Ik heb anders gestemd. Ik vind het namelijk best een lastige vraag. Begin dit jaar heb ik ook gesolliciteerd naar mijn huidige functie. Ik heb mijn dochter niet genoemd in mijn CV. Onbewust trouwens hoor. Tijdens mijn eerste gesprek kwam dochterlief wel te sprake (zij is ook de reden dat ik mijn fantastiche baan in Amsterdam achter mij heb gelaten en op zoek was naar iets in de buurt). Toen werd mij direct de vraag gesteld wat de reden is dat ik mijn dochter niet gemeld heb in mijn CV. Achteraf gezien zou ik dus bij een volgende sollicitatie mijn dochter ook niet vermelden, juist vanwege jouw tweede optie, dus niet uitgenodigd worden omdat ik een kind heb. Dus bij nader inzien had ik optie 2 gestemd, maar dat is al te laat! haha! Succes met solliciteren!
als ik werkgever zou zijn zou ik me net als josien afvragen waarom je kinderen verzwegen moeten worden. wat daarachter steekt en of je wel te vertrouwen bent met andere zaken als je al over zoiets al liegt. voor mezelf ik zou het altijd melden. ze moeten het hele pakket willen ik wil dat ze mij waarderen om mijn capaciteiten. en anders hoeft het helemaal niet. net al cygnet dus eigenlijk.
dat is toch niet liegen? ik zeg het altijd meteen in het gesprek als ik me voorstel en meer over mezelf moet vertellen. er zitten 2 kanten aan en die begrijp ik allebei.
Goede! Ik wel al veel gerefereerd naar de vacature, maar ik heb nu ook 2 zinnen toegevoegd die meer refereren naar hun website (en kernwaarden).
Nee, maar ik zou ook niet melden dat ik GEEN kinderen heb terwijl ik ze wel heb. Verzwijgen is iets anders dan liegen.
Lola: Ik denk dat het jou ook direct gevraagd is omdat het vrij gebruikelijk is je huwelijkse staat en je kinderen te vermelden. Bij middelbaar geschoolde banen wordt veelal met sollicitatieformulieren gewerkt en daar staat het sowieso meestal op.
ik vind bewust iets verzwijgen ook liegen. je doet het namelijk expres en met een bepaald doel net als liegen. snap je?
Nee want dan lieg je. Maar er wordt niet specifiek gevraagd of je kinderen hebt of hoe je gezin is samengesteld. Als je het dus niet noemt lieg je niet. Onzin dat je dan onbetrouwbaar bent, het is voor velen gewoon geen relevante informatie. Net zoiets als of je hetero of homo bent. Dit kun je vermelden maar het is totaal niet relevant. Als je het niet vermeld lieg je ook niet. Je probeert je cv zo positief en relevant mogelijk te maken. Soms kun je het idee hebben dat het niet in jouw voordeel is om het meteen te vermelden (ivm discriminatie, vooroordelen enz) en dan kun je ervoor kiezen om het weg te laten en later mondeling toe te lichten.
Huwelijkse staat vermeld ik wel altijd. En dat is ook een reden waarom ik in het vervolg mijn dochter niet vermeld. Alleenstaand en een kind schrikt misschien wel nog meer af! Ik heb nog nooit een sollicitatieformulier ingevuld dus dat van kinderen wist ik niet! Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik tijdens mijn studie stage heb gelopen en daar nog 4 jaar ben blijven plakken (tijdens studie en daarna). Mijn eerste echte sollicitatie was begin dit jaar!
Brief en CV zijn verstuurd... Inclusief de vermelding van de kinderen op mijn CV! Hm weet echt niet of ik er goed aan doe, maar ik zie wel. Als ik niet word uitgenodigd, vermeld ik het de volgende keer niet meer.
Ik heb niet gesolliciteerd sinds ik een kind heb, maar volgens mij doet het niet ter zake op je cv. Tenzij je met kinderen gaat werken ofzo. Ik vind niet noemen geen liegen hoor, verre van! Het komt misschien aan bod tijdens een interview, dan kan je het altijd nog vertellen. Ik zou het in zo'n geval zeker doen. Wordt je niet aangenomen omdat je kinderen hebt, zijn ze je niet waard. Ik heb 15 jaar geleden weleens gevraagd gekregen: "Heeft u een kinderwens?" En dan zei ik "geen actieve" en vroeg dan waarom hij dat wou weten en of hij zelf kinderen had. Zijn ze meteen stil, Yukl. Ik had het fotolijstje al op het bureau zien staan.
Succes Yukl! Trouwens, of je wel of niet wordt uitgenodigd is natuurlijk niet alleen af te schuiven op het wel/niet noemen van je kinderen . Wie weet zoeken ze iemand met 30 jaar ervaring (en het liefst met een salaris van een 20-jarige ). Je weet het nooit... meer dan je best doen kan je sowieso niet.
Haha, weet ik. Maar ik vind mezelf te sterk passen bij de functie om me niet eens uit te nodigen op gesprek. Ze zoeken specifiek naar iemand die net afgestudeerd is. En dus binnen mijn studierichting (die niet perse heel veel voorkomend is). En mijn ervaring als voorzitter binnen het bestuur past ook perfect bij de functie-eisen. Dus ze moeten wel. (Hoeft natuurlijk niet, maar ik geloof graag dat het wel zo is. )