Weer verhuizen

Ik geloof dat ik wel eens ergens gelezen heb dat je man expat is.
Mijn hele vriendenkring bestaat uit expats, en wat me opvalt is dat het best vaak zo is dat ze uit een expatgezin komen (lang niet altijd, maar best vaak wel)
Het valt me wel op dat er een substantieel deel is dat zich nergens echt thuis voelt, de ene heeft daar meer problemen mee dan de ander.
Ik denk dat dat heel persoonlijk is.
Een vriend van me zei laatst nog (hij komt uit Thailand) dat Thailand niet zijn thuis is, maar Nederland ook niet, dat hij het voelt alsof nergens zijn thuis is maar tegelijkertijd overal wel kan wonen...
Het valt me ook op dat expats zo gewend zijn aan een nieuwe plaats elke paar jaar dat, als ze niet gezonden worden voor het bedrijf, zelf toch onrustig worden en weer vertrekken... Ik heb al zo gigantisch veel mensen zien vertrekken, 'gewoon' omdat ze het wel weer gezien hadden hier.

Persoonlijk zou ik best zo kunnen leven denk ik, maar op een punt in mijn leven zou ik wel echt willen settelen en ergens langer blijven dan een paar jaar.
Het enige nadeel wat ik dus zie is die onrust later in hun leven die ik toch vaak zie, altijd weer ergens anders naartoe 'moeten' maar misschien heeft de leeftijd hier ook mee te maken, we zijn allemaal nog vrij jong in onze vriendengroep

 

Ik ben zelf een expat kind en wij zijn nu ook expats. Ik heb het als kind altijd geweldig gevonden en zou deze ervaring mijn eigen kinderen nu ook niet graag onthouden. Wij hebben wel twee eisen neergelegd bij de werkgever...er zijn slechts twee steden in Azië waar we willen wonen plus Sydney en vanaf dat onze oudste 12 jaar is willen we niet meer overgeplaatst worden totdat ze beiden van de middelbare school af zijn. Ik vind het wel belangrijk dat ze hun middelbare schooltijd op één plek kunnen doorbrengen want puberen kan al lastig genoeg zijn. En er zijn heel veel plekken waar ik niet wil wonen met opgroeiende kinderen dus vandaar. Maar zelf dus alleen maar leuke herinneringen en ik heb een schat aan ervaringen en kennis opgedaan wat in Nederland niet had gekund. Ik voel mij een echte wereldburger, heb wereldwijd vele hele goede vrienden zitten met wie ik al twintig jaar bevriend ben en ik ben erg dankbaar dat ik verschillende talen (vloeiend) spreek. Kortom, wij persoonlijk hebben een kwalitatief veel beter leven in alle opzichten dan wanneer we in Nederland van jongs af aan vastgeroest gezeten zouden hebben. Wij zijn vastbesloten deze kansen en mogelijkheden ook aan onze kinderen door te geven.

Kortom Anice, als ik in jullie schoenen stond zou ik niet terug naar Nederland willen. Maar dat is natuurlijk ook heel erg afhankelijk van waar jullie precies terechtkomen en hoe vaak jullie moeten verhuizen. Hebben jullie daar nog enige zeggenschap in?

 

Ik het echt totaal het tegenovergestelde... ik kan mij echt overal thuis voelen, kan overal wel aarden eigenlijk ...

 

Ja, dat heb ik dus ook. En ik heb totaal geen problemen met vrienschappen aangaan of behouden, ben juist heel sociaal en extravert geworden door het expatleven.

 

Ik ben vroeger zelf vaak verhuisd (wel binnen Nederland). Ik vond het echt niet leuk, maar het voordeel is dat ik wel makkelijk met iedereen contacten leg. Heb er zelf weinig last van gehad, maar mijn broertjes wel. Het is vooral lastig omdat elke school weer andere stof behandelt. Bij het ene vak liep je dan weer voor en bij het andere weer achter. Ben dan ook 2x blijven zitten, terwijl ik goed kan leren. Mijn jongste broertje is ook erg gepest. Hij heeft sowieso wat meer moeite om contacten te leggen, en als je dan iedere keer naar een ander school moet, is dat niet echt bevorderlijk. Het is wel een wijze les geweest, want ik weet nu dat ik nog maar 1x wil verhuizen, maar dan wel in dezelfde woonplaats. Dit omdat ik het mijn kinderen niet wil aandoen om hun vriendjes te moeten missen.

Maar dat neemt niet weg dat jij dat niet moet doen. Iedereen reageert hier weer anders op. Ik vind dat je vooral naar je kinderen moet kijken. Je weet zelf het beste hoe ze er op reageren.

