@Cindybaby, hoe is t nu met je meid...? Ik vind dat er hier in deze groep ook veel slecht nieuws is! Percentagegewijs, weet je dat niet iedereen het gaat halen, maar ik vind dat het nu toch wel genoeg is geweest!
met mij gaat het verder goed hoor wij zijn alweer druk aan het oefenen hahaha ik vind dat er uberhaubt veel slecht nieuws is hier op zwpagina ik zit hier al een jaar of 4 maar heb volgens mij nog nooit zo veel slecht nieuws gelezen als deze tijd veel miskramen of slechte echo's ik dacht al dat het aan mij was omdat ik toch al 40 ben,maar als ik dit zo lees zijn er heel veel jonge meiden tussen(helaas) hoe gaat het met jou?alles goed met jullie beebje??
zoals ik vorige week al meldde ik lees/schrijf nog niet zoveel mee maar het valt mij idd ook op dat er vaak slecht nieuws is in de januarimama2012-groep waar ik eerst in zat was dat ook al zoveel. ik had nu voor mezelf zoiets van ik doe toch maar tot de eerste termijn erg rustig aan met lezen en schrijven en als ik dan een goede echo heb gehad dan durf en mag ik van mezelf ook los moet ook heel eerlijk zeggen dat ik bij mijn jongste dochter ook pas vanaf de 2e termijn actiever werd hier op het forum en de derde termijn heb ik het maar niet over. ik heb net mijzelf met de vk afspraak opnieuw op de lijst gezet, want die was ineens verdwenen
o ja heel l*llig van mij maar ik wou iedereen ook nog een dikke digi-knuffel doen die het nodig is. en de dames met slecht nieuws heel veel sterkte wensen. en tot slot welkom alle nieuwelingen
@Cindybaby, fijn dat jullie wel de drive weer gevonden hebben om gelijk verder te gaan. Ik moet zeggen dat ik dat ook had toen t mis ging. Verder valt t me inderdaad ook op, dat er veel slechte berichten zijn op t hele forum de laatste tijd. Ik schrijf zelf ook al vanaf januari 2008 op t forum, helaas mn account moeten laten veranderen, omdat ik toch niet meer zo anoniem was als ik graag zou willen. @lovelykids, ik zie t aan t aantal berichten, hihi En ik kan er ook wel wat van hoor, als ik helemaal los ga, haha... al moet ik zeggen dat het sinds de geboorte van mn zoontje natuurlijk wel een heel stuk minder is dan voorheen! Ook speelt het natuurlijk wel een rol dat ik me niet helemaal lekker voel en inderdaad de angst van de eerste periode. Zo kom ik op mn volgende probleempje, heb mn volgende echo pas met 12+3, voor mijn gevoel veel te lang weg! Nu had ik gisteren contact opgenomen met het echobureau, waar ik voor mn zoontje ook geweest ben voor de 20 weken echo. Voor mijn gevoel een erg deskundige echoscopiste, maar nu kreeg ik dus te horen dat ze gestopt is... heb al eens rond gekeken naar andere echobureaus in de omgeving, maar vind t eigenlijk allemaal net niet wat ik zoek! Ben zelf verpleegkundige, dus ik ben denk ik wel op zoek naar een professioneel voorkomen, tov een gewoon pretecho bureau... hmm lastig! Want zou eigenlijk eind volgende week wel ergens een echo willen laten maken!
Kloko, wat verschrikkelijk!! Veel sterkte voor jou en je man. Hier ook al een tijdje geen of weinig symptomen gehad en dat maakt me erg ongerust. Nu lees ik dat meer meiden dat hebben hier maar toch maak ik me ernstige zorgen. Hopelijk is het gewoon een rustig kindje en fiets ik zo door de zwangerschap heen, wie wil dat niet?
Ik begrijp dat het al bij meer die hier meeschreven is mis gegaan? . Wat ontzettend naar is dat toch altijd! Veel sterkte voor jullie allemaal! En voor de meiden met weinig/geen kwaaltjes: dat hoeft écht niks te zeggen hoor! Heb eigenlijk bij alle 3 de keren in het begin weinig kwaaltjes gehad, bij 2 ging het mis, bij 1 goed, geen verschil gemerkt. Ook nu heb ik alleen vermoeidheid (vandaag voor het eerst echt erg) en ontzettende haaruitval. Maar geen last van mijn boobs, misselijkheid, etc. Succes iedereen die nog een echo heeft binnenkort!
