Hallo meiden, We hebben hier een oude tante wonen die af en toe aan komt fietsen, nu zegt ze sinds kort steeds iets wat me pijn doet. (ze zegt het elke keer weer als ze komt omdat ze vergeetachtig is nl.) Het zit zo, ik ben zelf christelijk en we gebruiken geen voorbehoedsmiddelen omdat we vinden dat God ons een kindje geeft op zijn tijd. Nu heb ik het hier na de geboorte van mijn dochter erg moeilijk mee en samen met mijn man heb ikveel gesprekken hierover en tot nog toe doen we aan periodieke onthouding. Jullie weten miss mijn topic nog 'enorm dilemma.' Nu gaat het daar verder niet meer over, deze discussie ook niet, maar nu zegt ze steeds: Ja, je dochter is 1 geweest he als ik nu de pastoo was kwam ik op bezoek en zei, het wordt weer tijd voor 1 erbij he.. En dan zo die vinger omhoog.. Ze bedoelde het als grapje denk ik, tenslotte zijn wij (en zij) niet Rooms en ze is zelf vrijgezel. Maar laatst zegt ze dus tegen mijn man ook: Ja als ik de pastoor was zou ik tegen Gonnie zeggen: Er moet weer 1 bij he.. Ik voel me dan verdrietig omdat we het er zelf zo moelijk mee hebben, en bovendien heb ik een miskraam gehad na een jaar. Denken mensen daar dan niet bij na? Er mee in geprek gaan heeft geen zin dan gaat ze wat lachen en praat ergens anders over. Ik stotterde zoiet als Kindjes krijg je die maak je niet zelf. (Zij is ook gelovig.) maar ondertussen weet ik niet waar ik het zoeken moet.. Sorry ik moest het even kwijt, graag geen discussie over onze keuze maar misschien een tip wat te zeggen ofzo.. Zo zegt ze het een keer als er anderen bij zijn ofzo..
He meid.. Je zeg al dat je oude tante vergeetachtig is. Dus dat ze het elke keer zegt zou dan vast wel zijn omdat ze het vergeten is Oude mensen ( voornamelijk christelijke ) denken nu eenmaal zo. Het was vroeger nl de gewoonte dat je ze snel achter elkaar kreeg Wij maken ook zelf de bewuste keuze net als jullie over voorbehoedsmiddelen, en dan zijn er ook zoveel (christelijke ) mensen die zeggen. Nou J wil wel weer een broertje of zusje!! Ik trek me er helemaal niets van aan. En dat moet jij ook niet doen! Laat ze maar praten. Het doet me meer pijn als mensen tegen elkaar gaan zeggen. Zo die wil nog geen kinderen zeker.. Terwijl ze ze niet kunnen krijgen..
Dat is wel een goede Lad, maar ze gaat er verder ook niet op door.. Jann nee ik snap het maar omdat we het er zelf moeilijk mee hebben doet dit pijn.. Bovendien weet ze idd niet of we ze niet kunnen of niet willen maar ja dat maakt haar niet uit blijkbaar..
Oei, kan me voorstellen dat dat pijnlijk is!!! Hoe en of jullie nog 1 of meerdere kindjes krijgen is aan jullie... Niemand heeft daar iets over te zeggen dus ook je oude tante niet! Daarintegen schrijf je ook al dat ze wat vergeetachtig is, misschien is het inderdaad een optie om gewoon ELKE keer, als zij er over begint, te zeggen dat het een prive-kwestie is, en dat je het er niet met haar over wilt hebben! Laat je niet gek maken hoor meid!
Bij ons ietsje anders, maar wel ongeveer dezelfde opmerkingen: we hebben tussen onze kindjes nu 4 jaar zitten, want er zitten meerdere miskramen tussen. Dan vroegen mensen - daags na een miskraam: "Wordt het niet eens tijd voor een tweede?" Op een gegeven moment antwoorde ik gewoon met een tegenvraag: "Is het voor jou niet eens tijd voor een eerste?" Of: "Dat klinkt alsof je ze zo in de winkel kunt kopen." Of gewoon eerlijk: "Dat zijn jouw zaken niet / dat is privé". Beetje afhankelijk van wie het zei. Vervelend hoor, sterkte ermee!
