Toen ik een jaar of 12 was zei ik tegen mn moeder 'Tante Diny is overleden' en nog geen half uur later werden mn ouders gebelt, inderdaad dat mijn tante was overleden. Dat vond mn moeder zo eng dat ik het wist. Bij mn oma gaf ik zelfs de sterfdatum door... *tot veel verdriet van mijn moeder*
Dat allerlaatste wat je schrijft is een heel belangrijke toevoeging, want volgens mij heb ik ook nooit hierover tegen mijn vrienden verteld. Precies omdat ik reacties verwacht/vrees zoals de jouwe en ik daar geen zin in heb
Maar ik weet wel dat mijn vriendinnen zo vrij zijn om daarover gewoon in discussie te durven gaan hoor. Maar de meeste zijn net als ik vrij down to earth. Ze geloven ook allemaal niet in god. De meesten zelfs niet in leven na de dood. En volgens mij was mijn reactie niet zo shockerend. En zelfs behoorlijk plausibel. Als je daarover al niet in discussie durft te gaan, dan vraag ik me af of je jezelf wel gelooft. Ik ben niet in discussie gegaan over erg extreme voorbeelden, omdat ik daar zelf ook geen verklaring voor heb.
Oh, maar ik durf ook wel in discussie, ik heb er alleen geen zin in. Das hetzelfde als discussiëren over religie met iemand die niet gelooft terwijl ik dat wel doe: complete tijdverspilling, dus begin ik gewoon niet meer aan. Ik vind discussie leuk, maar het moet wel ergens toe kunnen leiden. Heb ik gezegd dat je reactie shockerend was dan...? Nee, toch? Ik probeer alleen aan te tonen dat het niet altijd wat zegt als je nog nooit iets gehoord hebt van iemand uit je omgeving over het zien of horen van overklaarbare dingen. Betekent niet automatisch dat het ook niet zo is. Dat wilde ik ermee zeggen.
Ik probeerde er mee te zeggen dat ik niet snap waarom mijn vriendinnen niet in discussie zouden willen met mij. Aangezien ik volgens mij helemaal niet zo heftig reageerde, dus waar zouden ze dan precies bang voor zijn (jij zei dat je reacties als de mijne vrees )? Ik snap wel dat je niet met jan en alleman in discussie wil, maar dit zijn goede vriendinnen he? Zou het persoonlijk zeer onverwachts vinden als zij overal met mij in discussie durven gaan, behalve over dit. Ik denk dus dat ze het gewoon, net als ik, nooit hebben meegemaakt.
Hoe kan t he! De deurbel bij iedereen om 8u! Maar je hebt gelijk je voelt t gelijk aan als je ergens binnenstapt of je welkom bent of juist niet!! Nu moet ik zeggen dat hier ook spontaan de deurbel gaat maar meestal in de avond en ja je raad het al, alleen als ik alleen ben! Alsof er iemand voor de deur staat die maar al te graag binnen wil.... Maar ik hou mooi mn deur dicht!!!! Ik heb vaak zat gehad dat hier een negatieve entiteit naar binnen sluisde en mij begon te irriteren als mijn vriend naar zijn werk ging. Ik ga da meestal verder slapen en dan werd ik wakker gemaakt en met mn hoofd mn bed in gedrukt.. ik was gewoon verlamd kon niet schreeuwen niks.. kon mn hoofd nie eens draaien! Heb toen een kennis van me laten komen, die transmedium en paragnoste is en zij voelde m al gelijk bij binnenkomst en heeft hem hier uit huis gehaald. Dus daar hebben we geen last meer van!!
Hihi! Had een heel verhaal, maar een verkeerde beweging & alles weg. Laat ook maar, dus. Het zal een teken zijn Ik wilde alleen nog even zeggen dat we wat mij betreft genoeg off-topic zijn gegaan, aangezien het over ervaringen ging en niet over wel of niet geloven. Ik lees weer vrolijk mee!
Weet je.. ik denk dat iedereen het bij zich heeft en iets paranormaals kan. Maar 9 van de 10 mensen staan doodsangsten uit als je alleen het woord geest noemt! Mijn moeder bijvoorbeeld, die word af en toe bang van mn verhalen! Die scheet 7 kleuren toen ik als klein meisje begon te vertellen wat ik allemaal zag! Ze is er bang voor maar op de een of andere manier wil ze wel mn opa zien! Ik via mijn kennis ( paragnoste ) contact gehad met opa ( ik kan m zien, maar niet met m communiceren ) en gevraagd waarom mama hem niet zag. Hij zei dat ik moest zeggen dat ie elke avond bij dr is, maar hij moet voor haar zoveel moeite doen als zij hem wil zien, want ze is er helemaal van afgesloten. En bij mij kan die langskomen wanneer die wil, ik sta er wel voor open Vind het aan de ene kant zelf ook angstaanjagend want soms weet je niet wat je in huis hebt! ( niet alles laat zich zien!! ) maar ook weer super mooi zodat je toch een glimp van je dierbaren op kunt blijven vangen.
