ook verstandig hoor om even lekker bij te slapen. Nu kan het nog. Mocht je het geluk hebben en willen natuurlijk om nog een keer zwanger te worden dan is dat een stuk lastiger want dan heb je er 1tje rondlopen.
op de dagen dat ik 's-middags ook nog even echt goed heb geslapen voel ik me o.h.a. ook stukken beter en kan ik ook nog een beetje gezellig zijn voor mn vriend maar vandaag mag ik net als gisteren niet klagen...dussssssssssss dat doen we dan ook niet enne een volgende zwangerschap ....we hadden een wens voor 2 kindjes en dan het liefst z.s.m achter elkaar....mijn vriend wil er voorlopig niks meer over horen en ik twijfel er nu ook aan eerst maar eens kijken hoe snel ik na de bevalling herstel van mn bekken en rugklachten.......het overgeven zou ik er absoluut nog een keer voor over hebben...maar het niet meer kunnen staan, zitten, liggen van de pijn heb ik er om heel eerlijk te zijn niet nog een keer voor over en dat zou ook absoluut niet te doen zijn als er al een kleine rond loopt en mijn vriend heeft ook gezegd dat niet nog een keer 9 maanden aan te kunnen zien dat ik de halve dag loop te huilen van de pijn dus eerst maar eens kijken hoe we gaan herstellen en enorm genieten van ons aankomende ventje
@Pandora, ik herken heel erg wat je schrijft van mijn vorige zwangerschap en bevalling. Alleen, wij wilden er altijd maar eentje en uiteindelijk ligt hier toch beebje 2 in de wieg. Ik moet zeggen dat het deze keer nog heftiger was dan de keer daarvoor. Een derde zou mijn lijf niet meer trekken, we hebben echt dezelfde klachten. Maar ik heb er geen spijt van, verre van dat =)
Wij hebben ook de wens voor twee kids, nu gaat mijn zwangerschap gelukkig goed maar je weet nooit hoe een volgende verloopt. Eerst maar zien hoe dit gaat mocht het lukken dan hopen wij er ook niet teveel leeftijdsverschil tussen te hebben. Kan mij voorstellen als je nu veel pijn etc gehad hebt dat wel of niet een tweede langer op zich laat wachten
Tja....voor hetzelfde geld gaat het toch snel weet kriebelen...ook.bij.mn vriend maar eerst maar eens zien hoe snel bekken en rug hersteld zijn...en wat voor trauma ik aan de bevalling over ga houden ik ben inderdaad ook erg bang dat het een volgende zw.schap nog veel heftiger is dan nu...en dat ik dat ook niet trek....heb deze zw.schap al op mn tandvlees gedaan ook ben ik bang voor een langzaam herstel en wat moeten 2 kindjes dan met een mama die geen stap kan zetten We gaan er dus nog heeeeeeeel wat nachtjes over slapen
Jij hebt ook een mooie buik natas....en zo bescheiden tegenover die van mij had m gemeten...omvang 116 cm....en dat voor iemand die maat xs had
@linn84 Gefeliciteerd!! geniet van de mooie momenten!! @danielle Gefeliciteerd!! geniet er van!!! @pandora mooie buik hoor!! nice en succes met de laatste loodjes!! @hier pff wat zwaar zeg, valt vies tegen allemaal een peuter in huis en 2 baby's die veel huilen.... gelukkig is iva minder gaan huilen alleen lynn huilt nog veel en onze peuter is behoorlijk van slag... had gisteren echt een mega dip, vandaag gaat het gelukkig wat beter.. vandaar dat ik dus niet veel op de pc te vinden ben, heb niet eens tijd voor me zelf @iedereen die nog moet bevallen succes met de laatste loodjes
en heb je zonet wel ff geslapen of niet? Ik heb lekker 2 uurtjes geslapen Maar idd ik zei ook altijd dat ik 2 kindertjes wilde, maar nu denk ik van neeeeeej ik durf niet meer. Mijn man die wou wel 4 kindjes maar nu zegt hij ook van nee doe maar niet 1 is wel genoeg hij vind het ook niet leuk om mij zo te zien als ik wel goeie zwangerschap had zou ik wel willen. Maar wie weet misschien over een jaar of 6 /7 dat ik dit alles ben vergeten en weer een baby wil
@Natas mooie buikfoto meid! @Pandora hahaha muts... de rest hoef ik ook niet te zien hoor Maar ehhhh ben wel benieuwd naar de buikjes van ''de rest''
Meiden ff een lang verhaal (hoop niet dat jullie het erg vinden) maar zit ff ergens mee. Gezien jullie zwanger zijn of net bevallen zijn.. en de meeste in het zh en jullie ook wat scherper zijn denk ik.. willen jullie dit misschien lezen en evt reageren? Vraag/verhaal... vorig jaar 15 sept was onze eerste afspr bij de gyn in toen nog mcrz zuider... dat is nu dus samen gegaan met mcrz clara en nu dus 1 zh mcrz Maasstad (R'dam) jullie zullen vast wel een en ander hebben gehoort in het nieuws over de bacterie, besmettingen, mogelijke besmetttingen, zieken, doden... directeur die per direct stopt... maar goed; Wij zitten dus bij/in dat ziekenhuis (overigens bij mij om de hoek... niet dat dit er ff toe doet maar ja) nu zitten wij dus eink te dubben wat te doen. Of we er blijven of niet. We zijn natuurlijk sinds het bekend is al 4x geweest; 2x in juni (fm meting en iui) en 2x in juli (bloedverlies/controle echo... en nog een echo ivm mk).... aan de ene kan denk ik ja we zijn er al een paar keer geweest toen al gesproken werd over die bacterie en alles er omheen. Maar aan de andere kant heeft vanuit het zh nooit iemand met ons er over gesproken. Zucht, we zijn blij met onze gyn en hebben wel een soort van verstrouwensband met hem enz zeg maar. En dan de vraag wat gaan ze in een ander zh doen, wat voor gyn krijg je en welke behandeling... en kan je meteen starten of wachtlijst enz. Vind best lastig maar om er nou helemaal niet over na te denken is ook zo simpie. We denken eraan om wel te gaan maar het ter sprake te brengen bij onze gyn... en wel van te voren (dus voor de 25e) proberen contact met het zh op te nemen en de vragen te stellen over wanneer besmettings gevaar en hoe enz, daar zullen ze toch vast een info iets voor hebben? Al met al heel verhaal maar wat zouden jullie doen???? En hebben jullie tips???? xxx Sjors
Ik zou het idd overleggen met je gyn. Zolang je niet ziek, geopereerd, lage weerstand etc hebt zul je ook niet ziek worden van die bacterie en als je het ziekenhuis uit gaat en buiten staat ben je hem alweer kwijt, mocht je hem opgelopen hebben, zo is dat met de meeste bacteriën. Ik snap dat je er zorgen om maakt, dus zou ik het zeker bespreekbaar maken.