het hoeft idd niks te zeggen,geen kwaaltjes ik heb bij al mijn voorgaande 3 zwangerschappen wel kwaaltjes gehad,bij de eerste echt kotsmisselijk bij de tweede alleen erg moe en pijnlijke boobs,bij de derde id nr 2. maar nu bij mijn 4e zwangerschap had ik echt he-le-maal niks van kwaaltjes het is dat ik een duidelijke test had anders wist ik niks! en ik maakte mij dus daar ook ongerust over wat dus met 7 weken ook bevestigd werd met een mk maar natuurlijk is ieder lijf anders,maar ben toch wel inmiddels ervan overtuigd dat je wel iets moet voelen of zeg ik nu iets heel erg fouts?????
Oeh cindybaby je maakt me wel heel ongerust nu hoor. Ik ga me maar vast voorbereiden op het ergste... Ik voel echt niks, alleen soms als ik een niesbui heb voel ik wat steekjes, een soort spierpijn-achtig. En dat heeft naar mijn idee dus niets te maken met een zwangerschap. Ik ga slecht slapen vannacht.....
Adriana, gewoon zo denken, als het misgaat da is het nu allang mis, dan kloppen de chromosomen niet. Je kan er niets aan doen, of je nu wel of geen zorgen maakt. Stressen is nooit goed, je er gewoon (tjsa, makkelijk praten, gewoon ) bij neerleggen dat het gaat zoals het gaat.
Ik heb die angst ook als ik wakker word en niet misselijk ben of mijn borsten niet "voel". (en na een uur is de misselijkheid er weer) Maar ik zeg elke dag tegen mezelf dat ik over 7 maanden een gezond kindje in mijn armen mag houden en dat helpt. Als het mis gaat (ik heb al 1 mk gehad...) kun je er niets aan doen dus stress heeft echt geen zin.
Kloko, sterkte meis, en succes met de volgende ronde! Ik heb ook een MK gehad met 7 weken, maar ben meteen na die MK weer aangeteld. Niet eens ongesteld geworden tussendoor. Dus positief blijven, want meestal ben je daarna extra vruchtbaar. En de andere dames, ik heb bij de eerste 2 zwangerschappen niks gevoelt, tot de 12 weken leek het alsof ik niet zwanger was. Niet misselijk, geen zere borsten, alleen wat moe, maar dat heb ik buiten de zwangerschappen om ook wel gehad Nu voelde ik wel van alles, maar nu al 2 dagen niks en maak me niet zo druk. Ik ben blij dat ik me 2 dagen goed voel en wat heb kunnen doen hier in huis, flink gepoets en opgeruimd en gordijnen gewassen bedden verschoond, ik had al even alles de boel de boel gelaten.... Ik wacht rustig een weekje af en ga ervan uit dat ik dan wel weer iets zal voelen. Ik heb met 9,1 weken mijn eerste afspraak en echo. Dat duurt echt lang omdat ik weet dat ik NU al zou kunnen zien of het hartje klopt en alles goed is. Balen dus, dat wachten... Maar goed dat ik dit forum heb, wat afleiding, en helaas ook het slechte nieuws maar dat hoort er allemaal bij. Fijn dat je hier alles kunt delen, goed of slecht.
oei het was niet mijn bedoeling om je ongerust te maken je moet gewoon zo denken dat de meeste zwangerschappen gewoon goed gaan meid meestal als het hartje eenmaal klopt daalt de miskraam kans aanzienlijk!! dus meid geen stress hoor er zijn genoeg zwangeren die geen symptomen hebben en gewoon een gezonde baby hebben gekregen hoor!! en als het fout zou gaan is er iets niet goed in de aanleg geweest van het vruchtje en regelt de natuur het gelukkig zelf!(meestal) maar je bent jong en gezond en dus heb je een goede kans dat het gewoon goed gaat!! dus geen stress en geniet ervan dan je niet kotsmisselijk bent
Hier ook een onzekere zwangere op het moment... Mijn test van Mvm was pos maar niet zo mooi als die van koolmees... Gelukkig morgen een echo. Hoop dat ik me dan iets meer zwanger voel. Gisteren intake gehad bij de vlos en dat voelt als 1 groot toneelspel. Ondanks dat ik zo ontzettend misselijk ben, heb ik echt zoiets van: eerst zien, dan geloven. Zometeen met dochterlief naar een speelboederij. Even eruit.
