Ons zoontje is nu dikke 17 maand en begint een moeilijke eter te worden.. Een brokje en even wurgen, dan weigert hij nog te eten. Soms is er zelfs geen aanleiding.. Wat doe ik dan best ? Hij ligt nu in zijn bedje en heeft amper 5 hapjes gegeten... Hij huilt natuurlijk, maa weigert te eten... Ik liet me vertellen dat we niet mogen toegeven en iets anders geven, omdt hij dat dan anders altijd zal doen als hij iets niet wil eten... Wat zijn jullie ervaringen of tips ? Bedankt
Ik snap je titel niet helemaal (of eigenlijk helemaal niet). Maar ze zeggen altijd: 'ouder bepaalt wat we eten, kind bepaalt de hoeveelheid'. Misschien wel hij zelf eten, weer gepureerd of juist in stukken? De meningen verschillen over wel of niet een toetje geven. Wij doen dat altijd wel. We vinden allemaal wel iets niet lekker. En op deze leeftijd schijnt het veel vaker voor te komen dat ze moeilijk gaan doen met eten. Zolang je kindje 's nachts niet wakker wordt van de honger, zou ik me er niet zo druk om maken (als hij wel gewoon drinkt, fruit en brood eet tenminste).
Hey Hij heeft het vooral bij zijn patatjes.. Had me wat meer moeten specifieren Hij drinkt melk, veel water, brood a volonte. En zijn eten is dus telkens een beetje afwachten.. De ene dag lust hij het wel en de week nadien niet meer.. Denk dat het eigenlijk gewoon wat kuren zijn, maar voel me dan wel schuldig omdat ik denk dat hij dan honger heeft. En omdat ik niet goed weet hoe ik best reageer. Zou het hel graag afleren. Hij kan mooi alleen eten, maar op zo een moment wil hij niet alleen eten en wil hij het ook niet van ons aannemen.. Tis moeilijk vind ik.
Mss eens proberen om hem vanaf half 4 in de middag (of eerder als je ook eerder warm eet) niks meer te geven.Alleen water maar geen sapjes enz.Zitten ze ook snel vol van. Eens zien morgen of het werkt. Ps: Ik zou het precies doen zoals jij nu doet.Geen toetje en geen eten meer als hij niet eet.Niks anders als vulling geven of als "beloning". succes
Ik snap het ook niet helemaal. Heeft ie alleen moeite met patat? Dan geef je die toch niet meer? En wat bedoel je met 'brokken' en 'wurgen'??? Maar rond deze leeftijd worden veel dreumessen kieskeurig met eten. Die fase gaat vanzelf over, als je maar geen drama maakt en niet gaat dwingen. Als ie niet wil eten, dan niet. Met die leeftijd kregen ze hier nog melk voor het slapen gaan, en als ze helemaal niks aten, ongeveer een uur na het avondeten een volkoren cracker of zo. Ik liet ze echt niet met een lege maag naar bed, dat vind ik zielig. Maar gewoon ná het avondeten aanbieden, dan is dat verband ook vervaagd op die leeftijd.
Ik begrijp het ook niet helemaal... maar hier krijgt ze wel een toetje als ze niet wil eten en soms wil ze het toetje ook niet. Nou ja, dan niet. Ze is geregeld met lege maag naar bed gegaan. Nooit een probleem mee gehad. Ze eet trouwens voor de rest prima, dus als ze niet eet is dat een uitzondering in mijn geval.
Met patatjes bedoel je denk ik aardappels? Hier eet Irem ook weinig, dat heeft ze altijd al gedaan. Score van gisteravond: ongeveer twee eetlepels doperwtjes en 1 mini-stukje gekookte aardappel. Ik kan me er echt niet meer druk over maken. Groenten eet ze gelukkig redelijk en voor de rest ben ik al blij als ze in ieder geval een stukje proeft. Ik zou juist WEL een (gezond! volle yoghurt of kwark zonder toevoegingen) toetje aanbieden, dat zijn ook gewoon voedingsstoffen die ze nodig hebben en ik vind het onzin dat als beloning te zien, sorry, mijn kind is geen hond. En met honger naar bed laten gaan doe ik sowieso niet (als ze zelf niet eet is het wat anders natuurlijk, maar meestal werkt ze behoorlijk wat yoghurt weg). Als ik merk dat ze iets echt niet lust, krijgt ze gewoon een boterham, kom op zeg, als je zelf iets echt niet lust, eet je toch ook wat anders? Consequent zijn is leuk maar blijf wel eerlijk tegenover je kindje.
Ik neem ook aan dat je aardappels bedoelt? Ik gaf op die leeftijd nog wel gewoon het toetje. Hij had 20a30 minuten om te eten wat hij wilde, en kreeg dan een simpel toetje. At hij goed, dan zat er nog weleens diksap door zijn yogurt of vla. Maar ook niet altijd. Vanaf 2 jaar ben ik wel iets strenger geworden. En sloeg ik het toetje over als hij echt geen hap gegeten had. Als hij dan vroeg om eten in de avond, warmde ik zijn bordje weer op. Ik zou vanaf half 4-4 uur in ieder geval geen zoete dingen meer geven, en in een uur voor het eten ook geen volle beker water. Mijn jochie heeft eigenlijk regelmatig met een paar happen in bed gelegen, maar nooit er echt op gepiept. Meestal als hij dan huilde was het nog steeds de dwarsheid waardoor hij niet tot rust kon komen.. De ochtend erop, kon hij namelijk ook nog wel effe zijn boterham weigeren..
Ik liet ze ook niet hongerig naar bed gaan. Aan tafel was het: eten, eet je niet, pech gehad. Maar dan mochten ze later op de avond wel een boterham of zo.
