JOCH? Je hebt het over een jongetje van 8 jaar dat zelf helaas iets heel ergs is overkomen. Een beetje respect zeg. Dat jongetje heeft niet willens en weten iets ergs gedaan bij je zoontje. Het is heel erg wat er is gebeurd en het had verder uit de hand kunnen lopen als je er niet zo snel bij was, maar ook de 'dader' is iemands kind, een kindje van 8 jaar..
mijn eerste gedachte ... haalt het kind weg bij mijn eigen kind en laat hem nooit meer in zijn buurt komen... vreselijk... maar het jongetje kan er ook niets aan doen want hij is misbruikt en als hij geen hulp heeft gehad dan weet hij ook niet wat hij met die gevoelns aan moet. Je kan het hem niet kwalijk nemen maar zijn ouders wel want die moeten er voor zorgen dat hij weet hoe hij er mee om moet gaan. Ik praat het niet goed maar ik begrijp de situatie wel. Ik hoop dat zijn ouders er iets mee doen want dit kan niet sterkte meis
Gaan we nu echt met z'n alle TS aanvallen omdat zij (terecht) haar emoties hier uit? (die wellicht een beetje te hard zijn) Ik denk dat ik exact hetzelfde had gezegd/gedaan.. TS voelt hier verschillende emoties en vanuit daar komen nu haar woorden.. dan hoeven wij haar toch niet daarop aan te gaan vallen?
Jawel ik heb alles heel goed gelezen. En nogmaals je zit in een hele lastige situatie. Ik begrijp dat je je bekende mede-ouders even hebt ingelicht (zou waarschijnlijk hetzelfde doen in jouw situatie). Wat ik je echter op het hart wil drukken is dat je wanneer je boos bent wellicht niet de keuzes maakt die je later (uitgeraasd) zou nemen. Wat ik al zei uit wat ik lees maak ik op dat je heel boos bent (begrijpelijk) en ik kan je niet vertellen wat je moet doen ik wens je alleen toe dat je de tijd neemt om goed na te denken. Wat hier al wordt gezegd het acht-jarige jongetje is zelf nog maar een kind. Een kind wat zeker hulp nodig heeft en ik vind het super van je dat je je er voor inzet maar heb je wel het goede motief? Wil je dit ventje helpen omdat hij voor de rest van zijn leven getekend is of wil je hem aan de schandpaal? Je hebt beide hier al genoemd. Raas uit, wordt heel boos op ons (ik kan er tegen) roep, schreeuw, huil en dan bedenk je wat je kan doen. Wat is het allerbeste voor je eigen kleine manneke? Een rustige beheerste mama die hem kan vertellen wat er is gebeurd mits hij vragen heeft. En dan wat is er het beste voor 'dat joch'? Waarmee kun je hem helpen en nieuwe nare situaties voorkomen? Denk nu goed na want een verkeerde beslissing kan grote consequenties voor hem hebben. Volgens mij ben je verstandig genoeg om de juiste keuze te maken en de juiste stappen te ondernemen. Laat je helpen door de tips die hier al gegeven zijn en houd je ogen en oren heel goed open. Je kan nooit voorzichtig genoeg zijn het gaat om je eigen kindje Nogmaals veel succes en wijsheid toegewenst.
wat erg dat jij aan mensen verteld over dat iemand anders misbruikt is, wat een gebrek aan respect aan privacy. Als je problemen hebt met gedragingen van een kind zul je dat met de ouders van hem moeten bespreken.
Gaan we serieus ts aan pakken die opkomt voor dr eigen kind en voora ndere kinderen.. en het is een joch want het is 8 jaar.. dus wat maakt dat uit? Wie is dr wel een joch dan volgens jullie. Kom zeg wat zouden jullie zelf doen? ik zou precies hetzelfde doen.. beter gezegt ik zou nog harder uitflippen want niemand komt aan mn kind ook een jochie van 8 niet.. Misbruikt of niet dat zijn zijn ouders verkeerd bezig want dan moet dat jochie meer hulp hebben en als ouders vinden dat ts de schuldige is nou sorry maar dan moet het amk wel heel snel daar komen.. Jochie is onschuldig volgens zn ouders voorzover ik begrijp... Hij hoeft niet hard gestraft te worden maar er mag zeker wel wat aan gedaan worden in de zin van hulp.. dus dat ts zich zo in zet voor het jochie vind ik zelfs nog super knap want ik zou het niet kunnen.. @ ts Meid kop op! groot gelijk dat je er wat aan doet!