Hier ook harstikke onzeker, maar je kunt niet meer doen dan afwachten. Heb ook zo goed als geen kwaaltjes. Ik ruik wel beter en mn smaak is een beetje veranderd... Verder nog 1 genant hormonaal dingetjes wat ik herken van mn vorige zwangerschap Nog 6 daagjes tot de echo ....
Lieve meiden, Mag ik me aansluiten bij dit forum? Ik ben 31 jaar en al dik 1,5 jaar bezig om zwanger te worden. We liepen in het ziekenhuis en daar heb ik een aantal rondes chlomid gehad ivm PCO, maar dat hielp niet. Maar na een vakantie en een paar kilo's minder had mijn lichaam zich hersteld en kreeg ik spontaan weer eisprongen. Na 5 rondes was ik zwanger. Helaas ging dat bij 9 weken mis. We zijn verdrietig geweest, maar ook realistisch. Het was gelukt, maar er zat blijkbaar iets fout bij ons kindje. Dan kon het beter toen misgaan dan later in de zwangerschap of een gehandicapt kindje krijgen. Op die manier haal ik mijn rust en troost daarin. Nu zijn we weer zwanger. En ik vind het doodeng. We zouden volgens de officiele verekeningen die de gyn aanhoudt morgen precies 8 weken zijn. Maar ik weet dat mijn ei pas later is geweest, ipv vrijdag pas op maandag of dinsdag. Omdat ik net 2 weken op vakantie ben geweest en van te voren even wilde checken of de zwangerschap niet bbm was, heb ik al met 5w een echo gehad. Die was goed, in zoverre wat er te zien was. Gewoon een vruchtzakje met dooier. In ieder geval niet buiten de baarmoeder. Maar garanties geven kunnen ze toch niet. Afegelopen maandag had ik weer controle. Volgens mijn berekening zou het kindje precies 7w0d moeten zijn, maar ze kwam maar op 6w5d. Dus dat was voor mij wel balen, omdat de vorige zwangerschap ook rond deze tijd wat afwijkingen in groei begonnen. Dus het zit me niet helemaal lekker. Ook ben ik vorige week een beetje misselijk geweest en ehb ik af en toe bruin verlies. Ik weet dat dat bruin verlies niets hoeft te betekenen, maar echt prettig is het niet. Sinds maandag voelde ik me weer energieker en ook wat meer eetlust. Dus dat hielp ook niet bij mijn zorgen, zeker omdat ik giateren ineens nog donkerdere afscheiding had. Maar vanochtend was ik (gelukkig) weer misselijk en heb zelfs in de auto bij mijn werk over moeten geven. Echt verschrikkelijk. Gelukkig kon ik het grootste deel binnensmond houden, maar mijn jas en een gedeelte van mijn broek zaten onder. Dus ik ben nu weer wat opgeluchter en heb weer wat meer vertrouwen. Maar ik blijf angstig, aangezien er zoveel mis kan gaan. Maar er is gewoon niets aan te doen. Gaat het nu mis, dan kan niemand ingrijpen. Dus het is echt afwachten. Gelukkig zijn ze in het ziekenhuis erg vriendelijk. Ik mag nu elke week terug voor een echo. Dus dinsdag mag ik weer. Ik denk als het vruchtje dan precies een week is gegroeid, dat ik dan wel geruster ben. Zo, dat lucht op om dit te schrijven. Ik heb niet alles terug gelezen van jullie. Maar zal vanaf nu de berichtjes blijven volgen. Damea waarbij het mis is gegaan, het is echt klote, maar het komt goed. Klinkt stom, maar jullie zij. Zwanger geraakt, dus het is mogelijk. Jullie tijd komt zeker. Misschien niet meteen, maar hij komt!
Kloko! Heel veel sterkte meid! Ik vind het heel erg voor je! Ik moest toch nog even reageren, het valt me ook op dat er inderdaad veel 'slechtere' berichten zijn. Dat maakt het wel extra spannend zeg. Ik weet dat stressen geen zin heeft. Verder ook niet echte zware klachten, veel moe, soms een uitbarsting en af en toe wat misselijk. Over een uurtje lekker weg, echt even verstand op nul en dan zien we het over 2 weken wel hoe en wat. Cindy, echt heel goed om te zien hoe je er mee omgaat, geeft ons ook weer kracht, dat het niet het einde vd wereld is als het misgaat, natuurlijk is het klote, baal je enz, maar het leven gaat door..super! Dames met nieuwe echo's, veel succes. En alweer een warm welkom voor onze nieuwelingen!! En voor meiden die ook op vakantie gaan, heel veel plezier!! Groetjes!