Je moet doen wat voor jou goed voelt en haalbaar is. Er zijn verschillende onderzoeken die zowel 'voor' als 'tegen' kinderopvang zijn, wat betreft een kdv en/of psz. Ik ben erg tevreden over ons kdv, de kinderen hebben het er beide naar hun zin. En idd, de kwaliteit is erg belangrijk. Mijn oudste is als baby naar een ander kdv geweest en ik had daar zo'n slecht gevoel over.. Gelukkig werd er een ander kdv geopend en daar was het gevoel direct goed! En nog steeds. Misschien zou je eens wat kdv's kunnen bezoeken? En gastouders? Hier in de buurt zit trouwens ook een 'thuishuis', een kleinschalige opvang bij mensen thuis wat helemaal is ingericht op kinderen en waar max. 8 kindjes per dag zijn. Misschien is er ook zoiets bij jou in de buurt. Succes! Enne, laat je niet gek maken door dit soort onderzoeken
Wie zegt dat je niet zelf moet blijven nadenken? Verder, het spijt me dat ik het zeg, ik heb toch meer vertrouwen in wetenschappers en artsen dan in een Nederlander met enkel "common sense". Zo kun je alles wel bagatelisseren. En dit gaat niet om een enkele studie, ik geloof echt wel (en volgens mij is dit ook zo) dat deze wetenschappers hun mening baseren op meerdere onderzoeken. Het artikel is alleen nogal ongenuanceerd en de situatie is niet perse te vergelijken met die in Nederland. En het is ook maar net wat je definitie van "schadelijk" is.
Wij ontkomen er ook niet aan hoor, om iets met opvang te doen. Ook hier moet gewoon gewerkt worden en daarbij, ik heb het ook echt nodig om goed in mijn vel te blijven zitten. En iedere keer naar een andere tante, ik heb nou niet het idee dat dat zoveel beter is, dus zal het waarschijnlijk toch het kdv worden. Opzich heb ik daar een goed gevoel bij hoor, het ziet er heel goed uit allemaal. Ze hebben er een minikinderboerderij, een mooie afgesloten speelplaats (meer voor als ze groter zijn natuurlijk), de basisschool en het cb zitten eraan vast, het is dus ook iets waar toe gezien wordt op kwaliteit. Daar zit mijn gevoel wel goed bij. Meer dat ik bang ben dat ze aan haar lot wordt overgelaten omdat er bv teveel kindjes zijn. Als het zover is moeten we dat ook nog maar eens bekijken.
Ik heb het artikel gelezen en ik ben het er niet helemaal mee eens. Ik denk wel dat het goed is voor elk kind om zoveel mogelijk bij de ouders te zijn. Dus ik kan persoonlijk ook niet begrijpen dat er mensen zijn die hun kind vijf dgn per week naar het kinderdagverblijf brengen. Toevallig zit er op het kdv van mn dochters een jochie wat er altijd is....ongeacht of ouders dag vrij zijn of wat dan ook...het jochie is er 5 dgn per week. En is dus maar 2 dagen per week bij zijn ouders thuis. Ik vraag me echt af of dan een goede hechting nog mogelijk is. Maar goed, ook wij ontkomen niet aan het kdv door ons werk. Onze dochters gaan dan ook 2 dgn per week naar het kdv waar ze het uitstekend naar hun zin hebben en waarover wij ook erg tevreden zijn. Daarnaast gaan ze nog 1 dag naar mijn schoonouders toe. Ik zelf ben heel blij met deze combinatie. Zeker dat ze dus gewoon vier dgn per week lekker thuis zijn. Ik kan me niet voorstellen dat dit schadelijk voor mijn dochters zal zijn, volgens mij verloopt hun hechting en verdere ontwikkeling gewoon volgens het boekje. Dus ik maak me zeker geen zorgen!
Nu ben ik geen wetenschapper en ook geen arts, maar wetenschappers (en ook artsen) komen in soorten en maten. Er zijn goede en er zijn slechte en zeker wetenschappers redeneren vaak vanuit hun eigen (moreel) gekleurde bril. Hier is door diverse wetenschapsfilosofen al het nodige over geroepen. Deze wetenschappers hebben zich uiteraard gebaseerd op voor hen positieve uitkomsten van wetenschappelijke onderzoeken, maar ik durf er wel wat om te verwedden dat er ook genoeg onderzoeken zijn die de angel uit dit stuk kunnen halen. Onze dame gaat, naar alle tevredenheid, ook naar een kdv. Ze heeft het daar erg naar haar zin en heeft al de nodige 'vriendjes' en 'vriendinnetjes' gemaakt. En tja, dat het soms wat druk is... Vroeger was een groot gezin de norm, lijkt mij ook een drukke bedoening.
