als die moeder achter die wagen staat zodat ze de wagen direct opzij kan schuiven wel ja. Maar als die moeder even verderop iets pakt ga ik niet helemaal kijken bij wie die wagen hoort... komop kindje loopt niets op van iemand die de wagen even opzij zet hoor...
erg raar dat je tegenwoordig zomaar even iemands wagen opzij duwt.. en of ze vlooien hebben of niet...je moet er gewoon van afblijven. ik vind het zelf onbeschoft dat je zomaar een wagen opzij duwt, ownee wij moeten elkaar dan nooit in een winkel tegenkomen.
Hier vandaag nog meegemaakt. Stond bij de tramhalte en ineens zat een vrouw aan de voetjes van ons dochtertje. Ik trok de wagen weg en reageerde met een: "hallo, doe ff normaal". Ze keek vreemd op en zei verder niets. Ik vind het niet normaal dat onbekende zomaar aan m'n kindje komen.
Persoonlijk vind ik het niet erg en dat is maar goed ook aangezien men hier (middelandse zee gebied) heel vrij met kinderen omgaan. Iedereen praat met ze of zit aan ze. Bij bijv. de supermarkt ben ik regelmatig mijn zoontje even kwijt omdat hij door een medewerkster meegenomen wordt. Ik vind het wel prima. Wordt ie tenminste niet eenkennig van.
Ik weet dat mijn reactie soms overdreven is, heb ik ook meermaals benoemd. Maar op dit soort momenten reageer ik echt puur uit gevoel, schrik gewoon van mezelf af en toe(dat staat er ook in). Dus lees even voor je meteen zo reageert.
Ik wil ook graag dat mijn kind zich vrij voelt, absoluut, maar dat ik hem kwijt ben omdat ie met een vreemde mee is gelopen "no way"!!! Dan was het wel heibel in de tent dat weet ik wel
aaah gossie, je vraagt je toch af wat er in zulke mensen om gaat he... Even afgezien van het feit dat mensen enge ziektes kunnen hebben enzo. Eigenlijk is het wel bijzonder hoe bijna iedereen reageerd op zon klein leventje. Dan zijn we ineens heel tolerant. Ik vind het eigenlijk ook wel bijzonder.
Nou eerlijk gezegd als ik erover na denk, ik zou het echt niet in mijn hoofd halen om de wagen met kind van een ander een zetje te geven zodat ik er langs kan. Ik vind dat echt onbeschoft, het is én de wagen van een ander én het kind van een ander. Nee, ik vind het raar dat je het normaal vind om daar zomaar aan te zitten. Ik vind ook dat je niet voor niets een mond hebt gekregen en best het fatsoen kan opbrengen om even te vragen of je er langs mag. Daarbij is een moeder nooit ver van haar kind weg. Mijn stiefvader zegt altijd 'niets zo snel terug als een koe bij haar kalf'. Mensen hebben tegenwoordig geen geduld meer, alles moet maar opschieten, niets kan even wachten. Gaat mij te ver, dat weet ik wel.
wat een felle reacties weer van alle kanten. als iemand aan mijn dochter wil zitten zeg ik gewoon heel vriendelijk maar resoluut: sorry, maar dat heb ik liever niet. heel simpel en als mensen zich daaraan storen is dat hun probleem. Er zijn ook altijd mensen die aan onze hond willen zitten (nogal een grappig beestje) en als ik mensen dan echt te smerig voor woorden vind dan zeg ik altijd dat ie bijt. dat zou hij nooit doen maar het werkt wel.
Erg fijn vind ik het niet, maar ik heb het nog niet zo vaak meegemaakt. En nu hij ouder wordt vind ik het wel wat anders dan een mini kwetsbaar babytje. Maar wat hierboven staat...?? Dat zouden ze met mijn kind niet moeten doen..!! En dat heeft trouwens niets met eenkennigheid te maken. Maar goed, ieder zijn ding!
