Hartverwarmend! Zoveel lieve, lieve, lieve meisjes die meeleven! *voel me haast een beetje schuldig dat ik jullie zo lang heb laten wachten* Vriendlief en ik waren maandag pas rond 18u30 thuis (file, ring Antwerpen, file R'dam...) en we waren alletwee best gaar. Eerst even mijn lieve meelevende ouders gebeld en... ook de schoonouders maar (waardeerde vriendlief erg!). Dinsdag veelstelang met Maartje aan de phone gezeten en daarna gegeten en eigenlijk direct mijn bed ingerold . En woensdag? Woensdag ? Oh ja, een nieuwe telefoon die geïnstalleerd moest worden een begin gemaakt aan het Hoofdstuk Gent en de rest van mijn eigen admin op het gebied van de MMM bijgewerkt (had alles een beetje laten versloffen ) Hoe het was in Gent...? Zal proberen een helder verslag te schrijven, al zou ik eigenlijk eens niet meer zo laat moeten tikken (soMeone know why!). Maar, kan jullie natuurlijk niet nog langer nieuwsgierig laten zijn... We vertrokken bijtijds, 10u. We moesten er om 13u zijn om eerst alle administratieve paperassen en verzekeringstechnische financiële rompslomp geregeld te hebben. Die lieve Grote Smurfenpapa van mij was zo lief geweest om namens mij de verzekering reeds te contacteren en daarbij was toegezegd dat - mits aantoonbaar - een volgende IVF/ICSI nog vergoed zou worden. Moest alleen een motivatiebrief schrijven en dan mocht het ook in het buitenland. Had hier alleen nog geen schriftelijke bevestiging van, maar heb alle vertrouwen dat dat goed komt. Hoop dat dat ook het geval gaat zijn, want las in de brochure dat alleen de punctie al 3600,- euro kost! Afin, we waren dus ruim op tijd aanwezig, al waren ze vlak voor het Universitair Ziekenhuis (UZ) met de weg bezig, dus we moesten een beetje omrijden. Het UZ Gent ligt op een groot terrein en het hoofdgebouw zie je al liggen vanaf de weg. Een betonnen blok met blauwe letters UZ Gent. Eerlijk gezegd vond ik het er een beetje somber en lelijk, uitzien, maar.... Is goed bereikbaar vanaf de snelweg. Een megagroot terrein waar ons AMC en LUMC bij in het niet vallen. Er werken ook 6000 mensen en op jaar basis komen er meer dan een mljoen mensen. We moesten ons melden in gebouw K1, bij de onthaal en financiën. Hiervoor moesten we onze verzekeringspasjes en ons ID geven en de boel werd in het systeem gezet. Degene die ons hielp was erg vriendelijk, maar niet het helderste licht. Maar ach, we konden er wel om lachen (niet in zijn gezicht hoor, we waren heeeel serieus). "Allée, mevrouw, iek zal u noch wel om 100 euro moeten vraachen hè, want we hebben noch géén bevestieching van uwe verzekering. Doch, iek kan u nu al een kwitantie meegeééven, zodat u deze aan uw verzkering kan opstúúren." Prachtig, dat Belgische accent! Kon pinnen (had vandaag geen 100,- euro in mijn broekzak...) en ga er vanuit dat we dit terugkrijgen van de verzekering. Welnu, nadat we een mooie witte UZ Gent pas hadden, mochten we naar P4, 1e verdieping. Reproductieve Geneeskunde (RG). Even uitzoeken hoe we moesten lopen. Thans diende zich een hulpvaardige dame van de infobalie aan en zij liet het ons zien en liep met ons mee. Via een lange gang, die nu niet het toppunt van hygiëne was, belanden we bij een deur met P4. Ik merkte op dat we misschien wel verwend waren met de moderniteit en het luxe onderkomen van MCK. Echter, toen we de deur doorgingen en op de 1e verdieping op de afdeling RG kwamen, trok ik mijn opmerking weer gauw in. Naar de balie om ons aan te melden. Doordat het bij die kwiebelodocus van de afdeling financiën allemaal wat langer had geduurd, waren we een béétje aan de late kant. De dames van de balie namen de tijd en na twee keer bellen kwam er iemand ons helpen. Inmiddels stonden er ook al zon 3 mensen achter ons Het kopie van MCK afgegeven, onze kersverse nieuwe witte pasjes moesten we laten zien en vervolgens mochten we in de wachtkamer plaatsnemen. Na een minuutje of 7 werden we door een jongen met een bril ( een jonge man, schat hem een jaar of 30/32) naar binnen geroepen. Hij ging het voorbereidende gesprek voeren, alvorens we met de professor zouden gaan spreken. Hij was erg vriendelijk en we namen de vragen door die ook op het intake formulier stonden. Geschiedenis, medische geschiedenis, medische problemen in de familie, medicijngebruik etc. Inmiddels was het al 14u05 en toen jij klaar was, mochten wij de wachtkamer weer in. (moet het in 2-en knippen, teveel tekst !)
