Alcoholist, ben je je hele leven. Alcoholisme kom je nooit meer vanaf. Alleen je inname verandert. Ik ben alcoholist. Ontstaan door een leefsituatie die niet te houden was. Zoals gezegt, er vanaf komen, gaat niet. Maar mijn inname is drastisch vermindert, zodra ik uit de situatie gestapt ben. In zekere zin heb ik het dus zelf gedaan, ik heb die stap gezet. Zonder hulp van artsen, therapeuten of wat ook. Maar tegelijk heb ik er toch hulp bij gehad, op het moment dat mijn beste vriendin zei dat ik bij haar terecht kon.
Meid wat erg voor je. Ik heb gelukkig geen ervaring maar het lijkt me vreselijk. Vooral ook omdat er kinderen zijn. Maar jij klinkt heel sterk! Probeer hem te helpen maar als dat niet lukt, kies dan voor jezelf en jullie kinderen. Veel sterkte!
vindt ik wel heel erg knap van je dat je het "alleen" hebt overwonnen echt goed van je! Maar het is natuurlijk ook zo dat iedereen anders is en niet iedereen gelijk naar een afkick kliniek hoeft...
Dank je. En je hebt helemaal gelijk. Al denk ik persoonlijk, dat het grootste obstakel/grootste obstakels zijn het erkennen van het probleem (maw dat je alcoholist bent), en wat de achterliggende oorzaak is, dat je zo afhankelijk van alcohol geraakt bent. Dat scheelt aanzienlijk. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor een professional, waar je terecht kunt voor hulp.
Ja zolang je het niet erkent kun je ook niet helen denk ik Zeker is het leven zonder alcohol beter maar ik kan begrijpen dat als het moeilijk is je de neiging hebt om te gaan drinken...wie wil nu niet soms eens even alles vergeten Maar echt respect meid!
Mijn vader is alcoholist, toevallig ben ik vanmiddag bij hem geweest omdat we van thuiszorg te horen hebben gekregen dat hij niet lang meer zal leven. Meestal krijgen ze een leverontsteking en gaan dan ineens dood. Hij is nu 70. Wij hebben een periode een hoop ellende gehad vroeger door hem. Je kinderen worden nu gevormd en nemen hem ook als rolmodel. Mijn opa was ook alcoholist... en mijn ex lustte ook een flinke slok en kon daar helemaal niet mee omgaan met alle ellende van dien... ik zelf drink niet maar op die manier was het dus wel weer in mijn leven terug gekomen. Ik snap dat je hem wil helpen. Maar wil hij zelf geholpen worden? Je kan iemand die niet geholpen wil worden niet helpen... Kies voor je kinderen, zij hebben geen keuze en maken maar 1 keer hun jeugd door.
mijn vader is alcoholist, hij heeft zich een paar maanden geleden laten opnemen in een afkickkliniek. Hij was tijdens de "wachttijd" (i.v.m. financiele zaken) al nuchter. Sindsdien ook geen druppel meer gedronken!!! Maar alcoholist zal hij toch wel altijd blijven Mijn vader heeft zich wel in een particuliere instelling laten opnemen, super luxe en veel begeleiding. Maar dat kost dan ook wel wat (alleen de behandeling wordt vergoed, niet het verblijf). Voorheen had hij al begeleiding van een psychiater, die hem zware medicijnen voorschreef die dus helemaal niet zo goed helpen bij veel verslaafden.
Maar hij heeft tenminste de wil daphne, dat is al heel wat. Mijn vader heeft er gewoon nooit aangewild.Als ik hem dan zo zag zitten...een schim van zichzelf, zwaar korsakoff... Hopelijk lukt het je vader het vol te houden!
