Oh ik heb er nog eentje: Ik erger me aan het feit dat ik al vanaf week 28 thuis zit met o.a bekkenklachten en dat ik nog van helemaal niemand van de leidinggevenden op mijn werk iets heb gehoord. Is een telefoontje nou echt zo veel gevraagd??
Hoe staat jullie partner tegenover jouw frustraties richting zijn ouders? Die van mij vind het dus niet leuk als ik zo loop de mopperen, dan gaat hij vaak ook mopperen over mijn ouders maar dan wordt ik nog bozer hahahaha
met je familie op vakantie gaan en dan nog niet eens in hetzelfde huis slapen....ook goed voor je hormonen
Hier hetzelfde. Ik mopper heel veel over schoonmoeder (al ver voor de zw.schap) en hij wordt daar ook niet goed van. Dan heb ik ook kans dat hij over mijn ouders begint, dan word ik idd ook bozer want geen verkeerd woord over mijn ouders hè!!
ik mopper nu over mijn fam... mijn ouders nooit tijd om langs te komen en zussen ook al niet..het is wel zo dat mijn vader kanker heeft en ze nu veel bezig zijn met bezoek ontvangen en op bezoek gaan en naar vakantiehuis gaan...maar mijn moeder heeft wel heel veel tijd gehad en besteed aan mijn zus van 30 (pleegzus) om te helpen met van alles en nog wat...terwijl die niks te doen heeft en alleen 4 of 5 avondjes in de week wat werkt en verder niks uitvoert...ook gaat ze speciaal van het vakantiehuis helemaal naar huis om mijn zussen (18 en 20) op te halen van vliegveld en ze naar huis te brengen.... mijn zus ook: ze heeft nooit tijd om bij mij langs te komen, want ze heeft het erg druk zegt ze...maar ze zit dan wel hele dagen/avonden bij die ene zus (pleegzus) die hier erg vlakbij woont (kan er zelfs heen lopen eigenlijk)....zit nog steeds te wachten wanneer ze langskomt, zou ik erg leuk vinden. schoonmoeder en haar man (is dus niet mjin schoonvader, al is het wel een super leuke opa, veel leuker als mijn schoonvader) hebben wel vaak tijd, ,maken in ieder geval tijd in hun drukke schema,om de kinderen bijv op te halen zodat ik het een en ander kan doen. heb nl nog niet alles af. moet alles zelf doen, nu doe ik dat ook al;tijd graag en is het hier al netjes...maar hebben verbouwing achter de rug en ben nu bezig met de laatste babywas (eindelijk, heb veel te veel haha). Wil nu nog alles boven poetsen en dweilen enzo (2 verdiepingen) en beneden wil ik ook nog extra poetsen(tja die nestdrag he, want vies is het hier echt nooit,maak elke dag of om de dag schoon en stofzuigen doe ik iedere dag wel keer of 2/3 en het is hier best groot) Maargoed, nu had ik mn moeder dus aan de tel gehad of ze nog tijd had...niet dus want ze gingen al naar een paar mensen toe en wilde ook een paar dagen niks hebben....toen ik vertelde over het schoonmaken zei ze: nou, dan doe je dat zaterdag lekker, want dan is mijn man ook thuis dus heb ik lekker de tijd om 2uurtjes lekker er tegen aan te gaan met schoonmaken....vroeg ze ook nog hoe het met mijn buik ging (heb veel last van pijnlike harde buiken) tja wat denk je als ik alles zelf moet doen??en niemand wil of komt helpen??alleen schoonmoeder gelukkig wel, die heeft ook een keer tegen mn man gezegd dat ze best wil helpen met iets als dat nodig is. Zit overdag met 2 meiden dus veel kan ik dan niet doen, kost ook veel energie nu met mn dikke buik. zucht..is wat zeg... heb niet veel tijd meer,maar moet dus alles s avonds doen en in het weekend,als mn man bij de meiden is (anders kan ik niet echt doorwerken, die twee halen nl alles weer net zo hard overhoop haha) zo dat was mijn klaagzang, heerlijk om even kwijt te kunnen/opgeschreven te hebben
over mopperen over schoonouders: dat doe ik soms wel ja, maar heb het ook wel eens over mijn moeder dat ik me daar aan erger, of mijn zussen. Mijn man wil vaak niet toegeven hoe zijn fam is...(er zitten een paar erge tussen hoor! schoonmoeder is niet voor niks weg bij die man, ofwel: schoonvader)
Hij vond nu dat ik gelijk had, maar soms dan kan hij er inderdaad niet tegen!!! Mijn sm doet nu trouwens weer heel normaal.... Dus ik doe ook maar weer gewoon!
Ik kan me ook veel sneller irriteren, herken het helemaal! Echter, vaak stoor ik me aan mezelf erna, want ik ben normaal niet zo'n opgefokt persoon of gifkikker haha. Toch merk ik dat van binnen soms kook om heel stomme dingetjes... Hoop dat het weer verdwijnt na de zwangerschap hoor!
Ik vind zoiets echt onbegrijpelijk. Zie er nu ook tegenop om na mijn verlof daar weer naar toe te gaan terwijl ik altijd met plezier naar mijn werk ging. Ik werk er nu al meer als 4 jaar dus een telefoontje was niet zo gek geweest toch? Jij ook sterkte met jou leidinggevende
irriteer me aan mn man op feestjes en ook aan vrienden die niet anders doen dan normaal maar ik nu zoiets heb van, doe eens niet zo overdreven.. en ik erger me vooral aan mezelf omdat ik weet dat ik me erger om niks hahaha, t slaat echt zooooo nergens op!
ik erger me overal aan! vooral mensen die me aankijken zonder iets te zeggen (iets dat mijn moeder vaak doet) en haar stemgeluid geeft me kippevel.. ook mijn vriend vind ik maar irritant, maar die pest me dan nog rustig verder tot ik ontplof.. :x en dan keihard lachen! gelukkig ziet hij de lol ervan in.. haha