Dag lieve Forumvriendinnen! Omdat ik weer eens teveel in een bericht wilde plakken - dat heb je als je zo lang afwezig blijft - moeten jullie eerst het stukje dat hieronder gepost staat lezen... dit is deel 2! DEEL 2 GENT Enkele ogenblikken later, vermoedelijk had de jongeman de professor even bijgepraat, mochten we naar binnen. Petra de S. opende het gesprek erg vriendelijk: Mijn naam is . U ken mij nog niet, maar ik ken u al wel een beetje. Ik heb uw dossier namelijk gelezen. En eigenlijk denk ik dat ik wel mag concluderen dat er bij u nog nooit een oorzaak is gegeven voor de problematiek en waarom het nu niet lukt. Eeeeh, nou als je mijn relatief lage AMH niet meerekent . Wellicht. Ze nam het dossier met ons door en zei dat ze eigenlijk nog wel erg vraagtekens zag. Ik vertelde welke onderzoeken we gehad hadden en dat behalve het AMH en mogelijk de schildklierwaarden er geen rede was aangegeven. Achteraf bedenk ik me dat ze hier niet op in is gegaan, maar ze stelde wel vragen mbt immuunsysteem (moeder heeft bijvoorbeeld Lupus) en bloedstolling. Ook vroeg ze of er wel eens DNA onderzoek was gedaan. Ze legde het belang hiervan uit en lichtte toe dat zij onze situatie onbegrepen infertiliteit benoemde. Immers, heb wel met clomid en met de hormonen altijd een follikel (of meerdere) gehad, ben 2x zwanger geraakt, maar weinig embryos en slechts 1x van goede kwaliteit. Ze vertelde dat haar idee zou zijn om hetzelfde onderzoek te laten plaatsvinden als wat ook gedaan wordt bij vrouwen die veelvuldig miskramen krijgen. Om vraagtekens weg te nemen en om uit te sluiten. Bij een DNA-onderzoek wordt gekeken naar de chromosomen. Het komt namelijk in 5% van de stellen met deze diagnose voor, dat er een chromosoom afwijking (zijn ook meerdere varianten p mogelijk) is, waardoor er geen goede celdeling kan plaatsvinden. Dit kan zowel bij man als vrouw. Dus hier zou naar gekeken moeten worden. Als er namelijk uit zou komen dat dit bij ons het geval is (kans is dus 1 op de 20), dan wordt de wens zo goed als onmogelijk. Daarnaast zou ze het immuunsysteem , de bloedstolling en toch nogmaals de schildklierwaarde willen doorzoeken. Alleen, het is een kostbaar onderzoek en vergoedt de verzekering dit? Van mijn verzekering hebben we de mondeling toezegging, maar nog niets zwart op wit. En van de verzekering van vriendlief hebben we ook nog toestemming nodig . Ik had eerlijk gezegd geen zin om dit weer af te wachten en heb er vertrouwen in dat we dat gaan fixen. Daarbij: ik wil nu eindelijk wel eens duidelijkheid waarom het niet lukt. Zijn die eicellen nu verrot? Is mijn DNA fout? Nou, kom maar op! Wil weten waar ik aan toe ben .