Dag allemaal Ik wil iets aan jullie voorleggen en graag jullie mening hierover horen. Stel je kind is niet toetsbaar (krijg je steeds te horen vanuit school) Thuis gedraagt je kind zich "normaal" ook bij derden,enkel op school schijnt ze zich anders te gedragen.Extreem verlegen etcetera Ik vraag me af hoe dit kan en waar dit aan zou kunnen liggen. Mijn dochter kan af en toe verlegen zijn in een onbekende situatie (zoals zoveel kinderen) maar al heel snel is ze weer zichzelf en gaat ze haar gangetje. Nu gaat ze naar groep twee en de juf wil graag dat ze onderzocht word. Ik als moeder heb niet het idee dat dit nodig is nu,maar wat is nu wijsheid? Aanvulling:mijn kind is nooit naar een peuterspeelzaal geweest zou dit verschil uitmaken? Wat zouden jullie doen?
Het eerste wat ik mij afvraag is, voelt jouw dochter zich thuis op school? En is ze opener bij anderen dan op school? Hebben jullie al een goed gesprek gehad op school waarin de leerkracht(en) hun problemen hebben voorgelegd? Ik zou zelf nogmaals het gesprek aangaan met de leerkrachten op school en dan aangeven waarom jij het anders ziet. Daarna zou ik een beslissing nemen over wel of niet onderzoeken. Als de school erbij blijft dan zou ik persoonlijk mijn kind wel laten onderzoeken. Maar dat is mijn mening.
Ben zelf juf en mij klinkt het in de oren alsof je dochter zich niet veilig voelt op school. Ze zit al een jaar op school en zou dus in elk geval gewend moeten zijn, verlegen of niet....dat zou weinig te maken meoten hebben met haar werk(houding). Ik zou een gesprek aanvragen met de juf. Probeer te achterhalen wat het probleem is. Als het echt een groot probleem is op school, dan lijkt het me toch verstandig om haar te laten onderzoeken...dan weet jij ook meer en wie weet komt er iets naar voren waarbij je haar toch kan helpen! Sterkte!
Dank jullie wel voor jullie reactie. Mijn gevoel zegt me dat ze zich niet "veilig" voelt, ze blijft liever thuis dan dat ze naar school toe gaat. Heb vaak gesprekken gehad op school en aan school KAN het NIET liggen (aldus de juf) Ik zie geen reden om mijn kind te laten onderzoeken daar ik geen gekke dingen bemerk aan haar. Thuis niet en bij anderden ook niet. Ik moet afgaan op wat de juf zegt (hoewel ik het e.e.a. betwijfel) ik heb er zo mijn redenen voor. Er zijn een aantal dingen voorgevallen waardoor ik het vermoeden heb dat mijn dochter zich niet prettig voelt op school.
En over het "niet toetsbaar" zijn heb ik aangegeven dat ik liever wacht tot eind groep twee en dan verder bekijken Volgens de juf is dat te laat?
Hier nog een juf die even wil bemoeien. Ik kan me voorstellen dat je je kind liever niet onnodig laat onderzoeken. En zeker niet als je het gedrag dat de juf beschrijft niet herkent. Ik zou aan de juf vragen wat voor onderzoek ze willen doen en wat dit precies inhoudt. Ze zouden ook iemand je kind in de klas kunnen laten observeren (dit is voor een kind niet bedreigend omdat ze zich niet bewust zijn dat die observant voor hun komt). Als je echt twijfels hebt bij de leerkracht zou je kind misschien naar de andere kleuterklas kunnen na de zomer? (de meeste scholen hebben 2 kleuterklassen)
Bedankt voor je reactie. Dat van het observeren in de klas lijkt me een goede optie. Ik wil mijn dochter inderdaad niet onnodig belasten (aangezien ik als moeder niet zoiets heb van dat er iets loos is, anders had ik allang zelf wel aan de bel getrokken.
Ik herken het wel een beetje! De juffen op de psz vonden dat ze van mijn dochter de eerste maanden weinig hoogte kregen. Ze zocht niet echt contact met hen, ze was best stil, gaf niet echt iets aan, ze konden niet goed zien of ze blij was of verdrietig.. (alleen liet ze wel duidelijk merken als ze iets niet wilde) Ik vond dit heel vervelend om te horen, helemaal omdat ze thuis totaal niet zo is. Ze is heel aanwezig en een grote kletskous, weet héél goed wat ze wel en niet wil en laat dit ook goed merken. Ik herken het gedrag wel een beetje van zwem- en gymles. Daar vind/vond ze de juffen ook een beetje eng. Ook als ik haar naar de psz bracht, zag ik dat ze een beetje in zichzelf keerde en niet veel meer zei. Ze gaf overigens wel altijd aan dat ze de psz (en ook de andere dingen) heel erg leuk vindt, ze heeft er altijd zin in gehad en nooit gehuild als ik haar bracht. Aan de andere kant is ze helemaal niet zo in andere openbare gelegenheden, daar is ze gewoon zichzelf of heeft maar eventjes nodig om te acclimatiseren. Maar ondertussen is ze helemaal los gekomen op de psz. Pak van mijn hart wel. Maar mijn dochter is dus nog jonger. Misschien dat jouw dochter meer tijd nodig heeft, omdat ze al wat ouder is en bovendien niet naar een psz is geweest..(?) Als jij zelf niet ziet dat er iets mis zou kunnen zijn met haar en ze bovendien zelf al aangeeft dat ze zich niet prettig voelt daar, zou ik dr ook niet zo snel laten onderzoeken. Eerder misschien naar een andere school/groep gaan? Waarom zou het volgens de juf anders te laat zijn?
