Peet; ik begrijp je verwoording niet echt... Geloof ik... voel me nu een beetje dom.... Maar... Chris krijgt een klein broertje? Is dan nu wat ik begrijp? T wordt tijd voor een kleurtje in mijn haar ....... Hoeveel weken ben je nu?
Klopt, haha, ergens eerder schreef ik dat ik dacht dat t n meisje zou zijn.... Vandaar deze omweg. Voor mezelf duidelijk idd, maar had t misschien even moeten toelichten. Rijd jij nog paard? Word je ook sneller zwaarder nu dan bij Loek? Mijn buik is al overduidelijk, bij Chris was dat minder. Deze kleine is straks ouder al dan Christian, dus een moeilijke periode voor ons. Het is dubbel en we denken er veel aan... Hoe gaat het met de perikelen rond je werk? Met de andere dames ook alles ok? Ik begrijp dat ik Eef van harte mag feliciteren! Hopelijk verloopt het voorspoedig! Heel goed nieuws tot nu toe! Geniet ervan!
Even snel een berichtje Dacht het al, maar omdat je voorgevoel een meisje was, dacht ik bij het regeltje ' de gyn had niks hoeven zeggen....' Of ze bedoeld een meid omdat ze dat al dacht of een jongen omdat hij het zo goed laat zien! Maar peet hartsikke gaaf hey, een jongen!!!!!!! Denk dat wij ook een jongen krijgen! Knulletjes zijn zo schattig en trekken zo lekker naar hun moeder! Ik rij nog steeds paard (soms nog twee op een dag) en probeer iedere dag nog een klein rondje te hardlopen. Wordt al wel zwaarder en het is ook veel beter zichtbaar dan bij Loek, ben heel wat kilo's aangekomen (maar was er ook iets te veel kwijt geraakt de afgelopen maanden....). Ik ben nu 13 weken, voor ons ligt de grens op 22 wk, maar moet zeggen dat het allemaal niet meer vanzelf is... Snap dat het vreemd is als je straks die 18 weken over gaat.... Wat betreft werk is het drama, sinds 1 aug ww uitkering, waar ik niet trots op ben, en er is echt niks te vinden :x. Probeer me er maar zoveel mogelijk bij neer te leggen, maar steekt allemaal nog dagelijks....
Hoi meiden, Zo even een paar berichtjes weer meegelezen hier. Wat goed om te lezen dat het zo goed gaat bij jullie! Allemaal veel succes! Liefs
Ik ook weer terug van vakantie, maar helaas niet uitgerust. Vakantie was erg emotioneel, veel aan Gijs gedacht en natuurlijk zaten we met onze tent midden tussen blije gezinnetjes. We zijn ook eerder naar huis gekomen omdat ik het niet helemaal meer trok. Het blijft allemaal zo confronterend en pijnlijk.. Ook net toen ik dit forum opende. Ik heb dit onderwerp een x aantal maanden geleden gestart met het idee binnen no-time zwanger te zijn. Nu zijn we 5 rondes verder, maar nog steeds niets.. Het lezen van alle blije berichten is dan ook erg lastig. Vriendlief en ik blijven natuurlijk goed oefenen, maar ik moet zeggen dat het hierdoor ook iets plichtsmatigs krijgt. Iets wat ik vroeger altijd verafschuwde. Nu zou ik bijna de klok erop gelijk willen zetten. Dinsdag is mijn allerbeste vriendinnetje bevallen van een jongetje. Met lood in mijn benen ben ik gaan kijken, wat was dat moeilijk! Daar lag een baby'tje, bijna net zo groot als Gijs, die het wel gehaald heeft en hartstikke mooi is. Tot mijn schrik kwam de verloskundige die mij het slechte nieuws gebracht had ook nog controleren. Had eigenlijk gehoopt haar nooit meer te hoeven zien. Vraag me af of ze me uberhaupt herkende, want ik kreeg amper een blik toegeworpen.. Al met al dus weer een paar slechte weken gehad, maar hoop ik dat we snel weer wat vreugde in ons leven krijgen. Ik weet niet of jullie het herkennen, maar ik heb gewoon het gevoel alsof ik niet echt blij meer kan zijn. Tuurlijk heb ik mijn goede momenten, maar die zijn zo kort. Dan denk ik weer aan Gijs en dan komt de donkere wolk weer terug. Hoop dat ik snel weer kan genieten van alles. Zo, dat was weer even een lekkere klaagbrief .. Ik hoop in ieder geval dat het met iedereen goed gaat (en met de zwangere dames in het bijzonder) en dat het zonnetje vandaag ook weer mag gaan schijnen! O ja, voor ik het vergeet! Lobi, hoe gaat het met je behandelingen?
