Hoop dat je morgen een betere dag hebt, maar hier trouwens een baby die helaas vanaf 10 dagen oud KV heeft gekregen ( BV lukte niet voldoende ivm borstverkleining, ik kan er nog om huilen dat ik geen BV kan geven, vind het zo jammer ! ) maar op volledige KV geen nachtvoeding meer na 4,5 maanden. Sinds 6,5 maanden slaapt ze van 19.00-07.00 zonder melk. Dus BV of KV, het ligt aan het kindje!
hier helaas hetzelfde probleem. een paar dagen geleden was ik met emily bij mijn moeder. mijn 2 nichtjes van 3 jaar en 8 maanden waren er ook. mijn moeder gaf mijn nichtje haar fruithapje. ineens stond ze op en liep ze naar emily en gaf haar ook een hapje. ik was erg verbaasd en vertelde ook dat ik dat niet wilde. ze vertelde dat het geen kwaad kan. ik heb het toen maar zo gelaten want ik weet dat ze het goed bedoelde maar leuk vond ik het niet
Wat betreft die appelmoes: nou.... ik krijg nu al kippenvel van de irritatie, kun je nagaan als iemand dat bij MIJN kinderen zou doen... Mensen kunnen bij mij heel ver gaan, maar van mijn kinderen en mijn opvoeding blijf je af. Dan kun je nog wel de koningin zijn, IK bepaal! Zelfs met manlief onderling hebben we de afspraak: als 1 van ons het echt niet wil hebben, gebeurt het niet! Ik zou dat ook zeker bespreken en aangeven dat je het gewoon niet wilt hebben! Het is JOUW kind, niet dat van hun (al denken opa's en oma's daar meestal anders over ...) Kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat ze jouw moment hebben ingepikt, daar mag je best wel verdrietig over zijn. Maak dat ze ook duidelijk, dat ze met dat soort dingen jou verdrietig maken. Meestal doen ze het uit goede bedoelingen, maar ze moeten er wel bij na blijven denken. Wat betreft de bv: ik ben ook een bv-mama, maar ik heb ontzettend veel respect voor jou dat je ondanks het fulltime kolven, toch weer live voed en nog steeds voedt! Goed hoor, mag je trots op zijn! Ik heb ook regelmatig gedacht om het bijltje er bij neer te gooien met onze jongste (druk gezin, veel dips, etc.), maar weet dat ik spijt als haren op mijn hoofd krijg als ik stop. Dit is iets wat je niet meer terugkrijgt, er is maar 1 periode voor!
tjah dat is dus ook als je de opvoeding van je kind gedeeltelijk aan je ouders overlaat. je hebt dan niet alles meer volledig in de hand. mensen kunnen wel zeggen dat je ouders jou wensen moeten respecteren maar in de praktijk loopt het vaak toch anders. al dan niet bewust. nu is het met een hapje eten. straks met meer opvoedkundige dingen of zakken snoep of een koekje wat jij liever anders ziet. ik denk dat je je tevoren moet bedenken wat de voors en tegens zijn van fam die zo dichtbij staat op te laten passen.ze zijn er vaak meerdere dagen per week dan krijg je gewoon veel inmenging. ik persoonlijk vind dat geen goede zaak, de verhoudingen komen vroeg of laat gewoon scheef te liggen en je krijgt er allemaal spanningen door. wat de bv betreft gewoon doorgaan als je dat wilt en de rest laten zeuren. je krijgt vanzelf een steeds dikkere huid als mama. ik kan me je gevoel trouwens wel voorstellen, ik zou ook niet blij geweest zijn. maar meer omdat ik het belangrijk vind dat hij tot 6 maanden niks anders binnen kreeg. ik denk dat jij meer gekrenkt bent omdat je nu niet meer de "eerste" bent , of heb ik het mis? dat de appelmoes op zich nog niet eens het grootste probleem is bedoel ik.
blup nou ik vind appelmoes nou niet bepaald de ideale voeding nee... en het irriteert me dat zij vinden dat hij eerder bijvoeding nodig heeft dan dat ik dat vindt en dat zij het dan toch "stiekem" doen (want mijn moeder zij het per ongeluk tegen me) en dan krijg ik het gevoel dat ze meer dingen stiekem doen. Kijk op zich begrijp ik echt wel dat het bij opa en oma anders is. Daar krijgt mijn dochter ook veel meer snaai dan dat ik ooit goed zou vinden maar he, het zijn opa en oma he... ik vind dat dat best moet kunnen 1 dag in de week (en gaat het me te ver dan zeg ik er weer eens wat van). En ja ik ben ook geirriteerd vanwege het eerste moment. Bij de eerste voeding melk ben ik ook al niet bij geweest Ik had een keizersnee en zoon moest naar de kinderafdeling en daar moesten ze hem perse beginnen met bijvoeden, hoewel ik zowat op mijn kop heb gestaan (handig als je op de uitslaapkamer ligt), mijn man 10 keer naar de kinderafdeling heb gestuurd en geschreeuwd en gejankt heb, luisterde ze toen niet echt naar me, nou ja, hij kreeg het toen uit een cupje bij hoge uitzondering. Grrrr kan nog kwaad worden als ik daar aan denk. Krijg gewoon het gevoel dat ik helemaal niks te zeggen heb over mijn eigen kinderen op deze manier... En de borstvoeding... ja het gaat nu al wel weer beter hoor meiden. Soms heb je gewoon van die dagen dan heb je eigelijk gewoon steun nodig om door te gaan. Maar in plaats daarvan krijg ik juist mensen om me heen die dingen zeggen als "ja je hebt nu al zolang gegeven, het is toch niet erg om nu te stoppen" of dat ie zeker zou doorslapen en minder huilen met kunstvoeding en dan vind ik het wel eens heel moeilijk om niet te wankelen. Maar gelukkig krijg ik hier op het forum lekker wel steun en de energie om nog eventjes door te gaan en over ruim 2 weken als hij 6 maanden is weer opnieuw te kijken. thnx meiden!
