In overleg met Lotte, heb ik voor dit topic een nieuwe naam aangemaakt. Voordat mensen zich het gaan afvragen, NEE dit is geen faketopic. Er zijn hier een paar mensen die ik oppervlakkig ken en ik wil niet dat zij dit van mij weten. Omdat mij dingen dwarszaten die mij belemmeren in mijn dagelijks leven, heb ik besloten om te gaan praten met een (mannelijke) psycholoog. Gisteren hadden we het eerste echte gesprek. Nou zei hij een aantal dingen waar ik me niet echt prettig bij voelde. Ik heb op dat moment niks gezegd, ik kan niet zo goed voor mezelf opkomen, maar toen ik naar huis ging zat het me wel dwars. Nou ben ikzelf ook gevoelig voor dit soort dingen door wat ik heb meegemaakt, dus het kan ook aan mij liggen. Daarom wil ik graag jullie mening. Ik ben vroeger seksueel misbruikt. Door mijn vader, een oude buurjongen en met een gymleraar op school is er ook het 1 en ander voorgevallen. Nou ben ik zoveel kilo te zwaar, maar ben rustig aan het afvallen. Toen we het er dus over hadden dat ik aan het afvallen ben zei de psych Dan wordt je nog mooier. Later hadden we het erover of ik het wel kan handelen al zou ik zoveel afgevallen zijn, ivm dat mannen mij dan misschien (weer) aantrekkelijk zouden vinden. Misschien dat ik nu te dik ben omdat het wel veilig is, omdat ik nu niet aantrekkelijk zou zijn voor mannen. Toen begon hij weer over dat ik mooi ben en dat ik mooie ogen heb en een goede bouw. Hij zei het een paar keer. Ik zei ook dat ik nog niet echt leuke mannen was tegengekomen hier in Nederland en toen wees hij naar zichzelf, zo van ik ben wel een leuke man hoor. Als grap? Door de dingen die hij zo nadrukkelijk zei ben ik erg geschrokken. Ik voel me er heel ongemakkelijk onder en vertrouw hem niet meer, (voor zover ik dat al deed.) Nu weet ik dus ook dat ik heel gevoelig hierin ben. Dat ik al snel denk dat mannen dit op een enge manier bedoelen. Nu mijn vraag dus aan jullie: _Ligt het aan mij en moet ik hem volgende week gewoon vriendelijk vragen om niet meer dat soort dingen te zeggen? -Of hoort een psycholoog dit soort dingen niet te zeggen? Edit: Hij weet dus dat ik seksueel misbruikt ben.
ik zou een vrouwelijke psycholoog opzoeken. Niet omdat hij deze dingen zegt, maar wat me gewoon opvalt..vanaf het begin voel je je niet op je gemak bij hem. En dat kweekt geen vertrouwensband. Denk dat een andere (vrouwelijke) misschien betr zou zijn voor je ook ivm de problemen waarvoor je komt... succes meid!
Ik zou me er ook niet prettig door voelen, al bedoelt hij het als 'grap'. Ik zou idd een andere psycholoog zoeken.
Ik vind het persoonlijk niet heel proffesioneel overkomen dat hij dit soort dingen zegt. Maar misschien heeft hij dit wel met een reden gezegd (kan me geen reden bedenken maar goed). Kan me goed voorstellen dat je het niet prettig vind en liever ook niet meer met hem "verder" gaat. Je zou hem kunnen bellen om te vragen of hij bedoeling had met deze vragen (op proffesioneel gebied) en anders misschien een andere psycholoog zoeken? Is een vrouwelijk psycholoog niet prettiger voor je?
Een 'regel' bij dit soort hulpverleners (psycholoog, maatschappelijk werker e.d) is dat wanneer je je niet op je gemak voelt, je beter een ander kan zoeken. Je hulp zal dan niet echt effectief zijn namelijk. Dit kun je gewoon aangeven, miss even de instantie bellen. Als je daarover twijfelt, kun je het nog 1 sessie geven en dan eventueel vragen of hij dat niet meer wil zeggen.
