Het gebeurde me pas weer en ik vraag me af wat anderen hiervan vinden. Ik ben getrouwd maar draag geen ring, wij houden beide niet zo van sieraden. Als ik ergens binnen loop dan roep ik natuurlijk ook niet: Hoi ik ben Assje en ik ben getrouwd! Het gebeurt me wel eens dat ik ergens aandacht krijg van het andere geslacht. Een praatje vind ik gezellig dus waarom niet, maar soms loopt het uit op flirten. Meestal vraagt een man dan zogenaamd subtiel of je een relatie hebt. Of soms maak ik na wat toespelingen zelf maar duidelijk dat ik bezet ben en alleen wat conversatie dacht te hebben. In principe niets aan de hand dus, zij kunnen niet weten dat ik bezet ben. Maar het valt mij meer en meer op dat deze mannen dan ineens zelf een vriendin of vrouw blijken te hebben! Vaak zelfs met kinderen en al En als jij bezet blijkt, dan ineens praten ze honderduit over hun gezin, terwijl ze een minuut geleden nog een opmerking maakten die niets te raden overliet. Ik vind dat zo ontzettend smakeloos en moet er niet aan denken dat mijn man dat zou doen. Wat vinden jullie en hoe reageer je als dit je gebeurt? Ik weet meestal gewoonweg niet meer wat ik moet zeggen.
Ik ga er meestal niet echt op in. Als het echt overduidelijk is en ik vind de man niet aardig/leuk of grappig zeg ik iets in de trant van "zal je vriendin leuk vinden"... verder vind ik dat flirten weinig kwaad kan. Maar ik begrijp dat andere mensen hier anders over denken.
Ja een kleine flirt kan geen kwaad wat mij betreft. Maar ik bedoel echt mannen die oneerbare voorstellen doen of overduidelijk seksueel getinte opmerkingen maken met als doel meer dan een praatje.
Ik ga sowieso niet op zulke flirts in. Een gezellig praatje maken, is tot daar aan toe, maar verder niet. Enige tijd geleden heeft een collega eens een seksuele getinte opmerking naar me gemaakt, terwijl hij getrouwd en kids heeft. Ik heb daar keihard op geantwoord; volgens mij kom je iets te kort thuis he?! Ik zou maar eens met je vrouw gaan praten Sindsdien doet hij ook gewoon normaal.
Mijn ervaring is dat maar weinig mannen flirten zien als iets onschuldigs dus altijd wel iets meer willen of achter zoeken. Ik doe het dus niet meer. Vind het eerlijk gezegd ook een beetje ongepast als getrouwde vrouw met 3 kids. Verder ben ik van mening wanneer je in een goede relatie zit dat je helemaal geen behoefte hebt aan flirten, althans ik niet.
gelukkig nog nooit meegemaakt en weet zeker dat ik het nooit zal meemaken. praatjes maken met onbekende mannen gebeurd zelden, maar als ik het al doe, straalt het er vanaf dat ik zielsgelukkig ben met mijn man. Na 5 jaar bij elkaar zijn, straalt de liefde er nog vanaf en er zijn mensen jaloers dat we zo verliefd zijn op elkaar. Dat laat ik ook duidelijk merken in gesprekken, dus mannen beginnen daar niet eens aan. Kortom, misschien trek je dit soort gesprekken wel aan, omdat je zelf niet laat zien hoe gelukkig je bent met je man! Flirtende opmerkingen komen echt niet na 2 zinnen in een gesprek. Nu hoef je inderdaad niet te zeggen in de 2e zin dat je getrouwd bent, maar in de meeste gesprekken van 5 minuten komt het bij mij wel naar voren. Voordat een man echt gaat flirten, is daar wel een onderzoekende vraag aan vooraf gegaan. Ik zou meteen een hekel hebben aan zo'n hufter, maar ook aan bezette vrouwen die daar wel van genieten. vind het nogal kwetsend tegenover je eigen man en kinderen. een flirt kan nooit onschuldig zijn...
