Heb hier mn moeder en tante al over gepolst (zijn zusjes) die vonden het verschrikkelijk dat hun moeder (mijn oma) zo bezig was, inclusief het bemoeien dus die hebben me op het hart gedrukt mijn eigen ding te doen, aan te geven als ik hulp nodig heb en ze hebben belooft zich verder nergens mee te bemoeien of vaker te gaan bellen Ben eingelijk nog het bangst over hoe mijn schoonmoeder gaat doen (wist me gisteren te vertellen dat een kennis toxoplasmose (dat van kattenpoep, aarde en rauw vlees) had gekregen van haar konijnen (heb er zelf ook 2) dus dat ik die maar niet meer moest aanraken... waarop ik zeg, ik luister hierin gewoon naar mijn vlos hoor, waarop ze volgens mij ietwat bezorgd was (moest ook goeie schoenen gaan dragen want mijn sandalen onderstuenden mijn enkels niet genoeg want die knikten bij het lopen.... ik ben zo'n veel te lenig persoon, DAT DOEN MIJN ENKELS NOG IN MIJN BERGSCHOENEN!!
Dat van die konijnen zou ik naast me neer leggen. Mijn gynaecoloog heeft me nadrukkelijk verzekerd dat je geen toxoplasmose van konijnen kunt krijgen! Tenzij je ze natuurlijk laat rondhuppelen tussen de kattenstront
Sinds ik zwanger ben let ik veel op moedertypes die ik in m'n omgeving tref (bijv. bij ophalen jongste stieftelg) en ik kan me echt kapot ergeren aan die enorm truttige moekes die al hun vrouwelijkheid verliezen zodra ze besloten hadden om kinderen te nemen. En dan vooral mensen die mij waarschuwen dat ik ook zo word. Pardon??? Dat enorm burgerlijke vind ik een behoorlijke ergernis.
wat ik vreselijk irritant vind is dat ze de hele tijd zeggen goh wat een bescheiden buikje! kan wel zijn, maar 18 kilo aankomen met mijn 1.60m is voor mijn gevoel een heleboel hoor!!! oh en gisteren visite gehad tot half 1 vannacht die de hint niet begrepen. wij hebben een peuter van 2,5 jaar ik loopt aan het eind van m'n zwangerschap en onze wekker gaat om 6 uur weer! en natuurlijk ook aan veel dingen die hier eerder al eens genoemd zijn
oh ja sorry en deze nog! ze kwamen vorige week ons nieuwe bankstel brengen maar die bestaat uit gedeeltes. 2 jonge knapen met spierballen sjouwden ze uit de bus en dumpten het zo in de gang! kon ik zelf alle verpakkingsmateriaal eraf halen en naard e kamer sjouwen HALLO!!!!
Dat iedereen zijn mening aan ons opdringt over het wel of niet afbreken van een zwangerschap ivm down en andere afwijkingen. Mogen mijn man en ik daar misschien zelf over nadenken?
Dat we nu suoper gelukkig moeten zijn dat we na een jongen een meid krijgen. Alles wat een mens wilt (uhhh volgens jullie dan ja) is van elk eentje he.En dan erachteraan zeggen: ow een jognen was ook leuk geweest maar leuker voor jullie dat het een meid is. Voor ons geldt: als het maar gezond is.Liever een gezonde vent dan een neit gezonde dochter. Ach ja......
Het valt mij ook op dat veeeeele moeders echt een moeder-kapsel hebben op een gegeven moment.. Kort.. niet vrouwelijk en ze doen weinig meer aan hun uiterlijk. Nou, ik vind dat ik na de bevalling ook nog wel aantrekkelijk moet zijn voor mijn man hoor!
Hier vorige week ook hoor, naar mijn buik staren tijdens het tekenen en daarna gewoon een groot pakket van 20 kilo in mijn handen drukken. Moest het met mijn armen naar voren aannemen vanwege de buik dus kon dat amper tillen. En er dan dom bij staan kijken waar is je fatsoen denk ik dan. Ik kom nu ook in de fase dat wildvreemden waar ik langer dan 1 seconde tegenover moet staan blijkbaar het gevoel krijgen dat ze een opmerking moeten maken over mijn buik. Als laatste een man met een enorme bierbuik die tevreden constateerde: "Hoogzwanger?" waarop ik het niet kon laten om te zeggen: "Ja, en u?"
Dat is inderdaad erg aso. Ik pak ze gewoon niet aan hoor, zeg het gewoon: 'wil je 'm even daar voor me neerzetten?', en dan zegt er toch nooit iemand nee. Waar ik me ook ontzettend aan erger: als je hoogzwanger tussen een massa mensen staat te wachten (apotheek o.i.d.), terwijl er zitplaatsen in beslag worden genomen door gewone, gezonde jonge mannen of vrouwen. Sta je daar van je ene op je andere been te wippen en je buik vast te houden....
