Mijn zoon is bijna 6 weken en krijgt borstvoeding. Het gaat eigenlijk allemaal erg goed. Hij is vrolijk en groeit goed. Hij begint nu 's nachts ook wat langer tussen de voedingen te houden, dus geen problemen zou je zeggen. Maar... ik vind het gewoon echt niet leuk om te doen. Je hoort en leest dat moeders borstvoeding geven zo fijn vinden. Dat heb ik dus helemaal niet. Er hoeft ook maar iets mis te gaan, bijvoorbeeld dat hij een beetje onrustig drinkt, en dan raak ik al zwaar gefrustreerd. De enige reden dat ik dus borstvoeding geef is dat dat het beste voor hem is en dat ik voor hem kies en niet egoïstisch wil zijn. Het is dus m.n. schuldgevoel waardoor ik borstvoeding geef, maar o wat zou ik graag stoppen... Ik heb trouwens voor mijn dochter 6 maanden alle voedingen gekolfd en met de fles gegeven.... Ik ga denk ik vanaf volgende week 1 voeding vervangen door een fles gekolfde melk en kijken of me dit beter bevalt. Zijn er meer moeder die een hekel hebben aan borstvoeding geven?
Kan me het wel voorstellen. Ik heb er geen hekel aan, maar soms denk ik wel eens pfff.. Zal ik over gaan op de fles. Het lijkt me soms ook veel makkelijker. Misschien helemaal niet waar hoor, maar heb het gevoel dat kindjes met flesvoeding een vaster ritme hebben en dat lijkt me soms zo makkelijk. Maar hier zijn ook veel geniet momenten tijdens het voeden, vooral 's avonds bij de laatste voeding als we heerlijk op bed gaan liggen. Ik vind het super van je dat je toch probeert de borstvoeding door te zetten. Zal het ook begrijpen als je over stapt op de fles. Ik denk het nu ook wel eens, maar denk dan weer, wat is nou 6 maanden.. Respect hoor trouwens 6 maanden afgekolfde melk geven! Succes met je het maken van je keuzes!
Ik had ook eigenlijk niet zoveel met borstvoeding geven. Vond het niet vervelend, maar ook niet echt fijn ofzo. Duurde altijd eindeloos. Ze dronk altijd 2 borsten en tussendoor verschonen, was altijd 3 kwartier bezig met voeden en ondertussen kon ik weinig anders... Voelde me een beetje gebonden. Maar kolven lukte hier helemaal niet, dus dat zou ik nog 1000 maal erger vinden... Als kolven bij jou wel lukt en je hebt een hekel aan borstvoeden, zou ik het wel weten hoor! Het gaat toch vooral om de moedermelk melk en de afweer- en voedingsstoffen die erin zitten. Sowieso is het verstandig als je vanaf nu een aantal keer per week een afgekolfd flesje geeft. Rond 6 weken is het moment om je baby ook te leren drinken uit de fles om de kans op een flesweigeraar te verkleinen. @Chantal: hier hadden we een superritme met de borstvoeding. Na 3 maanden overgestapt op flesvoeding en we hielden hetzelfde ritme (we voedden op verzoek). Dochterlief sliep vanaf 7 weken van 12:00 tot 06:00, dus hadden al gauw geen nachtvoedingen meer. Speaking of nachtvoedingen: toen vond ik het zo relaxt dat ik borstvoeding gaf!! Bij de eerste hongersignalen, hop, bij mij in bed en mn man werd niet eens wakker. Moet er niet aan denken als ik naar beneden zou moeten om een flesje te maken... Pfff... Dus nee, flesjes zijn niet altijd makkelijker!
woow knap hoor alles kolven en dan nog met de fles geven lijkt mij juist vervelender alleen maar met heyt voeden en kolven bezig te zijn!! Ik geef nog live maar denk soms wel pfff wil eignelijk wel stoppen dan kan mn man t ook eens doen, ze slaapt door dus dat scheelt.