 

Ik denk dat je hier een goed beeld van krijgt. Ook bij mama's in het buitenland (onder de mama's na de bevalling) zitten een aantal expats en expat kinderen, misschien heb je nog wat aan hun ervaringen. Ik vind het heel moeilijk om er zelf een mening over te geven, ik denk nl dat het erg van jullie wensen en inbreng en het karakter van de kinderen afhangt. Iig succes met deze lastige beslissing..

 

Zelf moet ik er niet aan denken, maar het hangt ook heel erg van je kinderen af. Mijn nichtjes zijn ook kinderen van expats en dat is toch wel een heel ander wereldje. Niet iets wat ik voor mijn kinderen voor ogen heb, maar het lijkt mij zelf ook niets.

 

Ik ben zelf in 4 verschillende landen opgegroeid en heb t niet als negatief ervaren.

 

Waarom moet je zoveel verhuizen dan?

 

Ik ben aardig wat verhuisd in Nederland en heb ook nog even in het buitenland gezeten gewoond.
Als kind vond ik het niet zo erg om te verhuizen, had zo weer nieuwe vriendinnetjes.
Tijdens mijn middelbare schooltijd heb ik wel gewoon al die jaren in dezelfde plaats gewoond en dat vond ik wel fijn, want ik denk dat je op die leeftijd wat moeilijker ergens tussen komt.
Voor je vrienden of mensen van de basisschool, middelbare school en weet ik wie je allemaal in je leven leert kennen, zou ik niet snel in een plaats blijven wonen. Echte vriendschap stopt niet na een verhuizing.
Ons huis staat nu te koop, na deze verhuizing wil ik wel een behoorlijk aantal jaar gewoon in dezelfde plaats blijven wonen, gewoon voor wat rust voor de kinderen (de jongste is al een keer verhuisd). We gaan dus nu weer terug naar de woonplaats waar we hiervoor woonden en waar we ons zeker weten thuis voelden. Meestal volg ik mijn gevoel, maar dit keer zijn we voor het huis gegaan, is nog steeds een fijn huis, maar de plaats is drie keer niets.
Alhoewel we zelf dus een aantal keer verhuisd zijn, wil ik nu gewoon de komende 10 jaar ofzo gewoon rust.
Het verschilt zo per persoon hoe ze er mee omgaan en het beleven, als jouw kinderen en jullie zelf er geen problemen mee hebben, dan maakt het toch niet uit? Heeft het een andere uitwerking op ze, dan zou ik toch nog even achter mijn oren krabben.

 

lijkt mij heerlijk als expat, hoe word je dat

 

Ik vind het niet perse een verrijking eigenlijk, ik vind rust, regelmaat en stabiliteit iets wat ze nodig hebben veel belangrijker om te geven dan wat landen die ze in hun boekje kunnen opschrijven waar ze geweest zijn / gewoond hebben, het voegt niet zoveel toe (zeker niet op hele jonge leeftijd) vind ik.

Nederland is trouwens niet perse DE keuze voor stabilteit als je maar gewoon even 1 plaats uitkiest en niet op en naar hopt steeds.. dan kan ook een ander land zijn natuurlijk..

 

Trouwens je kinderen naar een internaat brengen vind ik echt not done maar goed die kinderen zijn alleen op papier leuk denk ik dan...

 

Ik zou het niet doen en ik zie het ook niet als een verrijking moet ik zeggen. Sterker nog, ik vind het eerder nogal zielig. Mijn nichtjes zijn ook kinderen van expats en wonen elke 2 jaar ergens anders. Nu de oudste bijna 17 is, gaan ze zich pas ergens vast vestigen. Als ik die kinderen zie en hun vriendjes en vriendinnetjes (die ze dus elke 2 jaar opnieuw moeten maken of alleen maar spreken via skype of mail), dan zie ik het absoluut niet als een verrijking, maar dat is heel persoonlijk. Zelf vinden ze dat ze heel 'gewoon' zijn gebleven, maar zoals ik het zie passen ze nooit weer in een samenleving zoals we dat hier kennen.

 

Echt om de twee jaar verhuizen is idd wel lastig, om de vier jaar bvb is al een stuk beter te behappen. En wij persoonlijk willen dus niet met pubers gaan slepen, dus blijven sowieso honkvast tussen hun 12-18e jaar, maar dat kan niet bij elke werkgever.

Een enorme verrijking is het echter wel, expat kinderen zijn vaak enorm sociaal, flexibel en open-minded. Ik zie dat ook in mijn eigen omgeving. En dan nog de talenkennis en veelal betere scholing/opleiding wat hen gemiddeld toch veel betere toekomst perspectieven biedt...komt echt wel goed hoor met die kids in de samenleving.

 

En Anice? Weten jullie al meer?

 

wat doet hij dan precies voor werk?