Hoi allemaal, Wij hebben een zoontje van 2 jaar en 3 maanden en kon zich altijd redelijk goed vermaken. De ene dag beter dan de andere en dat is natuurlijk ook logisch. Op dit moment zit hij in een fase dat papa en mama overal bij betrokken wordt. Hij kan nauwelijks 5 minuten even alleen spelen. Hij pakt ons dan bijv. bij ons hand en neemt ons mee naar zijn treinbaan of auto'tjes enz. Ik vind af en toe spelen geen enkel probleem en zelfs leuk, maar kom zo bijna niet aan mijn huishoudelijke klusjes toe. Als we zeggen nee nu eventjes alleen spelen is het huilen en met dingen gooien etc. Alle tips dus om hem wat meer aan het spelen te krijgen zijn welkom. Of is dit gewoon een fase en moeten we er aan toe geven. Ik vind het best vermoeiend moet ik zeggen om als een 2 jarige te spelen continue. Alvast bedankt. groetjes vruchtje
Hier gaat het al 3 jaar zo... het went haha. mijn zoon heeft zich nog nooit alleen kunnen vermaken. Ik betrek hem nu bij het huishouden, hij een doek en ik een doek en samen schoonmaken. ik de grote stofzuiger en hij een kleine speelgoed stofzuiger... Je wordt er handig in op den duur haha en zo kan je toch het huishouden doen. als mijn zoon speelt, roept hij mij er ook steeds bij... Nu wordt hij ouder en buiten spelen wordt beter. Als er een ander kindje is verneem ik hem helemaal niet meer, maar ook achterhuis kan hij af en toe een half uur alleen spelen! Maar binnen huis als het regent ofzo dan is het hopeloos. Ik weet niet of het een fase is... hier duurt deze fase al 3 jaar inm. nl haha.
HIer zitten nu sinds een week ook in zo'n fase. Ze spelen wel met elkaar, en papa en oma worden ook wel met rust gelaten. Maar o wee als ik in oogvizier kom, dan moet ik constant erbij blijven, meespelen, aan alle driften voldoen enz. Zeer vermoeiend, ik hoop eerlijk gezegd dat het snel overwaait. Lezen, knutselen, stoeien en zo vind ik heerlijk, maar 1,5uur achter elkaar blokken aangeven komt een beetje mijn strot uit
Wij hebben net zo'n fase achter de rug en ineens kan meneertje zich weer best aardig zelf vermaken, gelukkig! Zal vast nog wel vaker gebeuren dat hij dat ff niet kan, maar we blijven hem wel aanmoedigen (en af & toe dwingen) alleen te spelen. Het is hier overigens wel heel belangrijk ALS hij dan lekker alleen zit te spelen, dat je dan ook niets tegen hem zegt, want zodra hij zich weer realiseert dat je er ook nog bent, dan wil hij toch eigenlijk ook wel graag dat je mee komt spelen Oh, wat trouwens wel soms werkte was hem alleen aan tafel zetten als ik in de keuken aan de slag ging. Dan kon hij me nog gewoon zien en met me praten, maar kon ik ook lekker m'n gang gaan
Heeeeeel herkenbaar. Dochterlief heeft zichzelf altijd heel goed kunnen vermaken en het begint nu weer een stuk beter te gaan. Maar de afgelopen maanden was het constant aan de hand meenemen, samen spelen, etc. En niet dat ik dat erg vind, maar tis wel even wennen als je kindje dat nooit gedaan heeft
Mijn dochter speelt vanaf het begin altijd graag alleen. Nu nog steeds. Alleen knutselen wil ze samen doen. Gelukkig houd ik daar zelf ook heel erg van Dat doen we dus vaak. Zoonlief speelt ook altijd alleen of met zijn zus. Komt alleen bij me als hij weer op bed wil of wat wil drinken. Ik zou denk ik gewoon uitleggen dat ij even zelf lekker moet spelen en dat mama andere dingen moet doen.
