Ik ben SUPER blij, maar toch ook wel behoorlijk onzeker Al maanden zitten wij met het gevoel in ons maag dat we zo graag een tweede zouden willen. Onze zoon is van november 2008 en we zouden het geweldig vinden om nu voor een tweede te gaan. We hebben financieel alles goed op orde, mijn vriend heeft dankzij zijn voetballen en eigen bedrijf een dubbel inkomen. We hebben ruimte genoeg in huis en geestelijk zijn we er ook helemaal klaar voor. Het enige nadeel is dat ik in mijn laatste studiejaar zit. Nu gaat de studie zelf mij erg gemakkelijk af en is het bij de eerste ook gelukt om het te combineren met een zwangerschap/bevalling. Ik heb alle tentamens al gemaakt, het enige wat ik nog moet doen is afstuderen. Ik heb tot nu toe alles zonder problemen gehaald, heb zelfs extra vakken gedaan en heb tijdens mijn hele studie maar 1x iets hoeven herkansen. In eerste instantie wilden we wachten tot na mijn studie. Maar eigenlijk komt dat ook helemaal niet goed uit, want na mijn studie wil ik fulltime (36 of 40 uur) gaan werken. Ik zou dan óf zwanger moeten solliciteren of weten dat ik waarschijnlijk kort nadat ik ergens ben aangenomen al moet melden dat ik zwanger ben en dus er weer even tussenuit zal zijn. Dat zie ik gewoon helemaal niet zitten. Dan beval ik liever na mijn studie, ben nog even thuis en begin dan als de kleine er is met solliciteren. We hebben het er de laatste dagen veel over gehad en we merken gewoon dat bij ons beiden de wens voor een tweede ontzettend groot is. Vooral omdat onze zoon nu ook bijna 3 is en we het super leuk zouden vinden als ze niet té veel zouden schelen. Ik weet waar ik aan begin, ik heb het immers al eerder gedaan. Ik heb het toen absoluut niet als zwaar ervaren om zwanger te zijn en nog te studeren. En nu in dit geval hoef ik enkel nog af te studeren, geen tentamens en colleges volgen enzovoort. Maar waarom ben ik dan toch onzeker? Zijn er mensen die in een soort gelijke situatie hebben gezeten en waar hebben jullie voor gekozen? Het is overigens zo dat als ik volgende maand zwanger zou zijn, ik al 2 maanden ná mijn deadline voor het afstuderen zit. Dus mocht het in 1x raak zijn dan ben ik ongeveer 30 weken zwanger als ik afstudeer.
Go for it! Je kent mijn situatie, wel heel wat anders dan die van jullie, maar mijn oude baas zei toen ik zwanger was tegen mij: een kindje valt niet te plannen en de tijd zal 'nooit' ideaal zijn... Er zullen altijd dingen zijn die je nog wil/moet doen, maar laat dat je geluk niet in de weg staan.
Thnx! Daar heb jij (en je baas) eigenlijk ook helemaal gelijk in. Het zou (in onze situatie in ieder geval) ook nooit ideaal zijn en te plannen valt het inderdaad ook niet. Ik vind het gewoon super spannend haha! Misschien ook omdat we er bij L. nooit bewust voor zijn gegaan zeg maar, het voelt een beetje als de eerste keer
Ik zeg doen!!! Mijn vriend en ik gaan voor de eerste en hebben ook lopen denken wat het beste zou zijn... Ik begin in september aan mijn laatste jaar van de opleiding. A. dacht dat het beter was om eerst af te studeren, een baan te hebben en dan pas beginnen... dan zouden we dus zo 2 jaar verder zijn.. dat zag ik dus echt niet zitten. Ik heb toen idd de optie erin gegooid om net na mijn studie te bevallen, nog even genieten en dan gaan solliciteren. blijkbaar heb ik hem daar mee gewonnen, want we zitten nu in de derde ronde, als het deze maand raak is moet ik in april bevallen, dan ben ik zo goed als klaar met school Heel veel suc6 Liefs, Knorretje
Yep het is nooit te plannen en het is nooit het ideale moment. Ik snap dat je er niet al te veel tijd tussen wil laten zitten tussen de eerste en tweede. Pffff wil je fulltime werken? En dat terwijl je man vriend ook druk is........weet je dat wel zeker???