Ik heb het artikel niet uitgelezen, mede door een blik op de titel van de website waar het op stond... Ik denk dat iedereen zulke onderzoeken door zijn eigen 'bril' bekijkt. Zo zullen ouders die heel erg van het thuisblijven met de kinderen en natuurlijk ouderschap zijn, sneller zo'n artikel van begin tot eind geloven dan ouders die positieve ervaringen hebben met een KDV vanaf jonge leeftijd. Zo werkt het nu eenmaal Gezien mijn erg positieve gevoel over ons KDV (ja ja, al vanaf 11 weken), laat mijn mening zich raden......
@ mon: haha als er iemand is die weet dat er slechte wetenschappers bestaan, dan ben ik het wel Ik denk alleen niet dat dit in die mate voor deze wetenschappers geldt. Laat ik het zo zeggen: ik geloof best wel dat in bepaalde omstandigheden kinderopvang schadelijk voor de hechting van het kind kan zijn. Dat er onderzoeken zijn die het tegendeel laten zien weet ik. Mijn kinderen gaan naar de opvang en ik ben er heilig van overtuigd dat het ze niet schaadt.
nou iemand anders zei het ook al, maar kijk maar eens naar de website waar het artikel opstaat die is ook aardig gekleurd. en ik denk dat als ik het daar dus over ga hebben ik iets te negatief ga worden en dat ga ik maar gewoon niet doen hier
en weet je wat het ook is, zo'n onderzoek heeft ook een bepaalde insteek en omdat die insteek bij verschillende onderzoeken verschilt zul je ook altijd (nou ja, meestal) verschillende uitkomsten hebben. Het ligt er maar aan welk doel je wilt bereiken. Ik vind een artikel waar de verschillende onderzoeken vergeleken worden een stuk interessanter bij wijze van. Het hangt gewoon heel erg af van de situatie en je kindje. Ik heb een makkelijk kind, past zich overal prima aan en dat zou ze ook gedaan hebben denk ik als ze niet naar het kdv gaat, maar dat doet ze wel en met veel plezier, ze rent er bijna naar binnen als we er zijn dus ik kan nu absoluut niet zeggen dat het voor haar verstandig was geweest om tot haar 3e geen opvang te krijgen maar voor een ander kindje misschien wel.
ohh jeeee, ik had dit niet willen lezen... Mijn dochter gaat sinds 2 weken naar de peutergroep op een heel goed KDV. Daarvoor zat ze bij een gastouder. Ze moet heel erg huilen als we weggaan en staat regelmatig bij de deur "papa, mama" Ik dacht, gewoon even doorzetten, ze went vanzelf. DAt is ongetwijfeld ook zo, maar och mijn kleine vrouwtje... Ik krijg een brok in mijn keel als ik lees dat het voor het kind voelt alsof ze hun ouders kwijt zijn op het strand. Bah...
@juenco, mijn dochter krijst nu zo ook als ik haar bij oma achter laat. Ze zal er dus wel een gelijkwaardig gevoel bij hebben. Of je ze daar wel of niet voor moet beschermen zijn ook verschillende meningen over. Ik weet dat ik onze dochter er niet voor kan beschermen dat het soms even minder leuk is, voordat het weer leuker wordt. Zo zit het leven gewoon ook een beetje in elkaar. Voorkomen kan je niet alles. Ik vind het ook niet een reden om haar niet aan andere mensen buiten mij om te laten wennen. En ik denk dus dat ze evengoed straks naar het kdv moet. Ze zal daar ook echt wel aan wennen, weet ik zeker en dan denk ik eerlijk gezegd eigenlijk, dat ze er echt wel iets mee wint, ipv verliest. Soms is langzaam een pleister af trekken pijnlijker dan even de tanden op elkaar en één keer. Als ik er nog dieper over na denk, eigenlijk wil ik niet eens dat ze zich alleen veilig voelt als ik in de buurt ben. Wat een kooi.... Ik wil dat ze zich vrij voelt. En volgens mij helpt het als je veel onder de mensen komt, maar goed...ook daar blijven de meningen over verschillen.
