Ok, wat ik nu ga vragen zal misschien mensen tegen het zere been schoppen, op de lange tenen staan of het al te korte lontje aansteken.. Daarom bij voorbaadt dit, hoewel dit volgens mij in de forumregels staat vraag ik het toch maar: Ik vind dat iedereen zijn eigen mening en gevoel mag hebben bij iets en dat hij/zij deze ten aller tijden open en eerlijk daarover moet kunnen zijn op een forum als deze. Daarom zou ik willen vragen om de vraag normaal te beantwoorden indien je daar behoefte aan hebt en kwetsende of extreem afkeurende meningen voor je te houden zodat niemand zich hoeft te schamen of gekwetst hoeft te voelen wanneer zij hier eerlijk posten. Ook bij voorbaadt dank hiervoor! Nu komt natuurlijk de vraag. In nederland is het volgens mij een grote taboe om een voorkeur te hebben voor een bepaald geslacht. je mag het niet voelen, voel je t stiekem toch spreek het dan niet uit! en ernaar handelen is natuurlijk helemaaaaal uit den boze. En toch vraag ik me af, zijn er hier mensen die misschien bepaalde technieken, bakerspraatjes of dieten of iets dergelijks volgen of zouden willen volgen om de kansen voor dat ene meisje, of eindelijk die knul te vergroten? En zoja, wat doe je dan en hoever zou je daarin gaan? zou je als het mogelijk was in nederland de medische wereld ervoor opzoeken? Ben benieuwd
Het is volgens mij idd een taboe.. Heb zelf geen behoefte om dingen te proberen voor een bepaald geslacht, ik ben al blij als k voor het eerst een baby mag krijgen... Maar de onderstaande link vond ik wel grappig om te lezen... Zelf Het geslacht van je kindje kiezen? - De Shettles methode. Aan de hand van deze link heb ik wel eens gezegd, schat we doen niet op z'n hondjes want ik wil een meisje Verder daar alleen niks mee gedaan, haha
Dat is idd een van de bekendere methodes ja.. ook een bepaald dieet is wel eens in de publiciteit geweest in nederland. als mannen dit begonnen 3 maanden voor het gaan voor een kindje en het volhielden was de kans op een meid veel groter.. Maar ik heb ook wel eens bakerspraatjes gehoord zoals sokken aanhouden tijdens de seks, of een van de twee een muts opzetten..
Ik kan me op zich ook best voorstellen dat men een voorkeur heeft, dat men die misschien ook nog wel uitspreekt. Of iemand de bakerpraatjes volgt is ook eigenlijk aan eenieder om te doen. Ik zal daar niets over zeggen. Waar ik etisch wel een probleem mee zou hebben is dat mensen naar medische mogelijkheden grijpen om te kiezen voor een jongen of een meisje. Uiteraard heb je uitzonderingen dat bepaalde ernstige erfelijkheden overgaan op een bepaalde sexe en dan kan ik openstaan voor een keuze daarin, maar puur omdat je perse een meisje wilt, of perse een jongen, daar heb ik toch veel moeite mee. En daarnaast ben ik dan toch te hollands vrees ik, en is mijn mening dat je blij zou moeten zijn met wat je hebt/krijgt.
@PamPapilio Op zich zijn het allemaal wel grappig dingen om te lezen, maar daar blijft het voor mij eigenlijk wel bij.... zoals voor de grap even iets zeggen is wel leuk, want vriendlief wil graag een jongentje en ik een meisje... haha @Strijkkraal Wat de medische molen betreft ben ik het helemaal met je eens... Als het idd met erfelijke dingen te maken heeft zou ik er wel voor open staan, maar verder ben ik ook te Nederlands... We zitten zelf in ronde 3 voor een eerste, eerst maar eens kijken of me dat gegund is
Helemaal mee eens! Zelf had ik de eerste 10 weken wel een voorkeur voor een meisje, maar als ik er nu goed over nadenk vind ik een jongen net zo leuk! Zoals iemand anders al zei: ik ben al blij als ik straks voor het eerst een kindje heb!
