Pfff, ik ben ff down en moet even mijn negatieve gedachten kwijt. Ben echt superblij en dankbaar dat ik 2x zwanger mocht zijn en 2 prachtdochters heb, maar waarom moet je er nou zo lelijk van worden? Striae tot boven mijn navel, groot kniplitteken vd eerste, slappe hangborsten, hangend buikvel en dan nog eens die stomme kilo's die ik voor een groot deel aan mezelf te danken heb. Ik doe zoveel moeite, en ik val ook wel af, maar het frustreert me dat t mij zoveel moeite kost en sommige dingen ondanks mijn inzet nooit meer mooi zullen worden. En ik moet eerlijk bekennen dat ik echt jaloers ben op mensen die ik zie, en die al weer mooi slank en plat zijn (wil niet zeggen dat ik het ze niet gun, maar ik wil dat ook). Sorry voor mijn klaagzang. Ik weet dat er vele ergere dingen zijn maar ik voel me ff gaar nu....
o meid kop op ik weet hoe je je voelt ! het belangrijkste is dat je twee prachtige dochters hebt en dat je een fantastisch gezinnetje hebt . lichaam word er niet mooier op dat is waar maar je hebt toch manlief die tevreden is of niet ? probeer jezelf niet te zien als "lelijk" maar als een vrouw die haar lichaam heeft gegeven om twee fantastische kindjes te laten groeien en bloeien en gelukkig te maken ! je hebt er misschien niet veel aan maar kop op meid je mag met opgeheven hoofd op straat rond wandelen en trots zijn op je kindjes !
Hier idem hoor! En soms nog vragen of ik zwanger ben.. Ik was er zo mee aan dat ik nu ga afvallen. Mijn buik zal idd nooit meer de oude worden, maar kan zeker een stuk beter.
Wel herkenbaar hoor. Moet zeggen dat mn buik voor mijn gevoel nog meevalt, had het namelijk veeeel erger verwacht misschien. Ja het is niet wat het geweest is maar ik heb ook nooit een maat 36 gehad dusja.. Kan dan ook wel jaloers zijn op slanke mama's die hun oude figuur weer zo snel terug hebben maarja bij mij is het ene groot gedeelte ook gewoon mijn eigen schuld geweest hoor die kilo's. Maar goed dat wil niet zeggen dat ik me er af en toe niet rot over voel. Gelukkig kan je het hier even kwijt en zijn er genoeg mama's met dezelfde gevoelens.
Ik had het er toevallig gister met mijn vriend over dat de zwangerschappen hun sporen hebben achtergelaten en dat ik dat af en toe best moeilijk vind. Zijn mannenantwoord: nou ik vind je nog steeds sexy, eigenlijk nu nog wel sexier. Ik: huh? Hij: Ja, nu ben je mn MILF-je (Mother I Like to F.. nou ja, you know what I mean) Ondanks dat het natuurlijk zo'n lekkere botte opmerking is, was ik daar stiekem toch wel blij door. Oh ja ik zie er voor de buitenwereld dan wel weer slank uit, maar dan zie je ook niet mijn push-up bh en mijn gerimpelde buik die er onderzitten he. Dus als je toevallig iemand tegenkomt die er na 2 zwangerschappen zo uitziet, moet je dat er even bij bedenken
Ik klaag met je mee, al probeer ik er maar zoveel mogelijk NIET aan te denken. Maar die borsten, meine liebe. NooNooman zegt dat ze echt heus echt niet echt NIET anders zijn, maar ik zou toch zwéren dat het slappe zakken zijn geworden. Ze voelen ook gewoon anders, minder vol, meer vel. Kennen jullie die potloodtest? Is me vroeger eens verteld en ik ben het nooit meer vergeten... Dat je hangers hebt als je er een potlood onder stopt en die blijft zitten. Nou ik zal je zeggen, ik kan er een 45-pak Bruynzeelpotloden onder stoppen en die blijft nog zitten!
Ik was van 55 kilo naar 87 kilo gegaan tijdens de zwangerschap, eigen schuld uiteraard:x. Zit nu weer op 59 kilo maar besef wel dat het nooit meer zal worden wat het was, alles is toch wel wat flubberiger en zakkerig geworden, borsten, vel bovenbenen, buikje toch wat sponzig. Aangekleed gaat het wel en voor de buitenwereld ben ik weer de oude, maar in mijn blootje.......zucht..... Moet wel eerlijk zeggen dat het me wel een beetje tegenhoud om voor een tweede te gaan.
zwangerschappen doen heel veel met je lijf! hangtieten, een flubberbuik en de onderkant vind ik ook niet zoals het was.. al mijn oude kleren passen nog steeds niet. ik denk wel dat de meiden die al snel weer hun figuur terug hebben echt geluk hebben!
kan het nog erger worden dan?! ik kan het me niet voorstellen mij houd het juist niet tegen, ik kan nu wel bezig gaan met afvallen enzo, maar dan begint het straks weer van voor af aan
Ach, ik trek zeker 1,5 jaar uit om weer bij te trekken, ha ha Ik ben nog steeds een dikke moeke ( volgens mezelf) en nog niet op gewicht. Duurt niet zo lang meer nu. Ik was 30 kilo aangekomen. Van 57 kilo naar 85+ Nu ben ik ongeveer 60 kilo en nog 3 kilo te gaan. Ik begin nu pas weer zin te krijgen om te sporten ( ook kan het nu pas weer na bekkenpijn) Het eerste jaar a 1,5 ben ik gewoon echt eerst alleen met mijn kindje bezig. Heerlijk.
