ik herken het ook niet , ik vind het juist leuk , ben 2 keer zwanger geweest tegelijk met mn schoonzussen , en nu voor de 2e keer tegelijk met mn nicht . Je kan het ook zo bekijken dat je elkaar kan steunen en gezellig zwangere dingen samen doen . Ik vraag me af of je wat je hier geschreven hebt ook tegen de anderen waar je boos om werd gezegd hebt ?? lijkt mij van niet eigenlijk want dat kan echt nie
hoi hoi, wat grappig, ik herken me hier helemaal niet in, toen ik bij mijn vorige zwangerschap tegen mijn schoonzus vertelde dat ik zwanger was werd ze lijkbleek en zei, oh, ik ook hahahaha, we waren ook nog eens allebei 19 februari uitgerekend! toen had ik ook nog een collega die hoorde dat ik zwanger was dus die belde mij en vertelde dat zij 18 februari was uitgerekend! in eerste instantie dacht ik ook wel van, wat is dit joh, maar uiteindelijk is mijn collega een hele goede vriendin van mij geworden, het schept zo'n bijzondere band en het is ideaal want als je kindje geboren is en er is iets waar je je geen raad mee weet weet de ander het vaak wel, ik ben nu weer zwanger maar mis die 2 nu wel vond het zo bijzonder toen, ik heb nu ook een vriendin die zwanger is ( zij is 19 weken en ik 10) maar da's toch anders! maar ook heel leuk, meid je moet er gewoon van genieten en het is juist leuk, je zal het nog wel ondervinden straks, echt! nou, goede zwangerschap verders, groetjes riniti
Ik ben in van mijn moeder het 7e kind, en toen ik zwanger was vond ik het bijzonder dat het 7e kind van mijn moeder het 7e kleinkind zou krijgen. Toen ik de zw.test aan mijn zus liet zien vertelde zij ook dat ze zwanger was, en 5 dagen verder. Toen had ik wel een momentje.
in dit geval kan ik het me wel heel goed voorstellen, ieuwk moet er idd niet aan denken, echt een rare situatie! nou succes, en geniet vooral van je eigen zwangerschap, da's denk ik het beste! groetjes riniti
Ik herken je verhaal wel hoor. Zijn van die stomme gevoelens. Een vriendin van me was zwanger van hun eerste kindje en een paar weken later vertelden wij dat we zwanger waren van ons tweede kindje. Dat vond ik wel moeilijk, want zij hadden eerder een miskraam gehad en wij hebben geen problemen gehad om zwanger te worden. Op een of andere manier voelde ik me er wel schuldig om. 't Voelde een beetje als de aandacht inpikken, maar dat gevoel zakte wel weer. Ik merk nu wel dat mijn vriendin onze dochtertjes toch wel veel met elkaar vergelijkt. Heel vaak ook om te checken of haar dochtertje toch wel een beetje voorloopt op die van ons, want ze is notabene wel anderhalve maand ouder... Andersom heb ik het ook meegemaakt. Ik was een paar maanden zwanger van de tweede en schoonzus vertelde op de eerste verjaardag van mijn oudste dochter (notabene haar petekindje) dat ze 6 weken zwanger waren. Zelfs nog erbij dat ze het eigenlijk een paar weken later wilden vertellen, maar dat ze dat toch nu deden. Weg aandacht voor het verjaardagsfeestje. Ik was zo ontzettend boos. Plus alle aandacht van schoonmams ging natuurlijk naar haar dochters zwangerschap. Tja, want voor ons was het immers al de tweede... Het heeft wel lang geduurd voordat ik die boosheid kwijt was.
Leuk avondje gepland om iedereen te vertellen dat je zwanger bent. Vertelt je broer een paar dagen daarvoor dat hij vader wordt. Geweldig toch. Maar o wat heb ik gehuild! Ik dacht ben de eerste. Dat speciale momentje was opeens niet meer speciaal. Jij wilde de aandacht, maar dat moet opeens gedeeld worden. Overigens is het allemaal goed gekomen hoor.
Ik herken het helemaal niet Bij zwangerschap van T waren mijn twee schoonzussen én een vriendin ook zwanger. En nu is diezelfde vriendin ook zwanger en de vriendin van mn neef(je) ook. Superleuk! Ik zou het ook te gek vinden als mn buuv zwanger zou zijn, maar die heeft al 2 volwassen zoons en een puberdochter, dus lijkt me onwaarschijnlijk
Ik herken hier echt helemaal niks van...vind het zelfs een beetje raar. Het komt op mij over alsof je juist wel alle aandacht zou willen (wat ik dan weer wel begrijpelijk vind, want zwanger zijn is in mijn ogen heel bijzonder). Die aandacht kan je toch delen, ook met minder bekende mensen. Ik hoop dat je nog van dit gevoel afkomt, lijkt me niet fijn je zo te moeten voelen...
