Hallo allemaal, Ik moet het even van me afschrijven..pfff.... wat kunnen mensen toch alleen met zichzelf bezig zijn zeg. Ik zal proberen het kort te houden... Mijn schoonouders hebben al vanaf de periode dat ik zwanger was heel duidelijk gemaakt dat ze absoluut geen vaste dag in de week op Quinn wilden oppassen. Naja prima toch.. duidelijk.. echt geen probleem. De hele periode van mijn zwangerschap en toen de kleine man net geboren was, dacht mijn vriend nog dat ze wel enthousiast zouden worden en zich toch veel met hem zouden gaan bezighouden. Nou: om precies te zijn hebben ze altijd 1 dag (willekeurig) in de week, 1 uur een bezoekje bij ons thuis gebracht en dan weer snel naar huis, terras... vakantie...fietsen...druk druk druk bla bla bla. Mijn schoonmoeder heeft altijd praatjes voor 10 en maakt altijd opmerkingen als: als jullie een keer omhoog zitten of in de weekenden dan vraag ons maar hoor, vinden we heel leuk!! Yeah right!!! Door de weeks willen ze nog wel es savonds een paar uurtjes oppassen, of heel af en toe op maandag.. als mijn vriend moet werken (die heeft normaal gesproken altijd vrij) Maar in de weekenden.... hoef je hun echt NOOIT te vragen hoor. Ze hebben een camper en gaan zo'n beetje 50 weken van de 52 weg. Vandaag heb ik ze gevraagd om zaterdag een paar uurtjes op te passen.. maar nee hoor... Ze wilden heeeel graag maar ze waren het afgelopen jaar pas 1 weekend weg geweest (lieg toch niet!! die stomme smoesjes altijd) Ik word hier zo moe van!!!! Ik vind het vooral heel moeilijk voor mijn vriend, die vind het verschrikkelijk dat ze altijd zo moeilijk doen. Ik heb me nu wel echt voorgenomen om ze NOOIT meer te vragen om op te passen. Graag of niet! Weet je wat nog het ergste is? Als er verjaardagen zijn of feestjes doen ze zich voor alsof ze zo'n geweldige opa en oma zijn en rennen ze de hele tijd met de kleine rond.. allemaal schone schijn!!! Sorry voor mijn lange verhaal Wie o wie herkent dit?
Die smoesjes zijn wel een beetje raar, maar het ie toch niet gek dat ze niet altijd willen oppassen, ze hebben zelf blijkbaar een druk leven, prima toch? Mijn ouders zien de kinderen ook niet supervaak, maar ik ga ook weinig naar ze toe (ze wonen hier dichtbij), maar ze zijn wel dol op ze en de kinderen op hun. We vragen ze ook weinig om op te passen, vind ik niet nodig. Nu met de voorbereidingen voor het trouwen hebben we wat vaker oppas nodig en dat doen ze dan ook.
Snap je frustratie. Als hun geen behoeften hebben om op te passen dan moeten ze ook niet beloven dat je altijd bij ze terecht kunt. En al helemaal niet schone schijn laten lijken als andere er bij zijn. Wees dan ook gewoon jezelf.
pfff irritant zulke schoonouders... nou ik zou er behoorlijk geirriteerd door zijn. Ze hoeven niet op te passen maar dan dat schijnheilige op een verjaardag bah daar hou ik niet van.
Ze willen niet altijd oppassen en zijn meteen geen leuke opa en oma? Ook opa's en oma's hebben een eigen leven...
vind ik ook , mijn schoonmoeder WIL wel oppassen maar mag niet van mij omdat ze in het verleden mijn schoonzus zo vaak liet stikken dat ze der baan kwijt raakte , die kwm gewoon niet opdagen . en daarbij vind ik het geen verplichting als je opa en oma wordt dat je dan ook gelijk maar heel je tijd rond om het klein kind met inplnnen .
Vindt ook niet dat ze zich verplicht hoeven te voelen. Maar het is niet netjes als je iets belooft en dan niet na komt. Zou dat zelf ook niet zo netjes vinden.
Nee, dat is wel waar, alleen kan ik dat niet uit het verhaal van de TS opmaken..als ze zeggen; 'wanneer je eens omhoog zit in een weekendmoet je ons vragen, vinden we leuk' wil dat inderdaad nog niet zeggen dat ze dan ook maar alle weekenden vrij moeten houden.. En ze passen doordeweeks toch regelmatig een aantal uurtjes op? Ik kan me voortsellen dat ze dan in het weekend ook hun eigen dingen willen doen..Ze zijn ook nog partners van elkaar, met een eigen sociaal leven..Ik wil ook niet dat mijn moeder, of mijn schoonouders dingen laten schieten die ze gepland hebben om op hun kleinkind te passen.. Is er niemand anders waar je bij terecht kunt? Ooms, tantes misschien?
