het is een lang verhaal, ik hoop dat jullie de moeite zouden willen nemen het te lezen. vanmiddag zijn we gebeld door de eigenaar van het kinderdagverblijf van J, Manlief nam de telefoon op, en ze zei dat ze graag met hem wou praten, het liefst zonder mij erbij, toen hij vroeg waarom zonder mij zei ze dat het nogal veel stress kon geven en dat ze mij daarin in bescherming wou nemen want mijn ziekte kan opspelen door stress, waar gaat het over dan ? heeft J wat gedaan ? is er iets met hem ? ze zei: het scheelde maar weinig of hij had iemand vermoord !!!!!! we zijn ons doodgeschrokken ik wou ook mee naar dat gesprek, ik moest voor mijn eigen gevoel gewoon weten hoe en wat, dus ik ging mee, daar gekomen begon ze erover dat het gedrag van onze zoon niet normaal is, dit kent ze niet van J en het hoort al helemaal niet bij zijn leeftijd, het was vanmiddag, bij een kindje van zijn leeftijd (2,5) het kindje had een verrekijker om zijn nek, en zoonlief had na de mening van de eigenaar het koord er dubbel omgeslagen en dan extra aantrekken, ze zei wel: hij is 2,5 hij KAN zoiets niet bewust doen.... juist het onbewuste zet hem hier toe, hij snapt niet wat voor kwaad zoiets kan, ( wij hebben zoiets van : MAAK het hem dan bewust, laten WIJ daarover afspraken maken, hoe gaan we het hem bewust maken dat zoiets pijn doet en niet kan, ) toen wij vroegen, welk voorwerp ? hoe dan... laat het ons zien, toen zagen we dat zoonlief het ding bij zichzelf om had, je hebt bij een verrekijker grote en kleine glazen, het ding hing goed om zijn nek, maar hij wou door de grote glazen kijken, dus hij draait de verrekijker en daardoor kreeg je dus zo'n kruis, dat het gedraaid zat, hij vond het meteen al niet leuk meer en wou hem weer af doen, hierdoor kwam het koord dus knel te zitten bij zijn keel. en als hij door zou trekken zou hij dus zichzelf stikken JA zo is het precies gegaan alleen dan bij het andere kindje toen hij het af wou pakken, hij draaide het omdat hij door de grote glazen wou kijken, het jongetje vond dit niet goed en wou het ding terug pakken en J wou het dus van zijn nek afhalen en er hard mee wegrennen dit is hoe de eigenaar het zei verder zei ze : ik was er maar net optijd bij of hij was dood geweest, mijn man zei dat betekend dus dat je er niet bij was.... want als het kindje echt bijna dood was .... dan ben je een tijdje weggeweest en de kinderen zonder zicht achter gelaten, Nee zegt ze ik stond er naast, ik kon er meteen wat aan doen, maar het had fataal kunnen aflopen als ik er niet bij was, ik stond gewoon te trillen op de benen zo geschrokken was ik zei ze, iig punt is..... het is nu 1 keer gebeurd....... wat natuurlijk al 1 keer teveel is, maar nu wil ze dat wij naar een kinderpsycholoog gaan met onze zoon, want ze had in haar carriere 1 keer gezien dat een kindje andere meisjes betaste, en dit moest aangepakt worden omdat het van kwaad tot erger kon worden, en dat was bij dit net zo in haar ogen, onze zoon kon gaan kijken naar optie's om iemand te "moorden" het niet weten dat hij iemand er echt pijn mee doet kan hem aanzetten tot moord, ( letterlijk zo gezegt ) terwijl wij zoiets hebben van : maak het hem bewust,steeds als hij iets om zijn nek doet als bijv. een ketting, een touw en in dit geval van nu dus een verrekijker... vertel hem dan : je kunt hier niet aan trekken want daarmee kun je het andere kindje erg pijn doen ( het hem dus ook al vertellen dat het pijn kan doen wanneer hij het bij zichzelf om de nek doet ) daarbij denk ik ook : gebruik gewoon geen