Zoals sommigen hier weten hebben wij 2 honden en 2 katten. Hartstikke lieve dieren die we natuurlijk niet willen missen. Het is alleen zo dat het wel lijkt alsof onze diertjes voor pech geboren zijn Het begon met Tinka (oudste hond 7 jaar) 3 jaar geleden werd er slijtage vastgesteld in heupen en rug, balen natuurlijk maar gelukkig kan ze het nog prima aan zonder permanente pijnstilling. Een keer per jaar een cortisonespuit en zwemmen (op aanraden van andere forumleden hier, waarvoor veel dank!!!) en madam huppelt vrolijk rond. Toen begon Gabbana (1 van de poezendames) overgeven en niet meer eten, darmen lagen bijna stil, maar door op tijd ingrijpen is het goed gekomen. Toen links bij der heup een bult, o jee wat nu? Laten onderzoeken en gelukkig was het niks ernstigs maar aangezien ze er last van had hebben we het weg laten halen. Een paar weken later...weer een bult echter deze keer rechts en ook bij der heup. Weer onderzoeken, konden niks vinden, deze keer heeft ze er weinig last van dus geen operatie. Nu is Benji (jongste hond, malthezertje) aan de beurt, hij blijkt al heel zijn leven pijn te hebben, wij zagen het eerst niet, hij trilde veel en smakte geregeld, wij dachten dat het trillen 'normaal' was, zoals zovele kleine hondjes doen. Het smakken leek ons ook een soort van 'tic' te zijn. Zaten wij er naast zeg! Hij bleek dus pijn te hebben, en pas nadat ie in zijn poten begon te bijten en wij een fikse ontsteking zagen begon het balletje te rollen. We zijn 3 weken geleden naar de DA gegaan met hem, heeft antibiotica gekregen en pijnstilling, prima meneer werd weer zichzelf en hij trilde zelfs niet meer Totdat de pijnstiller uit was gewerkt. Toen begon het bijten, het trillen en het smakken weer. Weer terug naar de DA, weer pijnstillers, maar dat was niet voldoende, dus dubbele en maximale dosis (carprodyl 20mg), na twee dagen was meneer weer een vrolijk huppelend hondje (JEEEJJJJ ) Ondertussen afspraak gemaakt voor foto's, en gisteren was het dus zover, op de foto's was niet echt duidelijk iets te zien maar de DA had een aantal testen gedaan en kwam tot de conclusie dat hij artrose heeft En Benji heeft het dus zo erg dat als deze pijnstillers niet meer werken het geen zin meer heeft om hem rond te laten lopen omdat geen enkele andere pijnstiller meer kan helpen, hij heeft tenslotte al het maximum En als klap op de vuurpijl heeft ie nu ook nog eens zijn heupspier links overbelast. Ik vind het zo erg om mijn manneke zo te zien, het is soms echt een hoopje ellende en dat voor een hondje van net 3 Sorry voor het lange verhaal, maar bah kan er gewoon niet tegen als een van de beestjes lijd moest het even kwijt.
He bah wat ellendig inderdaad Maar hoe nu verder met je jongste hondje. Want zo door leven lijkt me niet diervriendelijk eigenlijk. Kunstmatig in leven houden vind ik dan altijd zo erg. Misschien is inslapen dan veel beter voor het arme beestje.
Dat weet ik ook wel, en vanmorgen was meneer weer lekker vrolijk, echter nu is ie weer depri en ligt alleen maar, heb met vriendlief afgesproken dat als dit morgen niet beter is dat we dan naar de DA gaan. Hoe moeilijk het voor ons emotioneel is, voor Benji is het vele malen moeilijker.
Nou dat is wel jong ja 3! Jullie hebben wel pech, gelukkig (afkloppen) is het hier in huis nog aardig goed, alleen had mn laatste cavia op zn laatste dagen nog wat rekeningen bezorgd maar verder valt het hier mee! Mn vader heeft nu ook wel pech met zn honde, 1 hond in laten slapen (kanker) en nu de andere hele erge artrose (is ookal oud) ... het is zo moeilijk! daarom vind ik het soms moeilijk, ze leven zo kort en dan hopen dat ze gezond blijven! maar wat is een cortisonespuit? want ze lopen nu ook te martelen met hun hond met artrose maar het lijkt allemaal niet te helpen en de beslissing wordt steeds lastiger.
