dat antwoord weet je al, want ik heb mijn mening al gegeven yummie. maar nog een keer dan, ja dat vind ik inderdaad. het zou voor mij een enorme afknapper zijn.
Nou ik vind het niet erin vermelden geen liegen hoor, een cv is maar een korte beschrijving, in een gesprek kun je meer van jezelf laten zien. Als je een goede cv hebt nodigen ze je wel uit. maargoed spannend! ik hoop dat je wordt aangenomen, ik was altijd doodnerveus haha
Haha, heel goed je positieve instelling. Ik had dat begin dit jaar ook. Ik had zoiets van, als ze mij niet uitnodigen weet ik het ook niet meer! Dit had ik ok na mijn eerste gesprek, ondanks dat ze mij meteen zeiden dat ze een MAN zochten! En ik ben het uiteindelijk van de 8 sollicitanten wel geworden! Succes!!!
Ik kreeg het advies om het wel te doen, van een cv-opleuk-bedrijf en een bedrijf op een bedrijvenbeurs. Maar mijn situatie is iets anders. Na de geboorte ben ik een poos depressief geweest (post nataal vermoedelijk). Dus heb wel een gat in mijn studieloopbaan zitten. De optie van niet vermelden levert me een gat op, de optie "vanwege prive omstandigheden vertraging" roept ook rare vragen op. De optie kind gekregen en opgevoed is dan de meest veilige. In het geval van een ideale loopbaan zou ik het waarschijnlijk ook achterwege laten, tot het 1e gesprek of misschien de brief..
Jouw mening is voor mij een hele afknapper. Wat ontzettend kortzichtig. Enfin, ontopic: Veel succes TS! Even afwachten dus, spannend.
Ik stem voor nee op een cv, zonder twijfel. Bij een gevorderd/arbeidsvoorwaarden gesprek komt het vanzelf aan bod. In het huidig klimaat kan het meteen al zorgen dat je niet uitgenodigd zal worden, ookal claimen werkgevers dat het niet om die reden zal zijn. Ik werkte ooit als studentassistent voor een hoogleraar die mij recht in het gezicht zei dat hij eigenlijk nooit vrouwen aannam, want die wilden toch alleen maar kinderen en dan was het eind zoek (en dan vragen ze zich nog af waar dat glazen plafond toch vandaan komt ). SUCCES!!
Aan de ene kant zeg ik wel vermelden! Maar aan de andere kant merk ik uit ervaring dat ik sinds ik weer solliciteer bijna nergens meer op gesprek mag gaan. Ik zou het idd niet vermelden in je cv en tijdens een eventueel gesprek wel vermelden en het dan als een positief punt naarvoren brengen.
@Evenstar: a) voor zo'n werkgever wil je toch niet werken? b) je kan in zo'n geval beter in je cv zetten dat je al 2 kinderen hebt i.p.v. er niets neerzetten. Dan denken ze (zeker met de leeftijd van TS) dat je er binnen een jaar of twee een flinke tijd tussenuit zal zijn. Voor de duidelijkheid: ik vind trouwens niet dat je oneerlijk bent als je het niet vermeld. Niet zeggen staat voor mij niet gelijk aan liegen. Ik zou het inderdaad zo vermelden zoals eerder gezegd (gehuwd/samenwonend - 2 kinderen).
Uit mijn tijd als recruiter weet ik: niet vermelden! Haken veel potentiele werkgevers meteen op af. Ik heb het ook niet op mijn CV staan, omdat ik het niet relevant vind voor een eerste selectie. Tijdens een gesprek komt het vanzelf ter sprake en kun je er dus zelfs die positieve draai aan geven. Maar dan ben je al binnen en word je op meer beoordeeld dan alleen wat je op je CV hebt staan.
Malibu: Vraag jij naar de reden van afwijzing? Want de kans is natuurlijk redelijk groot dat het iets anders is dan het vermelden van je kinderen... Ik heb mijn kinderen prominent bovenaan staan en ben van de drie sollicitaties drie keer aangenomen...
Ik moet trouwens zeggen dat ik een paar maanden terug heb gesolliciteerd voor een traineeship waarop 240 mensen solliciteerden en 24 mensen werden uitgenodigd op gesprek. Ik heb mijn kinderen toen wel op mijn CV gezet (heb zelfs van tevoren contact opgenomen of ik 36 uur in 4 dagen mocht doen ivm de kinderen) en ben toen wel uitgenodigd op gesprek! Ik ben het alleen niet geworden, maar dat had als het goed is andere redenen (ik had me niet ingelezen, was ook onvoldoende gemotiveerd, en daar prikten ze dus snel doorheen). @ evenstar: belachelijk! Mijn man heeft een AiO die zwanger is (maar ik heb nu een deja vu, volgens mij heb ik dit al verteld ), en hij heeft dat haar zelfs gestimuleerd (door bij aanvang te vertellen dat tijdens je promotie kinderen krijgen ideaal is). Ze gaat na haar verlof 4 dagen promoveren ipv 5, en doet gewoon wat langer over het traject.