Misschien ben ik de enige die het 'verkeerd' leest, maar ik vind dit een behoorlijk zichzelf tegensprekende artikel. Het springt van hak op de tak, en ik kan maar geen clou eruit halen. De conclusie begint ook met deze drie zinnen: Richard Bowlby noteert een aantal risicofactoren voor babys en peuters in de kinderopvang. De eerste is voor veilig gehechte kinderen die geen verzorger hebben als secundaire hechtingsfiguur. Dit is des te dramatischer voor onveilig gehechte kinderen. Huh? Kan iemand mij uitleggen wat hier staat? De clou is iig niet dat het kind de eerste 3 jaar bij alleen de moeder moet blijven, dat lees ik zeker. Ik citeer: 'Een kind dat drie of meer van deze secundaire hechtingsfiguren kent, is vaker beter bestand tegen spanningen en voelt zich beter beschermd.' Dat lijkt me ook logisch eerlijk gezegd. Dit artikel beaamt het ook, het is ook niet goed voor de ontwikkeling van de eigen waarde en de veiligheid van het kind als het alleen maar gehecht is aan de moeder (lijkt mij idd ook een soort 'kooi'). Auteur benoemt de hechtingsfiguren als vader, broer, zus, oma en kindermeisje. (tja, UK, in NL zou het dus de gastouder zijn of een vaste leidster). Dit strookt ook met de gedachte van de natuurlijk ouderschap, vanuit deze wordt het kind toch opgevoed in het gezin, maar ook door de familie (kangoroe-omgeving oid), en de gemeenschap. Daarnaast komt dit gedachtegoed ook voort uit behoorlijk grote gezinnen, met 9-10 kinderen enz. Volop drukte dus, en qua grootte vergelijkbaar met een verticale groep op kdv. Het gaat hier volgens mij met name om HECHTING van het kind aan de verzorger. En daar ben ik het helemaal mee eens. Ik zie dat ook goed aan eigen kinderen. Bij een inval-leidster op kdv, of bij overstap naar een nieuwe groep gedragen ze zich heel anders. Dan verloopt de afscheid van mama moeizaam, en hebben ze een tijdje nodig om hun draai te vinden. Maar bij hun vaste leidster, of als oma komt oppassen zie ik bij afscheid mijn kinderen helemaal geen stress beleven. Ze voelen zich dan vertrouwd in de omgeving waar ik ze achterlaat en ontvangen volop liefde van de verzorgster. Ze gaan ook meteen spelen, en zwaaien mij vrolijk uit. Conclusie: volkomen logische tekst, het bevat weinig schokkende dingen, vooral de titel en de inleiding zijn lekker dramatisch aangedikt en totaal uit hun verband gerukt.
Leuk om die reacties te lezen. Ik neem ook zeker niet klakkeloos aan wat het cb, een arts, onderzoeker, wetenschapper, e.d. zegt. Ik vind ik: altijd zelf na blijven denken! @Juenco: Maak je geen zorgen. Op die leeftijd is het vaak moeilijk voor kindjes om te wennen. Maar dat gaat geleidelijk aan wel beter. Gewoon een heel duidelijke structuur aannemen als je daar komt. Elke dag hetzelfde: samen jasje ophangen, samen iets te spelen pakken, kusje, knuffel en weer weg. Vaak werkt dat het beste. En misschien kun je na een minuut of 20 even bellen, kijken hoe het met haar gaat. Trouwens, ook kindjes die al vanaf baby naar het kdv gaan, kunnen na even (rond die leeftijd) ook alsnog zo'n periode krijgen. En ook bij een gastouder, een oma of tante..!
Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar het originele artikel. Het tijdschrift waarin het verschenen is, zegt veel over de impact van de artikelen erin. Ik ben van origine wetenschapper en weet dat als je echt goed onderzoek hebt gedaan, dat je artikel dan geaccepteerd wordt door gerenommeerde tijdschriften. Op de site staat alleen maar een samenvatting van het artikel en ik ben bang dat die niet geheel onbevooroordeeld geschreven is namelijk. Er missen zoveel details in die van belang zijn voor een goede interpretatie van het onderzoek, zoals sociale achtergrond van de kinderen, grootte van de onderzochte groep, verdeling over het land, aanta uur opvang, enz.
Het is voor mij wel een geruststelling om te lezen dat er zoveel tegenargumenten zijn. Dan weet ik dat wij onze dochter niet bij voorbaat verpesten Het vervelende is inderdaad, dat je gewoon bijna niet meer anders kan en als ik dan zulke dingen lees, dan weet ik gewoon niet meer wat het beste is. Opzich ben ik dus wel een voorstander van natuurlijk ouderschap trouwens. Ik vind dat je je gevoel moet volgen en daar naar mag luisteren.
Ik vind dat men de gehele economie van nu maar weer eens een beetje aan moeten passen aan de mens zelf en niet andersom. We werken om te leven, we leven niet om te werken.
juenco, maak je niet druk meid, het komt helemaal goed met je meisje. Voor jou een tip, blijf even langer op de gang staan zodat je kunt zien dat het snel over is, of bel even na 10 minuten of vraag of ze foto's nemen wanneer je kindje lekker aan het spelen is. @all, Kijk door zo'n artikel raken mensen helemaal van hun pad, en dat durft zichzelf wetenschapper te noemen, tja dat kan iedereen wel, wat een prutsers zeg. Uit het hele artikel blijkt dat ze helemaal niks van kinderopvang weten en er misschien wel nooit geweest zijn, bah!!!
Tulip, het artikel op die site is niet door de wetenschappers zelf geschreven, maar door makers van de site. Die hebben het artikel samngevat en vertaald. Het zegt dus eigenlijk niets over de wetenschappers zelf. Ik kan me nl niet voorstellen dat details waar ik het hierboven over had, niet in het oorspronkelijke artikel staan.