Ik heb destijds je andere topic ook gelezen en ik vind het heel moeilijk om een antwoord te verzinnen van de ene gelovige naar een andere gelovige toe, simpelweg omdat dat mijn wereld niet is. Maar toch een poging: "Ieder kind is een geschenk van god, alleen god bepaald wanneer we weer zo een mooi geschenk mogen krijgen."
Ik vind Maartts suggestie wel een mooie, zeker omdat ze EN zelf christelijk is, EN je aangeeft dat ze vergeetachtig is, (en ze het waarschijnlijk ook weer vergeet als je haar op d'r plek wijst). Dat je het moment dat jullie weer een kindje gegeven is, aan God overlaat. En verder zou ik het toch van je af laten glijden. Het is een vergeetachtige oudtante en ik zou haar opmerking ook een beetje kleuren als: Ik doe niet meer zo ouderwets als ze vroeger deden hoor, dus je bepaalt het maar mooi zelf, wanneer er weer een tweede bij komt. Beetje onhandige manier van zeggen, maarja.... oude en vergeetachtige mensen.... Ik ben zelf wel erg van de openheid, moet ik zeggen. Werkt toch vaak het beste. Wij hebben er straks 3 jaar en 4 maanden tussen zitten en krijgen ook wel eens de opmerking dat Thirza al wel erg groot is. Tja, als het aan ons had gelegen, was er afgelopen maand een brusje geboren.... en dus geef ik ook aan dat we met een miskraam te maken hebben gehad. Is vaak een goede les voor mensen, dat ze niet te snel met hun oordelen klaar moeten staan.
Bedankt allemaal, idd wel een mooie opmerking van Maartt. Maar ter verduidelijking we zijn dus zelf wél van mening dat God de kindjes geeft en je dat niet mag/moet uitstellen.. Dat doen we nu wel, zij het op natuurlijke manier, maar dáárom doet het dus pijn omdat ik me daar schuldig over voel. En vanzelf omdat mensen geen rekening houden met MK e.d.
Als je daarover nog eens even van gedachten wilt wisselen met een mede-christen, PB je me maar! Wij gebruiken ook voorbehoedsmiddelen, (nouja, het afgelopen jaar dus niet, duh), en ik voel me daar niet schuldig over hoor! Kan dat prima bijbels verantwoorden
Hoewel ik het gevoel heb dat ik eeuwen terug in de tijd wordt geworpen, kan ik me alles voorstellen bij de pijnlijkheid van de opmerkingen. De gelaagdheid van die pijn is voor jou nog eens meervoudig. Wat ontzettend naar. Ik denk dat het repliek: "laten we dat dan aan God overlaten" een prima antwoord is en verder is het ook zaak om zelf in het reine te komen met de eigen beslissingen. Ik hoop voor je dat jullie snel samen in het geloof een weg weten te vinden want God is een God van liefde en niet van pijn (of deze nu fysiek of psychisch is) Veel sterkte meid!
Bedankt, mooi gezegd, voel me begrepen. @RM, ik denk dat we er anders over denken Maar je mag me wel PB-en met hoe jij het ziet.
Ook hier hebben wij, zij het op een totaal andere manier te maken met zulke opmerkingen. Wij hebben wel besloten om hulp te zoeken bij onze kinderwens, zijn ook niet gelovig. Maar heb wel moeite met deze beslissing gehad. Wat nou als mijn kindje straks iets mankeert als het lukt. Is het dan onze schuld? En ook mensen die te pas en te onpas vragen of wij geen kinderen willen. Zo pijnlijk.. Soms ben ik eerlijk, soms niet. Maar het belangrijkste wat ik steeds maar probeer te denken is: hoe ik me voel moet niet afhankelijk zijn van de onwetende opmerkingen van anderen. Misschien heb je daar wat aan.. Ik moet zeggen dat dat me na een paar jaar beter af gaat. Helaas. Puur uit interesse vraag ik me dan toch af.. Geloven jullie dan niet dat god voor de kennis heeft gezorgd die ons kan helpen bij onze keuzes? Zoals kennis van voorbehoedsmiddelen, ivf klinieken, medicijnen. Wat is dan het verschil tussen ivf, de pil, antibiotica of een inenting? Ik zie daar als ongelovige geen verschil in. Misschien helpt het je je beslissing te accepteren als je daar over nadenkt.