@evenstar: dat is inderdaad belachelijk, en net zoals bij Yukl ook niet mijn ervaring. Bij ons wordt het bijna gestimuleerd. Mijn promotor was zelfs 'blij' dat ik nu al de tweede krijg zodat ik straks - als ik eenmaal gepromoveerd ben - al 'klaar' ben (of ik dan 'klaar' ben is de volgende vraag natuurlijk, maar goed). Ik heb het trouwens bij mijn sollicitatie niet vermeld, maar dat was intern. Ze wisten dat ik al een kind had, dat ik nu deeltijd werk, en ze wisten dat ik zwanger was. Leek me niet nodig om dat dan ook nog te melden op mijn cv. Maar ik heb er wel over getwijfeld, dus ik herken je dilemma wel. Ik zou ook niet goed weten wat ik in een andere situatie zou doen. Ik vind jouw redenering - dat je toch een hoop voor elkaar hebt gekregen in de laatste jaren voor een vrouw met kleine kinderen - namelijk ook wel goed. Dat geldt voor mij ook wel eigenlijk...
@ TS, veel succes met je sollicitatie! Hopelijk wordt je uitgenodigd voor een gesprek! Ik heb zelf de ervaring dat ik het 2 keer op mijn cv heb gezet (zoals eerder gezegd bij de personalia, samenwonend, 1 kind). Ben beide keren uitgenodigd, eerste keer niet aangenomen, maar ik was ook niet echt gemotiveerd. Tweede keer wel aangenomen op een superbaan, in het sollicitatiegesprek is zelfs een 2e kinderwens ter sprake gekomen en heb dit ook aangegeven dat ik hoopte dat er nog wel een tweede zou komen.... en ben gewoon aangenomen hoor! Je hoeft het naar mijn idee niet uitgebreid in een sollicitatiebrief naar voren te laten komen, maar goed.... Het hoort wel bij mij en dus staat het ook vermeld op mn CV.
Ik stem voor NEE. Het zou bij mijn niet eens opkomen om mijn kinderen op mijn CV te vermelden. Het heeft namelijk niets te maken met mijn loopbaan. En daarnaast wil je natuurlijk geen kans lopen om om die reden niet uitgenodigd te worden, want helaas bestaan zulke werkgevers nog al te vaak. In een persoonlijk gesprek heb je alle tijd en ruimte om over je persoonlijke situatie te praten, maar ik zou het dus nooit op mijn CV vermelden. Succes!!
Ik reageer even direct op de startpost, heb de rest niet gelezen, maar ik zou je kids wel noemen. Klein beetje afhankelijk van je leeftijd ook, maar als die tussen de 25 en 30 ligt, (grofweg), dan is het verstandig om je kids wel te noemen in je CV, omdat je werkgever daarmee ws zal kunnen concluderen dat je gezin compleet is en hij dus niet te maken krijgt met een werkgeefster die nog een of meerdere malen met verlof zal gaan, (even buiten beschouwing gelaten of je het bij 2 wilt houden, maar daar gaan ze doorgaans wel van uit). Ik heb het zelf namelijk meegemaakt, pas getrouwd en 27 jaar oud, dat ik nergens werd uitgenodigd of aangenomen, en een personeelschef bij mijn man op zijn werk, zei toen: Ja, duh, ze is bijna 30 en nog geen kids. Werkgevers zijn vaak nog niet zo geemancipeerd helaas, en willen dus liever geen vrouwen aannemen die nog kids gaan krijgen... Als je ze al hebt, is het vaak weer een heel ander verhaal... Andere optie is maar 1 achternaam vermelden op je CV, ook als je normaal wel een dubbele naam gebruikt, waardoor een werkgever dus niet kan zien of je getrouwd bent en daar verder ook geen conclusies uit kan trekken
Erg lastig Ik vind het namelijk niet relevant maar voor een werkgever is het heel erg relevant. Toch zou ik het niet doen. Ik zou in een sollicitatiebrief laten merken dat je nu vol met carriere bezig bent en er volledig voor gaat. Zo zou een goede werkgever jou motivatie zwaarder moeten laten wegen dan je leeftijd. In een persoonlijk gesprek kun je dan wel je kinderen noemen. In verschillende sollicitatietrainingen heb ik wel geleerd dat een werkgever vaak de brieven filtert op ervaring en opleiding. Te lange brieven worden vaak al direct op de nee stapel gelegd.
Ik zie dat je ze vermeld hebt. In elk geval onwijs veel succes gewenst met je sollicitatie! Ik heb zelf nog nooit mijn kinderen vermeld op mijn cv, omdat ik het niet relevant vind voor het werk. Ik vind dat niet oneerlijk. Je maakt sowieso een selectie van informatie die je op je cv zet, dus dat je dingen weglaat uit je privéleven is logisch. Ik zet er ook nooit op dat ik ongehuwd samenwoon, dat ik 8 oudere broers en zussen heb, of dat mijn vader is overleden toen ik 17 was. Dat zijn allemaal gegevens die voor mij als persoon enorm relevant zijn en die ook medebepalend zijn voor hoe ik in het leven sta, maar ik vind het compleet irrelevant voor een sollicitatie, zeker in het cv-stadium. Maar goed. Ik heb vele, vele cv's beoordeeld. Sommige zetten er wel op dat ze kinderen hebben, andere niet. Als cv-beoordelaar vind ik het niet zo heel erg boeiend. In het gesprek zal het wel ter sprake komen, maar dan vooral uit het oogpunt: hoe zie jij de combinatie van je gezinsleven met de eisen die deze functie stelt (lange dagen, veel reistijd, bereikbaarheid). Dat is niet eens bedoeld als test of je het goede antwoord geeft, maar vooral voor de sollicitanten, dat zij nog eens goed kunnen nadenken of deze baan wel écht bij hen past. Nou ja, ik dwaal lekker af. Nogmaals, veel succes!