mmm dat heb ik dus heel sterk dat eerste wat je zegt.. mijn oudste is zo'n draak af en toe (nou ja, af en toe) en de jongste zo lief.. ik ben echt blij dat mijn oudste af en toe door anderen wordt meegenomen om leuke dingen te doen en daar voel ik me dan weer schuldig over. maar als hij dan lang weg is mis ik hem mijn tweede is een heel ander kind dan de eerste, merk ik nu al. en bij mijn oudste moest mijn moedergevoel nog groeien, bij de jongste was het er al vanaf dag 1. ze komen straks allebei in andere fases en het lijkt me heerlijk, al die verschillen. het ene moment kan ik beter met de oudste, en dan weer beter met de jongste. maar van allebei houd ik oneindig veel voel me heeeeel rijk met 2 kids!
Snieke en madelon, thanks!!! Snieke wt grappig dat onze kinderen dan zo op elkaar lijken hihi... En t scheelt ook haast niks he...
Sorry, maar hier moet ik toch op reageren.. Ondanks dat ik jouw gevoel wel kan begrijpen, dat je ook behoefte hebt om van je baby te genieten, krijg ik hier echt een schok van. Jeeetje wat zielig voor je oudste.. zou hij dat aangevoeld hebben?? En hoe kan een peuter dit ooit begrijpen als hij voelt dat mama hem liever even weg wil hebben, maar wel bij de baby wil zijn? Begrijp me niet verkeerd, want ik vind het ook fijn om even tijd voor mezelf/werk of andere dingen te hebben als mijn dochter naar de psz is en ik kijk er ook wel eens naar uit. Maar dit is toch anders... brrr!
Nou overdrijven is ook een vak hoor... ik vind het helemaal geen rare gedachte voor iemand die net bevallen is, een peuter kan best een stoorzender zijn . En dat aanvoelen zal ook wel meevallen, je kan heel lief voor je peuter zijn en maar wat blij dat ie even naar het kdv is. Ik vond het ook heerlijk dat Eva naar het kdv ging 2 dagen en Lisa nog niet (niet dat het erg genieten is met een baby met heftige reflux, maar goed, eentje om voor te zorgen was wel even lekker).
Sorry hoor, dit was gewoon direct het gevoel wat bij mij opkwam. En ik ben echt geen softie . Ik gaf al aan dat ik het me heel erg goed kan voorstellen dat je dit als moeder zo voelt. Ik heb deze gevoelens ook en zou het ook hebben als ik net bevallen was! Maar ik denk dat je zeker niet moet onderschatten wat de impact kan zijn van negatieve gevoelens (en hoe je hiermee omgaat) als er een tweede kind komt. Ik heb zelf echt een topmoeder, vind ik. We hebben alle 3 een goede band met haar. Ik weet ook zeker dat zij alles heeft gedaan om ons zoveel mogelijk gelijk te behandelen. Maar toch is mijn broer zo ver ik me kan herinneren áltijd jaloers op mij geweest, we hadden heel veel ruzie (daardoor?). En precies datzelfde zie ik nu terug bij mijn nichtje en neefje. Maar goed, dat is een hele andere discussie.
doe is normaal hee.. hoezo is dit anders??!! alsof wij laten merken aan de oudste dat we hem weg willen hebben. het is gewoon zwaar en vermoeiend met een peuter en een baby, en als die peuter dan de ene na de andere driftbui heeft terwijl jij de baby ook moet voeden, verschonen etc. tja, dan kun je idd uitkijken naar als ze even weg zijn. maar jij weet helemaal niet waar je het over hebt, als je je alleen nog maar hoeft te bekommeren om één kind
Je hoeft toch niet boos te worden. Ik snap heel goed dat het heel erg zwaar is, waarom zou ik dat niet snappen? En ik zou precies dezelfde gevoelens hebben! Ik snap je volkomen! Maar het is toch bekend dat een kind de gevoelens van de ouders haarfijn aanvoelt. Natuurlijk laat je het niet blijken en doe je er alles aan en hou je nog steeds oneindig veel van hem! Maar ik 'voel' nu wel waar jaloezie en als reactie driftbuien en dergelijke vandaan komen. Lijkt me erg moeilijk.
Ja Maka, nou weten we het wel. Sorry hoor, maar jij luistert helemaal niet wat anderen zeggen maar je projecteert je eigen gevoelens en meningen op andermans verhalen en dan ben je verontwaardigd dat mensen zo reageren. Lees nou eens even terug wat je zegt, hoe je het zegt (met een -smiley die echt heel raar overkomt) en steek even hand in eigen boezem. Jij wil gewoon steeds het laatste woord en nog wel over zaken waar je, nogmaals, helemaal geen ervaring mee hebt. Sorry aan TS voor deze zijstraat maar ik word hier een beetje ibbel van inmiddels. De vraag gaat over herkenning, niet over al dan niet gerechtvaardigd, artikelen in de Mama, vage psychologische onderzoeken en gevoelens al dan niet projecteren op de kinderen...
Hahahah, ja tuurlijk! Ik heb ook weleens gedacht, haaa wat een rust als de oudste weg was in mijn verlof, lekker even alle tijd voor de kleine baby. Mijn oudste heeeeft het niet meer van jaloezie en driftbuien NOT. En daarbij, mag de kleine baby ook jouw eens voor zichzelf? Zoals de oudste (in mijn geval) 2 jaar heeft gehad! Zouden daar geen nadelen aan kleven, dat veel baby's die als tweede of meerdere kind zijn geboren hun papa en mama meteen moeten delen itt de oudste? (Met alle verschrikkelijke driftbuien van dien Sorry, ik kon het ook even niet laten te reageren. Maka, erg bedankt voor je bijdrage hier. Ik zou nu weer willen vragen to the point te komen, aan de moeders van 2 kinderen.