Ik heb al eerder met een mannelijke psych gesproken en die vertrouwde ik helemaal. Helaas is die naar de andere kant van het land verhuisd anders was ik weer naar hem toegegaan. Ik denk dat ik juist beter met mannen kan praten (ik weet het, heel vreemd) dan met vrouwen alleen niet als ze dit soort dingen gaan zeggen.
idd het moet klikken. heb je geen klik, je bent niet op je gemak wordt het niets. dus kun je beter een andere gaan zoeken
Dan zou ik een andere vragen bij je HA als ik jou was. Het moet van 2 kanten klikken, en als jij zelfs al zegt dat je hem niet vertrouwd, dan zou ik echt voor een ander gaan. Misschien idd een vrouw.
Ik zou ook een vrouw opzoeken, al is het maar om jezelf ''veilig'' te voelen bij deze persoon. hij of zij moet jou helpen erover te geraken he? Niet om nog meer op te passen... In ieder geval veel sterkte meid!!
Ik snap dat je toch liever naar een man wilt (zo kun je je vertrouwen weer opbouwen in mannen als je ziet dat het goedgaat, toch?) Dan zou ik op zoek gaan naar een andere mannelijke psycholoog. Het vertrouwen is al niet meer top en voor je dat terug hebt ben je ik weet niet hoeveel sessies verder en blijven er maar weinig sessies over voor het werkelijke probleem.
ik werk in de psychiatrie en heb meerdere psychologen als directe collega. je hebt het ten eerste over een eerste afspraak. Dan vind ik dit al zeker niet gepast. Wil hij met een doel (al is die voor mij erg onduidelijk???) die opmerkingen maken zal hij toch eerste een werkrelatie met jou moeten opbouwen. Ik vind het persoonlijk zeer onprofessioneel!!!!
Als jij er geen vertrouwen meer in hebt moet je er niet meer heen gaan. Ik vind persoonlijk, als mannen zulke opmerkingen (een paar keer!) maken, het al opdringerig overkomen. Laat staan een psycholoog die notabene weet waar ji voor komt! Die nekharen...die zijn er voor een reden. Vertrouw op ze! Dat is je instinct! Luister er naar.
Ik vind de opmerkingen niet shockerend, eerder uit een soort lolletje ofzo (maar ik werk met alleen maar mannen en hoor dit heeeeel veel dus ben niet snel geschokt). Proffesioneel vind ik het niet klinken. Maar misschien probeerde hij je juist op die manier gerust te stellen. Je kunt wel stellen dat het voor jou nu verkeerd heeft uitgepakt. Ik zou iig een andere psych zoeken die je wel voor 100% kan vertrouwen. Want vertrouwen is tussen jou en je psych heel belangrijk.
Ik vind het lief dat jullie reageren, echt waar. Ik vraag alleen of die psych tever kan zijn gegaan of dat het aan mezelf ligt. Vrouwelijke psychologen moet ik ook eerst leren kennen voordat ik ze echt vertrouw hoor. Verder komt hij wel over als iemand waar ik wel mee op kan gaan schieten hij moet alleen niet van die enge dingen zeggen, maar nogmaals dat kan ook aan mezelf liggen en dan vraag ik gewoon of hij daarmee wilt stoppen. Als ik me echt niet meer kan ontspannen dan ga ik zeker een ander zoeken. maar als hij eigenlijk niks fout heeft gedaan moet ik hem toch een kans geven?
Het was de eerste echte afspraak. Vorige week hadden we een intake. Verder zegt hij een no nonsense iemand te zijn die zegt waar het op staat. Vind je het nog steeds onprofessioneel? Ik vind het zo irritant dat ik nooit geleerd heb om dit goed te kunnen inschatten
In je eerste post geef je aan dat je je vertrouwen in hem kwijt bent (voor zover je dat al had), dat je je vervelend voelt over zijn opmerkingen. Denk je dat je nog met hem in gesprek kunt gaan zonder hieraan te denken en deze gevoelens te hebben?
Ik zou het hem wel zeggen dat je het niet prettig vond dat hij die opmerkingen maakte. Je kunt hem zeggen dat je daardoor niet echt vertrouwen in hem hebt en je liever met een andere psycholoog wil praten (als dat zo is).
Ja, ik vind dat hij te ver is gegaan. Zeker gezien je verleden. Ik zou me dan niet meer op mijn gemak voelen.