Oh, ik begrijp je frustratie hartstikke goed! Het zijn je ouders en je man en niks is fijner als die achter je staan en het allemaal begrijpen wat de borstvoeding en bijvoeding betreft. Dat likje appelmoes op zich vind ik nog niet eens zo heel erg, dat is hopelijk een incidentje en daar houdt hij niks aan over, maar de manier waarop zou ik echt vreselijk vinden! En je hebt het gevoel dat er misschien wel meer achter je rug om gebeurt, daar krijg ik kippenvel van. Ik zag laatst een docu op tv over oppasoma's en -oma's en die zeiden: "Ja maar als dat kind hier is, dan doen we het op onze manier." Kijk, ik heb daar geen ervaring mee, maar er schuilt vast wel een kern van waarheid in. Jij vertrouwt de zorg van je kind aan je ouders toe. Ze hebben jou ook grootgebracht. Ik moest lachen om mijn vader die het zo zielig vond dat zoon bij 7 maanden nog enkel moedermelk te drinken kreeg en die vroeg heel schattig: "Mag hij geen appelsap?". Maar mijn ouders zouden hem nooit zomaar iets geven, dat vragen ze altijd netjes, ze weten hoe ik daar mee bezig ben. Wij zien mijn ouders niet zo heel vaak, wonen ver weg, maar als we komen, belt mijn moeder mij de dag van tevoren op welk brood zoon eet en wel beleg en wat hij te drinken mag en wat voor fruit ze moet halen. Dat vind ik al heel wat, want van de lange borstvoeding en het bijvoeden a la Rapley snappen ze volgens mij niet zo heel veel, maar ze hebben er wel begrip voor. Misschien eens een goed gesprek aangaan met je ouders.
Hai Debby, Wat naar - en heel begrijpelijk - dat je er zo verdrietig over voelt. Het goeie nieuws is: jij bent de mama! Dus jij mag bepalen hoe het gaat, en op je strepen staan daarin. Als mensen het niet begrijpen, zou ik ophouden ze het proberen uit te leggen, maar alleen nog zeggen: zo wil ik het, ik ben verantwoordelijk, dus zo gebeurt het. En jij hebt ook het recht om alle eerste momentjes zelf te willen doen, niks raars aan, en heb je ook geen enkel ander argument voor nodig dan puur dit: ik wil die eerste momentjes zelf meemaken, het is mijn kindje. Natuurlijk heeft de papa trouwens wel een stem, dat vind ik nog wat anders dan opa's en oma's en omgeving. Maar ook tegen hem zou je misschien over de bv kunnen zeggen dat jij die investering ervoor over hebt, en dat de halve wereld weet dat bv het beste is, en of hij je er dus maar in wil steunen. Over de bv: kop op meid, zet nog even door, je bent er bijna, en misschien ga je nog wel even wat langer door ook En over je zeurdagen? Misschien ook wel hormonaal, vergis je niet, dan waait het ook weer over met een paar dagen...
Wat denken mensen toch altijd alles beter te weten he. Hoe komt iemand er bij, en vooral je ouders, om iets aan je kind te geven waarvan ze weten dat je niet wil dat hij het krijgt. Ik heb iedereen echt heel erg duidelijk gemaakt dat dat echt niet gaat gebeuren. Over de borstvoeding, zelf heb ik alleen kv gegeven, maar ik ken genoeg verhalen dat kindjes met bv al redelijk snel door slapen en met kv die nog lang 's nachts komen en andersom. Dat komt volgens mij dus helemaal niet door de bv of de kv. Een voorbeeldje: ik weet van iemand die bv gaf dat het kindje ook heel lang nog 's nachts wakker werd. Toen het mocht bij iets van 8 maanden denk ik (kan ook later zijn geweest) zijn ze begonnen met een avondpapje te geven als laatste fles, denk je dat het hielp, nee hoor. Dus, trek je zo min mogelijk aan van anderen en degene met kv waarbij het kindje sneller door slaapt hebben gewoon geluk, soms is het met bv ook. Succes / sterkte!!
Dat is heel goed dat je dat duidelijk hebt aangegeven, maar het zijn niet zomaar mensen, het zijn jouw ouders, die jou ook groot hebben gebracht.
Des te belangrijker moeten ze dan de mening van hun kind vinden, of niet? Anders zou ik denken dat mijn ouders mij niet respecteren
Ik vind ook dat kinderen hun ouders moeten respecteren. Respect in de zin van een likje appelmoes vind ik best een groot woord. Haar ouders hebben het niet verkeerd bedoeld neem ik aan. Ik denk dat iedere grootouder die 1 of meer dagen op het kleinkind past veel respect verdient!
Ohh ik vind dat niet normaal hoor! Mijn ouders proberen altijd juist zoveel mogelijk met respect te doen wat wij zeggen, en intussen af en toe hun eigen ideeën te vertellen. Ik zou zeker niet toegeven omdat zij dat lijken te willen, maar ik zou het wel vertellen dat je het niet leuk vind zo. Zeker je eigen moeder, die zal je toch wel begrijpen? Misschien kun je dan wat medestanders vinden. Ik herken het wel in de BV, want daar kreeg ik ook wel eens rare reacties over. Maar goed, je weet beter, je weet hoe goed het is voor je kleintje, en ga daar voor! Het is zo prachtig om te doen, en jammer om te stoppen voor een ander!