O, ik zou dan echt vragen hoe vrouwlief het vindt dat hij zo schaamteloos loopt te flirten en of ik haar misschien toevallig niet ken ofzo....? Vind dat echt niet kunnen.
Ik heb dat nou nooit!! Het enige: Er komt bij ons weleens een ict-er op het werk, nooit aan voorgesteld ofzo, maar hij kijkt me altijd net iets te lang aan. Ik word er altijd een beetje giechelig van en krijg soms kriebels. Zou er niks mee doen hoor, maar vind het wel spannend. Dan weet ik in ieder geval dat ik nog in trek ben, hahaha....
Even graven in een ver verleden hoor *kijkt eens naar enorme buik en opgezet zwanger hoofd en denkt aan vroegah* Ik ga niet in op flirts, soms wel een leuk gesprek met een man en daar houdt het mee op. Dat ze thuis een gezin hebben zitten en bij mij een versierpoging wagen vind ik niet zo mijn probleem. Door er niet op in te gaan geef ik toch wel een duidelijk signaal af. Mijn vriend mag wat mij betreft ook wel flirten maar moet wel zijn grenzen kennen en bewaken. Dat houdt in dat er geen telefoonnummers/mailadressen/lichaamssappen worden uitgewisseld
Even reageren op hetlichtje: Volgens mij zeg je ongeveer dit: ongewenst gedrag van mannen aantrekken omdat je niet genoeg laat zien hoe gelukkig je met je man bent....Daar ben ik het niet echt mee eens. Soms heb je mannen waarbij je echt geen enkel flirt signaal hebt gegeven en die toch een stap te ver gaan. Zo probeerde een tandloze man die alle dagen met een collectebus op straat staat mij eens te zoenen..Heb ik hem daar toe uitgenodigd? Nee! En zo kan ik nog wel wat voorbeelden geven. Sommige mannen hebben helaas echt een bord voor hun kop!
oh bij zo 1 zou ik er wel dieper op ingaan, laat het hem maar uitleggen waarom hij eerst net doet alsof zijn gezin niet bestaat en later als de flirt op niks uitloopt ineens wel. oei, ik wordt er wel vals van hoor! ik heb het met mijn man 1 keer meegemaakt maar dan andersom, ik stond met mijn man te praten en een kennis (vrouw) die weet dat wij getrouwd zijn (op dat moment hadden we wat onrust en problemen) gaat "er gewoon voor". dat gaf ze later ook letterlijk toe, wij hadden toch problemen en zij zag hem wel zitten. ik kook er nu weer helemaal opnieuw van, respectloos en goedkoop en vies is het!
Ai..ik ga hier compleet tegendraads zijn ben ik bang.. Ik ben een flirt, mijn lief ook en wat mij betreft kan dat. Maar tussen een flirt en een oneerbaar voorstel zit een groot verschil! Ik zou daar nooit op ingaan en kan me niet voorstellen dat mijn lief een andere vrouw echt probeert te versieren. De liefde knalt er bij ons ook nog altijd van af. Ik werk met heel veel mannen en soms heb je wel eens iemand die een opmerking maakt die ongepast is. Maar dat heeft niets te maken met de liefde tussen mijn man en mij of onze relatie. Ben ik duidelijk? Altijd: geen interesse! Maar eerlijk gezegd vind ik het niet aan mij om te oordelen over hoe een ander met zijn huwelijk omgaat. Als een vrouw lief versiert en hij gaat daar op in, ligt het probleem nog altijd bij hem en niet bij haar...
