Hoi allemaal, Zoals jullie kunnen zien ben ik nu 4 weken zwanger. Ik ben alleen zooo onzeker. Ik kan niet bevatten dat het zo is en dat het goed zal gaan. Ik weet dat ik vast niet de enige ben die zo onzeker is over de zwangerschap. Dus misschien kunnen we elkaar tips geven om de eerste weken door te komen? Zelf ben ik een enorme controlefreak en vind het verschrikkelijk dat ik dit nu niet onder controle heb. Elke dag doe ik weer een testje, die mij dan juist nog onzekerder maakt. HELP. Wie heeft er goede tips, of een manier van denken die ik goed kan gebruiken?
in ieder geval niet meer testen meid! je bent en blijft gewoon zwanger! de komende weken zul je nog ongi achtige krampjes krijgen, niet schrikken dat hoort erbij. en verder op je gevoel vertrouwen.
Ik heb er ook veel last van gehad, kan het nu steeds beter loslaten. Wat bij mij hielp was elke keer weer een nieuw 'doel' voor ogen nemen. Dan had ik met 4 wkn zoiets van.. als ik maar vast 6 wkn was. En met 6 wkn keek ik uit naar de 8 wkn, of bijv naar een MvM afspraak of een VK intake. Dan maak je die lange periode iets korter voor jezelf!
Dankjullie wel voor de reacties. @ just me mijn gevoel is jusit niet goed, daar moet ik dus niet op vertrouwen. Maar je hebt gelijk wat betreft dat testen, dat moet ik niet meer doen! @ Sasjuh: dat is inderdaad een goede, wanneer kwam bij jou mvm langs?
Mijn gevoel was ook niet goed. Ik wist ZEKER dat het zondag 14 augustus mis zou gaan. Ik heb de hele dag in bed gelegen in de stress maar nothing happened! En 18 augustus was er gewoon een kloppend hartje te zien op de echo... Ik heb me nu voorgenomen om te genieten. Het helpt niet als je in de stress zit. Daarmee kun je niet voorkomen als het evt. mis zou gaan maar het is niet goed voor jezelf. Probeer er van te genieten, ook al is het nu nog onzeker (want ja, dat is het gewoon maar weet je, het kan ook fout gaan ná die 12 weken, of tijdens de bevalling, of ná de bevalling, maar je kan je niet de rest van je leven in die onzekerheid hullen totdat je je op je 86e bedenkt dat het toch zonde was van de mooie tijd die je gehad hebt!) Bedenk dat het 90% van de gevallen goed gaat. En denk niet aan de andere 10%. En het is toch zonde als je nu niet gaat genieten en dan over 9 maanden blijkt dat je de hele zwangerschap in de stress hebt gezeten?
Ik heb elke dag hardop tegen mezelf gezegd, over 8 maanden heb jij een gezond kindje in je armen. Dat hielp bij mij goed, mijn eerste zwangerschap eindigde in een miskraam bij 5.5 weken, dus ik was ook erg angstig. Maar door mezelf te forceren erin te geloven ging het goed!
Ik kon het ook niet bevatten, heb nog wel 8x getest denk ik. En zelfs na de eerste echo, en we al een hartje hadden zien kloppen, bleef dat gevoel. Elke keer als ik naar de wc ging ( tot een week of 14) keek ik of er geen bloed aan het papiertje zat. En nu vind ik het eigenlijk zonde dat ik er niet meer van genoten heb in het begin. Want het gaat zo verschikkelijk snel. Voor je het weet ben je 37 weken en mag het al komen. Dus probeer echt te genieten nu.
Klinkt heel erg herkenbaar, heb hetzelfde ben alleen 2 weekjes verder. Heb eigenlijk nergens last van.. de eerste weken nog wel, wat krampjes, wat iemand anders ook al zei als symptoom. En nu.. eigenlijk niets.. wel regelmatig vreselijk moe, vooral eind van de middag.. Herken het dus goed, zou het liefst ook elke dag een test doen, maar heb er nu weer gedaan en die blijft zwanger aangeven... Dus maar geduld hebben denk ik
Hier nog zo'n controlefreakje! Heb graag de dingen zelf in de hand en laat dit nu eens iets zijn dat je echt niet in de hand hebt he. Ben nu bijna 6 weken zwanger en superblij maar minstens even superongerust. Heb deze week dagelijks wat bruinverlies gehad. Ben twee keer bloed gaan laten prikken (hcg stijgt mooi. fijn) en heb een heel vroege echo gehad ('Prima volgens schema, mevrouw' , zei de gynae) en toch... Zo ongerust. Vorige week was ik bang omdat ik wat buikpijn had en bruinverlies. Sinds gisterenavond geen bruinverlies of buikpijn meer en nu maak ik me er dus weer druk in dat ik te weinig voel. Tja, zo kunnen we bezig blijven he. Soms vind ik mijn hersenspinsels zelfs lachwekkend . Ik probeer er tegen manlief niet te veel over te zeuren en over andere dingen te praten. Zo denk ik er toch 'iets' minder aan. Ik probeer ook elke dag tegen mezelf te zeggen: 'Voila, weeral een dag langer dat het goed gegaan is.' Dit helpt een beetje. Maar echt genieten, daar ben ik op dit moment nog niet aan toe, vrees ik. Toen mijn beste vriendin vorig jaar zwanger was, was zij even ongerust. Ik was er toen rotsvast van overtuigd dat alles wel goed ging komen. Blijkbaar geloof je dat bij een ander sneller dan bij jezelf. Heel veel goede moed dus. Ik geloof alvast dat alles bij jou wel goedkomt.