( hoef ik niet uit te leggen!). Dus we hebben gezegd dat we dit graag willen laten onderzoeken. Mocht er dus een chromosoomafwijking geconstateerd worden, dan houden we er ernstig rekening mee dat het verhaal voor ons ophoudt voordat het eigenlijk ooit was begonnen. Dan zal de droom een droom blijven. Een droom die gedoemd is niet uit te komen. Maar, uiteraard is er nooit zekerheid. Want al komt er iets uit bij de andere twee punten, en zou dat behandeld kunnen worden (met bloedverdunners of met prednison), dan wil dat nog zeggen dat het dé oplossing wordt Het blijft afwachten dus. De uitslag van het chromosomonderzoek duurt 9 weken ! We konden diezelfde middag nog terecht voor het bloedprikken. De nieuwe afspraak is gepland in de 2e week van oktober, op 12 oktober. Dus moet nog een lange adem hebben. Ook passen zijn gebruikelijker wijs bij een behandeling 2 weken voorafgaand ad stimulatie de pil toe. Vervolgens wilde ze nog een inwendige echo maken. Zag er ook weer goed uit. BM was 7,2 mm en k zat duidelijk in de luteale fase. Klopte ook, want ik verwachtte toen inder moment mijn menstruatie. Tot slot merkte dr de S nog twee dingen op: bij een volgende behandeling zal het hoe dan ook ICSI gaan worden. Let wel, ALS er een volgende behandeling komt!!! Ze vond de score die wij behaald hebben de afgelopen keer echt triest. In de meeste gevallen is 1 op de 3 embryos van een redelijke / goede kwaliteit. Dit was erg slecht. Opmerkelijk is dat wij dit ook al hadden bedacht . We hebben afgesproken dat we bloed zouden laten testen en zij gaf nog aan dat ze ons adviseerden om in de komende periode geen verdere behandelingen te doen. Ze wilde ons eerst een uitslag / behandelplan geven / voorleggen. Dus al met al een plezant gesprek. Wel keek ze een beetje vreemd op toen ik haar tot slot de vraag stelde waarom ze eigenlijk deze specifieke richting had gekozen binnen de geneeskunde / gynaecologie. Ze had deze vraag nog niet eerder van een patiënt gehad. Ze reageerde leuk en gaf eerlijk toe dat het enerzijds ook toeval was geweest. Dat ze het mooi vindt om mensen te helpen en dat je bezig bent met leven. In vele facetten van de geneeskunde heb je ook met meer sterfgevallen te maken en dat is bij fertiliteit / gynaecologie ook een stuk lager. De twee assistenten die erbij zaten, vonden het geloof ik wel amusant dat ik vrij spontaan en open praatte tegen de prof. Inmiddels was het tijd om te gaan en we schudden de handen en zeiden tot ziens. Wederom in de wachtkamer wachten en vervolgens weer naar binnengeroepen voor de laatste paperassen en de aanvraag voor het bloedonderzoek. Keurige uitleg, kopietjes mee, een mooie map mee en we mochten naar P2, waar de bloedafname was. Inmiddels was het 15u30. Bij mij 10 (!) buisjes en bij vriendlief 2. De uitslag en het behandelplan krijgen we op 12 oktober . Tot die tijd dus RUST! *for as far thats possible* Om 16u15 eindelijk in de auto naar huis! We hadden er alletwee wel een goed gevoel bij. De afspraak op de 26e met de C laten we staan. En we zullen hem eerlijk onze bevindingen van Gent vertellen. Al ben ik eerlijk gezegd wel nieuwsgierig met wat zij nu nog gaan komen (vermoed dat ze zeggen dat het enige is wat anders is, ICSI ). Echter, hoe het er nu voor staat, heb ik iets meer vertrouwen in Gent. Al weten we eigenlijk nog steeds niet écht meer . Zo. Dat was een lang verslag hé?! Maar, dat verdienen jullie lieve meele v/z ers wel! Helde dikke stevige knuffel voor allemaal!!! xxxxx
