Het ideaalbeeld is inderdaad iets commercieels, maar de maatschappij wordt daar wel een beetje op gebouwd vind ik. Kijk maar eens hoeveel woningen drie kamers hebben (1 ouderkamer, 2 kinderkamers). Ook ons redelijk nieuwe huis heeft drie kamers - gelukkig wel met een ruime zolder waar nog een kamer van te maken is. En ook met vakanties inderdaad. Wij zijn echte zonvakantie-mensen en zijn dit jaar gelukkig veel leuke hotels tegengekomen waar je met twee volwassenen en twee kids op 1 (familie)kamer kunt. Maar ik kan me weinig hotels herinneren waar dit ook met 3 kids kan... Dan ben je vaak al op een appartement aangewezen of een vakantiehuisje. Niet dat daar iets mis mee is, maar de keuze wordt er meteen veel minder op omdat je een derde kindje hebt. Veel auto's hebben achterin ook maar twee driepunts-gordels, hoewel dat er gelukkig wel steeds meer drie worden. Lad, wat leuk dat jij je ook hebt laten pendelen!! Die pendels zijn natuurlijk een antwoord van het onderbewuste, en zijn dus nooit een garantie, maar ik heb me de vorige keren ook laten pendelen en beide pendels waren goed. Mei '08 zwanger, juni '08 posi test en het werd een jongen. En bij de tweede juli '09 zwanger en werd een jongen. Toen ik die pendel kreeg dacht ik "Dat klopt vast niet", want we waren pas van plan om in oktober '09 voor een tweede te gaan, maar mooi dat die dus wel klopte!! Ik testte in augustus heel onverwacht positief, maar wel een super verrassing natuurlijk!! Ook nu heb ik me weer laten pendelen. Ik heb verdacht veel pendels voor oktober zwanger en/of november positief testen. Ik hoop heel erg dat ze deze keer ook kloppen. Alleen krijg ik volgens vier een jongen en volgens één een meisje.
Wij hebben 2 kinderen en dat vinden we genoeg. Het is altijd mijn ideaalplaatje geweest, misschien omdat de meeste gezinnen in mijn omgeving 2 kinderen hadden. Het is ook de meest voorkomende omvang van gezinnen in Nederland, blijkbaar is dit waar de meeste mensen voor kiezen of op uitkomen. Voor mijn gevoel is er bij 3 kinderen altijd een buitenbeentje, een kind dat er een beetje buiten valt bij de andere twee. Weet niet of het waar is, maar ik zie het wel vaak. Dat beeld staat me tegen. Het enige is dat ik met mijn hoofd en mijn hart weet dat ik geen derde kind wil, maar dat ik soms een soort primitief verlangen heb naar nog een zwangerschap (en baby'tje).
He iloiza ja mijn pende vorige keer bij mijn dochter was ook uitgekomen. Was heel leuk want ik had laten pendelen en had niet eens een vriend toendertijd. Het was een pendel die zei februari en 2 meisjes. Ik dacht kan nooit heb niet eens een vriend. Lag wel ver vooruit toen bijna een jaar. En ja hoor!! Ik was zwanger van mijn dochter! (van mijn vriend die ik toen ook had ) Bij mijn zoontje heb ik volgens mij niet laten pendelen.. Wie weet !
@Bri ik heb ook het idee dat ht meer het primitieve gevoel is om nogmaals zwanger te zijn. Maar ik ben er nog niet helemaal uit.
Hier zijn ook sterke twijfels over wel of geen 3e kindje... Gevoel zegt heel hard JA, verstand zegt nee. Vriend zegt eigenlijk nee, maar wil de optie nog wel open houden. Verstand zegt nee omdat ook hier vooral het financiële gedeelte is wat de keuze moeilijker maakt. Nu komen we goed rond en kunnen nog lekker van alles doen. Tuurlijk zal dat met een 3e ook kunnen en gaat het ook vooral om een warm en liefdevol thuis. En je kunt ook niet in de toekomst kijken, wie sta je er dan wel, financieel gezien, veel beter voor. En ook omdat 2 kinderen net even makkelijker meenemen is en ja ook wij hebben een koningspaar, dus ja dan zijn er geen meer soorten meer en mag je eigenlijk ook niet meer voor een 3e... Volgens sommige mensen.... Gevoel zegt ja, want het idee dat ik nooit meer zwanger zal zijn, vind ik zo raar. Hoewel de laatste zwangerschap niet echt makkelijk was, lijkt het me weer heerlijk om zwanger te zijn, die dikke buik, het kindje wat nog alleen van jou is. En een 3e een buitenbeentje? Ik denk dat dat ook ligt hoe je met de kinderen omgaat. Mij wordt steeds afgeraden om nog voor een 3e te gaan, want de middelste valt er dan buiten (dit zeer nabij in verschillende gezinnen meegemaakt), dus dan moet er nog een 4e komen. Maar ik weet ook dat dat probleem grotendeels bij de ouders ligt, hier hoeft dat helemaal niet zo te gaan. Maar als we ooit nog voor een 3e gaan, zal er tussen de 2e en de 3e wel enig leeftijdsverschil zitten. Nu zit er 21 maanden tussen en ik vind dat best pittig. In ieder geval wachten we tot volgend jaar zomer, dan gaan we trouwen, is de jongste 1,5 en kunnen we verder kijken naar de toekomst. Wat ik diep in m`n hart hoop, is dat er voor mij een keuze wordt gemaakt. Dat het door omstandigheden niet verstandig is of door een ongelukje. Dan hoef ik zelf de keuze niet te maken en kan ik mezelf over 10/20 jaar afvragen hoe het geweest zou zijn met nog een 3e kleintje erbij en spijt krijgen dat we het niet gedaan hebben.
