Als het zover zou zijn, dan zou ik graag gecremeerd willen worden. Als mijn kindjes op de leeftijd zijn dat ze zich mij kunnen herrinneren dan mogen zij en mijn man doen met de as wat zij graag zouden willen. (uitstrooien, urn, ketting, ring ofzo...) Zijn de kindjes nog op een leeftijd dat ze niet weten hoe ik was, dan zou ik graag de urn begraven willen hebben zodat de kinderen alsnog een plekje hebben om hun moeder op te zoeken en daar hun verhaal eventueel kwijt te kunnen. Maar cremeren wordt het dus zeker, moet er niet aan denken om levend onder de grond te kunnen worden gestopt en dan ook nog al die beestjes die aan me zullen gaan knagen. Brrrrr, nee niks voor mij. Dan maar de fik erin, weet ik zeker dat ik dood ben daarna.
Ik vind dit altijd een moeilijke kwestie. Als ik eerlijk ben maakt het mij niet zoveel uit eigenlijk. Maar ik zou denk ik, als ik zou overlijden wanneer mijn kind(eren) nog jong is/zijn, begraven willen worden. Dit zodat er nog een plekje is om naar toe te gaan, en het op die manier misschien makkelijker te begrijpen is. Mocht ik al oud zijn en overlijden, dan wil ik wel gecremeerd worden. Vraag me niet waarom, maar zo zou ik het denk ik willen.
Cremeren, ik wil niet wegrotten in een kist. Nee bah...En dat ontbinden klinkt erg vies. Ik zou graag willen dat ze mijn as over de zee uitstrooien, de noordzee. Dan drijf ik voor altijd op de golven, heerlijk
Volgens mij kijk je iets teveel films Ik hoorde net op het nieuws dat het resomeren nog wel even duurt, er moet eerst nog een wet worden aangepast voor het resomeren toegepast mag worden. ik kies zelf voor cremeren. om de redenen die hier al meer zijn genoemd; geen onderhoud en ook geen verplichting tot bezoek. overleden dierbaren kan ik ook thuis herdenken, die zitten bij mij in mijn hart, niet onder een steen.
Begraven of cremeren? Ik weet het soms niet meer... Ondergronds wachten de wormen, maar verbranden doet zo'n zeer. Dit komt uit een gedicht dat ooit in het programme van Martin Simek is voorgedragen. Het was een prachtig gedicht met een knipoog naar de dood, maar helaas weet ik niet meer dan dit
Hier gaat de fik erin. Ligt eraan wanneer ik ga, of ik in een urn zou willen of een stukje verwerkt in een hanger of ring.
ja precies...ik kijk ook iets teveel films denk ik. Kennen jullie de film BURIED met ryan reynolds.....oh, het idee alleen al . Of dan het boek van Peter James...Doodsimpel. Ook zoiets
mijn kinderen en ikzelf worden gecremeerd.mijn man wordt begraven. De kinderen wil ik niet laten begraven,omdat ik voor mijn gevoel mijn kind achter moet laten wanneer ik bijv naar een andere stad verhuis. Het as kan ik meenemen. Ikzelf wil niet 10 jaar onder de grond liggen.laat mij maar cremeren
Het maakt mij echt niks uit wat ze met me doen. Ik krijg er zelf toch niks van mee. Ik laat het graag aan mijn nabestaanden over. Als ze ergens naartoe willen kunnen mogen ze me begraven anders cremeren. Het maakt met echt niks uit!
Als ik eerder doodga dan mn vriend word ik gecremeerd en laat hij een diamantje persen van mn as zodat hij mij bij zich kan dragen. Ga ik later dan hem dan cremeren en dan kijken de eventuele kinderen maar wat ze ermee doen. Idee van begraven geeft me de kriebels en je graf word na een tijd toch geruimt en word je alsnog gecremeerd.
hahaha ja daarom, ik zat echt met mn kont te denken ofzo want toen ik je stukje las eerst over die shredder dacht ik echt van ´wat kijkt zij voor lugubere docu´s?' hahaha.. Jel, ja 20 juli. Hij was al op leeftijd en heeft gelukkig geen lang ziektebed gehad dus moet zeggen dat we (mijn zus, moeder en ik) en redelijk rustig onder zijn.
Umm, wel mooi dat hij dan niet lang heeft moeten lijden. De oma van mijn man is afgelopen vrijdag gecremeerd, maar zij heeft wel erg gelijd op het laatst. Niet meer eten en drinken, en het beetje wat ze dan toch binnen kreeg, spuugde ze weer uit (overgeven). Dit een paar weken. Maar ze is wel 94 geworden, een mooie leeftijd.
moet er niet aan denken dat ik nog niet helemaal dood ben en ik krijg warme voetjes in mijn kist van het vuur ik wil begraven worden..
ja voor zo'n tijd was ik ook wel bang. Mijn vader was erg aan het aftakelen de afgelopen jaren en had er daarom ook niet zoveel zin meer in omdat hij normaal gesproken altijd wel in de weer was. Verschillende hartoperaties en bypassen verder kreeg hij afgelopen mei te horen dat hij longkanker had die niet meer te behandelen was. Eigenlijk ging het heel snel.. donderdag is hij nog naar de supermarkt en alles geweest op z'n gemakkie om een flesje vieux te halen en wat versnaperingen , vrijdag werd hij opgenomen omdat hij achteruit ging en dinsdag op woensdagnacht is hij overleden.
Ik denk dat ik kies voor cremeren. Misschien dat dit in de toekomst nog veranderd in een van de nieuwere technieken maar op dit moment houdt ik het bij cremeren. Ik heb totaal niks met begraven en heb teveel keren gezien dat er niemand meer bij een graf ging kijken wat vervolgens totaal verpieterd is.......
Mij maakt het niet uit (heb gestemt op resomeren). Laat mijn nabestaanden maar doen waar zij zich goed bij voelen. Cremeren is veel goedkoper dan begraven. De kosten voor de consument voor resomeren is nog niet bekend maar ik verwacht vergelijkbaar met cremeren. Kost mag van mij wel een overweging zijn. Manlief wil graag gecremeerd worden met een gedenksteen. Vind ik ook wel een mooie oplossing. Uitstrooien vind ik voor mezelf ook prima Ik heb niet zoveel noten op mijn zang na mijn dood.. dood is dood. Ik vind het ook wel grappig dat mensen hier spreken over 'meest natuurlijk' ...
Als we diamanten uit as zouden kunnen persen zouden diamanten niets meer waard zijn.. dus ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt?
Ik heb hetzelfde als Cygnet ze doen maar met me wat ze willen. Ik ben toch dood en merk daar helemaal niets meer van. Maar als mijn nabestaanden iets heel graag willen be my guest. Een begrafenis is toch voor de nabestaanden en niet voor de overledene. Maar dat is mijn gevoel daarover
Begraven! Heb eerst altijd gezegd dat ik me wil laten cremeren maar ben drie jaar geleden van gedachten veranderd omdat ik gewoon bang werd van het idee dat ze me in zo'n oven zouden schuiven en ik gewoon zou verbranden.