adi: haha geweldig dat ze oma en papa wel met rust laten en mama niet. Hier wordt papa er ook wel bijbetrokken. Het scheelt vast wel dat ze elkaar hebben of valt dat tegen? Maar als ik het goed begrijp geef je er wel aan toe en speel je dus mee. Af en toe probeer ik wel weer iets te bedenken om te gaan doen met hem, maar tja we kunnen niet continue leuke dingen doen of naar buiten. annetste: wel een goeie tip om hem bij het huishouden te betrekken. Jij weet dus niet beter lijkt me ook pittig.
heeel herkenbaar! Ik lees even mee, want ons dochtertje heeft ook nog nooit alleen kunnen spelen als mama in de buurt is. Bij één oma gaat het wel redelijk goed, bij de andere ook niet.
hier zijn ook dagen dat ik overal mee naartoe moet. als ik zeg dat ie even alleen moet spelen dan gaat ie me op een andere manier 'lastig vallen' door continu 'die!' 'die!' 'die!' te roepen. om gek van te worden!
ik leg ze ook uit dat ze even alleen moeten spelen, alleen moeten ze hier vaak zat op hun beurt wachten, dus ben ik wel sneller geneigd om toe te geven als ik toch mijn handen vrij heb. Ik betrek ze nu ook bij het huishouden. Ze vinden het geweldig om te helpen met uitladen van de vaatwasser, de was in de machine gooien, met wassen van boontjes, meubels afdoen met een doekje, spullen in de prullenbak gooien enz.
Hoeveel 'moet' je samenspelen? Mijn kinderen kunnen zich heel goed zelf vermaken en voel me dan schuldig dat ik op de bank zit.
Hier ook een mannetje wat zich meestal niet zo goed alleen kan vermaken. Ik betrek hem ook veel bij het huishouden, helpen stofzuigen, was vouwen etc. Het nadeel is alleen dat hij écht wil helpen en zich niet laat afschepen met een eigen stofzuigertje ofzo... Voordeel is dat je een half uur verder bent als je huis gestofzuigd is, het houdt je van de straat Lucas is momenteel heel erg van de 'Lucas ook!' ... oftewel, alles doen wat mama doet. Meestal kan dat, maar soms gewoon even niet. Dan zeg ik dat ie even alleen moet spelen, meestal levert dat een hoop gejengel op, maar dat negeer ik dan maar even. Ik doe het meestal zo. Haf uurtje alleen spelen, half uurtje samen spelen, huishoudelijke activiteit, beetje televisie kijken (Benjamin aan de borst), dan weer even samen spelen met z'n drietjes, tussendoortje, etc. etc. Dus gewoon regelmatig afwisselen. En tja... hoeveel 'moet' je samen spelen? Ik weet het niet... als je kinderen het prima vinden om alleen te spelen, zou ik ze lekker laten. Dan misschien dagelijks samen een activiteit doen als knutselen of verstoppertje/tikkertje spelen?
Moeilijk om in tijd uit te drukken hoeveel we samen 'moeten' spelen. Maar zeg van een uurtje thuis spelen dat hij daarvan 15 min zelf speelt en de rest ons erbij betrekt. We doen genoeg leuke dingen met hem zoals verstoppertje, stickersplakken, kleuren, verven, kleien, auto en treintjes spelen. Geniet lekker van het feit dat je kindjes zich zo goed vermaken. En waarom schuldig voelen als ze zich zelf vermaken juist goed toch. En als ze aandacht vragen kan je toch alsnog van de bank af komen
Mijn dochter kan absoluut niet alleen spelen, nog geen 5 minuten. Ze vroeg vanaf dag 1 de hele dag aandacht en dat is zo gebleven. Heb van alles geprobeerd maar helaas. Nu moet ze me echt af en toe met rust laten en ik zeg dat dan ook. Ze loopt dan wat heen en weer en weet niks te doen, alles wat ik voorstel is niet leuk Ik vind het nog steeds ontzettend vermoeiend. Samen spelen vind ik prima en ook leuk maar niet de hele dag.. Dat kan ook gewoon niet. En het is echt karakter want mijn zoon kan prima alleen spelen. Met fases (sprongetjes etc) niet maar over het algemeen wel.