... TS heel veel sterkte hopelijk ziet je man in dat hij hulp nodig heeft. Al is het maar voor zijn kinderen
Ik hoop ook dat het nu goed gaat komen. Gisterenavond heeft hij niks gedronken. Maar elk moment dat ik er wel over wou praten snapte hij niet waarom ik nou boos was en me verdrietig voelde. Hij had zoiets van het is nu weer een dag later en niks aan de hand. Ik zei hem dat ik niet boos was maar dat ik het moeilijk vind om hem duidelijk te maken dat het niet zo kan. Ik zie het toekomstbeeld en hij ziet dat (nog) niet. Ik begin het nu weer moeilijk te vinden om mijn poot stijf te houden. En dit gaat nu altijd zo. De kracht is er weer van af. Hij bagatelliseert het en ik volg hem. Vanavond zal hij waarscheinlijk ook niks willen drinken maar dan begint het zaterdag weer. Als de kater weg is... Ik ben blij dat ik dit topic heb geschreven. Misschien helpt het mij om door te zetten deze keer.
ik heb iemand in mijn omgeving die van drugs en drank (6 jaar verslaafd geweest) zonder enkele hulp er vanaf is gekomen
Dat hij de wil heeft, dat was ook zo goed te merken tijdens de opname. Zijn collega verslaafden waren veelal semi-verplicht opgenomen (dus bijv. door een werkgever die zegt, jij laat je opnemen of je wordt ontslagen, of familie die aangeeft dat de persoon alleen mag blijven als ie afkickt), en die mensen dat zijn wel vaak degenen die snel (ja, sommigen al tijdens de opname) terugvallen.
Dus eigenlijk luisterd hij niet naar jou nu....hij bespeelt je meid om zo door te kunnen gaan met zijn verslaving... Je moet hem niet meer zien als de man van je leven..maar als de alcoholist....de man die jullie een hoop pijn aandoet.. Je moet ook nu aan je kinderen gaan denken....zij verdienen dit niet! Kun je niet tijdelijk bij iemand anders gaan wonen...je ouders ofzo...hij zal eens moeten gaan inzien dat het menes is...zolang jij toegeeft zal hij nooit kunnen stopnne..tenslotte vindt jij het maar gewoon goed wat hij doet...abslouut niet verkeerd bedoelt meid! Maar je accepteerd het van hem.....en dat mag je niet tegenover jezelf en vooral je kinderen! Mijn moeder heeft altijd gezegd tegen ons....Ik ben bij hem gebleven voor jullie..het is jullie vader...tot op de dag van vandaag kan ik dat niet begrijpen. Zij was mijn moeder, zij had de taak om voor ons te zorgen en ALLES voor ons te doen...wij hoorde ons veilig te voelen thuis... Dit heeft zij van ons afgenomen door bij hem te blijven...ik zal hier de rest van mijn leven last hebben.... Doe dit je kindern niet aan!
Iemand in mijn nabije omgeving is alcholist (kan niet teveel details geven, iemand kent mij op dit forum) en die is er ondanks alles nog niet vanaf!! En die gaat er waarschijnlijk ook niet meer vanaf komen!!
Het is alsof je hier over mijn vader schrijft. Die doet net zo. Hij drinkt al graag een glaasje vanaf zijn 15e. Hij wordt dit jaar 65. We hebben het ook al zo vaak gezegd dat hij hulp moet zoeken, maar hij ziet het probleem niet. En zal het probleem ook niet zien of doet alsof die er niet is. Hij vindt niet dat hij veel drink. Zolang hij het niet wil om er vanaf te komen houdt het op. Hij bespeelt mijn moeder ook en ze slikt dit dus al sinds ze hem kent. En dit is dus ook al bijna 50 jaar. Ze is het zo gewend met hem, dat ze het maar zo accepteert. Ze mopperen weleens tegen elkaar, maar hij praat haar er altijd wel weer onder. Ze is veel te zacht qua karakter. En ik ben er ook mee opgegroeit en het doet veel met je. Ook al heeft mijn vader ons nooit geslagen. Maar verbaal kan iemand je ook flink raken. Hij schold niet, maar speelde gewoon het slachtoffer. Dus geestelijk kan je er ook behoorlijk onder door gaan. TS ik hoop voor je dat je man wel snel in zal zien wat hij zijn gezin aan doet, want het is echt niet leuk om op te groeien met zo'n vader.
Nee hier niet geslagen maar wel agressie en een verkeerd beeld van hoe een relatie hoort te zijn eigenlijk...en nog een hoop... Maar je hebt toch echt de plicht om je kinderen tegen alles te beschermen en dan moet je ook doen vindt ik...hoe moeilijk dat ook is...
