Je zou denken idd maar dan word wel alvast er van uit gegaan dat de kosten worden gedeeld, anders word mijn iniminiloontje bij mijn vriend zn loon opgeteld, en dat tweede is voordeliger
Tja, ik ben van mening dat als een vrouw zonodig wil scheiden, en dus vader en kids daarmee van elkaar scheidt, zij daar dan ook maar de financiele gevolgen voor moet dragen. Wij dragen verder wel bij aan de zorg voor de kids, (ze hebben hier hun eigen kleren, zij wil dat pertinent gescheiden houden ook), maar als wij 565 euro zouden moeten betalen, omdat ZIJ het nodig vond om bij manlief weg te gaan? Dat zou ik ronduit onrechtvaardig vinden. In ons geval heeft ze gelukkig de trots/verantwoordelijkheid daarvoor genomen....
nou dat bedoel ik dus ook, mijn vriend heeft het wel zelf uitgemaakt omdat zij vreemd ging, dan zelf ook maar voor je kinderen betalen, en zo slecht hebben ze het niet hoor ze krijgen genoeg te eten, en elke keer wat nieuws qua kleding en dan vraag ik me af waar doet zij dat van? kijk als ze nou 12 zijn is het anders maar ze zijn nog maar net 6 en 4 jaar. zulke hoge kosten heb je daar niet van. ik heb geleefd met 2 kids van 600 pm wat we over hielden is een makkie
Ik denk er anders over. Ik vind dat de rede waarom je uit elkaar gaat niet mee mag spelen als het gaat over de zorg van de kinderen. Ook al kost het ons veel geld en hebben we geen goede band met zijn ex. Ik vind het wel schrijnend als je hoort dat iemand heel veel betaald en dat de ex gewoon thuis zit. Dat vind ik geen verantwoording nemen. Kan me voorstellen dat het dan heel moeilijk is over de drempel te stappen.
Ex van mijn man ging idd niet werken en thuis een bijstandsuitkering trekken. Tja, lekker is dat.... jij vindt je man niet meer zo leuk en de maatschappij kan dokken? En ik vind het nog wel wisselend hoe problemen ontstaan zijn, maar ook in geval van mijn man, begon zij een relatie met een ander. Er waren problemen en mijn man had echt wel wat te veranderen, maar daar was hij hard mee aan de slag. Hij ging in therapie, voor haar was dat zogenaamd niet nodig. En dan wel iemand op wie je verliefd wordt, heel veel op gaan zoeken en daardoor uiteindelijk bij je man weg gaan, terwijl je kids hebt? Daar kan ik weinig begrip voor opbrengen en dan draag je de financiele consequenties ook maar zelf, daar hoeft een ander echt de dupe niet van te worden, zeker niet de kids die man en ik nu samen straks hebben.... Nouja, en wij houden er wel rekening mee dat iig stiefdochter nog wel eens bij ons zou kunnen komen te wonen en wij dan financieel verantwoordelijk voor d'r worden, dus ach.... dan zijn de lasten ook weer verdeeld en zullen we haar ook niet om alimentatie vragen En ik moet zeggen dat ik de bedragen wel vrij belachelijk vind af en toe.... Dan is kindalimentatie nog tot daar aan toe, maar partneralimentatie? Afschaffen en gewoon per direct voor iedereen! Als je uit elkaar gaat, ga je elk je eigen kostje maar verdienen en anders ga je maar een tijdje bij je ouders weer logeren ofzo.... Het zou mij echt mijn eer te na zijn om geld van mijn ex aan te pakken, voor MIJN levensonderhoud! Dat kan ik echt zelf wel bij elkaar verdienen!
Helemaal mee eens, vind partneralimentatie een enorm achterhaald principe. Sommige vrouwen zeggen: ja maar toen we getrouwd waren werkte ik ook niet. Nee denk ik dan, dat kan, fijn dat je je die luxe kon veroorloven en thuis kon blijven voor je kids. Maar je kunt als je uit elkaar gaat toch niet verwachten dat je ex dan dus 2 huishoudens draaiende houd?
Tja, doordat mijn ex-man mij partneralimentatie betaalt, kunnen wij onze dochter de opvoeding geven die wij wenselijk vinden. Dus ik werk parttime en hij vult mijn inkomen een stukje aan. Anders had ik veel meer uren moeten werken. Ook geen schande ofzo, als t moet dan moet het, maar wij vinden het allebei niet nodig en hebben er samen voor gekozen dat ik maar parttime werk en de rest thuis bij de kleine ben. En tis niet bepaald dat hij er krom voor hoeft te liggen ofzo hoor, hij houdt nog steeds zat over
Als je het er samen over eens bent is het geen probleem natuurlijk! Dat is het aller belangrijkste. Mooi dat jullie het zo in goed overleg kunnen regelen! Maar hoe doe je dat dan als je gaat samenwonen met een nieuwe partner? Want dan vervalt wettelijk gezien de partneralimentatie. Ik bedoel het puur uit interesse, de vraag is erg persoonljk dus je hoeft hem natuurlijk niet te beantwoorden. Maar bedoel meer zo: je kunt ook niet verwachten dat die dan het gat opvangt. Of heb je daar afspraken over gemaakt met je ex?