Of als je staat te wachten bij het instappen van de trein dat mensen je gerust opzij duwen of niet voor laten. Vrij aso toch...?
Hallo dames, Ik denk dat ik hier ook wel mijn ergenis kan plaatsen Ik ben nu iets meer dan 23 weken zwanger en tot nu toe is mijn zwangerschap vlekkeloos verlopen. Nooit ziek geweest, alleen wat moe. Ik prijs mezelf dus zeer gelukkig. Afgelopen week kreeg ik enorm veel pijn in mijn buik, zelfs zo erg dat ik niet meer rechtop kon lopen. 's Nachts heb ik krom gelegen van de pijn, durfde me zelfs niet te bewegen. Het was absoluut geen bandenpijn, dat heb ik regelmatig. Maar dit was een stekende en scherpe pijn. Nou ben ik niet gelijk van het bellen, dus ik heb gewoon aangekeken hoe het ging. Gelukkig zakte het behoorlijk af, maar ik wist niet of dit kwam door de 3 paracetamol wat ik had ingenomen (had enorme hoofdpijn, waarschijnlijk me toch te druk gemaakt om dit alles) of dat het gewoon uit zichzelf weer minder was geworden. Voor de zekerheid toch maar de verloskundige gebeld (buiten spreekuur, voor niet dringende zaken). Zij wou dat ik gelijk mijn urine liet controleren op een blaasontsteking. Gelukkig was dit niet het geval maar de verloskundige was er niet gerust op en ze wou toch dat ik langskwam voor een inwendige controle. De verloskundige heeft het hartje gecontroleerd en deze was prima en inwendig was ook alles goed. Ze weet niet wat het is geweest, maar ze gaf wel het advies om het rustig aan te doen en als het weer voorkwam gelijk te bellen. Komt mijn vriend vandaag met het verhaal dat een familielid van zijn kant zei "Ja dat hoort er nou eenmaal bij, die pijntjes". Ik ben toen echt uit mijn stekker gegaan. Omdat mevrouw kinderen heeft, wil nog niet zeggen dat zij alles weet over zwanger zijn. Elke zwangerschap is anders. Iedereen die mij kent weet ook dat ik niet snel klaag, dus als er wat is dan weten ze dat er ook echt iets aan de hand is. Jammer dat ik er niet bij was toen ze het zei, dan had ik haar gelijk op haar plek gezet. Ik erger me dus ENORM aan de kortzichtigheid van mensen. Heerlijk om mijn verhaal even kwijt te kunnen, dit lucht echt op haha. Groetjes, She1986
nou, kreeg gister ook een smsje met vraag van vriendin of alles nog rustig was:x Grrr! als het geboren is krijg je dat vanzelf wel te horen hoor! andere grote ergenis op dit moment: zwager zegt dat hij het weekend gezellig naast ons komt liggen met het schip. Niks gezellig! Ze stinken, ze zijn vies, ze drinken en roken te veel en hebben smerige irritante hond:x ze zijn wel aardig hoor, maar kan weinig mensen om me heen hebben Zei net al tegen wim: als het dan zondag geboren word moeten ze zeker ook gelijk op visite komen omdat ze maandagochtend weer verder varen! dacht het dus niet, eerste dag hooguit opa´s en oma´s! en waar ik me heel de week al aan loop te ergeren: aan wim! hij wil óf film kijken óf weg:x ga gewoon in de machienekamer ofzo werken maar zeur niet:x die films die hij wil kijken vind ik niet geschikt voor als daniel rondloopt (veel met geweld enzo)
* Zo je wordt echt dik! Ja gek he met 34 weken?? * Hoelang hebben jullie erover gedaan, is tegenwoordig heel 'normaal' om te vragen.. * Weten jullie de naam al? Ja, en die vertel ik je NIET!! * 'adviezen' van mijn moeder... heel irritant.. * mn moeder praat ook elke keer over: 'wij' hadden dat vroeger allemaal niet, wij deden het zo * Af en toe doen m'n ouders erg ongeinteresseerd als ik een echo film laat zien... m'n vader sliep zelfs.... (nou moet ik ook zeggen dat ze ook weer veel voor ons doen hoor... maar het ging hier om de ergenissen, haha) * m'n vader benadrukt elke keer bij een echo, die er heel goed uit ziet, dat we allemaal nog maar moeten zien of het gezond is, en het kan altijd nog fout gaan. Zit je dan ook echt op te wachten... * me in bed niet goed kunnen omdraaien, 100x plassen 's nachts, met erge honger wakker worden... en uren naar het plafond staren.. Maar bovenal vind ik zwanger zijn toch erg bijzonder en mooi! Het gaat soms veel te hard, en je moet echt niet vergeten er van te genieten. Maar soms zijn er heeel veel ergenissen, leuk topic!!