Gisterochtend VK gebeld, het homeopatisch middel heeft niet zijn werk gedaan... helaas. Zij heeft ziekenhuis gebeld, overlegt met gynaecoloog en kon daar gistermiddag terecht. Na gesprekje over 'mogelijkheden', medicatie was slagingskans 80% en duur van zwangerschap erbij, bijna 13 weken, de kans op nacuretteren erg groot, heb ik besloten om voor curettage te gaan. Word maandag geholpen. Zie er toch wel als een berg tegen op. Vind het toch onnatuurlijk. En nu helemaal we nog een echo hebben gehad en hierop toch duidelijk een mini-mensje was te herkennen. Op de andere 2 echo's zag je alleen maar een 'wormpje' en nu dus echt hoofdje-rompje-beentjes-armpjes.... En dat word nu dus uit mijn baarmoeder 'geslurpt' met een slangetje... Je hoort soms zo van die gruwelverhalen, dat het er niet doorpast e.d.... toch maar proberen er niet te veel aan te denken. Het is zo dubbel, vind het niets en ergens ben ik er ook wel 'blij' mee, want niets wijst er op dat het zo nog vanzelf gaat komen. En VK zegt dat het nu toch wat risicovoller word, dat de kans op heftig bloeden ook groter word. En daar zit ik uiteraard ook niet op te wachten en ik wil toch graag verder. En als dat dus curetteren betekend... moet me er maar bij neerleggen...
He Nairam, heel veel sterkte gewenst! Toevallig zag ik je berichtje, "ken" je nog van eerdere uitwisselingen wb de colitus/crohn. Wat een naar bericht, en dan ook nog dat het niet vanzelf op gang komt. Probeer ook niet teveel berichten te lezen, vaak worden hierin vooral de rampscenarios genoemd. Ik duim voor je dat het maandag voorspoedig mag gaan, en dat je over een poosje weer goede zwangerschap mag hebben! Knuffel Jannanas
Nou, even om het af te sluiten... Heb gisteren de curettage gehad. Ik ben geweldig goed en lief begeleid en behandeld. De curettage is me enorm meegevallen. En allemaal snel verlopen. Om 12.15 lag ik op de o.k., gelukkig door de anesthesist infuus geprikt, ben bijzonder slecht te prikken en heel fijn 'onder zeil gegaan' en om 13.15 wakker geworden op de uitslaapkamer, uurtje daar gebleven, om 14.15 was ik terug op de kamer.... en heerlijk paar boterhammetjes gegeten (had TREK ) en om 15.15 was mijn man er en om 16.00 al weer lekker op weg naar huis. Helaas de gynaecoloog niet zelf gesproken, ze was te druk.... maar 's avonds belde ze om 21.45 (!!) om te vragen hoe het met me ging. Ze hadden haar niet gebeld dat ik naar huis ging. Ze was idd erg druk geweest die dag, maar ze had graag gebeld willen worden en als ze had gekund, was ze langs gekomen. Maar vond het hééél aardig dat ze me beldde !! Heb haar daar ook voor bedankt, deed me toch wel even goed. Maar was op de afdeling ook al goed geïnformeerd, dus... Ben alleen wel 750 ml. bloed verloren, wat blijkbaar toch veel is voor een curettage. Gyn. legde uit, dat dit kwam doordat mijn baarmoeder wel de grootte had van 13 weken zwangerschap en de placenta dus ook en dat het niet zo makkelijk los kwam. Maar dat de operatie verder goed was verlopen. Voel me verder goed, beetje slapjes. Vind nog steeds beetje vreemd, dat het kindje op die manier uit mijn baarmoeder is verwijderd. Maar ik denk dat het mss ook wel de beste manier was, want stel dat het thuis zo hard was beginnen te bloeden, als het los was gekomen.... Gisteren was het emotioneel toch nog wel heftig, maar voel me vandaag al stukje stabieler ! Alleen wat ik nog wel een beetje vreemd vind, heb vandaag nog helemaal niets gevloeid... Is dit normaal ?? Nog wel beetje buikpijn, maar niet erger dan menstruatiepijn. Wil het nog even aan zien, anders mss toch VK of gyn. bellen ?! Omdat ze zeiden dat het nog wel een paar dagen tot zelfs 2 weken kon duren, maar gister wat ik gezien heb, maandverband vol, maar that's it en vandaag nog niets dan.
