank. Meneertje was om 5 uur wakker geworden en sliep pas weer om 7 uur. Ook vonden ze het lastig om hem continu bezig te moeten houden. Nou ja niet lastig maar het viel ze gewoon op hoeveel meer "werk" dat is als ze dachten. Ik denk dat zij het kinderen krijgen nog even uitstellen, en dat terwijl ze vorig jaar nog waren gestopt met de pil. Tot ik een kind kreeg en ze zagen hoe moe ik was . Heb nog een leuk verhaal trouwens. NOT! We reden terug van Deventer, waar mijn broertje woont en waar we Aiden net hadden afgezet. We reden net een parkeergarage uit en mijn vriend wist even niet waar we heen moesten, dus terwijl hij om zich heen keek reed hij te langzaam. Achter ons rijdt een opgepimpte blauwe BMW met een turk of marrokaan achter het stuur en die begon te toeteren. Oke oke we rijden al door denken wij. Komt ie vijf minuten laten voor ons rijden en trapt ineens keihard op de rem! Ik schrok me werkelijk wezenloos, en van schrik en woede stak ik mijn middelvinger op en tikte op mijn voorhoofd dat hij niet goed wijs was. STOM natuurlijk, agressie lost nooit iets op maar ja heat of the moment. Hij blijft daarna voor ons rijden, veel te langzaam dus achter ons iedereen toeteren. We komen bij een rotonde en wij slaan af, hij rijdt rechtdoor. Eindelijk van hem af dachten wij... Maakt hij een rondje en komt gewoon weer achter ons rijden! Vond het zo creepy maar dacht dat hij het wel snel op zou geven. Nee hoor hij heeft werkelijk waar tot Zwolle achter ons aan gezeten. Een uur lang rijden, we zijn omgereden om hem af te schudden, kris kras door Zwolle heen, dan weer snel dan weer langzaam, maar hij gaf niet op. Ik durfde niet naar huis te gaan, ja jeez straks weetie waar je woont! Wat ik durfde zelfs niet eens de auto had, had al helemaal visioenen van mijn vriend die in elkaar geslagen zou worden. Het was zooooo bizar allemaal! Waar haalt die vent de tijd vandaan? Wat denk je dan bij jezelf? Ff lekker gezellig wat mensen bang maken? Enfin, heb na een uur de politie gebeld want ik was echt heel bang. We mochten naar het hoofdkantoor komen en daarbuiten zou iemand ons opwachten. Toen we afsloegen naar het politiebureau gaf hij er eindelijk de brui aan. Met een luid getoeter verdween hij weer. Heb een geweldig potje staan janken op het bureau . Ze hebben een melding gemaakt bij zijn kenteken en hebben me verzekerd dat hij niet eens in de buurt van Zwolle woont dus ik kan weer veilig de auto in
Ja ik was dat ook! Ik heb een Nokia en wil graag een app waarin je ook gecoached wordt, en waarin niet alleen maar wordt bijgehouden hoeveel en snel etc je hebt gelopen... tips?
Heftig zeg zon brief moeten schrijven. Ik kan me goed voorstellen dat je je als zus haast schuldig voelt om te moeten toegeven dat je broer jou en de rest van je familie veel pijn heeft gedaan. Blijkbaar was het wel nodig aangezien je er zo heftig op reageerde. Hoe voelde je je daarna? En hoe gaat het nu met je broer? Lijkt me heel moeilijk om weer opnieuw te beginnen. Zaken uit het verleden zijn lastig om te vergeten. Maar wel heel goed dat jullie daar wel naar streven! Hmm volgende week woensdag al! Ik hoop heel erg dat je gaat helpen, al is het helaas niet voor eeuwig. Als het nou wel helpt, kan die operatie dan vaker worden uitgevoerd?
Oh Aiden is trouwens ook niet te genieten. Overdag geen vuiltje aan de licht maar savonds wil hij niet slapen. Alleen maar huilen. Lijkt wel of hij ergens pijn heeft ofzo. Tandjes? Groeispurt? Who knows! Gaat wel weer over
Cherry: Whahahaaaaaaaaaaaaaaaaaa, grappig, dat je broertje + vriendin nu pas zagen hoeveel werk zo'n ukkie eigenlijk is En wát een verhaal, wat een ongelooflijk enge creepy vent! Ik zou ook bang zijn en janken hoor!