Ik was ook heel onzeker in het begin, vooral omdat je het gevoel hebt ongesteld te gaan worden etc. Maar er is geen middeltje tegen om je niet onzeker te maken, dus gewoon door ademen en dan komt het vanzelf goed! Je zinnen ergens anders op zetten en dan vliegen de weken voorbij!
Ik was en ben ook nog steeds erg onzeker, we hebben er best wel even overgedaan en ben zwanger geworden via de MMM. Ik heb me suf gezocht op internet naar hoe ik straks als de kleine er in april is graag zou willen hebben uitzien, hierdoor ben ik 5 dagen lang niet bezig geweest met als het maar goed gaat, ik was helemaal in mijn element hahahaha. afgelopen maandag echo gehad en kloppend hartje gezien. Zodra ik nu even niets voel, of er minder spanning op mijn borsten staat maak ik me weer ongerust... het hoort er allemaal bij. Ze zeggen dat als het hartje eenmaal klopt de kans kleiner dan 10% zou zijn dat het nog mis gaat..... en daar probeer ik me maar aan vast te houden...... Heel herkenbaar dus.....
Nou justme66, dan houd ik mij daar nog liever aan vast las t gisterenavond idd ook vanaf 8wkn zelfs nog maar 3% wanneer je een kloppend hartje hebt gezien.
Dag dames, Heel herkenbaar die onzekerheid. Ik heb ook weinig klachten, beetje meer moe en al weken (vanaf eisprong) zeer gevoelige gespannen borsten. Voor de rest geen bijzonderheden. Ik heb maar één test gedaan en deze was wel positief (dikke streep, dus zeer duidelijk) ik twijfel nu of ik er nog één zal doen. Met name ook omdat ik een onregelmatige cyclus had en dus niet precies weet hoe ver ik ben. Ik probeer wel zoveel mogelijk te genieten, maar kan het nog niet echt geloven. Ivm onreglmatige cyclus heb ik donderdag mijn eerste echo. Ben zeer benieuwd. Prettig om te horen dat dit erbij hoort, wat is dit forum toch handig. liefs MAUD PS oja en weinig slapen, ben iedere ochtend tussen 4.00 en 6.00 uur wakker!!
Bedankt voor de reacties! stelt me wel een beetje gerust, dat ik niet de enige ben. Wat me wel opvalt is dat iedereen last heeft van gevoelige borsten... Ik totaal niet, dat maakt me natuurlijk nog onzekerder.
Gevoelige borsten, dat hoeft helemaal niet! Ik begin er nu pas last van te krijgen, maar bij mij is het ook de tweede, en ik heb een tijd borstvoeding gegeven. Er zat nog behoorlijk wat rek in mijn borsten, zeg maar, haha! Nu ze pas echt beginnen te groeien, begin ik pas weer een heel licht 'stuwing-gevoel' te krijgen...
alle kwaaltjes zijn heel persoonlijk hoor!! mijn boobs waren ongeveer een half jaar nadat ik gestopt ben met de pil ook al wat gegroeid. was heel vroeg aan de pil en dus nog niet uit ontwikkeld zeg maar. denk dat daarom mijn boobs al heel snel pijn deden. en dat slapen, das echt wat hoor! maar met magnesium en acupunctuur gaat het wel beter nu. helaas was het eten van gister slecht gevallen, hele avond misselijk en om 6 uur wakker met een honger gevoel. na een koekje gegeten te hebben ging het wel weer. maar nu dus errug moe.
Hey! Misschien is dat het bij mij ook! Ik heb ook borstvoeding gegeven en mijn brosten zijn van cup c naar cup aa gegaan. Ze zien er niet meer uit. Pecies hoe jj ze omschrijft!
ik ben ook wel onzeker hoor, heb wat bloedverlies gehad en dan schrik je helemaal! dat is nu gestopt gelukkig en ik probeer wel te genieten! als je heel de tijd in de stress zit omdat je denkt dat het niet goed zit is ook niet goed voor jou en je kindje. maar het blijven wel onzekere weken. maar ik weet niet meer wie het zei, idd het kan na die 12 weken ook nog mis gaan of na de bevalling. ik hoop maandag een hartje te horen!