hallo dames Kort geleden heb ik hier een verhaal verteld over een kennis waar de kinderen van uit huis is geplaatst. http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/282373-uithuisplaatsing.html De kinderen zijn erg druk eentje heeft pdd-nos en als ze met z'n tweeèn zijn dan lijkt het net ballorig op zaterdag middag. De kinderen zijn nu 1 a 2 keer per week bij de moeder. Woensdag en soms mogen ze op zaterdag blijven slapen. Ik weet nu wat de klachten zijn geweest die gedeeltelijk gewoon waar zijn dat kan ik niet ontkennen. Maar ik vind wel dat ze een kans had moeten krijgen die heeft ze niet gehad. nu het volgende Ik probeer dr altijd tips geven zodat ze minder druk zijn. kinderen moeten hun energie kwijt en een dag ritme hebben. Maar dat blijkt ze niet te begrijpen hier enkele voorbeelden gister Ik kom bij haar thuis dikke rommel in huis dat ter zijde. Zoontje wil niet buiten spellen. ( worden altijd naar buiten gedumpt spelen meestal tot 18.00 uur buiten maar ja als je van 10.00 al buiten bent kan de lol er wel eens af zijn) Zoontje geeft aan liever binnen te spellen. Zij begint te schreeuwen ja ga maar buiten spelen. Uiteindelijk heb ik haar apart genomen en gevraagd of ze hier geen speelgoed heeft. Zij reageerd van ja dat ligt in het andere huis. (nog 50 meter lopen) en zij tegen me ja de kinderen weten dat het speelgoed in het ander huis liggen. :xmaar toen ik dit hoorde wilde ik uit me slof schieten'' de kinderen weten dat het speelgoed in het ander huis liggen er is hier niks dan hebben ze pech ik heb geen zin om daar naar toe te lopen'' Ik dacht echt WTF zijn ze gvd 1 dag bij je thuis en dan doe je niet eens de moeite om die kinderen die barsten van het energie wat speelgoed te halen. Ik heb de kinderen gedag gezegt en ben weg gegaan. Want ik stond op het punt haar finaal de grond in te stampen. maar wat doet ze wel gaat met dr dikke vette reet achter de pc zitten plaatjes draaien op de internet radio(met maximaal 6 luisteraars) en heeft totaal geen aandacht voor de kinderen. (ja het enigste aandacht die ze kregen wat j...... hou je stil mama is nu aan het plaatjes draaien) Het enige speelgoed dat ze hadden daar was een spring touw. Maar dat kunnen ze nog niet goed en zijn dus binnen 5 minuten er flauw van en gaat het gebrul naar die kinderen verder:x Zo zijn er afgelopen weken meerdere dingen geweest waar ik echt woest om ben geweest. Maar je kunt het haar niet aan verstand praten. heeft iemand misschien tips om haar aan het verstand te praten dat als ze niet veranderd de kinderen niet terug krijgt?
ZO kan ik nou ook een verhaal wat bijna hetzeflde is En draait ook echt alles om een radio station met inderdaad max 6 luisteraars En de kids moeten de hele dag buiten spelen!
Eh hoezo in een ander huis, hoezo heeft die vrouw 2 huizen? Kan ze die dag dat de kids er zijn niet in dat andere huis leven dan, dan is ze al bij het speelgoed hoeft ze er ook niet meer heen.... Vaag verhaal
Misschien is het een idee om je niet zo op te winden en te accepteren dat je de situatie niet kunt veranderen, hoe graag je het ook zou willen? Ik vind trouwens dat je wel flinke bewoordingen gebruikt, dikke vette reet en finaal de grond instampen?
Het lijkt me dat de oorzaak van de ellende niet is aangepakt (moeder die geen prioriteiten kan stellen e.d.) en dat er alleen maar aan het gevolg van die oorzaak is gedacht ... Krijgt de moeder hulp? Want het lijkt me dat dat wel nodig is ...
Ik vraag mij af hoe jij het haar brengt? Breng je dit op een verwijtende manier of als advies oid. Heb je haar aangeboden om eventueel anders even samen met haar het speelgoed op te halen? De instanties zijn nu eigenlijk degene die ervoor moeten zorgen dat zij een bepaald ritme in huis gaat krijgen e.d. Jij komt daar als vriendin, jij zou dus eigenlijk niet moeten gaan oordelen, maar proberen haar zoveel mogelijk te helpen en tips te geven. Het kan bij zulke mensen vaak enige tijd duren voordat ze iets gaan doen met die tips, dus aan jou de vraag heb je daar het geduld voor? Want deze moeder weet niet anders en denkt dat haar manier goed is.
