Heel gek, als je dus toen 5 maand zwanger was, en je dus anderhalf maand zwanger was (6 wkn) bij die nega test is heel vreemd... Dan zou er iets niet kloppen.
Maar bij een conceptiedatum van 5 februari (uitgerekende datum 29 oktober, nu 29 weken zwanger - zie mijn eerdere berichtje) kom je uit op de 3e week van januari (ivm die 2 weken die je erbij moet optellen). Dan zit de vk / echo er dus maar 1 week naast. Bij een conceptiedatum van 15 december, kom je uit op 1 december dus dan zou de vk / echo er 6 weken naast zitten. De eerste optie (bevruchting 5 februari) lijkt me dus waarschijnlijker - hoe vervelend het ook voor je is.
HHmm je bent nu 31 weken zwanger... het is nu week 32. Als ik terugtel kom ik dan op week 2 van jan....2 weken eraf trekken en je zit idd eind jan/begin feb met je conceptie.... Het lijkt heel sterk op dat het idd 5 feb is geweest meid.... kan echt haast niet anders....
De negatieve bloedtesten maken een bevruchting op 15 december nog onwaarschijnlijker. Het zou dat bijna bovennatuurlijk moeten zijn dat je dan 3 maanden later nog steeds negatief test... Alles bij elkaar: De afmetingen op de echo. De berekening van de VK (zwanger vanaf 2e week februari), het hele verhaal van jou eromheen... De grote onwaarschijnlijkheid dat de echo er anderhalve maand naast zit... Ik denk echt dat dit kindje verwekt is begin februari...
IK snap er zelf helemaal niks meer van mijn hoofd begint er van te bonken.. hij heeft de termijn terug gerekend en dan gekeken in de pc wanneer ik bloed had geprikt en dan zou ik dan anderhalf maand zijn geweest toen de test negatief uit kwam snapje een beetje?
Ik snapte hem al Alleen kan niet zo snel typen en anderen waren me voor... Maar snap jij dat het met die negatieve bloedtest het nog onwaarschijnlijker wordt dat je al in december zwanger bent geraakt?
Dat was de Bloedtest bij de HA bedoel ziekenhuis en ja urine testen heb ik zovaak gedaan en elke keer negatief nja tot midden mei
ik weet even neit meer wat ik moet denken en hoe ik moet denken ik denk dat ik zo ff heel hard ga janken ik ben er wel blij mee maar dit was zo niet de planning (school etc) en ik weet het is mijn eigen stomme schuld maar dat het nog van die Idioot is van Februari ohh please gooi ff een baksteen naar me toe ofzo
Ik snap dat het heel verwarrend voor je moet zijn om alle opmerkingen en meningen van ons te horen en ook nog eens dat de meesten van ons denken wat jij niet hoopt... Het is alles behalve mijn bedoeling om je nog meer in verwarring te brengen of van streek te maken. Ik hoop dat je dat begrijpt. Ik zou willen dat ik meer voor je kon doen. Dan zou ik je een dikke knuffel geven en zeggen dat het allemaal goed komt. Heb vertrouwen in jezelf en in je toekomst! Probeer de moed erin te houden! De vader... dat is voor later zorg. Straks blijkt dat wij het met zn allen ongelooflijk mis hebben en is het kindje toch van je ex... Ideaal is de situatie ook dan niet begrijp ik (je zit nog op school?), maar ook dan kom je er wel!!! Steunen je ouders je een beetje? Kun je daar je ei een beetje kwijt of bij een goede vriendin? Ik hoop het zo voor je!!!
Hee meid.... je kan het niet meer terugdraaien...een baksteen gooien heeft echt geen zin. Ik wens je veel sterkte. Probeer het jezelf niet te veel kwalijk te nemen! Je bent ook maar een mens! Dikke knuffel!
Nee, geen baksteen. Liever een pak zakdoekjes of een troostende arm om je heen. Ik begrijp dat je wat van slag bent, maar probeer toch rustig te blijven en niet te veel te stressen om de situatie. Is niet goed voor jou en niet goed voor de baby. School komt wel weer. Daar zijn ook nog mogelijkheden voor na de bevalling. Nu even alle aandacht voor jezelf en de baby. Heb je eigenlijk nog contact met die jongen van februari? Valt er met hem over te praten dat het kindje (mogelijk) van hem is?