Ja, hier helaas ook ervaring mee gehad. Diegene is uiteindelijk overleden aan alle gevolgen van. Was behoorlijk heftig. Hij heeft zat hulp aangeboden gekregen, maar het was zelfs zo erg dat hij nog iemand manipuleerde drank mee te nemen terwijl hij was opgenomen in het ziekenhuis (dit was op het laatst)!!!
Lieve meid, helaas hier ook een papa die er graag 1...of meer luste! Ja mijn vader was een alcoholist....zo dat is eruit! Hij is helaas 4 jaar geleden gestorven aan kanker. Hij kreeg mondkanker en daar hebben oudere mannen die drinken grote kans op. Later toen hij stierf bleek hij nog een groot gezwel in zijn lever te hebben, vreemd he?! Ja heel hard zoals ik het nu schrijf....maar zo was het wel. Ik hield veel van mijn vader maar er zijn vroeger thuis dingen gebeurd die ik hier niet ga beschrijven maar behoorlijk ernstig waren en die door zijn alcohol gebruike kwamen. Ik herken het helemaal als je zegt dat hij loopt te dwalen voor de koelkast, dat ie eigenlijk dat biertje wil hebben. Mijn vader deed dat ook... Het klinkt heeeeel hard wat ik nu ga zeggen maar ik heb mijn vriend al heel vroeg in onze relatie duidelijk gemaakt dat ik niet wil dat hij drinkt! Tuurlijk mag hij een biertje pakken als we ergens zijn of uit zijn, of thuis bij een feestje. Maar thuis drinken voor de zomaar nee dat gaat het niet worden bij mij. Er is thuis vroeger te veel gebeurd en ik wil dat mijn kinderen niet mee geven! Ik wil dat zij een goed voorbeeld krijgen en dat vind ik met alcohol niet zo. Dus mocht het zo zijn dat mijn vriend zich vol gaat lopen gieten dagelijks....dan ben ik weg heb ik gezegd! Dat zal heeeeeel moeilijk zijn voor me want ik hou van hem met heeeeel mijn hart maar dat zou voor mij de druppel zijn. Mijn zus heeft ook altijd een flinke afkeer gehad van drank maar ook haar vriend lust er wel één zeg maar. Ik vind dat hij ook te veel drinkt. Zij vind dat ook maar lijkt het voor lief te nemen. Ik zou dit zo erg vinden als mijn vriend dit ook zou gaan doen. Mijn andere zus kan zelf ook wel een biertje weg krijgen en mijn oudtste broer is net mijn vader. Behalve koffie en bier zie ik hem nooit iets anders drinken. Ook mijn iets oudere broer lust er zelf graag één maar hij drinkt niet of nauwelijks door de weeks. Ja zo gaat het denk ik dan...... Ik ben de enige bij mij thuis die zelf niet of nauwelijks ooit iets drinkt. Ik denk als ik 3x in het jaar alcohol drink dat het veel is. Ik ben ook heel vrolijk met cola hahahaha!!! Zo het is een iets langer verhaal geworden dan de bedoeling was maar ja...het is er een keer uit. Ook wel fijn! Dus thanks TS nu heb ik ook mijn verhaal een keer gedaan! Sterkte er mee!
Oh ja mowtown, koffie en bier. Bij mijn vader was het dan koffie en vieux.. als iemand dan vroeg of hij wel genoeg dronk was het altijd 'ja hoor!'.. die 2 onttrekken alleen maar vocht.
Ik had ook een alcoholist in mijn nabije omgeving, die heeft toen een nieuwe vrouw ontmoet, en toen dat eenmaal goed ging, heeft zij hem voor het blok gezet. In het begin van hun relatie was alles koek en ei, maar steeds meer ging het storen (logisch ook!). Zij heeft toen gezegd, of de alcohol of mij. Hij is toen helemaal zonder hulp eraf gekomen. Ja hij is 1 keer naar zo'n AA meeting geweest, maar dat vond hij helemaal niks en is er dus zo vanaf gekomen.