@ Sannie, met tranen in mijn ogen lees ik je bericht! Wat vervelend van je vakantie en ik kan het me zo goed voorstellen, je wilt het graag en dan zit je tussen die gezinnen, ik was ook naar huis gegaan, had het zelfde gedaan, de confrontatie. En dan je vriendin, ik wist dat niet, dat moet al vreselijk zijn geweest, de toeloop naar de bevalling. En tuurlijk gun je het haar, maar het is jouw ontnomen!!!! Ik vind het sterk van je dat je haar bent op gaan zoeken (het is natuurlijk je beste vriendin en je moet verder) maar owh zo confronterend, dat heb ik zelf nu nog met baby's, iedere keer denk ik waarom jij wel en ik niet! Het blijft, maar het scherpe kantje gaat er vanaf... Ik baal er echt serieus van, want ik zie dat "sannie" een bericht heeft gepost en dan denk ik; ik hoop dat ze goed nieuws heeft, het moet nu! En ik baal gewoon als ik lees dat het niet zo is, ik gun het je zo meid, omdat ik weet hoe graag je het wilt! Ik hoop echt dat het snel raak ik voor je (zit je nu weer in het begin van de nieuwe ronde?). En meis ondanks dat ik zwanger ben, heb ik ook nog veel vedriet en pijn, het lost het niet in, de pijn en het vedriet blijft, ik heb alleen iets om nu weer naar uit te kijken (en dan gun ik jou ook!). Maar ik denk dat ik zeker nog iedere dag huil, om alles wat er gebeuerd is de afgelopen periode, ik voel me ook niet meer de 'Frenzy' als voorheen en af en toe vraag ik me ook af ofdat ik dat ooit nog wel kan worden. Oprecht lachen en lol maken lijkt minder dan voorheen, ik heb het idee dat ik alleen nog maar de negatieve dingen oppak van het leven.... Je gevoel hierin is voor mij erg herkenbaar, ik heb hier ook nog steeds last van.... Sannie; dikke dikke knuffel meis! Ik hoop echt op een wondertje voor jou op kort termijn!!!!!!!!!!!!!
Lieve Sannie, wil je toch even via de comp. een dikke knuffel sturen. Weet dat wij hier weten hoe je je voelt. Goed dat je even een klaagbrief stuurt!! Wij willen het hoogstwaarschijnlijk ook weer gaan proberen alleen wil ik denk ik nog even wachten. Ben voor mezelf begonnen met hardlopen en dat gaat lekker, ik kan er veel in kwijt. Hopelijk mag je gauw een posi test doen! Liefs
Beste sannie, het is je goed recht om te klagen inderdaad. Het is gewoonweg afschuwelijk wat er is gebeurd en waar je tegen aan loopt. Ik sluit me verder ook bij Frenzy aan! Kan het niet anders zeggen. Hoop heel hard voor je op weer betere tijden! Frenzy, kan mij heel goed voorstellen dat je 'niet werken' je steekt. Zeker op de manier hoe het ging, op t laatste moment.. Fijn wel dat je nog zo actief bent bij de paarden en zelfs nog hard loopt! Greets peet
Ohw en belly, ik volg je op je andere topic! Ben toch steeds benieuwd hoe het met je gaat! Fijn dat je zo nu en dan wat laat horen! Bye bye p
@ Belly, fijn hardlopen! kon ik ook veel ik kwijt, nu nog! Goed dat jullie er ook weer over nadenken om ervoor te gaan. Goed dat je ook echt wacht tot je er zelf aan toe bent! Hoe gaat het verder allemaal met jou?
Hoi allemaal! Ben er weer even tussenuit geweest (weekje naar Duitsland) dus vandaar even geen gehoor van deze kant. Even lekker uitgewaaid en weer tot rust gekomen! Ik/wij merkten toch wel dat dit weer even nodig was en hebben weer veel gepraat en misschien willen we binnenkort toch ook weer proberen voor een volgende zwangerschap te gaan! Al moet ik zeggen dat ik me nu wel weer wat slechter voel als een paar weken geleden (emotioneel gezien) ben weer veel bezig met de ziekenhuisperiode en zie toch vaak weer wat dingen wat somber in. Het ging een tijd heel goed, maar voel het nu toch weer wat minder worden. Maar goed...maar weer positief blijven! @sannie: ik begrijp ook echt heel goed wat je voelt! Mijn vriendin is ook zwanger en verwacht met ong.4 weken haar kindje. Ik zie er nu al tegen op om er heen te gaan als het zover is.... En wat rot ook dat je dezelfde verloskundige tegen komt! alsof het allemaal nog niet rot genoeg is! Dikke knuffel meid!! @eef: gefeliciteerd met je zwangerschap! Duim voor je! @peet: het gaat best goed op mn werk! wel lekker even weer een weekje vrij geweest. Ik merk wel dat ik afleiding heb aan mm werk, ik kan me daar weer goed op richten! Dat scheelt zeker! Wat leuk, weer een jongetje voor jullie!! En wat fijn dat de echo weer goed was!
@peet dank je lief van je. Hoe gaat het met jullie nu? @frenzy, Het blijft een beetje schommelen hier. De ene keer gaat het beter dan de andere keer. Het heeft en krijgt allemaal steeds beter een plekje. Het verdriet blijft en deze is zeker ivm met die familiekwestie weer aardig terug. Verder denken we er idd weer een beetje aan. Het blijft nog wel even bij denken. Wat leuk dat het hardlopen bij jou ook werkt. Ik denk zelfs dat ik zelf zonder dit alles niet eens zover was gekomen. Het geeft mij toch een drive.