Klinkt goed juulzon. Hopelijk komt de wens toch uit en nog een behandeling in het vooruitzicht. Wat vonden ze daar van je schilldklierwaardes? Omdat ze hier zeggen dat ze goed zijn ben ik wel nieuwsgierig eigenlijk. En ja 10 buisjes bloed kan best, gezien ze vaak maar 1 of 2 dingen kunnen testen met 1 buisje, dus voor elk iets een apart buisje nodig soms. Succes en het klinkt positief en goed
hihi, nouw dit was ook weer niet nodig hoor om de ruimte 2 volledige berichten vol te schrijven, zonder onnodige "enters". Goed te horen dat het jullie een goed gevoel geeft. Ik hoop dat de uitslagen van het DNA onderzoek goed zijn en dat jullie snel daarna swang kunnen raken (althans, weer een poging tot... maar nu moet het maar eens raak zijn en blijven). Wel raar dat ze niet in is gegaan op je AMH etc. BEN SOOOOOOOOW BENIEEEEEEEEUUUUUWD! *fikt zich rot* *hoopt op nog een aantal kansen* *hoopt op samen swang zijn* *hoopt op net zo'n mooie dochter als maartje* (okee zoon mag ook ) Kussie *
He Juulz, Ik ben gisteren geweest en ik raad je de volgende keer via Liefkenshoektunnel te gaan is wel een tol weg maar geen file Komende van Breda: Neem A16/E19 "Antwerpen - Roosendaal - Tilburg". Wanneer u België binnenrijdt volg E19/A1 "Antwerpen". Volg daarna A12 "Rotterdam - Ring Antwerpen - Haven 200-2000 - Brugge". Zo kom je uit op de R2 "Brugge - Ring Antwerpen - Haven andere nr. - Gent" waarna je automatisch aan Liefkenshoektunnel komt. Wij gana terug ook zo Ik ben nu menopur en cetrotide aan het spuiten dinsdag weg echo
Darling!! Wat fijn dat t gesprek goed is gegaan, en dat er toch weer verdere stappen gaan komen. Ben helemaal heppie de peppie voor jullie!!! Hoop duim en brand kaarsjes dat t niks met chromosomen te maken heeft, en dat ze in Gent een mooie oplossing gaan vinden. Dikke knuffel terug!
Juul...het klinkt als een goed en positief gesprek hoor, ze willen tenminste alles meten en eventueel uitsluiten om je kansen te vergroten. en 12 oktober is het zo hoor lieverd!
Een lange dag waarin veel stappen zijn gezet. Nu is het wachten op 12 oktober, maar dan weet je weer meer. Intussen jezelf maar vermaken. Blijf aan je denken!
Dat heb je allemaal heel nauwkeurig beschreven Heel herkenbaar Jammer dat je nu nog weinig weet, maar ik denk dat aanvullend onderzoek nooit kwaad kan. Je arts kan beter te grondig zijn dan iets belangrijks over het hoofd zien. Ik kan zo gauw niet terugvinden hoe oud je bent en wat je amh-waarde is. Ik loop zoals je weet ook in Gent en vind het interessant om te vergelijken wat DS anderen aanbiedt en wat ze mij aanbiedt.