@Chantal: hier hadden we een superritme met de borstvoeding. Na 3 maanden overgestapt op flesvoeding en we hielden hetzelfde ritme (we voedden op verzoek). Dochterlief sliep vanaf 7 weken van 12:00 tot 06:00, dus hadden al gauw geen nachtvoedingen meer. Speaking of nachtvoedingen: toen vond ik het zo relaxt dat ik borstvoeding gaf!! Bij de eerste hongersignalen, hop, bij mij in bed en mn man werd niet eens wakker. Moet er niet aan denken als ik naar beneden zou moeten om een flesje te maken... Pfff... Dus nee, flesjes zijn niet altijd makkelijker![/QUOTE] Ik heb nog wel nachtvoedingen, laatste tijd zelfs wel eens weer 2! Dan ben ik idd erg blij met het geven van borstvoeding! En geniet ik er ook van. Binnen 20 min ligt ze dan weer tevreden te slapen in haar bedje.
Ja, kolven is inderdaad wel intensief, maar de vorige keer ging het me erg makkelijk af. Maar nu heb ik natuurlijk wel een drukke peuter rondlopen. Daarom is het ook zo lastig. Kolven kost uiteindelijk meer tijd en ook dan heb je natuurlijk regelmatig frustraties omtrent het kolven. Dus we gaan nu maar even met flesje oefenen en een voorraadje opbouwen en als ik dan gefrustreerd raak tijdens het voeden, kan ik altijd een flesje opwarmen. Dat geeft mij misschien wat rust en dan kan mijn vriend ook af en toe een flesje geven. Maar de 6 maanden ga ik deze keer echt niet halen. Maar wat voel ik me daar dan schuldig over. Ik voel me eigenlijk verplicht om 6 maanden borstvoeding te geven, omdat dat het beste voor hem is. Hebben jullie dat ook?
Gelukkig niet zeg! Natuurlijk is borstvoeding beter dan flesvoeding. Daar is geen twijfel over mogelijk. Zeker in de allereerste week. Maar flesvoeding is tegenwoordig zo goed en in NL is de hygiene hoog en het water heel goed, zodat je kindje er ongetwijfeld supergoed op zal groeien. Niet om het goed te praten, maar weet je hoe weinig vrouwen die 6 maanden halen? Ik vind het best gek dat je je verplicht voelt dit vol te houden, zeker als je bij het borstvoeden zelf geen goed gevoel hebt. Ik zelf ben na 3 maanden gestopt (weliswaar ivm werk en niet kunnen kolven), maar heb me geen moment schuldig gevoeld.
Ja ik! Ik vond t een drama. Het was (en bleef) pijnlijk, het duurde eindeloos, ik had geen tijd om te rusten en ook geen tijd om te tutten met m'n kind omdat er weer gevoed moest worden. Zoon kwam niet goed aan de eerste week, ik werd er mega onzeker van en ploos elk boek uit over voormelk en achtermelk en zog. Na 2 weken ben ik fulltime gaan kolven en na 6 weken heb ik het helemaal afgebouwd. Omdat het nou eenmaal (volgens mijn gyn vooral de eerste week ivm het colostrum) het beste is voor de baby, ben ik van plan bij de volgende er wel weer mee te beginnen. Misschien valt het mee........ Die 6 maanden haal ik in ieder geval sowieso (en eigenlijk ken ik ook maar heel weinig mensen die dat volhouden). Doe waar jij je goed bij voelt! Ik vind het in ieder geval al knap dat je durft toe te geven dat je er niets aan vindt. Veel moeders stoppen met een smoes ("ik had niet genoeg melk", "de baby wilde niet drinken") omdat ze het niet durven te zeggen.
Ik vond het ook vreselijk.... Eigenlijk geen problemen, net als wat jij beschrijft en ik kreeg er toch een hekel aan. Voelde me daar dan weer schuldig over. Tot dat geleidelijk begon te veranderen, zo rond de acht weken. Besefte ik dat ik er niet meer zo negatief tegenover stond. En toen werd het steeds leuker, me af en toe een dipje. Enninmiddels kan ik er echt van genieten. Maar dat kwam dus echt niet vanzelf. Ik moest er echt doorheen bijten, ik voelde me echt serieus net zoals jij... Ik weet niet of het bij jou ook nog komt, wie weet. Ik hoop het voor je, zo niet: niet schuldig voelen! Het moet uiteindelijk wel leuk worden, toch?
