Tot nu toe zijn we met eten heel relaxed geweest, zelf laten eten en uitproberen, als hij niet wil eten dan niet maar hij krijgt niets anders. Toetje is onderdeel van het eten dus geen straf of beloning etc. Moet zeggen dat eten (met uitzondering van enkele keren) toch heel goed gaat. Alleen nu vind ik dat met 3 jaar toch wel een leeftijd is bereikt dat ik meer regels kan stellen al hij niet wilt eten. Bijvoorbeeld: altijd 1 hapje proeven voordat hij zegt 'ik-lust-dat-niet' of drie hapjes groente als hij niet wil eten. In de praktijk werd dat dus niet en zegt ie gewoon 'nee ik wil niet eten, ik wacht wel op het toetje' (slimmerd ) Hoe doen jullie dat? lekker laten gaan of toch langzamerhand strenger worden met eten?
Misschien een sticker-beloning systeem? Of even kijken wat hij aan tussendoortjes krijgt. Als dat voldoende is om geen honger te hebben bij het avondeten, kun je dat aanpassen.
Ik heb op een ander forum eens een leuke tip gelezen die, volgens mij, al wel kan met een driejarige. (?) Je neemt er de voedselpiramide bij en knutselt die met hem samen ofzo. Bij elk onderdeel zoeken jullie samen uit hoeveel hij ervan 'moet' eten per dag (bv. 1.5 stuk fruit, 2 boterhammen,...). Elke keer als hij dan iets eet, kunnen jullie samen zeggen wat hij dan weer van de piramide gegeten heeft. Het is dus een soort spel en het leert hem op een educatieve manier wat een mens per dag nodig heeft. Het heeft niets te maken met straffen en belonen wat volgens mij alleen maar negatieve effecten heeft op lange termijn, zeker bij eten! Als je kind groenten moet eten en er een beloning voor moet krijgen, bevestig je hem alleen maar in het idee dat groenten niet lekker zijn!
Hier krijgt ons zoontje wel altijd toetje. Maar als hij goed eet vaak wat meer, en zoeter (bijv limo door de yoghurt of vla-flip). Eet hij niet goed, krijgt hij alleen de basis. En als hij echt niks wil proberen, dan krijgt hij ook echt geen toetje. Dan zeg ik simpel "als je geen honger hebt, heb je ook geen behoefte aan toetje". Dan zet ik een bordje in de koelkast, en moet hij daar eerst een paar happen van nemen (opgewarmd), voordat hij weer wat krijgt. Hier werkt ook nog de vlees-troef. Dat hij eerst een paar happen groente moet eten, voor hij vlees krijgt. Ik wissel vooral af met tactieken (blijft het speels, en inzetten naar de bui, en soms gewoon laten). Inmiddels is het een goede eter, die netjes zijn bordje leegeet, dus het is hier geen issue verder meer..
Wat een leuk idee! Alleen denk ik wat lastig te snappen met 3 jaar (maar misschien kan het wel) Wat deepfreeze zegt vind ik ook wat. Toetje is idd geen beloning, maar ook geen vervanging van avondeten. Wij eten bewust geen toetje bij het avondeten, als ze honger hebben kunnen ze kiezen uit datgene wat op tafel staat. Sinds een maand of twee geef ik geen vervangende avondeten meer (meestal ook niet nodig gelukkig). Maar zo hou ik eten eten, en het wordt geen beloning (als je dit eet dan toetje) of straf. Ik merk dat de laatste tijd met drinken. Ze duwen hun beker met water weg en vragen om sap. Ik leg uit dat we geen sap drinken bij het avondeten en klaar. Ze moeten zelf weten of ze het water drinken of niet. Als ze dorst hebben gaat de beker uiteindelijk toch op.
Ik sluit me hier bij aan!! Ik heb zon aanvaring gehad bij schoonmoeders die was het niet eens met onze opvoeding. Maar als hij geen honger heeft dan heeft ook geen honger voor een toetje, want dat gaat er wel goed in...jaja hou een ander voor de gek!