speelgoed met touw oid. toen ze zei dat mijn zoon van 2,5 in staat is tot moord op deze manier, en dat hij ook niet meer alleen mag zijn met de kindjes, en dat er altijd een leidster op een aantal meter afstand moet staan van hem, en dat de leidster zelfs geen drinken meer kan pakken in de keuken 3 meter verderop zonder hem mee te nemen begon ik huilen, ik vond het zo erg om dit te horen, terwijl het naar mijn mening onschuldig is gebleven, en toen zei ze : ik vind wel dat je emotionele reactie wat overdreven is, je moet dit wel onder ogen zien, je moet onder ogen zien dat je kindje verkeerd gedrag hierin vertoont, hij had bijna iemand een fatale afloop bezorgt, dan ben ik mijn baan kwijt ! je moet hem helpen, je moet hem helpen dat hij zoiets niet weer kan/wil doen, en daarvoor zul je naar een kinderpsycholoog moeten. begrijp me niet verkeerd, het is natuurlijk niet onschuldig onschuldig.... maar meer dat hij er geen bedoelingen bij had dan dat ding af te pakken, het is natuurlijk absoluut niet goed wat er gebeurd is..... maar mijn zoon uitmaken voor iemand die in staat is tot moord en dit verder kan/wil ontwikkelen vind ik erg ver gaan we gaan iig wel naar de kinderpsycholoog, we hopen dat zij ook zegt dat dit "toeval" was, en dat een echt behandelplan voor ons zoontje niet nodig is, onze zoon is altijd heel behulpzaam, lief voor alles en iedereen, hij heeft een tijdje een bijtfase gehad, maar verder heeft hij nog nooit iemand geschopt of geslagen, hij is niet van het afpakken tenzij iemand hem dat vraagt, dan wil hij "de stoere grote jongen zijn die dat wel even fixt voor degene die niet durft * het is nu 1 keer gebeurd en ik hoop dat het bij die ene keer blijft, ik geloof niet dat mijn zoon nu onbeuwst naar "moord"opties gaat zoeken, Nogmaals, ik vind het natuurlijk heel erg wat er gebeurd is, en ik snap het het andere jongetje zich ook kapot geschrokken moet zijn, maar het zijn kinderen... die kunnen zich in dit soort situatie's werken, daarom mag je een kind ook nooit alleen laten. wat ik hiermee wil bereiken weet ik niet, ik wou het gewoon even van me afschrijven, ik heb het idee dat de eigenaar het nogal opblaast, ( qua dat mijn zoon een moordernaar kan worden met dit gedrag ) of zou het echt zo zijn dat ik mijn ogen hiervoor afsluit en het niet wil zien ?? ik ben even helemaal van mijn stuk
Jeetje Mejojo.... Als eerst heeft een kind van 2,5 de kracht niet om iemand te vermoorden! Daarnaast mogen ze dit niet zo zeggen. Het gedrag van een kind kun je pas bepalen na meerdere observaties te hebben gedaan en ik zie dat niet terug in je verhaal. Het is namelijk het beleid dat wanneer een kind afwijkend gedrag vertoont, ze dit mogen/moeten observeren en daarna pas bespreken met de ouders. Ze mogen het wel melden, maar niet zoals zij dit deed. En het kdv is ervoor om jou kind hierin te gaan begeleiden. En als dat geen zin heeft mogen ze advies geven om hulp te gaan zoeken. Het is makkelijk om te zeggen, maar is het ook werkelijk zoals zij het ziet? Misschien heeft ze die griezelfilm met Chuckie wel te vaak gezien Als ik jou zou ik even uitzoeken hoe en wat, maar een kdv MAG een ouder niet zo benaderen. Jij hebt nu slapeloze nachten om iets wat wel jou leven is. Ik hoop dat je het een beetje los kunt laten en morgen stappen kunt gaan nemen om dit te ontkrachten. Maar laat je zoon en jullie in elk geval niet zo beschuldigen! Want dit is niet zomaar iets wat ze zegt. In mijn tijd moest je eerst alles uitgezegd hebben voor een gesprek met de ouders aanging.