Goofychick: Niet te snel oordelen hoor hihi. Mijn vriend heeft het absoluut niet druk. Als ik straks werk stopt hij met zijn eigen bedrijf. Hij verdient voldoende met zijn voetbalcarriere en hij is dan dus veel thuis. Zijn eigen bedrijf is nu ook echt voor erbij omdat ik nog geen inkomen heb. Het loopt overigens wel heel goed dus het kan ook nog zo zijn dat hij 1 of 2 dagen per week aan zijn bedrijf blijft besteden. Ik studeer nu niet zo hard om straks maar 20 uur te werken, ik wil graag carrière maken. Gelukkig kan dit dankzij mijn vriend zonder dat onze kinderen 4 tot 5 dagen naar de opvang hoeven. Want als dat zo was geweest had ik het niet gedaan hoor. Ze gaan waarschijnlijk 2 hooguit 3 dagen/dagdelen naar het kdv. Ik zou dan zelf het liefste 36 uur verdeeld over 4 dagen werken. Bij ons draaien we de rollen een beetje om
Hè wat leuk, dat is een beetje dezelfde situatie als bij ons. Het wachten tot na de studie en pas als je aan baan hebt duurt ons ook echt te lang. En bij mij speelt dan ook nog mee dat ik het niet zie zitten om zwanger te raken, dit te moeten vertellen terwijl je er waarschijnlijk net werkt en dan dus na een poosje er weer uit te gaan ivm verlof. Ik wens jullie ook veel succes!
Ik zeg ook doen! Ik ga in september beginnen met het afronden van mijn bachelor en hoop ergens het aankomende jaar zwanger te raken. Jij hebt al bewezen dat je het kan! Vertrouw op jezelf, het komt heus goed!
@yummy Idd zo goed als dezelfde situatie, alleen gaan wij voor onze eerste... Omdat de situatie zo gelijk was kon ik het ook niet laten om te reageren.. Ook ik zag het niet zitten om na 2 maand werken te gaan vertellen dat je zwanger bent, je bent snel verlof nodig en een vast contract kun je dan wel vergeten in eerste instantie... Ik blijf je volgen
Nou ik ben blij dat je reageerde, vind het wel fijn om te lezen dat er dus meer meiden zijn met dit dilemma! Maar nu we definitief besloten hebben ervoor te gaan voelt het wel goed. Vriend en ik lopen beide met een grote glimlach Ook spannend voor jullie, de eerste! Ik blijf jou ook volgen, leuk Is '88 trouwens je geboortejaar (aan je naam te zien?) want dan zijn we ook nog van dezelfde leeftijd
idd leuk om te lezen dat ik ook niet de enige ben, haha... Ik moest vriendlief nog wel even overhalen, ging niet zo heel makkelijk, maar nu we de definitieve beslissing hebben genomen is hij ook ontzettend blij. ik ben idd van 88, april om precies te zijn, goh dit is echt wel leuk
Hoi Yummy, vorig jaar zat ik met hetzelfde dilemma . Uiteindelijk hebben we besloten om juli te beginnen en dan zou ik als ik direct zwanger zou zijn moeten bevallen net na mijn verdediging. Uiteindelijk zijn we nu nog bezig :x, en ben achteraf blij dat ik nu nog eventjes heb kunnen relaxen na de combi werken en studie. Omdat je al eerder hebt gestudeerd en bevallen bent, en je weet wat zwanger zijn inhoudt dat je de keuze niet lichtzinnig hebt gemaakt. Ik wens je heel veel succes met je afstuderen en hoop voor je dat je erna een prachtige baby in je armen kan houden! Hoeveel tijd ben je kwijt met het afstuderen? Dan is de heftigste periode dat je eventueel misselijk zou zijn toch? Ik ben het met je eens dat er altijd wel zaken zijn die je van een nieuwe zwangerschap kunnen afhouden. Leuk dat jullie dus besloten hebben om ervoor te gaan!
Arnoe: Nog iemand met het dilemma haha. Wat jammer dat jullie nog steeds bezig zijn Hopelijk mag het snel raak zijn! Dat is ook nog een reden waarom we niet te lang willen wachten, stel dat het niet zo makkelijk gaat? Stel dat we zouden wachten tot na mijn studie (en dan hebben we eigenlijk al meer leeftijdsverschil dan we eigenlijk het liefst zouden hebben) en het duurt een tijdje. Dan wordt het leeftijdsverschil steeds groter en het wachten nog langer.. Je weet natuurlijk maar nooit hoe het loopt. Ik heb me de laatste weken flink verdiept in het afstuderen (wel zo handig ) en volgens mijn afstudeerbegeleider komt het neer op 3 volle dagen in de week en dat 18 weken lang. Bij mijn zoontje ben ik niet heel misselijk geweest, alleen 's ochtends af en toe en dat duurde tot de 12e week. Maar dat kan bij een volgende zwangerschap natuurlijk weer helemaal anders zijn. Knorretje: Hier kwam vriendlief er een paar dagen geleden echt zelf mee, terwijl we eigenlijk besloten hadden toch maar te wachten tot na mijn studie omdat hij bang was dat het niet zou lukken tijdens mijn studie. Maar uit het niets zei hij ineens dat het wachten eigenlijk nergens op sloeg als we het zo graag wilden Ik ben trouwens van februari 1988
Zo'n periode is zeker te overzien! En fijn ook dat je geen vijf dagen hoeft te werken. Mocht je dan eens wat minder fit zijn, dan kan je wellicht ook nog schuiven met dagen? Een lekker gevoel zeker dat je bijna klaar bent? Echt knap met een zoontje erbij, petje af!