Zolang je kindje nog in de kinderwagenbak ligt... Het muggennetje erover heen. En bij slecht weer de regenhoes! Dit gaat helaas niet meer op als ze in de wandelinzet gaan. (ik vind het ook zoooo strontvervelend...)
vind je zo'n regenhoes niet eng? Ik ben altijd bang dat mn kind erin stikt (koolstofmonoxide) en durf die dingen amper te gebruiken, maar opzich wel een slimme manier om mensen op een afstandje te houden. Draagzak werkt ook, mensen hangen niet zo snel bij je in de nek hahaha
Ik voel me niet echt op m'n gemak als mensen aan m'n zoontje zitten, maar het gebeurt regelmatig. Nu vind ik m'n eigen kind ook prachtig en zit ik graag aan z'n blonde krulletjes en zachte wangetjes. Dus ik kan me voorstellen dat zij er ook even aan willen zitten . Bij ons in de straat wonen veel allochtonen en ik merk dat het bij hun veel natuurlijker is om aan een kindje van een ander te zitten. Autochtonen (zoals ik) zijn daar blijkbaar nogal panisch over. Ik zie het dus meer als mijn probleem, en ik probeer me erover heen te zetten. Niet dat dat makkelijk is, maar ik probeer het he
nou, ik zou ook vreemd kijken.... ik vind het namelijk nogal een overdreven reactie van je. Je zou het ook wat vriendelijker kunnen zeggen niet? als je hier voor al uit je pan schiet, krijg je het nog moeilijk.
ik ervaar het juist andersom. ik ben zelf surinaams en bij "ons" is het echt niet normaal dat je zomaar aan andersmans kindje zit. wij houden er ook absoluut niet van als anderen aan onze kindjes zitten. surinamers zijn gauw vies van mensen zeg maar en snappen heel goed dat anderen het net zoals zij het niet als prettig ervaren als er een wildvreemde aan hun kind zit autochtonen daarentegen die moeten en zullen of met hun neus in de maxicosi hangen of handjes aanraken. ik kan daar echt niet tegen als ze handjes willen geven, mijn dochter die stopt alles in haar mondje dat ze in haar handen krijgt dus als iemand een handje geeft wilt ze ook heel gauw die hand opeten:x daarna poets ik toch echt grondig haar handen.
@mamamuts: even heel erg offtopic: wat grappig dat jouw kindjes precies 2 jaar schelen. geboren op dezelfde dag maar dan in een ander jaar. apart hoor
Tijdens de zwangerschap had ik al dat vreemden aan mn buik zaten en dan deed ik het altijd terug om te vragen hoe hun dat nou vonden.. Toen Jayden nog in de kinderwagen lag had ik vaak de kap omhoog en dan kwamen ze ook niet zo snel naar hem toe gelopen, nu in de winkelwagen is papa er vaak ook bij, die zorgt wel dat niemand aan zijn oogappeltje komt hihi, betere 'waakhond' kan ik me niet wensen!
Hahaha, grapjas! Ik vind sommige reacties ook nogal overdreven... Van degene die waarvan een vrouw aan de voetjes zat...dat had idd wel anders gekund! Vanmorgen liep ik met mijn zoontje langs de bloemenwinkel en stond bij wat planten te kijken. Toen kwam er ook een nette vrouw langs en S.iem zette meteen weer zijn vrolijke glimlach op! Toen begon die vrouw ook te kletsen en aaide hem over z'n wangetje...Na aanleiding van dit topic zat ik te bedenken wat ik er nou eigenlijk van vind...en ik vond het niet eens zo erg... Natuurlijk, als ze er smoezelig uit had gezien was het een ander verhaal geweest, maar ik kan me er niet zo druk om maken...Op een kinderdagverblijf zie je ook niet wie er aan ze komt (mijn zoon gaat naar mijn schoonmoeder, maar dat terzijde) en komen ze met veel andere kindjes in contact die ook smerige handjes en gezichtjes hebben...en ach, een beetje weerstand opbouwen kan ook geen kwaad toch? Kan het me trouwens wel voorstellen van de moeders met kindjes van een paar weken...die zijn nog zo kwetsbaar!