Prima vraag hoor Het gat is al bijna dicht, toen de alimentatie bepaald werd (detail..zijn bedrag dat hij 'bood' was hóger dan t bedrag wat ik vroeg, hoezo omgekeerde wereld haha) werkte ik niet en had dus geen inkomen. Meteen na de scheiding ben ik gaan werken, toen 12u. Het bedrag wat ik daarmee verdiende werd gekort op mn ali. Intussen werk ik 20u, verdien dus weer meer dan toen en dat is weer gekort. Het bedrag wat hij nu nog betaald is nu niet meer dan een 'aanvulling' terwijl het toen we gingen scheiden eigenlijk een volledig inkomen zou zijn. Anderzijds ook best zuur trouwens...hoe meer ik ga werken, hoe harder ik m'n best doe..maar aan t eind van de maand hou ik er geen cent méér aan over dan met weinig uren. Alleen een stukje eigenwaarde en het gevoel dat ik het zélf verdien en niet mn hand ophou. Want dat speelt ook voor mij natuurlijk wel hoor
ik vind het echt heel knap van je mila rose, dat je daar zo over denkt (kinderallimitatie) tuurljk horen de kindren ook een bijdrage van de vader krijgen maar 250 euro per kind vind ik echt belachelijk veel! ik bedoel heb het een jaar gered met 600 per maand dat ik over had voor eten etc. en echt dat kan makkelijk. en kleding kopen heb je kinderbijslag voor, wat wij ook niet ontvangen van zijn kids. dus wat komt het kind te kort? in mijn ogen niks. het is meer om de rekening van ex te spekken in mijn ogen. kijk als ze nou naar de grote school gaan dan is het wat anders studiekosten, maar in deze leeftijd kosten ze echt niet zo veel. maar echt respect dat je daar zo over kunt denken
En dat vind ik dan weer eerlijk gezegd heel normaal... Maar ik vind het wel super van je dat je niet profiteerd en je eigen verantwoording neemt ook al valt het je soms zwaar.. Daar zouden veel vrouwen een voorbeeld aan kunnen nemen! Er zijn er genoeg die in de slachtofferrol gaan zitten maar jij hebt het meteen allemaal weer opgepakt. Knap!
De 565 die wij betalen is voor eten maar ook kleding en studie. En dan voor 2 kids. Soms bijt het wel dat zij nadat er nog kinderalimentatie bij komt nog maar weinig zelf bij hoeft te dragen. Alhoewel het leven vandaag de dag erg duur is.. Maar weet je, zij kan op haar beurt weer zeggen dat ze daar ook 24/7 voor in touw is, en dat zijn wij dan weer niet. In het begin vonden we het moeilijk, maar we hebben het intussen aanvaard en nu is het normaal geworden. Die 565 was overigens in 2005 toen het bedrag vast werd gesteld 500 euro. Zes jaar later is het door indexering opgelopen tot 565. Het eerste jaar was mijn vriend dat vergeten maar daar maakte ze gelijk een enorm gedoe van. Dus om gedoe te voorkomen hebben we het voortaan op 1 januari altijd op orde. Gedoe is immers de rede dat je gaat scheiden. Anders had je net zo goed samen kunnen blijven Waarom kreeg jij geen alimentatie voor de kinderen? Vind dat echt niet kunnen namelijk.
omdat ex geen draagkracht heeft veel schulden. zit nu in de schuldsanering dus dan al helemaal geen draagkracht. ik vind het knap hoor als je zo denkt, mijn vriend zou nu ook niet veel kunnen bijdragen, maar als hij zijn schulden kwijt is over een paar jaar wel en dan zal ook de hele mep moeten worden betaald, wat ik me afvraag he dan is het misschien wel zo ver dat wij ook een kind hebben word daar nog rekening mee gehouden? en werd jij ook aangesteld om meer te gaan werken?