We ziten in de autp weg naar Drenthe. Weekendje weg de familie (van mijn kant wel te verstaan). Tante Juul heeft weer een cadeautje voor neefje en nichtje in de tas zitten en ook voor mijn ouders, die komende vrijdag op vakantie gaan. Het weekendje is ter geegenheid van mijn moeder die 65 wordt en vorige week met pensioen is gegaan. We zouden er eigenlijk al gisteravond naar toe zijn gegaan, maar juulman en ik vonden het even teveel. Vorige week neefje te logeren en vorige week alletwee 's avonds pas relatief laat thuis. Dus gisteren even lekker ontspannen op de bank (al was het achter telefoon en computer... ). Ging natuurlijk weer veel te laat naar bed en we wilden eigenlijk om 09u wegrijden vanmorgen... Werd 09u30 . En net, zo in de auto zittende, terwijl de herfstige zomer zich uit in grijze wolken en miezerige regen met de zon die haar uiterste best doet om de wolkenpracht te verdrijven, kreeg ik weer eens wat dichtinspiratie... Was alweer lang geleden. Alsof er langzaam maar zeker weer wat ruimte voor komt in mijn hoofd... Ik ben een eeuwige reiziger Ik reis van hot naar her Mijn droom als eindbestemming Al kom ik niet zo ver Ik ben een eeuwige reiziger Vaak vind ik wat ik niet zoek Maar alles krijgt een plekje Mijn hoofd en hart zijn als een boek Ik ben een eeuwige reiziger Mijn gevoel wijst mij de weg De ene keer gestuurd door liefde Maar ook wel eens door pech En verdriet brengt mij op plekken Waar ik niet eerder kwam Plekken waar ik dan blijf hangen Want verdriet legt je soms lam Met moeite reis ik dan weer verder Op zoek naar wat me blij maakt Alleen dat lukt niet altijd zo goed Omdat verdriet mijn ziel heeft geraakt Ik ben een eeuwige reiziger In mijn hoofd ken ik de route precies Daar koester ik mijn droom Opdat ik mijn eindbestemming niet verlies Daar weet ik hoe mijn droom eruit ziet Onze liefde maakt mijn droom compleet Maar of de reis onze droom zal bereiken? Dat is iets wat ik niet weet We vallen en we staan weer op Dat doen we keer op keer De kansen dat we vaker vallen nemen toe En dat vallen, dat doet zeer Een reis zonder slag of stoten Een reis met hart en ziel En al reizende hoop ik zo Dat ik op een dag niet meer viel En terwijl we weer een steile berg beklimmen Ik stilzwijgend naast je loop fluister je zacht De moed mag je opgeven, Maar verlies nooit de hoop Waar deze reis dit keer eindigt Dat kunnen we nog niet zien Voorlopig zien we nog geen eindpunt Zal het dit keer onze droom zijn misschien? Deze gedachte houden we voor ogen Deze gedachte geeft ons kracht Met deze gedachten hopen we te reizen Naar de droom die op ons wacht We houden elkaars handen stevig vast En reizen verder, naast elkaar Want zeker is dat we samen zijn En misschien wordt onze droom wel waar...
Solly Lief, bijzonder lief Juulzonnetje, Wat een mooi gedicht weer. Vind het echt wonderbaarlijk hoe jij jouw gedachten uit jouw hoofd zo mooi op papier/op het scherm weet over te brengen. Wat hoop ik toch verschrikkelijk heel veel enorm boel!! dat jullie reis dankzij de reisjes naar Gent straks een hele mooie eindbestemming zal hebben. Feliciteer je je moeder namens deze mafkees? Dikke knuffelsmakkerd!!
Doe ik lieve Maartje! En Solly zeggen hoeft niet, want ik doet met plezier en liefde! Opdat er +++++ resultaat mag komen!!! Enne, "we sein dr'op de weereld om mukaar te hellepuh" We zijn d'r bijnaaaaa! Tot laterzzz! En dikke knuffel voor allemaal!
slik voor gedicht kus voor de reiziger en haar metgezel op deze reis knuf voor maartje en maartjebeeb
Veel plezier dit weekend! Wat is het fijn om weer even je hoofd leeg te hebben. Bedankt voor het delen van dit mooie gedicht.
@ Juulz, wat een ontzettend mooi gedicht. Erg knap hoe je dat zo kan beschrijven. Fijn weekend en hopelijk zal die eeuwige reiziger een vast stekkie krijgen met een mooi wondertje.