Aan de hand van het vorige topic lijkt de moeder me toch écht autistisch, en "ziet" ze bepaalde dingen misschien niet die een ander wel ziet. Ik denk dat ze zelf hulp nodig heeft om tot inzichten te komen. Ook omdat 1? van haar kinderen autistisch is zit die kans er dik in dat zei er ook wat van heeft Dit praat dit alles niet goed, maar zou wel een hele hoop verklaren
nou ze heeft een vriend en wonen dus niet bij elkaar bij haar vriend kan ze plaatje draaien voor die achterlijke radio zender wat ze dus iedere zaterdag en enkele avonden in de week doet
Lees ook dat ze een zeer laag IQ heeft in je vorige topic?? Tel daar autisme bij op .. Dan vind ik het nog niet zo gek dat ze zich geen raad weet (let op: wil totaaaaal niet zeggen dat ik het normaal vind wat daar gebeurd)
nou ik verwijt niks ik zeg het gedaan van als er iets je zou het ook zo en zo aan kunnen pakken dat is duidelijker voor de kinderen vaak snappen de kinderen niet wat ze fout doen ik ben daar absuluut niet als vriendin ze heeft een relatie met een famillie lid ik ben daar puur omdat haar duidelijk te maken dat wat ze doet niet goed is en nee niet op een verwijtende manier maar door juist tips te geven
dat weet ik wel zeker dat ze autistisch is maar tot nu to krijgt ze geen hulp van instanties maar ik vind het onverantwoord op dit moment om die kinderen daar te laten ze hebben nu een vast ritme en als ze daar zijn geweest is dat ritme helemaal verstoord
Maar dan is het toch echt dom van de instanties dat ze niet helpen?? Die weten toch ook dat moeder autistisch en zwakbegaafd is. De kinderen zijn niet voor niks uit huis geplaatst, dus snap niet dat ze haar geen begeleiding bieden, vooral op de dagen dat de kinderen komen Als moeder hulp wil en niet krijgt, lijkt het me niet haar schuld. Zei probeert het misschien goed te doen, maar krijgt geen handvaten aangereikt om het beter te doen. Zij weet misschien niet beter. In jaar beleving doet ze misschien alles wel goed omdat er geen instantie is die op haar niveau haar verteld het anders te doen Bij iemand met autisme werkt jou aanpak denk ik ook niet. Ik hen zelf asperger en ben dan niet zwakbegaafd, maar ik heb toch ook echt een andere aanpak nodig Wie weet heeft ze wel heel veel baat bij picto's of een dagschema maken op papier. En daarop de speeltijden van de kinderen van uur tot uur beschreven etc
ze heeft gesprekken gehad met jeugzorg ik denk dat ze ene plan maken maar ze zijn nog niet begonnen ze zijn nu al enkele weken weg en het lijkt haar ook niks te intreseren en vind ze het allemaal wel best
nou de instanties weten niet dat de kinderen bij haar komen want opa laat het gewoon toe ze mag ze eigenlijk 6 weken niet zien maar dat is moeilijk als kinderen binnen een straal van 250 meter wonen
misschien kun je in tussentijd ( als ze dat wil) een schema maken voor de dagen dat de kinderen komen? zoals bijv: 11.00: komen de kinderen binnen en gaan we rustig aan de tafel wat drinken met wat lekkers en bespreken we de week/dag met de kinderen 11.30 de kinderen en mama gaan een puzzel maken/ met de trein spelen ( of wat ze maar leuk vinden) 12.30 kinderen gaan lekker buiten spelen 13.30: even lekker aan de tafel samen wat eten 14.00: een tekenfilm kijken etc etc.. zo breng je structuur in de dag voor de kinderen EN voor de mama. zo heeft ze ook een houvast als ze het even niet meer weet.
Dan vraag ik me af wie ben jij om haar te vertellen wat goed en niet goed is als je niet eens een naaste van haar bent, daarvoor zijn de instanties. Je zegt zelf dat de kinderen nu bij opa en oma horen te zijn, dan is het aan hun om ervoor te zorgen dat de kinderen ook daadwerkelijk bij hun zijn. Wanneer de periode voorbij is van uithuisplaatsing en de kinderen weer terug gaan naar mama, zal zij hier intensiefe begeleiding bij krijgen. Dat die er nu nog niet is komt omdat de kinderen nog niet thuis zijn, ze zijn nu waarschijnlijk een plan van aanpak aan het maken met de nodige instanties.
nou ja mijn oom die heeft een relatie met haar met m'n oom heb ik altijd ene goeie band dus ja bij me oom kom ik regelmatig en dan kom ik automatisch ook bij haar maar ze wil niks aannemen en dit zal ze ook niet doen als er instanties zijn ja misschien gaat het een week goed en dan zit ze weer in dr oude ritme ze weigerd gewoon om iets te doen met die kinderen ook tips van me moeder pakt ze niet meer aan deed ze in het begin wel maar na een week doet ze het niet meer
Dan lijkt het me eerder belangrijk dat de instanties ingelicht worden over het feit dat hun plan van aanpak niet wordt gehandhaafd ... Jammer dan voor Opa en Oma, maar als ze zich niet aan de regels kunnen houden, dan houdt het natuurlijk op