Bestaat er een mogelijkheid dat jij zelf als begeleiding mee gaat met schoolreisjes/ uitjes enz.? Hier kun jij zelf jouw dochter "observeren" en bepalen of haar gedrag op school anders is als thuis enz. Ik herken namelijk jouw "probleem" en bovenstaande heeft bij ons heel erg geholpen.
Hier ook een juf. Observatie door een derde persoon lijkt me een goed idee. Als het goed is zal ook de basisschool van jouw kind wel een consultatiegever van een schoolbegeleidingsdienst hebben. Dat lijkt mij de aangewezen persoon voor een observatie. Is je dochter trouwens al in de consultatie geweest? (Als dat zo is, zou dat met jouw besproken moeten zijn.) Ik zou het raar vinden om aan te dringen op onderzoek voordat ze in de consultatie is geweest. Dus mocht het probleem (voor zover daar sprake van is) nog niet besproken zijn met een consultatiegever van de onderwijsbegeleidingsdienst, dan zou ik daar eerst op aandringen. Verder kan het ook zinvol zijn als je dochtertje een keer in de klas gefilmd wordt. Zonder dat zij weet dat de camera er voor haar staat, uiteraard! Dan kun je zelf zien op welke manier haar gedrag in de klas anders is dan thuis. Aan de hand daarvan kun je misschien beter beslissen of onderzoek nodig is. Ook al zie jij thuis en in andere situaties geen problemen, dat hoeft niet te betekenen dat er op school ook geen problemen zijn. Wij hebben ooit een leerling gehad die tot groep 6 op school geen woord gesproken heeft. Terwijl ze thuis en in andere situaties wel gewoon sprak. Als je haar in de winkel tegenkwam, hoorde je haar ook gewoon praten... totdat ze zag dat er ook iemand van school was, dan viel ze gelijk stil. Dat soort dingen kan dus wel. En ook al heb je daar thuis geen last van, het is voor het onderwijs op school wel degelijk een probleem! Maar ik zou echt eerst eens navragen of een consultatie en een observatie mogelijk zijn. Als de school vindt dat jouw dochter onderzocht moet worden, gaan ze er blijkbaar vanuit dat het probleem 'in' jouw kind zit. Bij een observatie wordt er gekeken naar de hele situatie: het gedrag van jouw kind, maar ook de manier waarop de leerkracht met haar omgaat en de sfeer in de groep, interactie met de andere kinderen enzovoorts. Laat ze eerst maar eens kijken hoe het daarmee zit, voordat ze tot de conclusie komen dat er iets met je dochter is.
dit lijkt me idd ook... je kan daarna nog altijd een onderzoek laten doen ... ALS dat echt nodig blijkt te zijn dan... (ik zou dat op dit moment ook niet doen.. ) ... wat zijn die andere dingen dan waardoor je de juf niet echt 'geloofd' ??
Dank je wel voor je reactie! Je berichtje heeft me goed gedaan, immers gedeelde smart is halve smart. het blijft "bizar" om aan te moeten horen van een ander dat je kind zich op een bepaalde manier gedraagt terwijl ze thuis en bij vrienden & kenissen zelfs gym en in de buurtsuper zich totaal anders gedraagt. Ik herken dus ook totaal niets van wat de juf omscchrijft! Wel kan ze de kat uit de boom kijken en verlegen zijn maar dat is "normaal" Ze gaat na de zomervakantie naar groep 2 Wanneer zouden jullie je kind laten onderzoeken omdat de juf aangeeft dat dit nodig zou zijn?