Misschien bedoel je het minder rot dan het er staat, maar uit al je posts lees ik een heel boze houding t.o.v. de jongen van 8. Ga eens bij jezelf te rade hoe dat zit. En geef jezelf ook de ruimte voor al je gevoel, maar zorg ervoor dat dat op de juiste plek terecht komt. Wees boos, wees verdrietig, gooi het eruit. En ga daarna op een constructieve manier op zoek naar een oplossing die voor iedereen een verbetering van de situatie brengt. Voor de rest sluit ik helemaal aan bij Johannanl. Zij heeft hier al een paar posts staan die ik vind getuigen van veel inzicht en begrip. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Oprecht ik denk dat niemand haar aanvalt. Er wordt hardop afgevraagd of ze de juiste keuzes neemt maar iedereen hier begrijpt haar woede en frustratie maar al te goed. En er wordt respect gevraagd voor een ander kindje. Dat ze die ouders als schuldige ziet begrijpen we volkomen maar tja 8 jaar....
Het is nu een maand geleden dat hij liet zien waar hij toe in staat is in een lichte vorm Dat ik hem heb betrapt heeft zijn reden waarschijnlijk,ik heb deze maand er goed over nagedacht en heb geen impulsieve dingen ondernomen Mijn woede/wanhoop niet laten zien aan het 8 jarig jongentje Alleen gezegd dat ik niet wil dat hij nog gaat spelen met mijn zoon daarna heeft de moeder van het 4 jarig meisje hetzelfde gedaan Vervolgens gaat er een tijd overheen voor de ouders om actie te ondernemen Maar omdat we geen verbeteringen zien (spelen met jonge kindjes en dreigen 4 jarig meisje) gaan we nu meer hulp zoeken Het gaat ten eerste om het voorkomen dat hij nog meer gaat doen met andere kindjes Ten 2de dat hij de hulp krijgt die hij nodig is En tuurlijk heb ik woede en verdriet om mijn kleine proppie dat zich hopelijk van niks bewust was
Ik vind het eerlijk gezegd heel lastig hoe je hier tegenover een 8 jarige kindje mee om moet gaan. Ik heb daar eerlijk gezegd echt geen verstand van. Dat deze jongen hulp nodig heeft lijkt me duidelijk. Maar ik gewoon niet zoveel verstand van hoe je dit moet aanpakken om erger te voorkomen... gelukkig zijn daar weer andere mensen/instanties/geleerde voor die dat wel weten.
Nou dan heb je het tot nu toe Top gedaan hoor! En vind ik het heel goed van je dat je er verder voor inzet. Ik vind het een lastige situatie. Misschien kan je zelf bij een instantie vragen wat jij er aan kan doen? Waarom wil je eigenlijk geen melding doen bij het AMK? In zekere vorm word dit kindje door zijn ouders onthouden van gerichte hulp in een traumatiserende ervaring.
Ik snap iets niet helemaal: In de titel van dit topic staat aanranding en misbruik. Heb ik het nu goed gelezen dat het enkel gaat over het wrijven over het kruis of heeft het 8 jarige jongetje meer gedaan bij het zoontje van TS? Want als ik dan vervolgens lees dat zoontje van TS helemaal uit zijn doen is, een wit snoetje heeft enzovoort dan snap ik dat niet helemaal als er enkel over zijn kruis is gewreven. Natuurlijk kan dit niet en mogen dit soort handelingen absoluut niet maar ik kan mij niet voorstellen dat zoontje van TS (die nog geen 2 jaar oud is) al snapt wat het 8 jarige jongetje wilde en dat dit "niet mag" en/of een schaamte gevoel heeft. WIJ als volwassenen of kinderen vanaf een jaar of 6/7/8 beseffen dit maar een jongetje van nog geen twee jaar? Sorry hoor, ik denk dat jij het er zelf vooral heel moeilijk mee hebt (logisch) maar probeer er niet té zwaar aan te tillen in die zin dat je dit overbrengt op je zoontje. Ik vind overigens ook niet dat je dit soort dingen aan iedereen moet vertellen. Ik ben het met je eens dat je actie moet ondernemen als je denkt dat de ouders er niet genoeg aan doen, maar het is niet aan jou om iedereen in te lichten over wat er met het jongetje zelf is gebeurd. En zoals al eerder gezegd: ik zou ook niet meteen aan iedereen vertellen wat er met jouw zoontje is gebeurd. Ik kan me niet voorstellen dat hij zich er zelf van bewust is en op deze manier geef je hem wel een stempel, mensen gaan hem toch anders behandelen en naar hem kijken.
Ik zou ook een melding maken bij het amk. Alles uitleggen en hun gaan dan een gesprek voeren met die ouders. Een kind van 8 kan idd niet gestraft worden. Maar weet wel zeker dat het jongetje in therapie moet. Als hij nu al tot dit in staat is omdat hij misschien denkt dat het normaal gedrag is. Wat als hij dan straks 15 of 16 is en hij geen hulp heeft gekregen. Dan gaat het van aanranding over naar verkrachting. Dus ik zou zeker het amk inlichten, voor een ieder zijn veiligheid.