Oh ja, ik voelde me ook zo gefrustreerd bij verhalen dat het zo goed is voor de band met je kind, en dat andere moeders het zo fijn vonden. Dan dacht ik 'wat nou, band met je kind, ik vind er NIKS AN!'... inmiddels kan ik het wel begrijpen...
Uhm nee, ik kan het me niet voorstellen want ik vind het super fijn om te doen maar dat doet niet ter zake, iedereen mag zijn eigen mening hebben gelukkig! Ik zie eigenlijk het probleem niet zo van volledig kolven. Je kleine krijgt dan toch borstvoeding, wat nou eenmaal de beste voeding is, en jij bent van je rotte gevoel af! Is toch super als het op die manier voor jullie beide goed te doen is? Succes ermee
Hihi, ik kan bij je verhaal eigenlijk alleen maar denken: jemig, kolven is toch veel onfijner dan live voeden????? Dus respect dat je dat weer overweegt! Mijn ervaring is trouwens wel, en dat hoor ik veel om me heen, dat het na de eerste maanden pas echt leuk wordt. Tot die tijd, (verschilt een beetje, maar ligt ergens tussen de 2 en 4 maanden doorgaans), is het toch echt wel bikkelen geblazen. Dus mogelijk dat je toch ook even door wilt bikkelen nog en het nog aankijkt? Want echt, pfff, ik word al moe als ik aan fulltime kolven denk! Elke keer EN de tijd voor het kolven kwijt zijn EN dan nog dat flesje moeten geven.... Live voeden vraagt wat dat betreft veel minder energie! Maar goed, als het live voeden nou juist je allergrootste probleem is, ervaar je het gewoon totaal anders dan ik en zou kolven wel een goede oplossing zijn
Bedankt voor al jullie reacties! Toch fijn om te zien dat ik niet de enige ben. Ik hoop dat ik het ook leuker ga vinden over een paar weken. Ik moet ook wel zeggen dat ik het nu al iets minder erg vind dan een paar weken geleden. Dus misschien dat die lijn zich doorzet. Overstappen op fulltime kolven lijkt nu een makkelijke oplossing, maar uiteindelijk ben ik daar natuurlijk veel langer mee bezig. Ik heb de afgelopen 6 weken telkens tegen mezelf gezegd: 'nog even volhouden, het wordt straks beter en leuker'. Dan is het gewoon balen dat ik na 6 weken nog steeds gefrustreerd raak tijdens het voeden. Al zijn er ook veel voedingen die gewoon probleemloos verlopen hoor. Ik ga weer met frisse moed verder!
babyproject valt best mee, 25% van alle moeders haalt de 6 maanden met volledig borstvoeding en 16% met gemengd... dit zegt borstvoedings.com Ikzelf zie dat ook niet echt in mijn omgeveng ts: in het begin vond ik het ook niet veel en dacht ik dat ik snel zou stoppen. Heb ook 6 weken fulltime gekolft maar wat een gedoe met een rondrennende peuter zeg. Nu is mijn zoontje weer aan de borst en zie ik vooral de voordelen ervan. Ik vind het ook niet super fijn ofzo (ik bedoel dat ik er super van geniet ofzo) maar ik vind het wel heel lief als ie slapend bij me ligt te drinken...
Beste TS, Hou vol! De eerste 6 - 8 weken zijn het zwaarst bij BV geven, ik heb bij mijn dochter toen ook zo vaak gezegd: "Morgen gaat ze aan de KV", en ben nu zó blij dat ik dat niet gedaan heb. Ze is nu ruim 9 maanden en krijgt nog steeds de borst, heerlijk Ik woon in Christchurch (Nieuw-Zeeland), waar we al die aardbevingen gehad hebben, en dan is BV ook wel erg makkelijk, want hoe moet je zonder stroom of drinkbaar water een flesje klaarmaken? Het hield mij en mijn dochter kalm (hoera voor de hormonen!)
@ Leeuwtje: Wauw, dat kan ik me wel voorstellen ja! Ik was al blij dat ik bv geef omdat het op vakantie zo makkelijk was, maar in een noodsituatie is het inderdaad helemaal fijn!