Maar wat ik wilde duidelijk maken is dat je dat gevoel waarschijnlijk zult houden van "wat als.." en "voel me nog niet compleet", ookal heb je een derde kindje , want ik heb het nu nog steeds, terwijl ik dacht dat dat na een derde wel over zou zijn Ik ben bang dat ik wel zou kunnen blijven doorgaan Bri en Kim: dat is nou precies waar ik steeds voor wil waken dat 1 van de kinderen een buitenbeentje wordt. helaas zie ik dat heel veel in mijn omgeving waar er 3 zijn. Zelfs in mjn eigen familie met 1 van mijn zusjes en mijn ouders hebben ons echt allemaal evenveel meegegeven etc.....moeilijk, moielijk...het houd me bezig maar inderdaad heeft de natuur gelukkig voor ons besloten en mijn kleinste ventje zou ik natuurlijk nooooit meer willen missen
Hier een in twijfel voor een 4e wondertje. Bij de 3e heb ik nooit de twijfel gehad zo raar, maar nu dus wel. Misschien omdat ik me nu bewuster druk maken om vele dingen. Heb veel meegemaakt om me heen wat betreft zwangerschappen, bevallingen enz....en dat is me niet in de koude kleren gaan zitten, misschien dat ik daar ook wel de schik van in heb gekregen. Mijn wens is echter al zo 1,5 jaar bezig voor een 4e. Tijdens de zwangerschap van de 3e zei ik dat het de laatste was, zou me zelfs laten steriliseren. Godzijdank niet gedaan! Maar een jaar na de geboorte van me kleine meid begon het toch wel weer te kriebelen, me meisje is nu 2,5 jaar en de kriebels zijn er nog steeds. Er zijn zelfs momenten dat ik er echt zoooo na verlang. Maar ja angst zit er bij mij veel in, plus dat me man niet echt meer wil. Hij heeft ook wel angst, angst voor mij of de kleine, financieen hij werkt alleen, er moet dan een nieuwe auto, de kleine moet dan eerst bij ons en later bij zijn/haar broer of zus op de kamer enz.....Dus ja wij komen er niet echt uit helaas. Hij zegt steeds wel dat ie niet wil, maar ik weet dat ie diep in zijn hart wel wil, maar het gewoon niet durft. Stiekem hoop ik dus dat de natuur de keuze voor me maakt, want ik ben best bang dat als ik het niet doe dat ik later spijt ga krijgen en af vraag waarom ik het toen niet gedaan heb.....
Hallo allemaal, Heb net een topic over een derde kindje geopend en zie nou pas dat er al een is. Geweldig om jullie berichten te lezen. Ik heb namelijk 2 kindjes (2,5 jaar en 13 maanden) en mijn man en ik zijn nou aan het twijfelen over een derde. En precies om dezelfde redenen die jullie noemen. Lad, jij schrijft dat je het gevoel moet hebben dat het gezinnetje compleet moet zijn. Dat hoor ik van meerdere mensen, en ik heb dat gevoel nog niet. Ik heb een jongen en een meisje, dus meer keus is er niet. Maar het lijkt mij gewoon leuk om nog een hummeltje erbij te hebben. Ik vind het trouwens geweldig om zwanger te zijn. Sinds een paar dagen heb ik trouwens een opgeblazen gevoel, af en toe misselijk, hoofdpijn en voel vanalles in mijn buik. Voel mij gewoon anders. Zal wel gewoon iets van een aankomend griepje zijn ofzo. Maar toch denk ik dan stiekem : stel je voor ik zou nou zwander zijn ??? Dan is het al voor ons beslist. Ik vind het leuk om met jullie erover te praten.
Maudje ik heb ook van beide wat, en ik dacht ook bij 3 compleet te zijn vooral omdat ik tijdens de zwangerschap van me meisje ook helemaal geen behoefte meer had aan nog een zwangerschap en een kindje. Maar een jaar na haar geboorte is het toch weer begonnen te kriebelen. Heb het vaak aan de kant gewuifd maar het komt steeds weer terug al 1,5 jaar dus het zit toch dieper dan ik dacht en is niet even een opvlieging maar echt een diepe wens..... succes met je keuze, volg je gevoel zeg ik normaal altijd (al lukt het mij op dit moment ook niet haha)
3de een buitenbeentje? Nee hoor dat heb ik nooit zo gevoeld ik ben zelf uit een gezin van 3 kinderen.. @Maudje je idd dan is het al beslist he als je nu zwanger zou zijn. Het vreemde is dat je er dan gelijk vrede mee zou hebben en nu is er de twijfel dus waarom er niet gewoon voor gaan dan he?