Fijn dat het meeviel. Sterkte met de rest nog. Ik had juist begrepen dat je eigenlijk helemaal niet veel meer vloeit na de curettage... Ik hoop voor je dat dat klopt.
Gisteravond beldde de huisarts, die had bericht gehad van ziekenhuis en ze beldde om te vragen hoe het met me ging ?!! Wederom heel verrast door de belangstelling. Ik weet dat ik een ontzettende lieve huisarts heb, maar je verwacht toch geen telefoon van je HA. Van je vrienden en familie wel, maar belangstelling/ medeleven vanuit de 'medische' wereld doet me toch extra goed. Heb haar ook gelijk gevraagd wat betreft het vloeien en zij vertelde dus ook dat het heel normaal was. Dan was ik gewoon goed gecuretteerd. Wel fijn om te weten ! Omdat ze vanuit het ziekenhuis zeggen dat je tot wel 2 weken kunt vloeien, maar niet dat er ook helemaal niets kan komen..
Arme Nairam, hopelijk is nu alles achter de rug. Bij mij stopte het vloeien ook altijd heel snel. Kan na een paar dagen weer lichtjes beginnen, ook dat is normaal. Sterkte ermee, en hoop dat je cyclus weer snel en goed tot stand komt. Suus
Vandaag zei de gyn dat ik bloed kan verliezen tot mijn eerstvolgende menstruatie. Maar ze zei niet dat het altijd zo is. Ik ben benieuwd. Kan onverwacht morgen al terecht!
Lieve nairam, Ik had al eerder gereageerd in dit topic dat ik helaas in het zlefde schuitje als jou zat. Hier even een update van hier. Ik ben vorige week donderdag dus 30 juni gecurreteerd, deze curretage viel mij ook ontzettend mee. Werd om 16.00 uur opgehaald en om 17.30 was ik terug op mijn kamer. Alles was goed gegaan en ik was 300 cc bloed verloren. Maar helaas kreeg ik het weekend koorts, en ontzettende krampen. Dus maandag toch maar gebeld. Overigens vloeide ik nauwlijks alleen een beetje bruin bloed verlies. Toen ik maandag voor controle even moest komen bleek dat er nog een deel in mijn baarmoeder zat. Hoe dat kan een idee, maar het is dus wel gebeurd. Vervolgens ben ik afgelopen woensdag weer met spoed gecurreteerd, Deze ingreep duurde ontzettend lang. Ik werd om 11.05 meegenomen en kwam pas om 15.00 uur terug. Mijn man was helmaal in paniek, omdat het zo lang duurde. Waarom het zo lang geduurd heeft, geen idee. Ik ben 800 cc bloed verloren, dus bij elkaar meer als een liter, van beide ingrepen. Ik voelde me na deze curretage echt niet goed. Maar na een paar uurtjes knapte in aardig op. Ik merk dat ik nog niet de oude ben, ben nog veel moe. Maar verder gaat het wel. Overigens vloei ik nu ook niet meer dat is dus 3 dagen na de crretage, alleen nog beetje bruinig verlies met plassen. De gyn is nog bij ons geweest en vertelde dat hij 100% ZEKER weet dat ik nu echt schoon ben. Nou wij hopen daar maar op. Hebben jullie ook een tijdsduur gekregen zolang je eerst even niet meer zwanger mag worden? Ons is aangegeven dat het beter is eerste even een half jaartje te wachten dus dat zullen wij ook doen, maar vind het wel moeilijk. Want dat houdt in dat ik straks mijn uitgerekende datum voorbij ga zonder zwanger te zijn. Ben bang dat ik het dan ook nog even heel moeilijk zal gaan krijgen. Ik vind het lichaamelijk allemaal wel meevallen. Maar emtioneel vind ik het veel zwaarder. En hoe ervaar jij dat? Veel liefs mamavand