Jeetje wat een verhaal en wat ontzettend opgeblazen en overdreven van het kdv. Een kind kan zoiets niet weten en 'n ander kind zo expres pijn doen. Ik vraag me eigenlijk af of dat wel speelgoed is wat bij een kdv thuishoort, vooral vanwege dat koord.
Mejojo, het eerste wat ik dacht na het lezen was; is dat mens van het kdv wel helemaal snik? Mijn vriendin haar dochtertje(sept 2008) die vanmorgen mijn baby heel lief (en te strak) wilde kroelen en wilde oppakken heeft zeker ook "moordneigingen". Ik zou een ander KDV zoeken.
wij hebben haar ook gevraagd of er niet stappen ondernomen zouden moeten worden wanneer het vaker gebeurd.. maar dus niet nu al..... of we hem dus niet de voordeel van de twijfel konden geven omdat ze zelf al aangaf dat dit niet de J was die zij kende, de J die zij kende was zoals ik mijn eerdere bericht al omschreef, maar daarop zei ze : Nee, ik mag en kan dit niet verder observeren, en daarna pas stappen ondernemen, wat als bij de eerst volgende keer werkelijk een kindje overlijd ? dan is dat mijn fout omdat ik niet meteen actie heb ondernomen. over een maand wil ze weer een gesprek, kijken wat wij als ouder zijnde hebben ondernomen, Wij gaan iig het verhaal voorleggen bij een kinderpsygoloog, ik wil dit onkracht hebben, want ook de andere leidsters worden op de hoogte gesteld hiervan, ik wil niet dat iedereen bang word voor mijn zoontje, ik hoop dat de eigenaar mee wil werken en daar haar verhaal doen hoe zij het heeft opgevat zodat de kinderpsychologe haar misschien ook kan overtuigen en proberend op te staan voor het tegenovergestelde.... dat ze ons misschien wel moet overtuigen dat de eigenaar gelijk heeft ben er helemaal kapot van, ik kan alleen maar huilen, ik ga steeds weer naar boven en kijk hoe dat lieve snoetje aan het slapen is, ik kan en wil het me gewoon niet voorstellen,
@mejojo: kun je niet praten met een leidster waar je vertrouwen in hebt en vragen wat zij er van vind? Want ik moet zeggen.. zoals jij het vertelt klinkt het echt als een raar verhaaltje. Dat hij het niet mag doen: logisch. Maar volgens mij moet er op het kdv altijd een leidster aanwezig zijn en staan ze om die reden over het algemeen met 2 op een groep. (wellicht niet sochtendsvroeg/einde middag.. maar dan zijn er ook bijna geen kinderen) En bovendien vind ik het ERG knap dat hij in 1x een rare actie meteen kan bepalen dat je kindje psychisch gezien een moordenaar is. Als hij nou moedwillig dat koord om zn nek had gedraaid.. dan was het wat anders geweest. Maar zoals ik het lees ging dat redelijk per ongeluk en is de persoon in kwestie gewoon echt heel erg geschrokken. (en "dan ben ik mn baan kwijt" vind ik wel het allerslechtste excuus trouwens.. maar uitgaande van goedheid in de mens bedoelde hij dat wellicht niet zo)
Wat een panische reactie van die eigenaar zeg! Je kind is 2,5 en is nog volop in de ontwikkelingsfase van wel of niet goed. Ze had hem erop moeten wijzen dat dat niet kan zo met dat touwtje om iemands nek draaien en dat dat gevaarlijk is. Maar een toekomstige moordenaar wat een onzin! Onze buurjongen van 2,5 slaat ook met zijn speelgoed en is wat baldadiger dan mijn zoon en de andere buurjongen, maar daarom is het echt geen toekomstige moordenaar! Kun je niet bij het consultatiebureau om advies vragen of dit normaal gedrag is van een 2,5 jarige en dan de eigenaar van het kdv daarmee confronteren?