Ach gossie pas 3 en dan al die ellende zeg Hier ook een boef met artrose maar maar heel minimaal. Soms jankt ze even als hij te enthousiast op staat nadat hij lang gelegen heeft. we houden zijn gewicht op het laagst wat maar normaal is bij haar (ze was wat zwaarder geworden na de sterilisatie en we moeten er goed voor waken maar t is gelukkig ondanks dat ze niet echt flink kan bewegen wel weg nu) zodat er geen extra gewicht bij komt wat ook gedragen moet worden. Maar verder en vooral in de zomer geen problemen gelukkig! Alleen wat baasje en boef graag deden; Fietsen, dat gaat niet meer want als ze dat doen dan heeft boef 3 a 4 dagen last van haar heup. Nouja en soms draait ze verkeerd of springt ze wat roekeloos en dan loopt ze een dagje mank. Ze is ook niet meer de jongste (8 jaar nu) dus een beetje lichamelijke ongemakken is te verwachten. Maar als het zo blijft ben ik al lang blij! We dachten namelijk eerst dat het heup dysplasie zou zijn omdat het haar heup(en) betrof (ook al is ze als pup getest en waren haar ouders ook vrij van die ellende...je weet maar nooit!) Maar ik kan er ook niet tegen als die beestjes wat hebben...ooit had onze boef blaas ontsteking maar kwamen we pas achter (nooit wat gemerkt voor die tijd) toen ze op een late middag ineens niet meer bij me weg te slaan was en begon te janken en vooral NIET meer wilde gaan liggen. Beest wist niet meer waar hij het moest zoeken van de pijn Ik heel dr benen en flanken en alles na gevoeld en geknepen om te kijken wat er nou ins hemels naam was.... Maar was toen hoog zwanger dus kon niet even met haar naar de DA bovendien bleek het na een tijdje weer ineens weg (had mn man al gebeld dat hij moest komen omdat t mis was) En uiteindelijk begon hij ineens weer dus zijn we om 11 uur in aller eil naar de da gegaan. Maar wat voel je je dan klote zeg....ik weet hoe blaas ontsteking ka voelen en dat beestje heeft al die tijd niks kunnen zeggen tot het goed mis was Hoop dat t met jou maltherzertje uiteindelijk allemaal nog redelijk goed komt. Maar de ellende met dieren is dat ze je het niet kunnen vertellen tot het erg genoeg is om het te merken
Ah, wat sneu dat jullie diertjes steeds zo'n pech hebben. Wat betreft je Maltezertje, dit lijkt me heel moeilijk. Je wilt je lieve beestje natuurlijk niet onnodig in laten slapen, maar als hij echt veel pijn heeft en geen prettig leven meer kan leiden.... Ik zou het gewoon van het advies van de dierenarts laten afhangen. Jullie hebben in ieder geval het hart op de goede plaats zo te horen! Overigens heb ik ook veel ervaring met dieren die de ene na de andere aandoening hebben, maar nu gelukkig een keer kat die in z'n hele leven (is nu 8) alleen maar last heeft gehad van wat blaasgruis, wat snel weer over was na een kuurtje. Het laat maar zien, je kunt dus ook een keer geluk hebben. Veel sterkte!
Dat is een ontstekingsremmer en pijnstiller, mogen ze max drie keer per jaar hebben, en op het moment dat zij (Tinka dan) het dit jaar kreeg kon ze niet meer opstaan en goed lopen, ze had dus een acute aanval. Dank jullie voor de lieve reacties, ik hoop dat ie zich morgen (liefst vandaag nog!) wat beter voelt.
zouden voedingssuplementen niet helpen?? wij hebben een lab die een kleine minimale afwijking heeft aan de heup,en wij voeren glucosamine met grondiotine bij (gewoon van kruidvat is anders niet te betalen)en het gaat super zo al jaren!!!(even afkloppen ook ) die heb je trouwens ook met duivelsklauw erin,werkt pijnstillend heb even voor je gezocht,en dat werkt ook heel goed tegen atrose,dus het proberen waard hoor!! gelijk even halen bij de kruidvat,even kapot stampen ,over het voer en een beetje olie erover zodat het blijft plakken,eet smakelijk hondje!!
Dat krijgt ie al via het voer, Tinka krijgt dit namelijk ook. Prins Petfoods: Senior En ze krijgen geregeld lijnzaadolie, maar ook dat ondersteunt hem niet meer genoeg.
hmz nou ja je zou het er nog bij kunnen doen,mischien is de hoeveelheid in het voer net iets te weinig.
Dat zou kunnen, heb nog een potje hier staan, en baat het niet schaad het niet dat is ook weer zo. Voor nu ga ik hem maar lekker onder de warmte deken leggen, kijken of het iets verlicht, het heeft Tinka ook altijd wel geholpen.
Even een kleine update; Met Benji gaat het op en neer, zaterdag zakte hij een keertje door zijn achterpootjes (was gelukkig wel maar even) en sinds giseteren rent ie weer rond alsof er niks is. Vriendlief wilt eerst nog een scan laten maken en zeker weten of er niks meer aan te doen is. Blijkt dat het geval te zijn dan moeten we helaas afscheid gaan nemen, nu hopen we natuurlijk dat er iets aan te doen is, middels operatie of andere medicijnen, want Benji opgeven wordt voor ons allebei heel moeilijk Maar ja, we moeten wel aan zijn welzijn denken en hem niet onnodig laten lijden.