Het is me allemaal zo verwarrend allemaal alles komt op me af.. Mn ouders wonen niet meer in nederland en ik studeer hier nog. Ik zit nog in t laatste jaar maar dus een flinke vertraging. Volgens de huisarts kon ik absoluut niet zwanger zijn en kwam hij met een Maag-Darm infectie waar ik ook lang aan de kuren moest daarna kreeg ik toch maar opwekkers omdat ik niet ongesteld werd. Want het lag allemaal aan de PCO volgens hem.. en nu ben ik zwanger.. en dan stel als het van februari is dan zak zak zak zak ik diepppp onder de grond.. nja mn vriendinnen die zijn er wel voor me maar die snappen het allemaal niet hun doen lekker hun ding.. en mn goede vriendin ja zij weet het zelf ook niet zij vind het allemaal maar raar maar proberen me wel te helpen.. en ook juist op dit soort momenten mis ik een warme omgeving
Nja ik zit me toch ff mn tranen in te houden en die brok in mn keel weg te drukken want dit blaaaaa.. en ik weet ook dat ik niet moet stressen maar het knaagt zo erg aan mij.. Mijn moeder zei me ook het maakt niet uit van wie het is... het is van JOU .. de jongen van februari weet het maar hij zegt dat het niet van hem kan zijn teveel verschil ofzo
Ja ik weet het maar dan denk ik ook steeds WAAAROM IK..Kinderen vind ik geweldig mooiste wat er is.. maar ben bang en ben ik er klaar voor dat weet ik ook niet. alles staat zo op de kop als het van me ex is zou ik het nog kunnen accepteren maar van februari word zo moeilijk
Wat vreselijk om in zo'n moeilijke situatie je familie te moeten missen. Dat moet soms erg eenzaam voelen. Zeker als je vriendinnen met hele andere dingen bezig zijn. Zat trouwens net een ander berichtje van je te lezen. De vraag die je hier aan de VK hebt gesteld. Ook zij vertelde je dat als je verder bent dan 13 weken dat ze dan vaak 2 echo's doen en aan de hand van het verschil in die berekeningen het termijn uitrekenen. En... dat die dan alsnog vrij nauwkeurig is... Helaas heb je hen niet verteld van je slippertje in februari... Maar ik denk dat je termijn (en dus de kans dat de zwangerschap van februari is) zeer waarschijnlijk juist is. Ik hoop dat je toch een beetje rust kunt vinden bij deze mogelijkheid. Probeer met je vriendin te blijven praten. Voel je vrij om hier je ei kwijt te kunnen. Zwanger raken/zijn gaat soms niet zoals wij dat zelf in gedachten hebben. Sommigen raken zwanger van de lucht, anderen hadden het niet gepland en mensen die het wilden plannen... daar lukt het niet bij en moeten alle mogelijke toeren uithalen om het toch te laten slagen (zoals wij). Bij ons allemaal komt er veel op ons af. En het is goed om er (al is het op afstand, via de computer) voor elkaar te zijn. Op het moment vallen mijn ogen echter bijna dicht. Ik moet echt naar bed. Ben een paar weekjes korter zwanger dan jij, maar mijn energie laat geregeld te wensen over. Ik hoop dat je vannacht toch een beetje kunt slapen meid. Hou je taai!!!
Tortura, ik zie in je berichten dat je eerder vertelde dat je niemand meer heb gehad na je ex.... je schaamt je echt erg he? Is die jongen echt zo vreselijk? Waarom is het zo moeilijk te accepteren voor je? (ik bedoel het goed hoor!)
In aanvulling op Deelight: ben je van plan om na je studie terug te gaan naar het land van je ouders? Maw. blijft de vader (wie dat ook is) wel of niet betrokken bij je kindje? Als jij ook weer terug gaat naar land van herkomst, misschien moet je je dan focussen op wat je moeder je zei: 'Het kind is van JOU!'