De eerste weken vond ik het ook een enorm gedoe. Ik was alleen maar bezig met voeden en zat meer met mijn bovenlijf bloot dan normaal gekleed. Maar dat wordt minder, na een paar maandjes zit er meer tijd tussen de voedingen en heb je er profijt van dat je zo even je bloes open kunt trekken en de baby aan kunt leggen.
Ik kolf en voed daarna met de fles. Bevalt me prima!! Al met al kost het me minder tijd en meneer is veel tevredener. Ben ineens overgestapt na 3 weken doordat meneer gewoon heel vaak aan de borst wilde omdat hij maar kort dronk de laatste dagen aan de borst. Ik kolf nu 5x van ong 25 min en 6x voeden van 10 minuten (tsja hij is snel!!) Ik geloof zeker dat het makkelijker wordt, maar met 11 weken wacht de baas weer en dan moet je toch of kolven of over op KV (bij mij dan, misschien werk je niet of heb je veel langer verlof). Dit is dus voor mij een prima oplossing. Chantal
Borstvoeding leek me ook helemaal nisk voor mij, bij de gedachte eraan kreeg ik een, aan mijn lijf geen polonaise gevoel. Bij mijn oudste heb ik gekolfd voor sondevoeding (pre- en dysmatuur), wat een drama, na 4 weken wilde ik van de brug springen en ben ermee gestopt. Toen mijn tweede zoon op dezelfde manier op de wereld kwam ben ik er niet eens aan begonnen, wat een rust Mijn derde zoon was 7 pond met 38 weken en ik gaf hem gewoonte getrouw de fles en achteraf begon ik te twijfelen, hij heeft een lactose introlerantie, veel oorontstekingen, buisjes, snel eczeem enz... Toen ik zwanger werd van nr 4 dacht ik, ik ga het gewoon proberen, om al die problemen van haar broertje te voorkomen (de jongste twee hebben dezelfde papa en daarom verwacht ik sneller dezelfde klachten). Ze was een randprematuur en moest bijgevoed worden, daar ga je met je goeie intentie... Voeden was een drama! Pijnlijk, niet genoeg, bijkolven, ruzie maken in het ziekenhuis erom, bah bah bah... Maar zeiden ze, die eerste week is moeilijk, daar moet je doorheen dan gaat het beter... Ok ik zit het een week uit... Het ging inderdaad iets beter na die week, bijvoeding hoefde niet meer en ze dronk alles live, hoera! Toen begon de ellende... tot nu toe 3x spruw, beginnende borstontsteking, melkblaar (nog steeds) en gewoon altijd pijnlijk! Anders aanleggen, stuntelen, regeldagen, stuwing, gruwelijk! :x Maar zeggen ze dan, na twee maanden wordt het echt beter... *zucht* het lijkt me wel makkelijk voor op vakantie en een lange reis naar zuid frankrijk met de auto (dan is ze 4 maanden) dus ik ga kijken hoe ver ik kom... Nu is ze elf weken en ik moet je zeggen, het gaat beter! Makkelijker! En daardoor voelt het ook wat fijner naar haar toe! Eerst keek ik er tegenop, voelde niet de band met haar die bv mama's schijnbaar moeten voelen? Maar nu het beter gaat en makkelijker voel ik die connectie ook iets beter dus hopelijk gaat het nu beter blijven! Al doe ik het nog steeds voor haar en niet voor mij, dat gevoel blijft...
Ikzelf heb er nog helemaal geen ervaring mee. Ik zit of te wachten tot de eerste er uit komt. Ik ben wel van plan om borstvoeding te geven en heb daar natuurlijk net als ieder ander een mening daarover. Kunstvoeding hoe goed tegenwoordig ook mist gewoon de afweerstoffen die borstvoeding wel heeft. Echter, voor de kolvende mamma's met rondrennende kinderen, tegenwoordig zijn er ook zogenoemde handsfree kolf apparaten, daar al eens naar gekeken? Maakt het misschien net wat makkelijker de rennende kids en kolven te combineren. Verder, altijd doen waar JIJ je goed bij voelt. Een blije mamma is altijd beter dan een mamma die zich ronduit klote voelt zo te zeggen. En het kindje word toch wel groot ongeacht welke vorm van voeding jij kiest. Groetjes Brace.