Haha cindy dan zouden we weer gelijk op gaan! Zou wel leuk zijn he! haha @ Maudje Ja af en toe heb ik het gevoel dat het wel compleet is en soms ook niet. En inderdaad het zwanger zijn vond ik ook super! Heb 2 hele goede zwangerschappen gehad. Bevalling ff vergeten
Shania Naomi : mijn gevoel zegt gewoon doen......toen ik zwanger was van de 2de hebben mijn man en ik altijd gezegd dat er nog een 3de zou komen. Nou is dat best een druktemaker en we hebben onze handen vol aan hem, dus in eerste instantie zeiden we nee. Nou wordt hij ietsiepietsie (haha) rustiger en komt het gevoel voor een 3de kindje toch weer boven. Ik hoor van meerdere mensen dat je het verschil qua drukte niet echt merkt of er nou 2 of 3 kids rondlopen. Financieel uiteraard wel, vooral als ze gaan studeren. Dat duurt nog wel even en je weet nooit hoe je dan financieel zit, ook niet met 2 kids.
haha ja lad zou leuk zijn!! @Maudje ach niet zoveel luisteren naar andere mensen want hier praten ze al vaak negatief om je een rotgevoel te geven ofzo.... Ik heb helemaal geen twijfels wat betreft drukte enz...de eerste was wennen en de tweede ook dus zal de derde ook gewoon "even wennen" zijn
Ja inderdaad vreemd cindy dat je nou twijfelt en als ik nou zwanger zou zijn, zou ik helemaal gelukkig zijn. Lad ik heb het gevoel helemaal nog nooit gehad dat het compleet is. Ik denk vaker dat het gewoon verstandiger is om het niet te doen. We hebben ook de kinderwagen en box etc verkoch. Wij waren heel resoluut en stellig dat er geen kindje meer zou komen. Mijn zwangerschappen waren allebei super. Een bevalling was peanuts en de tweede was iets minder leuk, maar ach dat vergeet je snel (gelukkig maar haha)
ja stom iegenlijk toch? En ach koop je alles weer opnieuw ook leuk hahaha.. nee hier blijft alles er nog even hoor!
soms is het ook iets van "niet voor je gevoel durven uitkomen" een soort van schamen voor dat je graag een derde kindje wilt niet? Ik weet gewoon dat ik het graag wil maar ben er wel voorzichtig mee om het te zeggen..ergens....dom eigenlijk...
Mijn dochter van 2,5 jaar slaapt nog in een ledikantje...zij krijgt binnenkort een groter bedje. Dus dan kan het 3de kindje haar slaapkamer hebben. En alles nieuw kopen is hartstikke leuk, dus dat is het probleem niet. Als ik dat zo aan het typen ben verheug ik mij er nou al op...moet alleen nog beslissen
Ik heb altijd de wens wel gehad voor 6 kinderen zowiezo 4 als t ons gegeven zou worden natuurlijk. Maar na de jongens had ik zoiets van nee het is goed zo. Tot me mannetje er mee kwam dat ie nog een 3e kindje wou, en ik er ook gewoon voor gegaan ben. Nu heb ik dus ook zoiets van oke er zijn er nu 3 ik wil ook heel graag een 4e kindje nog. Ik voel me nu gewoon niet compleet heel raar, omdat de 3e er misschien niet eens gekomen was als me man er niet over begonnen was terwijl ik wel altijd een wens had voor groot gezin. Onze middelste is een enorme druktemaker die echt een karakter heeft, en ja daar heb ik soms me handen aan vol, maar we krijgen ook zoveel liefde weer terug van hem. Het gaat vanzelf wel over denk ik dan. Maar me man denkt soms; geen haar op me hoofd dat er nog een bij komt het is me nu al teveel met de drukte. Terwijl ie anderen momenten weer helemaal weg smelt en denkt nog 1x alles meemaken. Dus ja wij blijven hier echt in een kringetje zitten. Plus dat ik echt moet afvallen voor ik uberhaupt een zwangerschap aan kan, en de auto dat is even een aardig kostenplaatje om in 1x aan te schaffen, nou gaan we niet veel weg met de auto, maar goed ik wil wel eens langs bij me ouders en dan zullen we toch met zijn allen in de auto moeten. Dus ja hier nog vele obstakels waardoor we de keuze maar niet kunnen maken, diep in me hart heb ik hem wel gemaakt. Ik hoop dat we eruit komen en anders dat de natuur er zelf over beslist!
dat is het dus ook bij me man, ik weet dat ie diep in zijn hart nog een 4e kindje wil. Heeft ie zelf ook al eens toegegeven. Maar hij durft er niet aan toe te geven. Bang voor wat er komen gaat, en wat er over gezegd word. ik heb er lak aan maar hij is daar net weer wat anders in.......