Maken we er gewoon een off-topic topic van hihi.. ik ken heel t topic wel volschrijven hier! Maar vind het super intressant om andermans ervaringen te lezen
Ja dat was hier dus ook, zodra mn man weg was, werd het nog erger. Vaak gebeurde dan ook de enge dingen, maar de keer dat we hem/haar hoorde rennen boven toen was mn man gelukkig ook thuis, toen wilde we naar bed toe en liepen al de trap op sja en toen dus die voetstappen, ik werd gelijk naar beneden gesleurd door mn man. Toen liep hij nog 2 treden omhoog zodat hij op het halletje kon kijken en toen weer het geren.. ja toen rende wij dus ook maar dan naar buiten toe met angst in onze ogen. Gelukkig dat jij er ook geen last meer van hebt! Veel vrienden van ons weten het nog goed dat het altijd kil in huis voelde, er hing altijd een gespannen sfeer. Vandaar dat ze ons ook geloofde toen we het vertelde wat we mee hadden gemaakt. Ik denk dat als ze zelf die sfeer niet hadden gevoeld dat ze zoiets hadden van 'jaaaa tuurlijk!'
Ik voel dingen, en soms zie ik ze ook. Had de opa van mijn man al gezien voordat ik uberhaupt wist wie hij was En snapte zijn boodschap "doe het nou maar gewoon" al niet. Ging er over dat ik twijfelde of ik wel een relatie met mijn man aan moest gaan.. Pas toen ik bij hem thuis kwam en de foto op de kast zag wist ik wie het was. Hij was het jaar daarvoor overleden.. Mijn overgrootvader is hier heel lang geweest, tot mijn oma overleed. Heb me afgesloten voor het zien, want dat vind ik zelf gewoon niet prettig. Maar ik voel wel en dat vind ik genoeg.
Van da geren hebben wij gelukkig nooit geen last gehad!! En ik zou m dan ook echt schijten hoor.. want je hoort t, maar je ziet het niet!! En ze teren op je angst he, putten ze allemaal energie uit!
Wat een mooi verhaal!!! Ik begrijp zowel beide kanten van het verhaal. Jij hebt geen vrees voor je opa, maar ik begrijp ook je moeders kant. Ik zou het ook fijn vinden om mijn vader weer bij mij te voelen, maar enerzijds ben ik ook weer iets angstig. Zoveel gelezen en gehoord over entiteiten die iets negatiefs in zich hebben enz. Ach, soms heb ik weer een rilling of tinteling over mijn lichaam (soort warme gloed met tintelingen op mijn armen ofzo, lastig uit te leggen) en dan krijg ik toch weer het gevoel dat er iemand even "Hallo!" of "Ik ben er nog hoor!" komt zeggen.
Leuk om de verhalen te lezen. En laten we maar niet de discussie gaan voeren of het wel of niet kan. Helemaal geen toegevoegde waarde en totaal offtopic. Ik heb nog nooit iets mee gemaakt, wel een erg goed onderbuik gevoel, maar dat heeft niets met het paranormale te maken Ik kijk trouwens graag naar dingen als Ghost Hunters, Ghost Adventures, GHI, Paranormal Challenge. Me like!
Klopt, de negatieve energie.. dus angst/ruzie daar teren hun op.. Als we een 'ruzie' hadden dan werd het nog heviger in huis en als 'het' merkte dat we gelukkig waren dan gebeurde er ook weer dingen om te laten zien 'ja maar ik ben er ook nog... ' ik wens het iig niemand toe zoiets..
Dit gaat niet over geloven in god. Het gaat erom wat je zelf beleefd! Ik ben ook vrij down to earth, denk iedereen hier wel. Wil niet zeggen dat als je in geesten geloofd en dingen meemaakt je niet met 2 voeten op de grond staat.. vind het altijd jammer als mensen denken en na je kijken of je een of andere freak bent!
Weet je je draagt ze altijd bij je in je hart. Daar leven ze voort. En er is niks mooiers aan de mooie dingen terug te denken, je zijn stem voor de geest te halen en dan terug gaan in gedachten. Zo hou je ze levend
Hahaha dan maar een freak maar ik ga er niet omheen draaien wat ik heb meegemaakt.. Vele zitten ook te kijken alsof ze water zien branden dan hoor. Komt omdat vele het niet willen weten, bang voor het onbekende *geef ze groot gelijk...* Het is dat ik het meerdere malen zelf heb meegemaakt anders had ik ook zoiets van 'jaaa tuurlijk'