Toen ik bij deze bladzijde was, viel het mij op dat jij dit gevoel meer verdedigd / verwoord dan ts. Dus das ook frappant
Mijn schoonzusje is 1 week langer zwanger dan ik en ik vond het eerst geweldig! Maar ik ben het constante vergelijken ondertussen beu... Ik heb al een moeilijkere zwangerschap gehad en dan kreeg ik alleen maar te horen dat het schoonzusje nergens last van had hoor, net alsof ik het verzon... En altijd "hoeveel ben je al bijgekomen? want szusje..." "Heb je al een buikje? want szusje..." "Je moet met amandelolie je buik insmeren want szusje heeft dit ook gedaan en zei dit..." enz... En ik ben bang dat onze kindjes ook enorm vergeleken gaan worden... We krijgen beide een meisje en zie het zo voor me: kan ze dat nog niet? die van szusje al lang hoor... Arm kind... Maar ik moet wel zeggen dat dit ook enkel komt van de smoeder... Het schoonzusje zelf heb ik geen problemen mee!
Ik vind het toch wel grappig hoeveel verschillende meningen verdeeld zijn over deze topic en ook dat er toch heel wat mensen zijn die er zo over denken als ik. Ook vind ik het juist leuk te horen waarom mensen er juist niet zo over denken. Ik vind het zelf ook erg leuk om erover te praten met andere mensen. Alleen ik denk dat er een groot verschil zit dat de meeste een goede band hebben met bepaalde die nu zwanger zijn zoals schoonfamilie, vrienden etc. Als een goede vriendin van mij zwanger zou zijn zou ik het juist heel leuk vinden, omdat ik haar beter ken en dan vind ik het ook leuker dan je buurvrouw zwanger zou zijn die je alleen zo nu en dan gedag zegt. Nogmaals, ik gun het ze van harte en dit heeft absoluut niets te maken met aandacht of jaloerzie. Ik denk trouwens ook dat er een hoop zijn die mij verkeerd begrijpen. Ik bedoel dit absoluut helemaal niet negatief aan alle zwangere vrouwen of wat dan ook. Bij mij zijn het gewoon bepaalde types waarvan ik het niet leuk vind. Misschien dat velen die dit lezen zich aangesproken voelen tot wat ik gezegd heb over de types die ik in mijn verhaald noemde Groetjes
Ik heb het van schoonfamilies kant. Ik ben ook steeds tegelijk zwanger met nichtjes, stiefzus van mijn man, zijn echte zus... Het is niet het feit dat ze zwanger zijn, waar ik me aan stoor. Maar de manier waarop er dan mee omgegaan wordt. Alsof het minder speciaal is omdat iedereen al zwanger is, dan wordt er zo over gedaan alsof je een puppy gaat kopen ipv een kind op de wereld zet. Dat is wat mij dan wel dwars zit. Of je kwalen worden steeds vergeleken met die van een ander en toevallig doet die ander het dan altijd beter... Maar het is niet zozeer het feit DAT ze zwanger zijn.
Ik vind het wel leuk dat andere in mijn omgeving tegelijk zwanger zijn. Kan je lekker samen erover kwebbelen en het lijkt alsof andere zwangere je soms beter begrijpen dan mensen die niet zwanger zijn. Mijn buurvrouw is 12 weken verder en vandaag hebben we lekker babyzaken onveilig gemaakt......gezellig toch
ik herken het helemaal niet !! ... hier is mijn eigen nichtje zwanger.. de nicht van mijn vriend, een oude vriendin van vroeger en een meid uit de straat... en ik vind het alleen maar leuk hoor !! ik ben blij voor iedereen die in blijde verwachting is.. zou het raar vinden om daar niet blij om te zijn... het is zo iets bijzonders !
Vind het erg jammer dat er vrouwen zijn die het wonder van zwangerschap mogen mee maken en dan het niet leuk vinden als een ander dit wonder ook mee mag maken. Ik weet zelf uit ervaring dat zwanger worden en blijven niet vanzelfsprekend is. En ik gun iedereen het om dit wonder mee te mogen maken.
Ik had graag gewild dat vrienden van me of nichtjes nu ook zwanger waren. Gelukkig is 1 vriendin/kennis ook zwanger en heb ik wel een nichtje die een kleintje heeft van een jaar waar ik wel wat aan heb maar ik had graag bepaalde dingen/ervaringen willen delen met iemand En dan iemand die dichterbij staat als forumvriendjes (no offence)
Hier zijn 2 nichtjes van mijn mannetje en ons schoonzusje ook zwanger! ik vind het fantastisch maar ben stiekem erg blij dat ik als laatste ben uitgerekend haha.. Oh so flauw