Het indd een behoorlijke taboe en persoonlijk snap ik ook niet waarom. Ik denk dat de meeste a.s ouders wel een voorkeur hebben en als ze iets anders krijgen wat hun voorkeur is, wil dat toch niet zeggen dat ze daarom minder van hun kind houden?! Ik zal heel eerlijk zijn, het leek mij geweldig om als eerst een meisje te krijgen, heerlijk tutten en dan die oh-zo-schattige jurkjes.. En ik kreeg ook een meid! Inmiddels is ze ruim 18 mnd en we zijn dolgelukkig met haar. Nu we een meid hebben fantaseren we óók hoe het zou zijn met een jongentje, die zijn natuurlijk heel anders. Dat zou een hele andere babykamer worden en al die stoere jongenskleertjes, stekeltjes in het haar... Enz. Ik durf nu dan ook best te zeggen dat wij deze zwangerschap een voorkeur hebben, namelijk een jongentje. Het lijkt ons geweldig om van het van beide geslachten te mogen mee maken. Maar als blijkt dat we weer een meisje zullen krijgen zullen we daar uiteraard net zo gelukkig mee zijn en net zoveel van houden als dat het kindje een jongentje was geweest. Ik deed trouwends geen dingen om de kans op een jongen te vergroten, wist ook helemaal niet dat dat kan . En ik zou het ronduit schandalig vinden als je via de medische weg zou kunnen kiezen voor het geslacht. Uitzonderingen daar gelaten, als het bijv. zou zo zijn dat een jongen een bepaalde ziekte zou hebben en een meid niet, dan begrijp ik dat je voor een meisje kiest. Maar niet puur om het feit dat jij dat hebben wil. Het is en blijft een geweldig geschenk en daarom vindt ik wel dat je blij moet zijn met wat je krijgt, ook als het niet je voorkeur zou zijn .
@ Charity Je haalt precies aan waar ik wel eens aan gedacht heb. Ik heb een aandoening die erfelijk is. Vrouwen ondervinden vaak meer beperkingen hiervan dan mannen. Ik gun mijn kind graag een gezond leven. Dus ja als het een jongen wordt dan ben ik dubbelblij, de kans dat hij later last krijgt is een stuk kleiner. Maar ik heb naast de gezondheid helemaal geen voorkeur voor jongen/meisje. Ik zou net zo blij worden als ik ontdek dat het een meisje is, ik houd alleen wat meer zorgen over gezondheid waarschijnlijk. Ik zou trouwens niet bepaalde technieken erop na houden hoor. Ik geloof er ook allemaal niet zo in.
Leuk dat jullie allemaal zo eerlijk reageren! Ik vind het medische zelf ook een stap te ver. Maar ik denk dat er wel verschillen in zijn. gaat het om embryo selectie puur voor geslacht ben ik absoluut geen voorstander.. maar zou er over 10 jaar een pilletje te krijgen zijn dat de kans op een meid of knul daadwerkelijk vergroot en verder niks doet (denk aan de etos zwanger worden pilletjes, zoiets ) mja weet niet hoe ik daar dan over denk. Ik heb trouwens ook niets aparts gedaan ervoor maar had wel de voorkeur, eigenlijk meer de overtuiging dat we een meid zouden krijgen! jurkjes, roze.. oooooh ik zag mezelf helemaal gaan. was altijd babymeiden gewend dicht in mn buurt en kon me niet anders voorstellen.. wat moest ik met een knul?! zou niet weten hoe dat zou werken enzo wat vinden die nou leuk?! hahah Toen t een jongen bleek moest ik echt ff wennen.. al was t alleen al om t idee dat ik ook een knul kon krijgen.. dat kon toch niet?! Met een week was ik aan t idee gewend en zat ik tot over mn oren in t blauw-groen en sinds ie geboren is is het echt mijn alles. kom niet aan m want ik grom, en als ie alleen al lacht kan ik al janken van geluk Dus ja, ik had een voorkeur maar die vloog heeeel snel de deur uit toen ik wist dat we een zoon mochten krijgen! En nu? ik wilde echt geen voorkeur. heb me daar de vorige keer goed schuldig over gevoeld.. maar hij sluipt er toch weer in.. een meisje, wow dat zou wel gaaf zijn. droom al over al t roze maar, is het een meid is t feest.. is een knul is t net zo feest! dus eigenlijk maakt t me niets uit zodra ik t weet