Hij moet van mij altijd wel een hapje proeven. Als ie dat niet wil dan gebruik ik meestal de 'Zandkasteel' truc Dan zeg ik dat we het spelletje van het zandkasteel doen. Dan moet ie zijn ogen dichtdoen en zijn mond open en dan geef ik hem een klein hapje om te proeven. Vind ie onwijs grappig! Dat zit ook in een verhaaltje van het zandkasteel op de dvd 'dat lust ik niet'. Toetje is bij ons heel onregelmatig. Soms wel, soms niet.
ik eet ook geen toetje maar mijn man wel en hij vindt het bij het eten horen. Wij hadden vroeger altijd fruit na. Met drinken ook herkenbaar. Zij krijgen van mij idd water bij het eten. Het proeven is voor mij een principekwestie. Je gaat niet zeggen dat iets niet lekker is als het niet geproeft is. Grappig genoeg zegt onze peuter het ook tegen z'n vader (die lust geen kaas) 'proeven papa, dat is lekker' en tegen ons nichtje van 9 die geen rode kool wilde 'rode kool is heeeel lekker hoor, lekker zoet' *trotse mama*
Wij doen niet aan toetjes. Lijkt me erg moeilijk om als je een toetje direct na het warme eten geeft. Je zou kunnen beginnen met het toetje los te koppelen van het avondeten. Dus van tafel af, opruimen en dan later nog wat yoghurt of fruit of desnoods een boterham. Mijn zoontje heeft darmproblemen en had vaak 's nachts buikpijn. Hij associeerde warm avondeten met zijn klachten en at een half jaar lang geen hap avondeten. Hij was toen 1,5. Nu eet hij weer geweldig! Ik heb hem nooit met een lege maag naar bed laten gaan. Na het eten mocht hij nog yoghurt, fruit of een boterham. Soms wou hij dat niet. Ik denk dat je aan een kind van 3 wel kan merken wat het is. Als hij meteen na het eten wel gretig een zoet toetje wegwerkt, dan zou ik toch mijn bedenkingen krijgen.
Wij zitten met hetzelfde 'probleem' maar dan met ons zoontje van 15 mndn. Hij weigert pertinent zijn avondeten (meestal als er groene groente bij zit - tomaat en bloemkool gaat wel goed), maar het toetje wil hij altijd hebben. Hij schuift nu zelfs zijn bord weg en wijst naar de koelkast, omdat hij een toetje (yoghurt, kwark of vanille yoghurt) wil. Ik heb er nu aan zitten denken om hem geen toetje meer te geven, als hij niet eet, maar weet niet goed of dit wel de bedoeling is, omdat ik een toetje eigenlijk ook niet als strafmaatregel wil gebruiken.
Hoi hoi, Hij moet bij ons altijd 3 happen nemen en dan krijgt hij bijv. een stukje vlees(dat vind ie wel lekker) en eigenlijk gaan dat wel heel goed. Hij telt dan zijn eigen hapjes en weet dat hij dan wat krijgt wat hij lekker vind. Als we allemaal klaar zijn met eten op mijn zoontje na dan natuurlijk dan zetten we de bakjes en vla op tafel en dan zeg ik altijd nog 1 hapje en dan gaan we een toetje eten. Nou die hap is dan snel genomen Groetjes Lysanne
Hier ook zo - ook met het vlees . Daar is ze gek op. Terwijl ik voorheen ook altijd zei: Ze krijgt áltijd een toetje ook als ze niet eet. Maar nu is het gewoon púúr dwarsigheid. Soms doet ze zelfs of ze het niet lekker vind, tot kokhalzen aan toe. Terwijl ze de keer ervoor haar bordje zo leeghad en gauw aan haar vlees begon... Dus het hangt ook écht van haar bui af. Tenzij ze bepaalde dingen écht niet lust, dan is het wat anders. Dan zijn een paar hapjes voldoende.
Met deze leeftijd van 15 maanden zou ik het niet als straf of beloning gebruiken. Het is een onderdeel van het eten (of niet als je nooit toetje eet). Gewoon gezellig aan tafel houden. Er komen nog meer periodes aan dat ze weinig willen eten. Met drie jaar kunnen ze al goed tellen en kun je afspraken maken, dat wordt het anders vind ik zelf.