Waarom vraag je niet aan hun, waarom ze altijd moeilijk doen? Jullie hebben gekozen voor een kleine en zij niet. Dat eens een keertje kunnen oppassen is toch goed? Ik kan ook niet altijd terecht bij schoonouders en mijn ouders. Die hebben ook een heel druk leven, zoals jou schoonouders. miss idee om iemand anders als vaste oppas te zoeken. Als mijn schoon-ouders niet kunnen heb ik buurmeisje, schoonzus, twee kennisen.
op zich wel vreemd dat je er niet terrecht kan als je dat wel opperen maar vind niet dat je goede opa en oma bent als je oppast. Mijn vader en schoonvader passen nooit op omdat ze werken maar mij moeder en schoonmoeder passen altijd wel op (bij mij allebei 1 dag in de week). Mijn schoonvader en eigen vader zijn hierdoor geen slechte opa's. Ik vind het je goed recht om als opa en oma te genieten van je kleinkinderen en niet de lasten hoeven te dragen. Als ze niet willen oppassen dan is dat hun keus. Mijn schoonmoeder staat altijd voor me klaar omdat we heel vaak met de jongens naar het ziekenhuis moeten en ik voel me wel eens schuldig hoe vaak ze over de vloer is maar ze wordt hier geen betere oma door.
hier nooit opgepast door SM. ze kwam tot nu toe misschien 6-7 keer op kort bezoek.inc geboorte tijd. ik had een keer n urgentie en gevraagd of ze ff bij ons kon zitten 2 uurtjes of zo terwijl zoontje sliep. ze had n afspraak(koffie met vrienden)ze had ook nog eens haar mening geuit over de urgentie en irriteerde me enorm. ik heb normaal gereageerd en vroeg het nooit meer. ik nodig haar ook nooit uit vr bezoek. het is voor beide kanten helemaal geen probleem. we gaan heel af en toe bij haar kort op bezoek tot nutoe misschien 5 keer. het is prima zo. maak je je niet teveel druk om SM. ze hebben kennelijk hun eigen leven dat los staat dan het leven van haar zoon. ze zegt dat ze wel wilt oppassen omdat het hoort zoiets te zeggen denk ik. tja, mensen...allemaal verschillend en soms moeilijk in omgang maar erger je niet...
o ja, hen dan egoistisch vinden omdat ze niet vaak genoeg op je kindje passen vind ik n beetje brutaal en verwend manier van denken eerlijk gezegd.
Herken je verhaal, alleen niet bij mijn schoonouders....maar bij mijn ouders! Ze passen nooit op. Toen ik zwanger was van de eerste, hebben ze in het begin een paar keer opgepast bij hun thuis, maar kon de kleine dan laat op de avond gewoon weer ophalen, want mijn moeder kon zo geen tv kijken en wilde niet vroeg op staan (de eerste huilde heel veel, maar goed dat weet je als je op een baby past dat dat ook kan gebeuren) Verder willen ze wel oppassen (zeggen ze) maar alleen op zondag. Als ik oppas nodig heb, is dit van de 10 keer 9 keer op een vrijdagavond of zaterdagavond. En verder als je ze dan toch vraagt voor een zondag, hebben ze nooit tijd. Dus hier ook maar opgehouden met vragen. Nu zie ik ze 1 keer per week een uurtje. Verder doen ze (vooral mijn moeder) naar anderen toe alsof ze wekelijks 'oppassen' en mijn kinderen door en door kennen. Het doet wel pijn...want had toch een andere voorstelling van het opa en oma zijn voor mijn kinderen. (Ze hebben overigens altijd geroepen toen ik zwanger was van de eeste dat ze wilden oppassen enz ze hadden zelfs een bedje, badje alles gekocht voor bij hun thuis) Ik ben eerlijk gezegd wel van mening dat als een ouder of schoonouder oppast dat ze een andere band krijgen. Gewoon omdat ze dan meer tijd doorbrengen met hun kleinkinderen en ook alle aandacht hebben voor ze en andersom ook. Ik zie hier duidelijk verschil met mijn schoonmoeder (die altijd oppast als het nodig is) of mijn ouders die ze 1 keer in de week 1 uur zien. Ik zeg hier zeker niet dat opa's en oma's er zijn om op te passen. Natuurlijk hebben ze hun eigen leven, maar vind het niet handig dat er eerst nadrukkelijk wordt gezegd dat ze graag willen oppassen en het vervolgens niet willen en nooit kunnen. Dan is het bij mij niet meer duidelijk wat ze nu willen.