Er schijnt een dieet te bestaan waarmee je het geslacht kan beïnvloeden, wat redelijke resultaten heeft. Heeft te maken met zuren o.i.d. waardoor bepaalde zaadjes minder of juist beter 'overleven' geloof ik. Verder...tja...ik persoonlijk denk dat het helemaal niet erg is een voorkeur te hebben, zolang je er maar doordrongen van bent dat je ook het andere geslacht kunt krijgen. Het is helemaal niet erg als je even teleurgesteld bent of eraan moet wennen. Je mag toch best ergens op hopen? Ik vind het ronduit fout om voor nog een baby te gaan zo van "we gaan voor een meisje" en dan te verwachten dat dat ook echt zo zal zijn. Vreemd genoeg zijn er namelijk inderdaad mensen die dan vervolgens 'boos' zijn als het een jongetje blijkt te zijn. Wat mij betreft krijg je een kindje om het kindje, en niet om een bepaald geslacht.
Ik zou hier ook een zwaar tegenstander van zijn. Het gevaar is namelijk dat vrouwen die dan een pilletje slikken om de kans op een meisje te vergroten, en dan toch een jongen krijgen, in een psychisch diep dal terechtkomen, want al die tijd hebben ze pilletjes geslikt voor een meisje. En hun hele wezen is daar dan ook op ingesteld. En dan ... horror ... een jongen! Ik wil niet weten wat dat met een moeder doet (die instort want ze krijgt geen meisje) en het kind (want mama had liever gehad dat het een meisje was). Nee hoor, ik vind voorkeur prima, ik heb nog niet eens een kind, en ook ik heb een voorkeur (voor een jongen in dit geval, eigenlijk omdat al mijn zusjes meisjes hebben). Ik denk dat het een stukje menselijkheid is. Maar het moet wel zo zijn dat voorkeur de acceptatie van een ander geslacht niet in de weg staat ...
@Strijkkraal dat heb je mooi gezegd, over dat het de acceptatie niet in de weg moet gaan staan... Ik ken een meisje dat niet door haar vader werd geaccepteerd omdat ze dus een meisje was en geen jongen.. daar kan ik me dan zo boos om maken.. vind het zelfs nog rasictisch ook.
PamPapilio@ Idd is dit een taboe, maar ieder mag een voor keuze hebben voor een geslacht vind ik. Toen wij begonnen aan onze grote wens had ik ook wel fantasieën over de bijde geslachten hoe het zou zijn een jongetje te hebben, want dan heb je geen last van maand verband zag me er al mee voetballen En als ik dan de mooie roze jurkjes zag dacht ik een meisje zien dansen zo leuk. Maar ik zal er niet medische is voor doen om het geslacht te krijgen die ik heel graag zo willen. We zullen zien wat voor wonder het word maakt me niet uit. Helaas heb de medische wereld wel in gemoeten [mmm ] om te kijken waarom het niet lukt. Zien die tijd zou ik blij zijn met een wonder maakt niet uit wat het word als het maar gezond is. Helaas heb ik geen keuze daar meer in voor ons is het boek dicht. We plagen elkaar wel geregeld met zo van laten we het eens zo doen mis vliegt het zaadje dan heel ver de baarmoeder in op mijn ei af. Of kom we gaan even weer kijken of lotje in het potje wil [ toen we in de molen zaten] Toen mijn zuje bevallen was van eeen dochter zij mijn vader tegen mijn zwager had jij je ogen dicht ? ja zij die ook nog ha vandaar een dochter wij lol. Later een keer zegt manlief tegen mij ik doe mijn ogen dicht , ik wil je een meisje dan ?ja zegt ie ik ik hou ze open ga voor een jongen Ik geloof niet in die dingen van als je het zo doet ben je gauwer zwanger of doe het zo dan krijg je een meisje. Wij doen het voor de lol nu [ helaas] maar soms als we in een goede bui zijn plagen we mekaar wel om het leuker te maken
ik zou ook wel neigen naar een meisje, maar ik hoop vooral zwanger te kunnen worden en mijn eigen kindje bij me te mogen dragen en zelf te mogen baren ik hoop gezegend te mogen worden met een gezond kindje of in ieder geval een kindje dat gelukkig mag worden bij ons dat vind ik belangerijker dan het geslacht eigenlijk.....