Kan toch ook dat ze die keer gewoon geen honger had, of geen zin in dat eten? Hebben volwassenen toch ook? De ene keer heb je meer honger dan de andere keer en de ene keer wil je wel macaroni met rode saus en de ander keer heb je daar absoluut geen zin in.
Hier eten we geen zuiveltoetjes, wel soms fruit. Maar dan los van de maaltijd. Dat maakt het hier ook gemakkelijker. Hier eet ze eigenlijk altijd goed. Alleen heeft ze nu wel eens de neiging om al vroeg 'klaar' te zijn. Schortje gaat af, bord wordt opzij geschoven en ze wil uit de stoel. Eenmaal uit de stoel staat ze naar de fruitschaal te wijzen. Dat vinden wij ook niet helemaal de bedoeling. Ze mag 's avonds prima wat fruit eten maar niet ipv haar avondeten. Ik geef dan vaak aan dat ze dat niet krijgt en dan gaat ze eerst wel spelen. Dan krijgt ze later wel wat fruit. Laatst heb ik haar sperziebonen bij haar fruit gegeven en die at ze toen alsnog wel op.
Wij maken er gewoon nooit een punt van. Ga ik later ook niet doen. Ik ben opgegroeid met familie die altijd heel veel gedoe maakte over mijn 'slechte eten' en heb daardoor nog altijd, zelfs op mijn 30e!, een hekel aan eten. Dat wil ik mijn kind echt niet aandoen, dus als hij eet *mooi!*, zo niet *ook goed* Toetje doen we altijd en ja, ook hier wil hij soms gewoon niet eten en wacht hij op het toetje. Ik vind het best. Hij weet dondersgoed dat hij pech heeft als hij honger krijgt omdat hij te weinig heeft gegeten. Meestal eet hij wel heel goed, hoor, maar soms heeft hij (net als wijzelf, trouwens!) gewoon geen trek. Kan gebeuren, toch?
Als ze hier later honger heeft, krijgt ze van mij nog wat te eten hoor. Ik laat haar niet met honger naar bed gaan. Ik heb ook niet altijd op een vaste tijd honger en snaai 's avonds ook nog wel wat. Ze krijgt hier meestal nog wat fruit en als ze verder nog trek heeft kan ze een boterham of volkoren cracker krijgen.
ik ben totaal tegen manipuleren met eten in wat voor vorm dan ook. dwang in welke vorm je het ook giet is nooit goed als het over eten gaat. ik bedoel dus niet dat je alle smaken maar moet verbloemen met appelmoes ofzo, maar het afwingen van zoveel hapjes van dit of dat en dan staat daar een "beloning" of straf tegenover. verplicht borden leeg laten eten, dat soort dingen. er lopen ik weet niet hoeveel mensen emt eetproblemen rond door dit soort toestanden. marjol@ vrijwel elke peuter weigerd vroeg of laat om te eten, het begint meestal met de warme maaltijd, later komt er steeds meer bij. dit gaat meestal vanzelf weer over. hoe meer gespannen jij agat doen , hoe verder de boel negatief beladen gaat worden, hoe verder van huis je raakt. ik zou hem het toetje niet afpakken. toetjes zijn ook nodig (voor de melkproduckten) en geen "beloning". de strijdt rondom het eten is 1 van de dingen die je als ouders niet gaat winnen.
Wij zijn wat strenger geworden met eten toen Robyn 2 jaar n 3maanden was denk ik. Op een gegeven moment at ze haar vlees op en schoof dan haar bord weg en was dan klaar. Ja zo werkt het natuurlijk niet. Ze moet van ons altijd wel een paar hapjes groente eten, anders krijgt ze geen toetje. Maar het is geen strijd aan tafel. Ze is een goede eter, alleen moeten wij haar vaak wel even aansporen om toch wat hapjes groente te nemen, vaak eet ze dan gewoon alles op zonder morren. Ik merk ook wel als ze echt niet hoeft of iets echt niet lekker vind (tot nu toe alleen boerenkool, dat krijgt ze echt niet weg) en dan ga ik ook niet moeilijk doen over een toetje, dan moet ze wel even een hapje proeven en dan is het klaar. Ze moet wel wachten (en zitten) totdat wij ons bord leeg hebben.