Ik had ook geen medische indicatie voor een 2de ks, dus we hebben het wel gewoon geprobeerd. Maar jammer genoeg niet gelukt. Ik ben gewoon goed in broeden, maar ze willen er bij mij echt niet uit, zijn alle 2 tijdens de bevalling verkeerd gaan liggen. Maar je hebt wel een grotere kans op een 2de ks. Gewoon bespreekbaar maken. Tegen mij zeiden ze ook, als jij niet gewoon wilt bevallen, dan kunnen we je niet dwingen. @Flowergirl: Fijn dat je herstel zo goed gaat! Pas je wel goed op jezelf?
Dat is stom.. Ja ik bedoelde diabetis. Sorry hoor, maar tijdens mijn zwangerschap dachten ze ook dat ik vergiftiging had toen moest ik een week lang ziekenhuis in en uit.. Maar het bleek niet zo te zijn.. Vandaar dat ik ze nu door elkaar aan het gooien ben.. @ Andere mama van andere Julia... Ik doe me best, Maar is wel lastig hoor als je nergens last van hebt om op bepaalde dingen te letten dat je dat nog even niet gaat doen.
Heb niet alles gelezen maar vraag mij af of er iemand is die netals mij een dubbele keizersnee gehad heeft? Het ging nl zo: Twee maanden voor de uitgerekende datum ging ik naar de verloskundige omdat ik het weekend de baby nauwelijks voelde en gelukkig nam zij mij serieus. Ze stuurde mij door nadat ook mijn bloeddruk veel te hoog was en er al wat eiwitten in mijn urine zaten. Mijn man zat in het buitenland voor werk dus ik alleen naar het ziekenhuis met de gedacht even een check up en dan naar huis. Daar aangekomen werd ik aan de hartmonitor gezet en mijn bloeddruk werd gemeten. Algauw kwamen een arts en verpleegkundige binnenrennen omdat het hartje van mijn dochtertje achteruit ging. De gynacologe werd gebeld en hij kwam en keek naar de monitor en wat hij zei en hoe zal ik nooit vergeten. Mevrouw de baby moet nu gehaald worden Ik kon wel in huilen uitbarsten omdat ik helemaal alleen was en niemand kon erbij zijn behalve het medische personeel. Binnen een half uur werd ik naar de OK gebracht en een half uur later wat eeuwen leek werd mijn kleintje geboren. Doordat haar hoofdje vastzat werd er nog een snee gemaakt tot aan mijn navel. Vervolgens werd deze met nietjes vastgemaakt ook de andere snee hadden jullie dat ook? Nu 6 maanden later heb ik nog steeds dat verdovende gevoel en steken als ik te druk ben. Al met al maakte ze het tog goed ondanks geboren met 32 weken al kon ze in het begin niet zelf ademen... Ik kan het allemaal nog niet bevatten.......
@Samy84: Jeetje, krijg gewoon kippenvel als ik je verhaal lees, wat ontzettend heftig zeg! Mijn god.... Nee, heb er geen ervaring mee...heb het eigenlijk ook nooit eerder gehoord. Ik heb geen nietjes gehad, maar dat verdoofde gevoel kan wel een jaar duren. Dat komt omdat er allemaal miniscule zenuwen lopen in je onderbuik en deze zijn ook doorgesneden. Deze moeten ook weer goed groeien en soms gebeurt het helemaal niet meer. Maar dat je nog steeds een doof gevoel hebt, is dus heel normaal
Mooie naam is het he Jaa, ik ken het! Liep ook met 4 weken al rond de sjouwen met de maxicosi, maar werd bij de nacontrole heel hard terug gefloten door de gyn. Mijn buikspieren waren niet goed gegroeid en toen mocht ik weer 6 weken niet sporten Dat was voor mij de reden om het dit keer echt heel rustig aan te doen. Maar moet zeggen dat een 2de ks wel wat heftiger is...
flowergirl 123 , nee hoor , ik zal niet teveel uitwijden hier maar ik reed na 1 week al weer zelf auto , tja nood breekt wetten . ik heb nooit last gehad vd keizersnede , ik hoop dat het herstel van deze keizersnede weer zo voorspoedig mag gaan . liefs edith mama van mees*
Ja zeker een mooie naam. In het algemeen hoor je de naam niet veel. Ik heb 8 augustus een afspraak.. kben benieuwd dan.