Mijn zoon is dit op een gegeven moment ook gaan doen. En nog steeds heeft hij wel eens avonden dat hij niet meer dan 1 of 2 happen eet. Hij mag dan wel wat fruit of naturel yoghurt na. Maar geen boterham, of iets anders. Dat weet hij ook. Het is één keer gebeurd dat hij in bed lag en alsnog avondeten wilde. Ik heb toen nog een klein bordje voor hem opgeschept en opgewarmd en dat at hij nog. Toen heb ik hem uitgelegd dat we dit niet weer gingen doen: eten doe je 's avonds samen aan tafel, en daarna niet meer. Volgende avond aan tafel wéér gezegd (want na één keer onthoudt hij dat natuurlijk nog niet): je moet nú eten, we gaan straks niet weer uit bed om nog wat te halen. Ze kunnen best een keer zonder avondeten, zeker als ze voor de rest goed eten. Ik hou dus ook vast aan de stelregel: wij bepalen wat ze te eten krijgen, zij bepalen hoeveel ze eten. Bord hoeft niet leeg, maar je krijgt niet wat anders. Er ligt ook genoeg variatie op hun bordje dat er altijd wel iets bij ligt wat ze echt lekker vinden, en ik wil dat ze alles proeven. Tot nu toe zijn het geen moeilijke eters, ze lusten haast alles. By the way: tot 2 jaar geef ik ze voor het slapen nog een flesje warme melk, als afsluiting van de dag. Echt hongerig naar bed gebeurt hier dus ook nooit.
Helemaal mee eens. Mijn zusje studeert Pedagogiek en heeft geleerd dat je toetjes nooit moet zien als beloning, maar gewoon als vast onderdeel van de maaltijd. Inderdaad omdat het ook belangrijke voedingsstoffen bevat (mits je gezonde toetjes geeft natuurlijk). Als je een toetje alleen als beloning geeft, bijv. pas als je kindje zn groente heeft gegeten, leer je je kind in feite aan dat groente eten de "straf" is of vies en dat het toetje dan lekker is. Alle kindjes krijgen een fase waarin ze minder eten en een eigen smaak gaan ontwikkelen of de ouders gaan uittesten. Hoort erbij. Dwingen of zonder eten naar bed laten gaan schijnt averechts te werken.
Ik ben het eens met dat je toetje niet als beloning moet zien. Maar als je kindje wat ouder is en 'gewoon' steeds slecht eet (niet omdat ze één ding niet lusten), dan ben ik van mening dat het wel kan werken.
Dat gaat natuurlijk alleen op als je gewend bent toetjes te eten. Wij eten so wie so al nooit zuivel na een maaltijd, hooguit wat fruit of ijs, maar eigenlijk alleen bij speciale gelegenheden.
Als je zuivel na de maaltijd geeft, moet je er ook altijd rekening mee houden dat het de opname van ijzer bemoeilijkt. Het is altijd beter om minimaal een uur te wachten tot men zuivel (of iets anders dat rijk aan calcium is) eet. Verder ben ik het er wel mee eens dat je toetjes niet als beloning moet geven. Dus altijd een toetje of "nooit" een toetje zou ik doen. Wat ook nog wel eens wil helpen bij slechte eters, is ze mee laten kiezen wat er gegeten wordt, maar misschien is je zoontje hier nog wat jong voor. Verder is het natuurlijk ook geen ramp, zolang hij de rest van de maaltijden flink eet, zal hij niet snel iets te kort komen.
Toetje is hier geen beloning. Hoort er voor haar gewoon bij. Dwingen doe ik sowieso niet. En als ze niet eet, ja dan eet ze niet... dan gaat ze echt zonder eten naar bed hoor. Want ik ga niet haar dwingen om toch iets te eten. Ze heeft er ook nooit over geklaagd tot dusver. Maar goed, ze eet over het algemeen ook gewoon goed, ook haar avondeten, dus waar heb ik het eigenlijk over?! Succes met de kindjes die niet zo goed eten. En pas voornamelijk de stijl toe waar je je goed bij voelt.
Niet dwingen inderdaad en geen toetjes weglaten als straf.. Als je je zorgen maakt over dat je kindje te weinig aardappels en groenten binnen krijgt probeer het dan eens wat fijner te maken of helemaal te pureren, vaak eten ze dan wel, althans dat is mijn ervaring.
hier ook af en toe periodes dat ze geen warm eten wil. Dan dus gewoon niet. Ze krijgt wel een toetje altijd ( als ze niet gegeten heeft wat meer dan anders, dat heeft ze echt nog niet door ) meestal yoghurt met wat van fruit erdoor. Niet meer nog een boterham ofzo later. Maar ze oogt dan ook nooit hongerig. Ik vind een toetje er ook gewoon echt bijhoren. Ze krijgt geen " lekker " toetje na dan zoals een ijsje ofzo ( krijgt ze eigenlijk nooit als toetje, maar goed... dan zeker niet.. )
Je noemt nu precies de reden waarom wij nooit toetjes eten: meeste bevatten zuivel. Desserts hebben we hier alleen bij speciale gelegenheden. Bij ons is het extra, dus wel 'beloning'.
Toetje is hier ook wel fruit in een bakje of een plakje ontbijtkoek. Hoeft niet perse dus zuivel te zijn hoor. Het is wat je aangeeft dat jij een toetje vindt.
Als wij een toetje eten, dan is het gewoon een uurtje of wat na het eten, dan is het "beloningseffect" ook al weg. En er zijn natuurlijk wel veel meer toetjes mogelijk dan alleen zuivel, al kom ik er ook wel vaak bij uit moet ik zeggen. (al is het dan hier altijd "nepzuivel" )