Mijn dochter had er altijd wat moeite mee. Advies van het CB was om vaste speelmomenten in te plannen. Dat heb ik toen gedaan. Ik doe dat nu nog wel. Als ik even met de was bezig moet benoem ik dit heel duidelijk naar mijn dochter. Ik leg uit dat mama even de was de moet doen, en dat ze even haar blokjes mag pakken en een heeeele hoge toren moet gaan bouwen. Mama komt dan straks helpen. Vol enthousiasme gaat ze dan spelen. Ik kom dan ook even bouwen als ik klaar ben. Leg dan uit dat mama nu even moet stofzuigen, en laat haar weer wat anders doen. Dat gaat prima eigenlijk. Als ze wil kleinen of verfen moet ik tegenover haar zitten. Dan ga ik wat schrijven, lezen, of mee kleien of verfen. Als ik allers duidelij benoem en vertel wat ze kan gaan doen, kan ze lekker even bezig zijn. Moet wel steeds wat anders aanbieden, en ze komt me ook wel zoeken en even meekijken. Ook helpt ze vaak mee met de schoonmaak. Ze krijgt dan ook een doek en poetst druk mee .
mijn Zoontje kan zich absoluut niet vermaken tenzij hij tv kijkt. ik ben dan ook blij dat hij straks naar school gaat mijn dochter zie en hoor je amper,die geef ik bij wijze van spreken elke ochtend 5 euro om te eten en dan zie ik haar weer als ze naar bed moet
Mijn dochter is ook een redelijk slechte 'alleenspeler'. ik vind dat echt zeer vermoeiend. Soms kan ze opeens best een half uurtje alleen spelen, maar daarna vraagt ze weer enorm veel aandacht. Meestal kan ze wat beter alleen spelen als ik zelf ook bezig ben (niet achter de computer, maar huishoudelijke dingetjes). Maar ja, om daar nu de hele dag mee bezig te zijn Tv kijken of eten geeft mij eventjes rust. Gek genoeg speelt ze op de psz enorm goed, ze vraagt vrijwel geen aandacht! Nou jaaaaaa!!! (ze luistert alleen ook wel slecht en gaat haar eigen gang) En als ik t zo lees, maakt het dus ook niet perse uit of ze wel een broertje of zusje hebben, dat ze dan daar mee gaan spelen (kan ik haar nl niet geven) Hier dus ook al een aandachtvragertje vanaf het prille begin
herkenbaar! Hier altijd zelf gespeeld, vroeg mij er niet bij maar sinds 2 weken kan hij zichzelf totaal niet alleen vermaken, alleen maar mama zitten, mama bank af...pff kom ook nergens aan toe. denk echt dat het bij de leeftijd hoort, wat ik wel eens doe is hem even opweg helpen met spelen en dan zeggen mama gaat nbu even de was doen en jij gaat even alleen spelen, helpt soms een beetje.
Mijn zoontje kan goed alleen spelen, vooral sinds zijn broertje er is. Nu neem ik ook minder het initiatief om dingen met hem samen te doen en hij vermaakt zich ook vaak met zijn broertje. De jongste kan zeer goed zich alleen vermaken, daar heb ik echt geen omkijken naar! Juist doordat ze dus zoveel alleen spelen, heb ik wel de volledige aandacht voor ze als ze hierom vragen (tenzij ik wat aan het doen ben, zoals de afwas... dan maak ik dat eerst af). Ik ben er blij mee. Moet zeggen dat hij ook wel een paar TV momenten heeft op een dag ('s ochtends voor het ontbijt, tussen de middag eventjes en vlak voor het avondeten als ik aan het koken ben). Daar heeft hij dan ook echt de behoefte aan nadat hij bijv. 2 uur heeft zitten spelen thuis. Zeker nu hij 's middags vaak niet meer slaapt.