Tot voor kort was ik in de veronderstelling dat ook ik niet mocht kiezen. Mijn VK gaf meteen aan, jah je MOET gewoon bevallen. Onze eerste dochter is middels een spoed keizersnee geboren doordat ze een sterren kijker bleek te zijn. Na 12 uren (leken wel 24), pijnstilling/morfine, vacuum (die iedere keer losschoot doordat ze gewoon muurvast zat) uiteindelijk toch een keizersnee doordat onze meid het simpel weg opgaf. Haar hartje daalde zo snel dat de GYN bijna in paniek schoot. Dit heb ik (en partner) als zo traumatisch ervaren dat ik meteen wel en keizersnee zou willen. Vorige week had ik mijn eerste gesprek bij de GYN (had gewoon migraine van de zenuwen ), en hij zei doodleuk tegen mij; dit kindje ziet er wat groot uit, en als u een nauwe bekken doorgang hebt kan het misschien wel eens een keizersnee worden. Ik zei; mag dat dan???? want dat is namelijk mijn wens. Natuurlijk mevrouw, als dat u wens is hebben wij dat te respecteren!. (ik hou van deze man ) Dus nu staat er een geplande datum in onze agenda, en heb mij nog nooit zo rustig en happy gevoeld .
OOw jah en het herstel van de eerste viel mij reuze mee! na twee dagen stond ik al naast mijn bed, en mocht na 4 dagen naar huis. Wat ik dan jammer vind is dat mensen inderdaad nu opmerkingen naar je hoofd gooien van; zoooo jij komt er makkelijk vanaf! ze moesten eens weten hoe de eerste bevalling dan zo'n impact op je leven kan hebben.
Ja zeker! Ik denk dat het heel belangrijk is als de arts ged luistert naar je angsten en wensen. Hier in het zh is het niet vanzelfsprekend dat je na een traumatische gewone bevalling zomaar een ks 'mag'. Volgens mij verschilt dat heel erg per zh.
Wij hebben er echt hele strakke en goede afspraken over gemaakt. Ben voor een vaginale bevalling gegaan, maar 6 uur nadat de vliezen gebroken waren, bleek dat het niet zou lukken. Dus toen rustig naar de ok...
Deborah: Als eerste wil ik je toch van harte feliciteren met jouw dochtertje. Bij mij was het de eerste weken ook constant huilbuien en had ik echt het gevoel van, jeetje hoe kom ik hier weer uit. Al moet ik zeggen dat vanaf het moment dat ik thuis was ik mij psychisch langzaamaan veel beter begon te voelen. Als jij denkt dat je de behoefte hebt om hulp te zoeken, moet je dat zeker niet laten, want het is zo belangrijk om het een plekje te geven. Probeer ook zo veel als mogelijk jouw verhaal te doen, want dat helpt echt. Maar als ik jouw verhaal zo lees denk ik dat het verstandig is om hulp te zoeken. Des te sneller kun je helemaal gaan genieten van jouw kindjes! Mensen die zelf geen ervaring hebben met een keizersnee, of van heel dichtbij, hebben echt geen flauw idee wat voor een impact het kan hebben. Heel veel sterkte met het verwerken en heel veel genietse van jouw kinderen! mamavanjuul: Goede tip! (opschrijven wat er nu in je opkomt) Bedankt daarvoor, ga ik zeker doen. Flowergirl: Fijn voor jou dat het zo meegevallen is. Toch vraag ik mij soms af of het herstel niet sneller gaat als je ook sneller gaat bewegen. Ik heb zelf echt 2 volle dagen in bed gelegen, omdat ik nog steeds een buisje in mijn rug had van de ruggenprik, waardoor ze verdovende middelen stuurden. Het is heel verschillend, want later las ik dat sommigen na 6 uur al voorzichtig konden gaan bewegen.