jeetje wat een belachelijke reactie van die leidster en eigenaar!!!!! Dan heb ik ook twee moordenaars in huis. Zowel Emma als Fleur hebben wel een een touwtje oid bij elkaar om de nek gedaan ( vindt ik altijd heel eng en let op dat dat soort voorwerpen zoveel mogelijk buiten zicht liggen) Kinderen weten gewoon niet hoe gevaarlijk aan iets trekken wat om je nek zit. Mijn visie. Ander kindje had verrekijker, jouw zoontje wil hem hebben. Ander kindje geeft hem niet terug en jouw zoon trekt eraan zodat hij hem wel krijgt. Niet meer en niet minder!!!!! Als het om een autootje was gegaan was er niets aan de hand geweest. Wat niet handig is om speelgoed op de groep te hebben dat om je nek kan en zo gevaar op kan leveren. Vindt het dan ook zeeer ver overtrokken om hem naar een kinderpsycholoog te sturen. Wat erg dat je kind voor moordenaar wordt uitgemaakt!!! Ik weet werkelijk niet wat ik moet zeggen en vind het echt heel erg voor jullie allemaal. Zijn ze nu helemaal gestoord om zoiets te roepen. Als hij nu elke dag alle kindjes met een speelgoedhamer te lijf gaat en dit een volgende stap was maar dan nog... Echt mijn mond valt open. Praat het even goed van je af en ik zou er werk van maken. Inderdaad goed dat je er een derde bij betrekt zodat heel snel duidelijk wordt hoe vreselijk fout ze daar gehandeld hebben!!!!! Kan me ook zo voorstellen dat je harstikke van slag bent!
WOW ik ben echt totaal verbaasd!! Sorry hoor maar dit had ieder kind kunnen doen? Kettingen,touwen het is gewoon gevaarlijk! Mijn dochtertje heeft een ketiing van houten kralen die ze ook weleens af wilde doen en waarbij ze iets raars deed, ik zat er naast en zag het gebeuren en sindsdien kan ze er niet zelf meer bij. Maar dit zijn gewoon dingen die kunnen gebeuren en dat heeft toch niets te maken met dat je zoontje moordneigingen heeft?? Ws is ze zelf erg geschrokken en was dit haar reactie zonder eerst na te denken. Ik vind dit een heel raar verhaal, en daarmee bedoel ik niet dat ik het niet geloof maar dit kun je je niet zo laten vertellen! Hoe kan ze zoiets zeggen? Ik zou het hier niet bij laten zitten!
normaal ben ik niet zo drastisch.. maar ik denk dat als dit niet HEEl goed uitgepraat word dat dat zeer verstandig is. pegagogisch gezien word er hier volgens mij een plankje of 2 mis geslagen...
Mijn eerste gevoel: Wat een ontzettend onprofessionele reactie van het KDV zeg! Echt, ik sta hier van te kijken hoor. Mijn zoon heeft wel eens iemand met een schep gemept...en niet 1x (bloos)...maar ook daarvan zeiden ze: tjah, het is niet leuk..maar het is "normaal". Sommige kinderen komen nou eenmaal in zo'n fase. Nou, en in die fase zat hij! Maak je niet druk om je kind...maak je druk om het KDV! Mijn vertrouwen in hun vakkundigheid zou echt verdwenen zijn, nog sneller dan sneeuw voor de zon. Dit lijkt wat kort door de bocht maar ik zou echt klaar met die lui zijn. Elmo
daar zitten we nu ook sterk aan te denken, het nadeel is alleen : ik ben chronische ziek, ik krijg een deel vergoed omdat dat het beste is voor onze kinderen, omdat ik hoe erg ik het ook vind, niet fulltime mama kan zijn, als ik 3 dagen achter elkaar alleen maar bezig ben... dan kan ik niet meer lopen en krijg ik hart en/of long ontsteking en moet ik naar het ziekenhuis, vandaar dat de oudste 3 dagen gaat, met steeds 1 of 2 dagen ertussen zodat ik 1 dagje bij kan komen om mijn lichaam op te laden om het zo maar te zeggen, iig, kun hielpen ons, overal was een wachtrij van ruim 1 jaar, en het werd nog niet vergoed, hun deden ons 50% korting, hun wouden ons helpen, en hun hebben ons ook geholpen dat het gedeeltelijk vergoed werd, nu ze dit allemaal zo zei zit ik er ook sterk aan te denken weg te gaan..... maar ik heb wel een ander kdv nodig, waar hij terecht kan
ik vind het echt een slechte manier van benaderen hier in zeg... lijkt ook alsof ze jullie er dus op aan spreekt je kind niet goed genoeg te leren wat wel kan of niet kan... ik vind het een heel ander verhaal als hij dit expres doet, om het kindje dus echt pijn te doen ( dan nog kan een kind van 2,5 jaar niet weten dat er een gevolg als dood is!!).... En idd als niemand (bijv het kdv) hem daarin blijft aanspreken...zou ie dan ehct ene moordenaar kunnen worden!???? heftig dit hoor, hou je rustig mejojo....niet teveel piekeren, wat een raar mens om dat zo te brengen !