Leuk omschreven en helemaal mee eens En voor mijzelf geldt hetzelfde.. ik ken mn grenzen. Heb het ook wel eens gehad, dat een getrouwde man duidelijk meer wilde dan alleen een vriendelijk gesprek. Die heb ik gewoon duidelijk aangegeven dat m'n man dat waarschijnlijk een minder goed idee zou vinden
Valt mij misschien als enige op maar je zegt dat het pas is gebeurt neem aan dat je toen ook al zwanger was en dan kan een man daar toch van afleiden dat je bezet bent.( en daarbij is misschien ook stom dat ik dat zeg maar een trouwring zou juist aantrekkings kracht hebben iets veroveren wat al bezet is) Klinkt stom he haha maar dan kom ik terug op mijn onderstaande zin. Mannen zijn jagers. Mij is geleerd dat veel mannen ( er zijn zat uitzonderingen) verzieren prettig vinden maar dat hoeft niet altijd wat te betekenen mannen zijn en blijven jagers het zit ze in het bloed....... Maar wat de ene stoort kan de ander niet boeien waar onder ik het boeit me niet. Streelt wel me ego.
Met flirten op zich is volgens mij niets mis. Ik doe het, mijn vriend doet het gerust ook wel, maar zoals al eerder is gezegd: we kennen hierin onze grenzen. Verder dan iemand aankijken en een praatje maken gaat het niet, en seksuele opmerkingen blijven absoluut achterwege. Flirten is naar mijn idee gewoon een onschuldige manier om te laten zien dat je iemand aantrekkelijk vindt, zonder dat er meteen een heel seksueel gebeuren op hoeft te volgen. Gewoon een ego-boost, meer niet. Mn vriend en ik vertellen het elkaar ook gewoon als we sjans hebben gehad. Vind het wel grappig, het maakt me ook trots: Vrouwen vinden hem dus aantrekkelijk, maar deze jongen gaat met mij mee naar huis!
Ik heb wat afgeflirt en er is wat met mij geflirt. In een relatie of niet, het was onschuldig maar ook spannend. Ik zie er geen kwaad in. Zolang je er maar niet op in gaat, met name als het een man met relatie en kinderen betreft heb je je handen thuis te houden. (en andersom ook) Dus wat doe ik, als een bezette man met mij flirt: terugflirten, maar er gebeurt verder niks.
ik heb dat ook meegemaakt en vind dat heel erg stront vervelend, vooral als het bekende zijn...voel ik me in mn eer aangetast wat denken ze wel niet...
Zo, dit is echt je reinste flauwekul. Ben je wel eens in een kroeg geweest? Zonder je man? Ik wel (ok nu even niet ) en daar wordt dan wel eens met mij geflirt, bijvoorbeeld als ik een drankje haal aan de bar. Iemand kan dan echt niet direct zien dat ik bezet ben (en ja, ik draag gewoon mijn trouwring). Ik wijs dit altijd vriendelijk maar beslist af en dan is daarmee de kous af. Ik ben ruim acht jaar samen met mijn man en we zijn verschrikkelijk gelukkig samen, maar dat betekent niet dat andere mannen direct een stempel "getrouwd, niet mee flirten" op mijn hoofd zien staan. Ik zal er nooit op ingaan, maar het gebeurt wel eens dat een man een poging doet en dat heb ik dan echt niet over me afgeroepen ofzo. Sorry hoor, maar ik vind dit echt grote onzin en kan me er best nijdig om maken, als er met je geflirt wordt is het volgens jou dus altijd je eigen schuld?
Ah, flirten, heerlijk! Ik doe het nog steeds hoor. En heb daar echt geen verdere bedoelingen mee. Het gaat ook onschuldig en heel subtiel, niet dat ik overduidelijk SEX schreeuw ofzo. Ik ga er ook niet perse vanuit dat als een bezette man met mij flirt, hij uit is op vreemdgaan. En ach, al zou hij het wel willen, ik doe het niet dus het kan me ook niet zoveel schelen. Mijn zaken niet. Tenzij hij me in de kroeg zou bekennen dat hij veelvuldig vreemdgaat of iets dergelijks, dan zou ik er natuurlijk wel een opmerking over maken. Maar ik ga geen dingen suggereren die ik niet bevestigd heb gekregen.