Dat is niet netjes van je tante. En net alsof het krijgen van kinderen zo vanzelfsprekend is. Ik zou haar zeggen op het moment dat ze het weer zegt, dat je liever niet hebt dat ze dat zegt tegen je. Dat jullie wel zelf bepalen wanneer en OF jullie voor een tweede kindje gaan.
Sommige mensen hebben een vreemd idee over wat een gepaste opmerking is, en wat niet. Blijkbaar zit het haar zelf ook niet voor 100% lekker om het te zeggen, anders had ze die pastoor er nooit bij gehaald. Ik heb hier al veel goede en rake opmerkingen en suggesties gelezen. Ik kan het niet mooier verwoorden dan Cygnet heeft gedaan, dat "laten we dat dan aan God overlaten" een prima antwoord is en verder is het ook zaak om zelf in het reine te komen met de eigen beslissingen. En probeer het verder van je af te laten glijden, ook als ze het voor de zoveelste keer zegt, hoe moeilijk je dat ook vindt. Ik hoop dat je er een weg in vindt, waarmee je zonder schuldgevoel verder kunt. In mijn beleving is er niets dat zo zwaar kan wegen als schuld. Dat kan de bedoeling niet zijn... Sterkte!
Juist dat zeg je niet he als je niks gebruikt, dan komen ze normaal gesproken vanzelf als je het doet, platweg gezegd en los van medische problemen..
Milla Rose, dat is ook moeilijk zeg.. Bij ons duurde het ook ruim twee jaar en veel mensen denkne dan dat je nog niet wilt ofzo.. Niet leuk he als ze zulke dingen zeggen. snap ook niet dat mensen dat durven. Verder ga ik er niet op in dat was niet de bedoeling nu.
Ik ben ook christen en geloof dat God de mens geschapen heeft om zelf keuzes en beslissingen te maken. Ik ben 40 en heb een kind van bijna 28 maanden. Je moest eens weten hoe vaak men er al vanuit is gegaan dat onze zoon enigst kind blijft of als men hoort dat dat zeker geen bewuste beslissing is er maar simpelweg vanuit gegaan wordt kindjes maken niet lukt. Maar daar zijn wij momenteel niet mee bezig en gebruiken daarom een voorbehoedsmiddel omdat het om een aantal redenen nu en in de nabije toekomst niet goed is voor mij om een kind te dragen en te baren. Onthouding tijdens mijn vruchtbare dagen ontneemt mij een stukje plezier. Ik wil dan graag vrijen en ik zie geen reden waarom God er niet achter zou staan dat wij het momeneel met een condoom doen. Ik denk dat de lieve God waar ik in geloof helemaal achter mij staat omdat ik met alle kracht die ik van hem heb gekregen iedere dag de kennis probeer te vergaren waardoor ik in staat ben om in alle vrijheid weloverwogen beslissingen te maken. Ik vind het best wel vreemd dat de opmerking van een oude(rwetse) tante je aangrijpt, terwijl je er zelf miz ook behoorlijke conservatieve gedachtes op nahoudt: "je maakt geen kind, God geeft een kind"?, daar schrik ik van. Als je echt gelooft dat God je een kind geeft, dan zou je ook niet aan periodieke onthouding hoeven doen, want dan geeft God je wel een kind als je er klaar voor bent. Probeer geen vrees te hebben voor God maar probeer te leven met het idee dat God achter jouw keuzes als mens staat. God heeft jou een eigen vrije wil gegeven.