Over dat bewegen...volgens mij is het belangrijk dat je na een dag of 2 weer zelf naar de wc kan ivm katheter. Ik was woensdagavond bevallen...donderdagmiddag katheter er uit en voorzichtig rondlopen, vrijdag alles zelf doen, incl verzorging baby en zaterdag naar huis. Bij de eerste ben ik donderdagavond bevallen en waren we pas dinsdag thuis...moest toen eerst 2 dagen platliggen....zondag katheter er uit, maandag zelf lopen, dinsdag naar huis
@Samy84 Wat een heftig verhaal! Dat allemaal in je eentje doormaken zonder je man of familie lijkt me heel vervelend! Nietjes is, dacht ik, een wat ouderwetsere manier van hechten, maar soms nog wel noodzakelijk. Ze zullen vast hun redenen hebben gehad, maar je zou het bij de nacontrole nog eens kunnen navragen? Dat dove gevoel is idd heel normaal! Ik heb het ook, al is het nu met mn 2e ks wel wat minder.....of ik voel het nu minder omdat het mn 2e ks was. Veel sterkte met het verwerken van alles!
@ Micha 2 Ik heb werkelijk geen idee, Het was voor mij allemaal nieuw, En ik wilde zelf die catheter eruit hebben.. Heb geen idee wanneer hun het anders van plan waren om het eruit te halen.. Maar als er nog een ruggeprik aan je vast zit, een catheter en een infuus kan je uiteraard geen kant op. En ik voelde me daardoor nog belabberder.. Toen ik "vrij" was ben ik even gaan zitten in de stoel zodat de zuster me bed kon verschonen, Ik zat er als een duf musje bij, Maar dat maakt niet uit.. Ik was uit bed! Ik was weer vrij om me dingetjes zelf te kunnen en dan voel ik me al een heel stuk lekkerder, wat naar mijn idee ook je herstel bevorderd. Mensen zitten me ook al steeds terug te fluiten van, Je gaat veel te snel! Over een paar weken krijg jij echt een terugslag! En ik denk van waarom? Ik forceer niks, Ik heb ECHT geen pijn niks nada.. Ik ben niet groots aan het doen....
Ik doe inmiddels ook alles weer, en heb geen pijn. Hier zeggen mensen hetzelfde, maar als ik pijn voel stop ik echt wel! Bij mijn eerste ks duurde het herstel wel langer, maar die was niet gepland, volgens mij zit daar een heel verschil!
Ik vond het herstel eerlijk gezegd ook reuze meevallen! Ik heb op woensdagavond laat de operatie gehad, en donderdag ging ik alweer voorzichtig op een stoel zitten. Vrijdag ben ik zelf gaan douchen, wat prima ging. Thuis heb ik nog 5 dagen kraamhulp gehad, maar daarna kwam het huishouden toch weer op mij neer (manlief was gewoon aan het werk). Ik heb wel rustig aan gedaan, maar toch ook gewoon gestofzuigd. Ook ik kreeg te horen van iedereen dat ik niet te veel mocht doen, geen trap moest lopen, etc etc, maar ik denk dat je dat toch zelf het beste aanvoelt. Nu 3 weken kon ik gewoon weer fietsen en autorijden zonder ook maar iets te voelen! Het is nu 4 maanden geleden bij mij, maar ik heb geen terugslag gehad hoor, het gaat hartstikke goed, en heb na die eerste paar dagen helemaal geen last meer gehad van de wond. Luister dus gewoon goed naar je eigen lichaam en dan komt het vast helemaal goed