En we vonden het supergezellig! Olaf en Liam hebben niet eens geslapen op de weg terug. Olaf was helemaal vol van het fonteintje Leuk dat verrassen!
Hij zit natuurlijk nog in de kliniek. Er is aan zijn hele gezin gevraagd om een brief te schrijven en ook aan zijn vriendin. Ik brak gisteren gewoon. Ik ben een persoon die overal positief in probeert te blijven staan en heb veel gevoelens veel te lang weg gedrukt. Hoe ik me nu voel, weet ik niet zo goed. Eigenlijk wil ik zelf hulp gaan zoeken bij de verwerking van de afgelopen 10 jaar. Ik heb zelf een heel enge ex gehad en ook dat stukje is nooit 100% verwerkt, plus alles wat in die 10 jaar met mijn broer en daardoor met ons gezin is gebeurd, zit te diep. Ik kan er niet helemaal bij, maar ik voelde gisteren ineens de woede die ik af en toe (geheel onterecht) jegens mijn man voel en dat was een eye opener. Vreselijk, zit er weer om te huilen, het is ook zo enorm ingrijpend en het heeft onze jeugd (zo blijkt nu) zo enorm getekend. De sfeer is ook enorm (in positieve zin) veranderd sinds hij in Afrika zit en dat was al mijn eerste eye opener, 2 weken geleden... Vergeten kun je het natuurlijk nooit en dat mag ook niet. De persoon moet weten wat er gebeurd is, wat hij aangericht heeft en dat moet hem triggeren om nooit meer terug te vallen. Vergeven doe ik hem meteen, zodra hij van de rotzooi af kan blijven. Natuurlijk is dat niet het enige, zijn allergrootste probleem (en ook de oorzaak van de verdere problemen) zijn zijn depressies en die zal hij natuurlijk nog wel meer krijgen. Daar wil ik hem voor de volle 100% in steunen. Hij gaat op dit moment ook helemaal kapot aan het schuldgevoel en ik vind dat niet nodig. Hij is de afgelopen 10 jaar in de greep genomen en was zichzelf niet. Als hij weer terugkomt en er zelf keihard aan blijft werken, zal ik hem met open armen ontvangen en hem steunen waar ik kan. Vergeef hem dan ook meteen alles. Echt. Kan hij echter niet van de zooi afblijven, denk ik dat ik met hem moet breken, om mezelf en mijn gezinnetje te beschermen.
Dit is geen operatie, gewoon een poliklinische ingreep. De operatie stellen ze zo lang mogelijk uit, omdat het eigenlijk nooit helpt. Er zijn maar enkele gevallen bekend waarbij het geholpen heeft... Maar als dit wel helpt, kunnen ze het gewoon oneindig blijven herhalen, zo lang het nodig is ja. Gelukkig!
Hier precies andersom Als hij 's avonds naar bed gaat, is ie weer blij dat hij kan gaan slapen (overdag overigens niet) en slaapt ie ook vrijwel meteen. Overdag is het hier dus heisa. Arme Aiden! Hoop dat hij zich ook snel beter voelt!
Incog Jemig wat heftig van die brief! Nu weet je wel waar de hyperventilatie vandaan komt, dat is ook niks! Hopelijk lukt het om goed opnieuw te beginnen als hij terug is, voor zowel hem als jullie! 'Nog niet los lopen' pfff die kleine man van jullie is echt megasnel! Liam ging een paar dagen geleden wel staan aan mijn twee handen maar dat was maar voor heel kort, verder is hij er nog niet sterk genoeg voor en zitten lukt ook nog niet Volgens mij loopt Damian ook nog niet los, of wel? Hopelijk is hij snel door zn sprong heen, k ken het nog van Olaf, dat gekrijs zodra ze even niet aan je kunnen hangen.. werd er op een gegeven moment echt helemaal naar van. Superfijn dat je al zo snel geholpen kan worden! Je hebt al zolang zoveel pijn! Ik hoop heel erg dat het supergoed werkt en de werking lang aanhoudt..
cherry oeh wat een eng verhaal! Groot gelijk dat jullie niet naar huis zijn gegaan en naar de politie zijn gereden! Bah wat een engerd zeg! Hopelijk zie je hem nooit meer..