Ik vond het bij de eerste allemaal nog wel meevallen. Maar na de tweede. Pfff. Hoop dat het ooit nog goed komt. Maar ik denk dat we ons zelf ook wel de tijd moeten geven. Merk dat ik ook te snel wil hoor!. Of zou ik dan toch een excuus bedenken haha. Merk wel zodra ik weer lekker aan t sporten ben, dat t weer wat strakker gaat worden.
Hey allemaal, bedankt voor jullie peptalk! Tuurlijk weet ik wel dat mijn man tevreden is, en ik een mooi gezinnetje heb. Maarja, het gevoel van mooi zijn is wel een heel fijn gevoel waar je veel zelfvertrouwen van krijgt. Gek eigenlijk, moederschap heeft me veel zelfvertrouwen gegeven maar op sommige gebieden is het ook juist "killing". Ik moet nu nog ongeveer 5 kilo afvallen, maar het ziet er voor mijn gevoel uit als 10 door het slappe vel. Moet wel zeggen dat de tweede zwangerschap veel minder schade heeft achtergelaten dan de eerste! Noonoo, ja iemand heeft mij dat ook al eens verteld van die test.... en mijn borsten zijn nooit superstevig geweest helaas dus die test: ^%$%#@$$#&&*) bosi, wat goed dat je het zo van je af kan zetten! Top!
Ook ik ben niet een van de gelukig waarbij je denkt...heb jij kinderen ?? Waar zaten die dan....?? Ahhh om gek van te worden soms..... Niet alleen die buik alsof ik nog zwanger ben maar ook mijn heupen zijn gewoon breder!
En weet je wat het ook is... je kijkt veel sneller naar moeders die in jouw ogen echt perfect zijn en ongeschonden uit die zwangerschap en bevalling zijn gekomen, dan naar moeders die in het zelfde schuitje lijken te zitten. Ik durf te wedden dat het merendeel er helemaal niet zo 'perfect' uit ziet en dan nog... wat is perfect. Wanneer is iets goed, volgens mij nooit. Hebben we eindelijk ons streefgewicht van voor de bevalling bereikt, zit dat tijgerprintje er nog steeds. Ik ben zelfs 5 kilo lichter dan voor de bevalling, maar als ik naar beneden kijk verschijnt er nog altijd geen glimlach hoor.
Even kijken... Ik ben na 2 zwangerschappen (nu zwanger van de 3e) wel weer netjes naar mijn oude model teruggegaan. Maar dat oude model was dus wel: nauwelijks borsten, lichtelijke O-benen, loensend, haar op mijn armen, flaporen... Nee, de voorkant van de Vogue zou ik ook toen niet hebben gehaald! MAAR IK BEN DOL OP DIT LICHAAM!!! Al 38 jaar loodst het me probleemloos door dit leven, heb nooit wat! Dit lichaam is nu voor de 3e keer probleemloos zwanger geworden, heeft al 2 maal bewezen een prachtig gezond kindje te laten groeien EN op de wereld te zetten! Dit is het lichaam dat in staat is om lief te hebben uit al haar porien! Dat zie ik als ik in de spiegel kijk. Dit lichaam heeft nog steeds kleine borsten, nog steeds O-benen, ik kijk nog steeds scheel... en ik zou het nog steeds voor geen enkel lichaam in de wereld willen ruilen! Ik vertrouw op dit lichaam en dat is reden genoeg om er heel veel van te houden!
@Whabbit is ook allemaal hartstikke waar! Maar dan nog wil ik me ook goed voelen over mijzelf...ik ben enorm gezegend met mijn meiden maar ik ben er ook nog als mama natuurlijk... Maar we kunnen er natuurlijk ook wat aan doen...meestal...voor mij is het dan weer moeilijk omdat ik niet kàn sporten vanwege mijn rug...maar dan ga ik weer andere dingen proberen...ik wil toch ook me fijn voelen in mijn lichaam en blij zijn dat ik mama mag zijn.
@Noonoo idd wat is nu perfect.....en bestaat perfect zijn wel? Nee denk ik niet..meestal is er wel altijd iets....
Ik ben voor de buitenwereld misschien een moeder die zo weer slank is na de bevalling, maar ook ik heb er last van. Onder mn kleding zie ik ook dat alles veel slapper is geworden (vooral mn borsten!.... ) en ik weet hoe ik voor de bevalling was, en dat ik nog steeds een paar kilo teveel mee draag. Dus ook de 'slanke' mama's kennen het probleem.