Hoi Hoi Allemaal... Ben nieuw hier, of tenminste in dit topic... heb weinig over ons kindje geschreven... We hebben 13 maand geleden ons dochtertje verloren... en het blijft heel zwaar.. met 24 week zwangerschap kwamen we er achter dat ze niet meer leefde heel erg onverwacht en 3 dagen later is de bevalingopgewekt.. ik wou graag een beetje mee praten.. Kinderwens dat ik die nog heb? ik weet het niet.. ze is en blijft ons eerste kindje natuurlijk, we hebben nog veel moeite om hier mee om te gaan ..en de angst is heel groot om het op nieuw te proberen.
Hej iradersma, vallen en opstaan idd, ik herken wat je zegt. De ene periode loopt t wat lekkerder en later moet je weer wat passen terug. En ik kan me je ongeduld voorstellen. We zijn allen moeder geworden en willen dit graag kunnen uiten. ( tenminste zo voel Ik het en Christian is het kindje in mijn hart en onze beschermengel) Nieuwe dame....Ik tik even van m'n telefoon , alvast excuus dat ik je na niet weet, maar ik hoop dat je je hier kunt uiten en er iets aan hebt. Liefs peet Mee te kletsen.
Wat vreselijk voor jullie! Helaas ook jij dus welkom hier! Als ik vragen mag, is er na de bevalling nog onderzoek verricht naar de doodsoorzaak? Nou hopelijk kan je hier je verhaal kwijt! Ook ik voel wel de angst om voor een volgende zwangerschap te gaan, al denk ik dat dat ook altijd wel zal blijven! maar je merkt zelf wel of je er al aan toe bent of niet! @peet: ik denk dat iedereen inderdaad wel ups en downs heeft! ook wel heel begrijpelijk!! En wat je zegt...Christian is jullie beschermengeltje!! Voel je je verder wel goed?? Hoever ben je nu? Liefs!
Hoi mama's, een tijdje niet hier gekeken want vind het nog lastig om mij te mengen in de gesprekken van jullie. Sannie, je gevoel is enorm herkenbaar. Wat doet het zeer de kindjes die er WEL zijn. Ondanks dat je blij voor ze bent, maar je wilt het zelf ook zo graag. Wij willen ook onze engeltjes bij ons hebben en zien opgroeien. en al die andere op het oog 'gelukkige' families. Dat steekt en doet enorm zeer. Al die kinderwagens of huilende baby's. dat steekt telkens weer als een dolk in mijn hart. Ik geloof dat ik zondag mijn NOD had. Alleen is mijn menstruatie er nog steeds niet. maandagavond en dinsdagochtend een test gedaan. beide negatief. En nu durf ik dus echt niet meer te testten. Ik vind het echt doodeng! Heb wel weer een nieuwe test gehaald maar durf het gewoon niet nogmaals. Wat zouden jullie doen?
@onzichtbare mama, heb je vaker dat je menstruatie uitblijft dan? misschien een onregelmatige cyclus.... dan zou ik nog even afwachten denk ik. Al kan ik me goed voorstellen dat je heeeeeeel erg nieuwsgierig bent! Met mijn eerste zwangerschap had ik het ook.....en juist als je er zoveel mee bezig bent dat blijft je menstruatie uit! tenminste bij mij toen. Maar wie weet....in het begin is het soms op de test nog niet goed te zien toch? ik weet dit niet zeker...
mijn cyclus is eigenlijks altijd vrij regelmatig. voor mijn eerste zwangerschap 28dgn en na de keizersnee e.d. steeds 25dgn. Dus nee dat het nu al dagen uitblijft dat ben ik niet gewend. en natuurlijk heb je dan het idee van alles te voelen en te denken aan allerlei kwaaltjes. maar ik kan dat nog wel los zien. want denk dat dat veel psychisch is die kwaaltjes. maar hoe kan je er nou niet aan denken Oh ik hoop zo dat mijn lijf me niet enorm voor de gek houdt. en dat ik of heel snel ongesteld wordt of de volgende test positief is. (als ik die nog durf te doen) Miii, helaas ook welkom hier. Moeilijk is dat hé om wel of niet nogmaals het avontuur aan te gaan. Zijn er voor jou risico's om het misschien niet te doen? liefs C
ja het zal inderdaad ook wel psychisch zijn maar je weet maar nooit! Maar wat je zegt, je kan beter duidelijkheid hebben! dit is ook niks.
nee klopt deze onzekerheid is niks. Denk dat ik morgenochtend maar opnieuw test. of vanavond. Hoeveel mama's schrijven er mee? en is dit een appart clubje voor zwanger willen worden? of ook wanneer je zwanger bent? Nou ik blijf nog even tegen mezelf zeggen; C, je bent niet zwanger!