zouden ze zich niet onder druk gezet voelen? niet door jullie maar door hun omgeving? zowel mijn ouders als mijn so willen niet structureel oppassen (hetgeen wij prima vinden) maar ze gaven ook allemaal aan dat hun omgeving dat maar raar vindt. Want het bespaart ons kosten en zij zijn de grootouders... ze voelden zich precies zoals wij ons voelen als we aangeven flesvoeding te gaan geven ipv bv. los daarvan vind ik het niet raar. mijn ouders zijn nog heel jong en werken nog, en genieten daarnaast van hun vakanties/uitjes enz. Ze passen weleens op maar een must is het niet, hoewel ik het wel fijn vindt. Heb altijd gezegd dat ze nooit "moeten", wij kiezen voor kinderen, niet zij. en voor de band maakt het idd iets uit al zie ik het negatief. wanneer grootouders oppassen verliezen ze namelijk iets van het kunnen verwennen en zullen ze echt mee moeten opvoeden. Daar is een opa/oma niet in de eerste plaats voor bedoeld, is mijn mening.
Mijn schoonmoeder past veel op, maar mijn ouders pas sinds kort. Mijn stiefmoeder is best nog jong (40) en heeft met mijn vader nog twee kinderen gekregen van nu 5 en 7. Twee 'babies' pasten daar gewoon niet zo gemakkelijk bij, en daarbij werken mijn ouders dus ook gewoon nog veel. Sinds kort passen ze regelmatig op en dat gaat super. Maar daarvoor was het gewoon niet handig, dan hadden ze er één van 5, 3, 1 en 0 en dat terwijl ze zelf werken. En bedden tekort natuurlijk omdat dan de jongste drie nog sliepen. Daarbij was het qua vervoer ook niet praktisch. Was ik eerst 25 minuten onderweg. Nu wonen ze om de hoek (wij zijn verhuisd). En nu vinden mijn ouders het ook heel erg leuk als ze komen in plaats van lastig. Ik ben het ermee eens dat je een andere intensere band opbouwt als kind wanneer oma en opa ook wel eens alleen met je op pad zijn. Maar opa en oma moeten er wel zin in hebben, anders werkt dat natuurlijk ook niet.
Heey meiden, Bedankt voor jullie reacties. Laat ik eerst even voorop stellen dat ik absoluut niet vind dat je een goede opa of oma vind als je wekelijks oppast!! Het gaat meer om de interesse en betrokkenheid bij je kleinkind. Ik kom uit een heel warm nest en bij ons is het normaal dat opa en oma leuke dingen doen met de kleinkinderen, samen fietsen, ijsje eten noem maar op. Mijn schoonouders houden er van om op vakantie te gaan, veel te fietsen noem maar op. Prima, dat gun ik ze ook! Ze zijn alleen zo met hun eigen leven bezig dat ze amper naar hun kleinkind omkijken.. een uurtje per week op bezoek komen en dan aangeven... we moeten weg. Het voelt altijd alsof ze een vaste routine doorlopen en dan maar ff op bezoek komen omdat dat zo hoort. Dan moet je niet op verjaardagen en feestjes gaan doen alsof je zo `verliefd´op je kleinkind bent en hem zo goed kent. Dat irriteert me nog het meeste. En vooral de praatjes die mijn schoonmoeder houdt. Laatst hadden we een tuinfeest van mijn schoonbroer en dan voeren ze een giga toneelspel op. Ze rennen de hele dag met Quinn rond en doen net alsof ze m dagelijks zien. Op zijn eerste verjaardag hebben mijn schoonouders tot 2 keer toe de kleine bij mijn moeder van schoot gerukt, vind ik echt niet meer normaal.(en nee Quinn zat die hele dag nog maar net 5 minuten bij mijn moeder) Mijn moeder ziet Quinn dan wel ook veel, ze past op dinsdag en vrijdag op en ik ga regelmatig langs. Ze is een heel bescheiden vrouw en zal nooit opscheppen dat ze dat doet. Ben het denk ik gewoon anders gewend en accepteer zeker dat ze zo zijn, er zit niets anders op. Mijn besluit staat nu wel vast: ik vraag ze NOOIT meer!!
ik snap je helemaal.. en ik zou het ook niet meer vragen. Het is prima dat ze tijd voor zichzelf willen no problem maar dat lopen overdrijven op eenverjaardag dat je alles doet met je kleinkind moet je dan niet doen
Om ze nu egoïstisch te noemen omdat ze hun eigen leven leiden vind ik wat ver gaan, maar volgens mij is dat ook niet hetgene wat je zo 'steekt". Ik kan me voorstellen dat je "kwaad" bent over het feit dat ze wel beloven dat je altijd bij ze aan kunt kloppen en als je het dan een keertje doet (want ik krijg het idee dat je ze al niet vaak vraagt) je meteen te horen krijgt dat het niet kan (ongeacht de reden). Ik zou er dan ook voor gaan om ze gewoon niet meer te vragen