@ Sjors; Mijn beide schoonouders zijn ook in beide ziekenhuizen geweest. mijn schoonvader heeft een dotterbehandeling gekregen daar en heeft laatst een oproep gekregen dat hij zijn urine en ontlasting moet inleveren ivm die bacterie omdat het toendertijd totaal niet onder controle was. ik geloof dat dat ergens in feb/ maart moet zijn geweest. Mijn schoonmoeder is later opgenomen geweest in het zkh en heeft geen oproep gehad en die heeft toen informatie opgevraagd maar kreeg te horen dat als ze het idee hadden dat ze gevaar zou hebben gelopen ook die oproep zou hebben gehad. Ik weet niet of je er iets aan hebt maar toch...
@sjorsjette: toevallig heb ik het er net met mijn man over. Wij wonen dan nergens in de buurt van dit ziekenhuis maar toch houd het je bezig. Ik denk dat het verstandig is om een bel afspraak te maken met jullie gyn en dit wat je hier schrijft met hem/haar te bespreken. Ik weet zeker dat je niet de enige bent met vragen en angsten.
Hoi allemaal, ik hoop binnenkort bij te gaan lezen, ben echt nog zo moe en brak dat ik daar nog even geen puf voor heb.... Maar wou jullie hier het nieuws vertellen dat ik maandag ben bevallen van een prachtige dochter,ze is 52 cm lang en weegt 4130 gr. En het is een thuisbevalling geworden hier even mijn verhaal; op 8-8-2011 om 9.08 is geboren onze dochter EMY MARIA Verklaring van de naam; Ze is dus vernoemd naar de 2 die ons bij elkaar brachten; erna (paard van schoonzus)en Jet (mijn schoonzus) Erna vonden we niet zo'n mooie naam,maar die heet voor het stamboek emy en die vonden we beide mooi. Maria komt dus bij Jet vandaan. Die gister een brok in de keel had toen ze het hoorde Zoals iedereen het heeft kunnen lezen waren zondagochtend dus mijn vliezen gebroken. Zondag nacht veel pijn in m'n onderrug gehad dus de halve nacht heb ik niet geslapen. Om 4 uur weer naar het toilet voor de zoveelste keer en toen kwam er wat bloed bij. Vk maar even gebeld en die vertelde dat het normaal was,ondertussen leek het wel alsof de weeen waren begonnen,want ze kwamen heel snel en ik had persdrang. We hadden net een minuut daarvoor de hoorn erop gelegd ,gelijk maar weer gebeld. Vk was in het ziekenhuis met een ander stel dus zou ze collega wel even bellen. Binnen 10 min stond er iemand op de stoep (4.15) top!! Bij de volgende wee even gekeken en wat bleek; ik had al 7 cm ontsluiting!!! wow....dat was snel gegaan dan, dus ze zei dat we wel naar het ziekenhuis konden omdat ik dus eigenlijk daar wou bevallen. Maar in de afgelopen weken leek thuis bevallen me ook wel wat,dus hebben we daarvoor gekozen. Alles klaargezet en kraamhulp gebeld,die ook binnen notime op de stoep stond. Ondertussen werden de weeen steeds sterker en om half 8 had ik al volledige ontsluiting en mocht ik persen. Helaas duurde dat wat lang,want ze lag vast in mijn bekken,ik had stevige bekken...komt van het paardrijden. Het zou wss inknippen betekenen,maar ze wou eerst nog even de baarkruk proberen. Prima...alles beter dan knippen dacht ik... Maar dat had ik even mis, op de kruk had ik het helemaal niet meer. Kon de weeen niet goed opvangen,zweet brak me uit en begon zowat te hyperventileren....dit komt ook mede omdat ik dus kortademig ben en was er ook wel een beetje benauwd voor dat zoiets kon gaan gebeuren. Het werd zelfs op sommige momenten zwart voor m'n ogen en had toen ook van ,ik val weg. Het waren 3 zware persweeen ,maar het kopje hing er half uit en kon toen op bed verder gaan. Kruk heeft dus uiteindelijk wel geholpen,maar dat was een zwaar stukkie. Eenmaal op bed is emy binnen 5 min geboren. Ik ben uiteindelijk een klein beetje ingescheurd en heb nu een paar hechtingen zitten,maar ze doen me verder gelukkig geen zeer. en nog een foto-tje