Ik heb stiekem voorkeur voor een meisje, maar zou daar nooit het medische traject voor ingaan. Ik zit er nu in omdat het helaas niet vanzelf gaat en kan me niet voorstellen dat je dat vrijwillig kiest. Uiteraard snap ik het wel als het gaat om een ernstige erfelijke aandoening.
Toen wij de pil de deur uit deden had ik niet direct een voorkeur voor een jongen of een meisje; beiden leken me ontzettend leuk. Maar ik wist wel dat ik het liefst geen jongensgezin wilde hebben; ik kom uit een echte meidenfamilie en een gezin met alleen maar jongetjes lijkt me zo druk! (al is dat natuurlijk een keihard vooroordeel, I know..) Dus wat mij betreft of meisjes, of gemengd, en de volgorde maakte me niet uit. Gelukkig voor mij bleek de eerste een meisje te zijn, en daarmee is mijn wens uitgekomen. Maar als het een jochie was geweest dan zou ik ook een gat in de lucht zijn gesprongen! Al had ik dan bij een evt. volgende zwangerschap wel meer gehoopt op een meisje denk ik..nu maakt dat me totaal niet meer uit, nog een meisje erbij lijkt me super leuk, maar een jochie lijkt me ook geweldig! Tja, en hoe ver zou ik gaan...persoonlijk zou ik er denk ik niets voor doen of laten. Die bakerpraatjes geloof ik sowieso al niet, dieetmethodes misschien wel maar ook dan gaat het om een evt. grotere kans en geen garantie. Alles wat op dit vlak te maken heeft met het medische circuit is voor mij persoonlijk een no-go! Als je hulp nodig hebt met zwanger worden dan ben ik er helemaal vóór, maar als het gaat om voorkeur wb het geslacht dan vind ik dat meer een luxe-probleem. Ieder kindje is een wonder op zich en de een is niet meer dan de ander, iets als embryo selectie vind ik daar niet geschikt voor. Ben benieuwd of er meiden zijn die daar anders over denken?
eerste had ik wel echt een sterke voorkeur voor een meisje. tweede maakte me niet zo veel uit. Ik heb geen methodes gevolgd ofzo, ik geloof daar niet zo in. Als ik perse een bepaald geslacht zou willen (lees ik had al 3 jongens bijv en wilde nog graag een meisje) dan zou ik het medische traject wel doen hoor. Ik geloof dat het alleen in heel europa veroden is... maar op deze site: www.genderkliniek.nl zeggen ze dat het nog wel kan maar dan moet je naar cyprus. Ik lees trouwens net dat het via pgd gaat... dat vind ik wel ver gaan. Ik dacht dat het een tijdje geleden via zaadscheiding ging... dat vind ik dan weer een stapje minder ver... maar ach iedereen moet doen wat ie wilt!