??? Mijn oudste is juist absoluut niet jaloers, sterker nog, ik had nooit verwacht dat hij zo blij met zijn broertje zou zijn! En driftig is hij alleen als iets echt niet lukt of soms als hij zijn zin niet krijgt. Ik snap werkelijk niet waar je bepaalde 'wijsheid' vandaan haalt. En met alle respect, inderdaad zolang je zelf maar 1 kind hebt weet je niet echt hoe het voelt, die liefde voor twee, ookal kun je het je voorstellen. Maar goed volgens mij is Deelight geholpen met haar vraag dus dat is het belangrijkste.
Ach gossie, je hebt ook een en al begrip voor alles en iedereen he. Volgens jou zou dus in alle gezinnen met meerdere kinderen minstens een getraumatiseerd zijn omdat de moeder weleens wenst dat het kind even niet in de buurt is. Nou, dan is het wel erg gesteld met onze maatschappij. Het is misschien heel lullig gezegd (het is hier al meerdere malen gezegd), maar zolang jij niet weet hoe het is om meerdere kinderen te hebben en van ze te houden en je theorie is gebaseerd op een of andere psycholoog en of Mama tijdschrift kan ik je niet serieus nemen. Het is bijna komisch om te lezen hoe stellig jij bent over iets waar jij 0,0 verstand van hebt.
Nou in dat geval zal ik maka eens steunen, want ik ben het helemaal met haar eens. Ik heb wel 2 kinderen, dus ik mag het wel zeggen neem ik aan.... Mijn kinderen schelen 2 jaar, maar ik heb nog nooit zoiets gedacht, vind het echt heel sneu. Tuurlijk is het wel eens lekker rustig als er maar 1 thuis is, maar die opmerking over dat dat kind maar naar het kdv moest zodat je tijd hebt voor de kleine, vind ik echt sneu en zo'n kindje heeft dat echt wel door. Had dan gewacht tot je oudste naar school ging zeg.
Nou ik vond het ook wel fijn dat mijn oudste naar het kdv ging. Lekker ongestoord genieten van de jongste. Kon ik bij de oudste ook, dus fijn dat dat bij de jongste ook ging. En ik hou van allebei even veel.
ik denk ook dat je van 2 kindjes op een verschillende manier houdt. Ik hou zielsveel van mijn dochter, we doen altijd heerlijk gek met elkaar. Ze lijkt heel veel op mijn man, qua uiterlijk en innerlijk, ik herken mezelf helemaal niet in haar. Mijn zoontje is bijna drie maanden, maar vanaf dag 1 voel ik me zo verbonden met hem. Ik zie enorm veel van mezelf in hem en kan uren met hem knuffelen. Hij is zo vrolijk en lief. Mijn dochter komt af en toe een verloren kusje brengen, maar daar blijft het bij. Zij is veel stoerder en op zichzelf, helemaal prima. En dan is het echt niet dat ik van het ene kind meer hou dan van het andere. Het is evenveel, maar dan anders
Dan moet je je vooral maar voornemen om zoiets NOOIT te denken he? En ik wens je er veel succes mee. Wat een kul dit zeg
Dat jij nooit zo iets denkt maakt toch niet dat andere moeders die dit wél eens denken, verschrikkelijk zijn? En er staat nergens dat de baby de reden was dat het kindje naar kdv moest! Bij snieke niet en bij mijn post niet, dus dat maak jij ervan. Mijn dochtertje gaat elke vrijdag naar KDV omdat ik werk, en in mijn verlof ging ze kortere dagen, want ze heeft zo lang moeten wennen dat ze anders weer van voor af aan moest beginnen. Daarbij vind ze het superleuk en kon ze meer leuke dingen doen dan met mij, pas bevallen en druk met een kleine baby. En over wachten tot de oudste naar school gaat; beetje ondoordachte opmerking! Ten eerste: hoe weet je nou van tevoren hoe je je gaat voelen? En ten tweede: mijn tweede kwam ongepland dus weinig keuze he?!
suus heb nog even een stukje voor je erbij gepakt, om te laten zien hoe slecht snieke's kindje het heeft. Wat een begrip voor mensen die het pittig vinden in hun kraamtijd zeg!
Wat spreek jij zelf tegen zeg. Dus je mag wel denken dat wel eens lekker rustig is is als er 1 niet thuis, maar je mag niet denken dat het lekker is dat er 1 naar het kdv is. Kun je mij uitleggen waar het verschil zit?
Oh, dat wil ik best doen hoor. Ik ben ook geen heilige en ik vind het echt wel eens lekker als ik met 1 kindje thuis ben, maar gewoon de manier waarop het is gezegd schoot mij echt verkeer. "Breng die oudste alsjeblieft naar het kdv". Dat ze het fijn vindt dat haar oudste naar het kdv gaat omdat het rustiger is en ze tijd heeft voor de baby, ok. Dat ze haar eigen kind beschrijft als " die oudste", daar heb ik geen begrip voor, vind ik respectloos overkomen. Misschien bedoelt ze dat niet zo, maar zo vat ik dat op. Ik denk niet bij mijzelf, breng dat kind maar even weg, hallo het is je kind!