Ik zou idd geen vertrouwen meer hebben in het kdv. Het zijn idd fases waarbij ze nog veel moeten leren, veel beter zou zijn als ze zelf van de schrik bekomen was even rustig met je zoontje te praten en uit te leggen dat het gevaarlijk was wat hij deed en een verrekijker gewoon wegdoen of anders het touwtje eraf halen!
mijn eerste reactie, dat mens is gek. die zit in over d'r eigen hachie. dat soort speelgoed hoort niet en kinderen van deze leeftijd in handbereik te liggen daar begint het al mee. en hoe durft ze zulke uitspraken (zonder gedegen onderzoek) over jullie zoon te doen. ik zou het hier echt niet bij laten zitten en langs de gemeente gaan ofzo. dat mens heeft iets los zitten. ik kan me voorstellen dat je van je stuk bent zeg.wie zegt nu zulke dingen zonder psygiater te zijn die gedegen onderzoek heeft gedaan. mijn zoon zou daar geen minuut meer verblijven.
er is 1 meid waar ik daar over zou kunnen praten, mijn opa is gaan trouwen met haar oma ( mijn opa leeft niet meer ) zij werkt op het kdv, zij is er normaal gesproken ook, alleen nu op vakantie, na de vakantie zal zij er ook over ingelicht worden en dus extra op onze zoon moeten letten
Klote dat de opvang zo "lastig" te regeln is! ... (mijn broertje heeft adhd-ppdnos en had een heeele lang tijd ene fase van bijten slaan, pijn doen etc etc...nog nooit zulk soort "beschuldigingen" gehoord!!)
@mejojo: dan zou ik vast ergens inschrijven voor de wachtlijst.. kan je later altijd nog beslissen dat je het niet doet. maar ik vind het wel een raar verhaal hoor. en dat jij er niet bij zou moeten zijn omdat je ziek bent.. is natuurlijk ook kul. het blijft jouw kind. dat je lichamelijk het niet helemaal doet zoals zou moeten maakt je niet meteen dom, achterlijk of gek.
het eerste wat ik zou doen: ander kdv zoeken allemachtig, waar gaat dit over. Punt 1, zulke dingen horen niet op de groep rond te slingeren zonder pm'er erbij. Als die weggaat horen dingen met touwen opgborgen te worden. Ze zijn ws bang dat zij als verantwoordelijk waren gezien. Niet omdat je zoontje een kind vermoord heeft natuurlijk, want dat kan niet, maar als dat kind striemetjes in de nek heeft en de ouders gaan vragen stellen. punt 2: hoe kun je in hemelsnaam zeggen dat een kind van 2,5 een ander probeert te vermoorden??? Dit is echt grote onzin hoor, dat kan een kind van 2 helemaal niet. Daarbij, dit is geen moordpoging. Ik denk dat ik na zo'n reactie mijn kind daar niet zou durven brengen, wie weet hoe het nu verder gaat. Ik snap dat het misschien moeilijk te regelen is, maar probeer aub iets te bedenken, als je in de buurt woont mag je hem hier brengen hoor. Ik zit al te bedenken of er een instantie is waar je dit kunt melden, maar ik weet het ff niet. De GGD gaat niet over dit soort dingen volgens mij.