Mischien mag ik nog wel niks zeggen haha maar goed, voor hoe ik er nu over denk, vriend, moeder en schoonmoeder Ik voel me ondanks mn hele lieve vriend toch het allerveiligst bij mn mams (mn hele leven met haar alleen geweest) voel me dus totaaal op me gemak met mn mams Schoonmoeder was ik een beetje twijfelachtig over maar goed is een leuk mens en mn vriend vid het heel leuk als ze erbij kan zijn dusja waarom niet, vriend zn gevoel telt net zo goed mee als t mijne Natuurlijk is het niet de bedoeling dat ze allemaal mn glamoes in gaan zitten staren haha maar dat maak ik nog wel een duidelijk
Alleen mijn man beide keren. Wil er echt niemand verder bij hebben. Bij de tweede wist ook niemand dat het begonnen was, alleen op een moment de buren die hoorde mij.
Sam, is dit je eerste kindje? ik wil niet bot overkomen maar vraag me af of je er nog zo makkelijk over denkt als je tegen het einde loopt. Iemand erbij hebben waarvan jij zelf zegt "twijfelachtig" wil je dan over het algemeen echt niet meer. En waarom heeft je man er net zoveel over te zeggen? hij ligt niet in zijn blote kont zijn hebben en houden te showen en er ondertussen een meloen uit te persen hoop echt dat je er zo relaxed onder blijft, maar mijn ervaring is, hoe dichterbij het komt, hoe meer je je realiseert dat echt alleen jouw wens telt...
Jep is inderdaad eerste kindje En zei ook zoals ik er nu nog over denk Maar aan de andere kant.. mijn moeder wil ik er soies bij hebben.. dus ik vind eigenlijk niet dat ik mag 'verbieden' dat zijn moeder er niet bij is. Ook al ben ik degene die al het werk moet doen wil ik ook graag dat mijn vriend zich goed voelt.. en als dat zo is met zijn moeder... so be it..zolang ze me niet lastig vallen... En natuurlijk maak ik van te voren wel goed duidelijk wat ik wel en niet wil Hoop dat dat allemaal goed gaat en zo niet ben ik weer een ervaring rijker...en weet ik het voor een eventuele volgende keer
Alleen mijn vriend en het medisch personeel (klinisch verloskundige, verpleegkundige en om te hechten de gynaecoloog). Ik moest er niet aan denken de hele familie om mijn bed. Overigens waren mijn ouders 15 minuten na de bevalling in het ziekenhuis (na een telefoontje van ons) en mochten ze gelijk de verloskamer in, mijn schoonouders, schoonzus en zwager arriveerden iets later maar mochten ook gewoon binnenkomen. Daar deden ze niet moeilijk over in het zkh en ik ook niet want ik was redelijk fit na de bevalling.
1e: vriend, vk en kraamhulp 2e: vriend, vk (was net 10 min binnen... had niet veel gescheeld of we waren echt maar met z'n tweeën geweest). Moest er niet aan denken, om er nog anderen bij te hebben. Van m'n moeder had ik het wel kunnen verdragen, maar ik had genoeg aan m'n vriend. Ik denk dat hij zich ook minder op z'n gemak had gevoeld met haar erbij.
Bij de eerste alleen mijn man en zkh personeel. Bij de tweede zal dat weer zo gaan. Ben de eerste keer ingeleid. En ik heb 2 honden dus moest ervoor zorgen dat die ook verzorgd zouden worden. Dat vond ik al jammer omdat er wel mensen waren die wisten dat het zou gaan gebeuren. Deze keer zal niet anders zijn. Nu zullen zelfs meer mensen het weten want moet oppas voor mijn zoontje hebben en voor de honden. Mja het is niet anders. Hopelijk valt het in het weekend dan kan mijn schoonmoeder komen. Dan hoeft zoonlief ook niet weg, en hoef ik maar 1 iemand in te lichten. Voor mij is de bevalling trouwens iets heel intiems dus zou niet willen dat er meer mensen bij zijn dan mijn man en het zkh personeel.
Ik wilde eigenlijk alleen mijn man erbij hebben. En natuurlijk de vk of zkh personeel. Maar mijn moeder is ervan overtuigd dat ze erbij mag zijn en dat wil ze ook graag. Nu heb ik nog tijd zat, maar toch weet ik niet of ik het een fijn idee vind. Misschien voor mijn man wel, dan kan hij ook even (rustig) naar toilet oid. Ik twijfel dus nog, maar ik denk dat mijn gevoel het straks wel duidelijk gaat maken haha...
We hebben het er gister nog over gehad dat wij met z'n 2-en naar het zh gaan en het liefst met z'n 3-en naar huis en dan de mag de rest. Maar dat laatste ligt natuurlijk aan hoe het allemaal verloopt. Gelukkig heeft mijn moeder ook absoluut niet de behoefte om er bij te moeten zijn. Ze moet er niet aan denken..... hihi... we lijken toch meer op elkaar dan we denken....
De weeën heb ik alleen opgevangen. Af en toe kwam de verpleegster kijken (ik werd ingeleid en ze zeiden de hele tijd: "Dat zijn harde buiken" niemand vertelde me dat ik weeën had. De laatste 3 kwartier was de verpleegster er voor me, de laatste 25 minuten ook de verloskundige en het laatste kwartier ook mijn man. Nu na 3 maanden is de kick van de snelle bevalling wat weggeëbt en vind ik het jammer dat ik het voornamelijk alleen heb moeten doen... Had mijn man er toch graag bij gehad. Weet nu nog niet goed hoe de weeën voelen, omdat er pas bij de persweeën actie werd ondernomen. Het stukje van de weeën samen opvangen hebben wij compleet gemist en voelen dat nu ook als een gemis...
1ste keer: vriend en vk (kraamhulp was te laat) 2 de keer: vk en kraamhulp, mijn vriend was naar een sollicitatiegesprek
Ik ben thuis bevallen, en heb gewoon mijn vriend er continu bij gehad, en vanaf dat de vk me vliezen brak is ze er bij gebleven en de laatste 2 uurtjes ook de kraamzorg. Beviel me prima zo! Me vriend vroeg nog of ie s-zusje zou bellen om te komen, maar daar zat ik totaal niet op te wachten, wilde alleen vriendlief om me heen.
haha, dat verzin je toch ook niet!! Sorry als je er moeite mee hebt (gehad), maar het staat er zo droog dat ik er om moest lachen
over toiletbezoek door partner: hij kan rustig even gaan hoor. zolang hij geen kwartier op de pot gaat zitten om de krant te lezen, kun je hem echt wel even missen om 'the call of nature' te beantwoorden. dat zou voor mij tenminste geen reden zijn geweest om iemand anders erbij te laten zijn.