ik had de voorkeur voor een jongetje, mijn hele leven hoopte ik al op een zoontje. vind ze zo ontzettend ontwapenend met die stoere kleertjes en die gel in hun haar! Ben zelf ook altijd jongensachtig geweest. Kan me daar beter mee identificeren of zo. Heb mijn wens tijdens mijn zwangerschap ook uitgesproken hoor, maar alleen aan naaste familie en vrienden. En met een verontschuldigende ondertoon inderdaad, want net alsof ik met een meisje niet blij zou zijn! Stiekem was ik best bang dat als het een meisje zou zijn (we wilden het geslacht niet weten) dat ik me dan teleurgesteld zou voelen of zo. Ik voelde me al bij voorbaat schuldig! Mijn hele familie hoopte stiekem ook op een jongetje want we hebben bij ons vrijwel alleen maar meiden. Vooral mijn oma met haar twee dochters en mijn moeder met haar twee dochters. En het werd een jongen! Ik geniet volop! Mijn man maakte het echt niks uit. Maar nu we voor een tweede gaan zou hij graag een meisje willen. Dit keer maakt het mij niet uit! Maar voor de goede orde: we vinden het al een voorrecht dat we uberhaupt een kind hebben gekregen! En we zijn net zo dankbaar als het weer mag lukken! Een dieet volgen, tja, ik geloof er niet zo in, denk dat je dat met een korreltje zout moet nemen. En geslacht kiezen in het medisch circuit vind ik ronduit stuitend, tenzij het om een medische noodzaak zou gaan.
Ik dacht altijd dat ik een meidermoeder zou zijn, lekker tutten, vlechten maken, jurkjes en roze. En nu zit ik hier, tussen de lego, vrachtwagens en blauw is hier de favo kleur . En ik vind het helemaal geweldig! Zo gek met die 3 mannen van me. Nu gaan we voor een 3e kindje, ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet stiekem hoop op een meisje. Maar voordat we de voorbehoedsmiddelen vaarwel zeiden heb ik wel nagedacht over de reden van een 3e kindje, ik vind dat je kiest voor een 3e kind, en niet voor een bepaald geslacht. Dus ik ben benieuwd, in de eerste plaats of en hoe lang het duurt voordat ik zwanger ben. En of er uiteindelijk een broertje of zusje bij komt voor de jongens. Ik zou het stiekem wel heeeel erg leuk vinden om te kunnen vlechten en jurkjes te mogen kopen etc. We zullen zien. Gezondheid gaat boven alles en daar zijn we ons heel erg van bewust. Toen ik zwanger was van onze 2e zoon hoopte en verwachte ik een meisje. Het bleek een jongetje te zijn, ik was dolblij met hem maar moest even omschakelen (schaam). Toe hij 6 dagen oud was is hij met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan omdat hij blauw en slap werd, uiteindelijk bleek dat te komen door hoge koorts i.v.m. een vergroot nierbekken/infectie dus. Maar goed, de eerste nacht was kritiek en ik heb die nacht heel veel gehuild en me afgevraagd of dat "mijn straf" was omdat ik graag een meisje wou. (die hormonen gierden nog door mijn lichaam natuurlijk). Ik hoop nu in 1e instantie dat we een 3e gezond kindje mogen krijgen. En net als bij de vorige zwangerschappen wil ik waarschijnlijk niet weten wat het wordt, omdat dat niet belangrijk is.
Bij de eerste maakte het me niet veel uit, alles zou nieuw zijn. Bij de tweede hoopte ik op weer een meisje, omdat ik het zó leuk vind om meisjesmoeder te zijn, en ik zou me ook geen raad weten met een jongen. We blijken nu echter een jongen te verwachten, en ik vind het heel leuk! Het was dus achteraf duidelijk een geval van voorkeur, maar geen afkeur voor het andere. Wat betreft het geslacht kunnen kiezen, ik denk dat er dan veel meer meisjes dan jongens geboren gaan worden, aangezien er meer vrouwen een meisje dan een jongen zouden willen (als je zou kunnen kiezen). En dat zou weer een groot probleem zijn, een overschot van een bepaald geslacht.