Wij zitten ook in hetzelfde schuitje Vriend wilde ook eerst wachten tot ik klaar ben met school (volgend jaar juni). Maar dan krijg je inderdaad dat je net een baan hebt en er dan een tijd uit moet, of dat je zwanger moet solliciteren. Ik loop het hele komende schooljaar stage, dus dan zou het uitkomen op zwangerschapsverlof en daarna nog 1 of 2 maanden stage lopen (dwz, als ik binnenkort zwanger raak), en dat lijkt me goed te doen. Eventueel niet fulltime en dan verdeeld over een langere periode Ik ben ook van 88 trouwens, en ik vind het echt super om meer meiden van mijn eigen leeftijd met een kinderwens te spreken! De meeste mensen in mijn omgeving vinden me te jong, ' je hebt nog tijjjd zat' blablabla. Krijgen jullie ook van dat soort reacties?
@yummy dat is helemaal super, achteraf vondt die van mij het ook zonde om te wachten, omdat je idd niet zeker weet of het wel gelijk raak is... @rooz wij hebben het alleen nog aan onze ouders/zussen/opa's en oma's vertelt, dit vooral om al die domme opmerkingen te voorkomen... natuurlijk kon ik mijn mond niet houden tegen sommige vriendinnen, die idd ook zeggen meid, je bent nog veel te jong, je hebt nog een heel leven voor je.. bla bla bla... vreselijk vind ik dat. wat grappig dat je ook van 88 bent... idd heel leuk om mensen van je eigen leeftijd tegen te komen. uit welke provincies komen jullie?? ik kom uit Drenthe Liefs, Knorretje
De meeste vrienden weten ook niet echt dat we bezig zijn, maar het is wel eens ter sprake gekomen. Ik heb toen verteld dat ik graag jong moeder wilde worden maar zij zagen dat niet zitten en vinden het zonde van mijn/hun vrijheid .. Hoe gek het ook mag klinken, ik heb genoeg 'vrijheid' gehad, heb 4 jaar op kamers gewoond en heb er goed van genoten, maar ben nu echt klaar voor de volgende stap. Ook in onze relatie Ik kom trouwens uit Limburg
Owja, mijn beste vriendin vind het trouwens wel helemaal geweldig! Ze wil zelf (nog) geen kinderen, maar ze ziet het helemaal zitten om tante te worden van de mijne Ben echt superblij met haar!
@rooz Limburg, beetje het einde van de wereld voor mij, haha... Nee grapje, limburg is best leuk, al paar keer op vakantie geweest. Zo komt het vaak ook bij ons ter sprake, ik wil ook zo graag jong moeder worden, waarom vrijheid als je met zo'n kleintje nog meer kunt genieten.. vrijheid heb ik ook wel gehad.. als ik nu terug denk aan mijn vrijheid vind het ik ook wel mooi geweest, altijd maar stappen en feesten... ik wil nu graag een gezinntje... Soms krijg ik ook wel eens de vraag of we het niet al moeten gaan proberen omdat mijn vriend volgend jaar 30 wordt... dan zeg ik maar dat het komt wanneer het komt, dan draaien ze ook ineens om met dat ik te jong ben... Sommige mensen zijn ongelofelijk raar.... liefs
Dat gaat lekker gelijk op, mijn vriend wordt ook 30 volgend jaar! Toch hebben wij daar juist niks over gehoord. Rare mensen hoor, eerst vinden ze hem te oud, en dan jou te jong.. Pff Ik zou me er niks van aantrekken hoor. Gewoon lekker laten lullen Ze draaien wel bij als ze op een dag naar jullie hummeltje komen kijken! Dan zijn ze alles vergeten en vinden ze hem/haar alleen nog maar lief en leuk en schattig