Ik heb aangegeven dat ik het gevoel heb dat mijn dochter zich niet veilig voelt en zich dan "afsluit" zeg maar op zulke momenten. Mijn dochter is nooit naar een peuterspeelzaal geweest,ik ben bewust thuisblijfmoeder geweest en ze heeft alle liefde & aandacht gekregen in een veilige stabiele omgeving is ze opgevoed. School was voor haar een drastische verandering maar ze gaat met plezier. De school zegt dat het veilig is en dat het daar niet aan kan liggen (haar "gedrag") Echter heb ik zelf en een aantal andere moeders weleens het e.e.a. gezien wat zich afspeelde op het schoolplein tijdens het buitenspelen waarvan mijn haren overeind gingen staan. Sommige kinderen werden wel erg hardhandig toegesproken en ik weet dat mijn dochter hier erg gevoelig voor is. Ook zijn er een aantal afspraken gemaakt wat niet nagekomen word ik wil er verder niet over uit wijden (maar deze afspraken zijn gemaakt n.a.v. een incident op school) Hoe maak ik de juf duidelijk dat ik het te vroeg vind om mijn dochter te testen? Ben ik uberhaupt verplicht om mijn dochter aan allerlei testen te onderwerpen? Ik vind het TE vroeg, wel wil ik stappen ondernemen wanneer ze in groep twee alsnog "hetzelfde gedrag" vertoont. Ben blij dat ze haar lievelingsjuf krijgt na de zomervakantie, daar kijkt ze erg naar uit. Ik hoop meer tips en adviezen te lezen van moeders & juffen. Groeten
Hier een mama van 4 kinderen die nooit naar een psz zijn geweest of gaan en er is niets van dat extreme verlegene te bekennen bij de kinderen dus nee, ik geloof niet dat het eraan ligt dat jij lekker thuisblijfmama bent gebleven. Ik zou bij de juf gewoon direct aangeven dat jij het te vroeg vind voor onderzoeken.. toevallig heb ik dit bij mijn neefje gezien, alleen was hij niet verlegen, maar het tegenovergestelde.. ook daar gaf de school aan dat de school veilig was , en alles was goed, het lag aan het kind. Hij is wel onderzocht.. met hem niets aan de hand.. bleek het aan de juf te liggen (ja, school gaf het uiteindelijk zelf toe) Zeg gewoon we kijken eerst wat er na de zomervakantie gebeurd.. als ze naar haar lievelingsjuf gaat.. kan het zo maar zijn dat ze helemaal opfleurt .. mocht het dan nog steeds zo zijn als nu.. dan kan je idd overwegen zoals hier voor al geschreven werd dat ze geobserveerd word in de klas.. en mocht daar uit blijken dat verder onderzoek nodig is.. kan je die stap altijd nog zetten.
Mijn dochter kan zich verlegen gedragen op school (afgaande wat de juf zegt) Ik merk niets aan mijn dochter tijdens (gymles,zwemles bij kenissen & vrienden,) gedraagt ze zich "normaal" Het KAN overweldigend zijn voor een kind wat nooit naar een kinderopvang/peuterspeelzaal is geweest hoeft dus niet altijd. Fijn dat de school in het geval van jou neefje uiteindelijk toegaven dat de "probleem" bij de juf lag en niet bij hem. Mag ik vragen wat voor onderzoeken ze gedaan hebben?
aanvulling: Dat is ook mijn insteek: even een periode aankijken na de zomervakantie, bij haar lievelingsjuf.
Hmm hier is dochterlief naar kdv geweest.. (nog steeds trouwens) en ook zei had denk zo'n 3 maanden nodig om te acclimatiseren op een andere groep. Dus daar zal het heus niet aan liggen. Het heeft vast invloed.. maar ik geloof niet dat dat de enige oorzaak is.. hooguit een factor die ook meespeelt. wat ik wel typisch vind is dat jouw haren rijzen om de manier waarop men omgaat met de kinderen... en dat de school veilig is.. heeft natuurlijk weinig te maken met een veilig gevoel. Dat de school veilig is betekent dat de kans op ongelukken heel klein is.. je veilig voelen heeft te maken met klasgenoten, juffen en de manier waarop men met elkaar om gaat. Wellicht kun je voorstellen dat ze nu eerst naar dr lievelingsjuf gaat.. daar paar maandjes "laten wennen" aan de nieuwe situatie en dan pas zo'n observatie laten doen. Misschien is het dan wel heel anders? Denk dat de juf het wil laten doen vooradat ze dor groep 2 heen is.. omdat ze in groep 3 natuurlijk alweer moet leren lezen en schrijven.. en het dan voor je dochter prettig is als ze op haar gemak zit. Misshcien ligt het aan je kind.. maar misschien ligt het wel aan de juf of aan de klasgenootjes.. en waarschijnlijk speelt het gewoon allemaal mee En ikzelf vond kleuterschool ook nooit zo leuk.. maar in groep 3 ging het al veel beter. Leren vond ik namelijk veel leuker dan het klimrek en stoeien met andere kleuters.
neefje heeft een psychologisch onderzoek moeten ondergaan (weet niet precies wat ze allemaal gedaan hebben en hoe het onderzoek in zijn werk is gegaan)