En hoe is het hier.... Niet bijgelezen zit namelijk op mn telefoon en dat gaat niet zo soepel. Kat jij nog nieuws?
Wat goed van jou man! Tering hoe kun je nu zo vrolijk zijn...ik wordt er zelfs chaggie van. Echt hier komt even een pak veren...vind je echt een super wijf! Hoe jullie groter allemaal bewaar omgaan....petje af!
ah loes bedankt voor de tip. chillen op de pot. die aardbei zit er gelukkig NOG niet. vandaag man erop uitgestuurd voor Microlax dat hielp voor zover. en mer drinken...tjaa. ik drink echt te weinig. en wel koffie want dan valt het minder op dat ik al zwanger ben. wil dat nog ff voorhouden. aankomen..? neu valt mee. 1-1.5kg tot nu toe. jij? Kat, balen. maar wel duidelijk waar je nu staat. marjan. hoe zit jij nu? x pina
Weet je... Ik denk dat het komt omdat we het inmiddels gewend zijn te switchen tussen twee toekomstbeelden: Eéntje mét en ééntje zonder kinderen. Van beide hebben we inmiddels een rooskleurig plaatje bij elkaar gefantaseerd. Maar ik vrees het moment dat we met onze laatste poging bezig zijn. Ik denk dat het dan pas écht zwaar zal worden. En dat ik voor mijzelf alert moet zijn op een mega schuldgevoel in de trant van 'door mijn krakkemikkige lichaam blijft KatMan kinderloos'. Ik denk dat het zeer belangrijk is dat als we op dat punt aanbelanden, dat we dan vooral blijven communiceren. Nu scheelt het dat we getrouwd zijn nádat we wisten hoe onze kansen waren. (Ik wist dat KatMan dolgraag wilde trouwen, maar ik kon het voor mijn idee niet maken om dat te doen vóórdat er uitsluitsel was. Ik wilde hem de kans geven om te bedenken of hij niet liever de gok wilde nemen voor een toekomst waarbij de kinderkans wat groter zou zijn. Gelukkig reageerde KatMan op z'n zachtst gezegd verontwaardigd dat deze gedachte alleen al in mij op kwam.) De moelijkste periode vond ik tussen de kijkoperatie en de hersteloperatie. Tóen is mijn rooskleurige ideaalplaatje ingeruild voor realisme en alternatieven. En blijkbaar zijn die ideeën wel gezaaid op vruchtbare grond, want daar plukken we nu de vruchten van. Wow, dieeeeeeeeeeeeeep!
@kat: dieeeeeeep, mag af en toe best even. En vind je een top wijf! ....daar komen ze hoor zit vaseline op.. @loes: ik denk dat ik gisteren mn eisprpng heb gehad...check mn kaartje... En trosje aambeien heb ik niet gehad. Geen goede tips dus sorry.
goede morgen! Dag mevrouw de pauw, blijven ze een beetje zitten? Hier mn temp weer omhoog dus heb wel echt een eisprong gehad....nu maar weer wachten.