Tuurlijk, naar mn ex toe is t ook normaal en logisch, maar voor mezelf... Ik bedoel..stel dat er geen ex in beeld is en je gaat steeds meer werken maar gaat er niet meer door verdienen. Dat is toch zuur? Ik heb flink onderhandeld met mn baas voor salarisverhoging en uiteindelijk is mn ex de enige die daar financieel beter van wordt. Had ik t dus net zo goed niet kunnen doen En ach, ik vind t niet knap, ik heb t goed getroffen met deze situatie. Vele vrouwen móeten wel (bijna) fulltime gaan werken en redden zich, dat vind ik nog veel knapper, ik weet niet of ik dat zou kunnen. Dus ik heb gewoon mazzel dat ik dat niet hoef. Maar dankje in elk geval En verder hoor ik hier eigenlijk helemaal niet, want ben helemaal geen samengesteld gezin
@ikke: volgens mij gaat die vlieger niet op, en moet er automatisch ook geld naar de kinderen gaan. Maar goed.. @ wijffie: juist leuk dat we ook de andere kant horen!
Hier ook een nieuwe draagkrachtmeting moeten maken mn man moet zijn ex miss weer alimentatie betalen maar ik word nu ook meegenomen en ze bereken wel dat ik een inkomen heb, terwijl ik niet werk maar ik zou volgens hun kunnen werken... Dus zijn ex ontvangt een uitkering en werkt maar 2 dagen (rest dus uitkering) wat net zo hoog is als ons inkomen en dan moet ik gaan werken omdat wij misschien alimentatie moeten betalen... het is soms net de omgekeerde wereld... ik ga trouwens in sept. weer beginnen met een voltijdstudie dus werken is er niet echt bij. Daarbij komt dat er co-ouderschap is en wij overal de helft van betalen en hij hier ook precies de helft is... toch raar allemaal... Het is vast niet relevant maar het steekt wel dat zij 3 keer vreemd gegaan is en hem en zijn zoontje 8 maanden 'in de steek gelaten heeft gelaten' door in Zeeland te gaan werken toen stiefzoontje nog geen 2 was. Mijn man wou door met de relatie voor zoontje maar zij heeft er uiteindelijk een punt achter gezet ...
sorry hoor maar andersom geld ook dat als JIJ kinderen hebt, dat JOUW kinderen voorgaan op ZIJN eigen kinderen he. De rechter houd dan eerst rekening met de kosten voor jouw kinderen als jullie samenwonen/getrouwd zijn en daarna pas met de kosten voor alimentatie.
Nee, dat vind ik dus ook. Leuk dat je thuis kon zijn toen je getrouwd was, maar stel dat je nooit iemand had ontmoet, dan had je toch ook echt aan de bak gemoeten.... Als je zonodig niet wilt werken, ga je maar zorgen dat je huwelijk goed blijft....
Mee eens, partneralimentatie MOET eraf. Slaat nergens op. Maar een vader mag wel mee betalen voor de kinderen vind ik! Ik vind dat dat MOET en dat zijn eigen kinderen op de 1e plaats moeten staan in de berekening en niet kinderen van een ander of latere kinderen!
Ligt er wel een beetje aan hoe dat berekend wordt... In de huidige berekeningen wordt doorgaans het inkomensniveau ten tijde van het huwelijk als richtlijn genomen, en dat is een belachelijk uitgangspunt. Uitgangspunt zou moeten zijn de werkelijke kosten voor het verzorgen van een kind en het betalen van alle zaken die daarvoor nodig zijn, en dan vervolgens bekeken wat van elk van de partners daarin de draagkracht is. Inkomsten van nieuwe partners moeten daar niet in meegerekend worden, die hoeven niet financieel verantwoordelijk te zijn voor de fouten van een ander.... Als 1 van beide partners dan nog meer kids krijgt, moeten die absoluut meegewogen worden daarin. Voorrang is belachelijk, zowel als dat zou zijn voor nieuwe kids, voor stiefbroertjes of zusjes, als voor de eigen kids: geen enkel kind is belangrijker dan een ander kind en elk kind moet gewoon de zorg kunnen krijgen die het nodig heeft. In onze situatie bijvoorbeeld, zouden wij beiden full-time moeten gaan werken en Thirza dus full-time naar de gastouder, als wij alimentatie zouden moeten betalen. Terwijl zij op haar gat thuis zit en alle kids daar gewoon thuis zijn! Dat vind ik te belachelijk voor woorden! En ben daarom ook blij dat zij geen geld wil en ze het zelf wel redden, (nou heeft haar man ook een dik salaris, heeft ze regelmatig mee gepocht. Hij verdient waarschijnlijk in zijn eentje wat wij met z'n beiden inbrengen.... getuige ook het grote (en veel duurdere dan het onze) huis dat zij hebben kunnen kopen op zijn salaris, terwijl er daar 7 kids in huis rondlopen.... Dus ik voel me er ook niet zo schuldig over: ze krijgen daar echt wel wat nodig is om normaal te kunnen leven. Als het inkomen van een nieuwe partner meegewogen moet worden, dan moet de ex toch op z'n minst verplicht worden om ook zoveel als mogelijk zelf te gaan verdienen... lijkt mij.