@pien, speciaal voor jou op de weegschaal gaan staan. Weeg nu 72,9 kg, dus ben 12,9 kg aangekomen. Niet slecht vind ik zelf in 39 weken (38 volgens vk/gyn). Mja, kleine meid neemt dus ook maar 2,5 kg voor haar rekening, als het tegenzit weegt mn placenta nog meer dan zij. Ik vroeg hoeveel je was aangekomen omdat aambeien ontstaan mede door de druk van je buik op je darmstelsel, niet omdat ik je wilde compromitteren. Maar in jouw geval zal het nu dus meer te maken hebben met hormoonhuishouding, en dat gecombineerd met dat je iin je vorige zwangerschap geen aambeien had, dat het wel eens een meid zou kunnen zijn Mja, das natuurlijk weer mijn huis-tuin-keuken wetenschap. En lieverd, koffie onttrekt water aan je lichaam, en dus aan je ontlasting=grotere kans op aardbeien. Dus voor elk kopje koffie dat je drinkt moet je een glas water ernaast drinken. Zeker als je een meid krijgt, die onttrekt op haar beurt weer alle schoonheid aan jou. Slechtere huid, futloos haar, spatadertjes en spataderen bij de vleet, slecht sexleven... nog even en je bent uitgerangeerd. Zo voel ik het althans. Had ik bij kleine man allemaal niet. Behalve de aardbei dan. Maar die ziet (bijna) niemand. @katje: ben het helemaal met marjan eens: nog nooit zo'n blije/vrolijke ongestelde pauw gezien met veren en vaseline in dr *kir*. Chapeau! @marjan: jep... eisprong gespot. Hoop dat je Erik van Jetje hebt gegeven. Of andersom.... Heb net hubbie erop uitgestuurd... althans, hij ging boodschapjes doen. Hem opgedragen niet thuis te komen zonder minstens 2 liter bleek. Grote schoonmaakwoede is begonnen, in mijn hoofd althans. Mijn lichaam heeft er echt geen puf voor. Is voor morgen, vandaag ga ik mijn ziekenhuiskoffer inpakken, weer een item van mijn to-do-lijstje af. Roze muisjes zijn al gehaald, vorig jaar moesten we 3 supermarkten af voor blauwe, maar overal uitverkocht. Net als de roze, maar ja, dat krijg je met koude winters. Nu surfen naar Bol, de feestweek komt eraan, wat wil een 1-jarige nou hebben behalve nog een jaarabbo op luiers? En een 43 jarige?... die krijgt een StomStom voor bij de nieuwe auto. En wat wil ik zelf? Een monopolykaartje waarop staat: 'verlaat het ziekenhuis zonder te bevallen'... Maar met kind natuurlijk. ik ga weer even verder met doordraaien God wat is die laatste week toch leuk.
72,9 kilo???!!! *gaat zich diep schamen met twintig kilo meer, en niet eens zwanger* Ik doe de veren even in dit plakboek, want het prikt een beetje bij het zitten...
@kat:ik ben van het formaat mager scharminkel (maat 32) wanneer niet zwanger.Zonder eetstoornissen trouwens, wel vaak gedacht. Vóór kleine man woog ik 54 kg, toen ik hubbie leerde kennen woog ik maar 45. Maar dat was nogal ongezond, ik kwam terug van 4 jaar non-stop werken in het buitenland (geen dag vrij, werkdagen van 16 uur, eigen zaak, honger als het druk was, niet eten, geen tijd) dus misschien kan je je voorstellen dat ik na de bevalling van kleine man lichtelijk teleurgesteld was dat ik nóg 69 kg woog, terwijl ik de dag ervoor nog 74 kg was. Al die zware arbeid en dan maar 5 kg eraf?? waarbij je kind 3 kg weegt? Dus deze zwangerschap ging anders, al had ik verlies van onze beider banen niet meegerekend, maar ben trots op mijn 13 kg maar. Wel jammer dat de meid zo klein is, dat vertekent de boel dan weer. Maar goed, ieder zn meug... Ik word zwaar ongelukkig van de mensen die nu zeggen: goh wat zie je er gezond/goed uit (das niet zo, op dat spek op mn wangen na dan) en werd zwaar ongelukkig van de mensen die voorheen zeiden: moet je niet eens wat meer eten?? OMG, in mijn post-eigen-zaak-tijdperk vrát ik, maar kwam niks aan. Misschien klinkt dat als hemels, in mijn ogen is het dat niet. Zo heeft elk huisje zn kruisje en heeft elke medaille een keerzijde. Kijken hoe lang het duurt voor ik weer 60 weeg. Liefst 54, maar das het onderste uit de kan willen. En strak ben ik toch niet meer na 2 zwangerschappen, dus als het toch een beetje hangt kan het maar beter gevuld zijn. Dat was trouwens echt de grootste verandering na de geboorte van kleine man: dat alles zo 'chubby' was, en zacht... ookal zat ik weer bijna op mijn oude gewicht... weer een totaal onzinnig onderwerp trouwens, maar tadaaaaaá. krijg er wel honger van
Zucht...ik woog ooit ook 54, dat was toen ik erik leerde kennen. Nu 73 tering dat is natuurlijk veel te zwaar voor mijn lengte....